Η εξομολόγηση της Τάμτα για την μετακόμιση με την κόρη της στην Ελλάδα: «Ντρεπόμουν να πω ότι πήρα visa»

«Προφανώς δεν είμαι στην ίδια κατάσταση που ήμουν στα 90s στην Γεωργία. Δεν θα ήμουν στην ίδια κατάσταση, είτε ήμουν με τον Πάρι Κασιδόκωστα, είτε δεν ήμουν»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Τάμτα βρέθηκε καλεσμένη στο #Στούντιο4 μιλώντας για την πορεία της, από τα νεανικά της χρόνια στην Γεωργία, μέχρι την στιγμή που μετακόμισε στην Ελλάδα με την κόρη της, ξεκινώντας να τραγουδά επαγγελματικά.

Η pop star μίλησε ανοιχτά για την σχέση της με τον Πάρι Κασιδόκωστα με την οποίο διατηρούν μια «αθόρυβη» σχέση πολλών ετών.

«Είμαστε μαζί δέκα χρόνια και νομίζω παίρνει ο ένας από τον άλλον αυτά που χρειαζόντουσαν και δεν είχαν. Mαθαίνει ο ένας από τον άλλον, αυτή θεωρώ εγώ πως είναι η πορεία μας», εξομολογήθηκε για την σχέση τους η Τάμτα.

Για την δημόσια εικόνα της και τις κοινές εξόδους με τον σύντροφό της: «Δεν κρυβόμαστε κιόλας, αλλά έτσι ζούμε. Ο κόσμος πολλές φορές φαντάζεται διάφορα και πολλές φορές λέω: πού να έχω έναν φακό να κοιτάνε, πόσο καμία σχέση δεν έχει όλο με αυτό που νομίζουν», απάντησε η Τάμτα.

«Δεν μπορείς να ελέγχεις το πώς σκέφτεται ο κόσμος. Φαντάζονται πολλές φορές μια άλλη πραγματικότητα από αυτή που συμβαίνει. Προφανώς δεν είμαι στην ίδια κατάσταση που ήμουν στα 90s στην Γεωργία. Δεν θα ήμουν στην ίδια κατάσταση, είτε ήμουν με τον Πάρι, είτε δεν ήμουν», κατέληξε η Τάμτα καλεσμένη στο #Στούντιο4.

Η ερμηνεύτρια περιέγραψε την στιγμή που αποφάσισε να μετακομίσει στην Ελλάδα, διεκδικώντας μια καλύτερη ζωή για την ίδια και την κόρη της. 

Όπως εξήγησε στη συνέχεια, η διαδικασία για να αποκτήσει visa ήταν πολύ δύσκολη, ωστόσο η ίδια τα κατάφερε. 

«Ήταν πολύ δύσκολο τότε για να φύγεις από την Γεωργία, δεν έδιναν εύκολα viza για να πας οπουδήποτε εκτός συνόρων. Όταν μπήκα στην πρεσβεία για να ζητήσω την visa, απ’ έξω ήταν τόσοι ταλαιπωρημένοι άνθρωποι που προσπαθούσαν να πάρουν visa με πλαστά χαρτιά, ο κόσμος ήταν πολύ απελπισμένος. 

Όταν μπήκα μου είπαν πως με το παιδί δεν θα μου δώσουν visa γιατί σημαίνει ότι φεύγεις για να κάτσεις μόνιμα. Επειδή εγώ μιλούσα και Αγγλικά, ήμουν πιο άνετη. Με ρώτησαν πού πάω και είπα ότι ζει η μαμά μου εκεί και θέλω να πάω για διακοπές με την κόρη μου. Τέλος πάντων…  μαγικά μου δώσανε visa και όταν βγήκα και είδα τους ανθρώπους να είναι στα κάγκελα. Ντρεπόμουν σχεδόν να πω ότι πήρα visa, απ΄έξω ήταν πολύ βασανισμένοι άνθρωποι», περιέγραψε η Τάμτα καλεσμένη στο #Στούντιο4. 

«Χρειάζεται να σκέφτομαι για να εκτιμήσω την πορεία μου. Γιατί όταν συνέβησαν πράγματα και λόγω ηλικίας δεν το εκτιμάς όπως θα έπρεπε. Κοιτάω πίσω για αυτόν τον λόγο. Προχωράει μπροστά, δεν θέλω να μένω στο παρελθόν αλλά είναι ένας τρόπος να πω στον εαυτό μου “μπράβο”.

Πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτομαι πράγματα που δεν υπάρχει λόγος και προέρχεται από τα παλιά. Όσα έχω ζήσει και βιώσει, νομίζω με ωριμάσανε. Δεν φοβάμαι τίποτα! Πολλές φορές μπαίνω στη διαδικασία ότι οι συνθήκες της ζωής μου είμαι καλά, μια γενική εικόνα. Αλλά δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο.

Σκέφτομαι πως ό,τι κι αν συμβεί, θα επιβιώσω. Όλο αυτό το κουβαλώ κι αν δεν είχα περάσει όλα αυτά, δεν θα μπορούσα να τα χειριστώ έτσι. Το 2000 ήρθα για λίγο και το 2001 ήρθα κανονικά στην Ελλάδα.

Ήταν δική μου απόφαση να διαλύσω τη ζωή. Έφυγα από τη Γεωργία σκεπτόμενη για ένα χρονικό διάστημα, μόλις είχα χωρίσει, με τη μαμά και την κόρη μου. Έβλεπα ευκαιρίες και έλεγα “να την πιάσω αυτή την ευκαιρία;”. Ήταν πολύ δύσκολο τότε να φύγω, έδιναν δύσκολα βίζα.

Θυμάμαι όταν μπήκα στην Πρεσβεία να ζητήσω τη βίζα, υπήρχαν ταλαιπωρημένοι άνθρωποι έξω, με πλαστά χαρτιά, ήταν απελπισμένος ο κόσμος. Εγώ επειδή μιλούσα Αγγλικά, ήμουν άνετη και με ρώτησε πού πάω. Του είπα ότι θα πάω διακοπές με την κόρη μου γιατί έμενε η μαμά μου Ελλάδα. Βγήκα έξω και ντρεπόμουν να πω ότι πήρα βίζα γιατί υπήρχε βασανισμένος κόσμος. Έγινε χαμός, δεν το περίμεναν.

Άργησε πολύ η διαδικασία για να μπορέσω να κατακτήσω την άδεια διαμονής. Δεν βοήθησε η αναγνωρισιμότητα! Δεν γινόντουσαν εξαιρέσεις. Περίμενα τον νόμο για να μπορέσω να καταθέσω τα χαρτιά. Η μαμά μου ήρθε με βίζα αλλά μετά βγήκε νόμος και είχε κανονικά χαρτιά.

Πριν από δύο χρόνια πήρα την υπηκοότητα. Μέχρι τότε ταλαιπωρούμουν να ανανεώνω τα χαρτιά μου! Δεν ξέρω πόσα πράγματα συμβαίνουν τυχαία στη ζωή μου. Πολλές φορές έχω προκαλέσει την τύχη μου. Ο φόβος είναι πολύ κακό και οτιδήποτε με φοβίζει και ταυτόχρονα μου δημιουργεί ένα γαργαλητό, πρέπει να ακολουθήσω το ωραίο και όχι το φοβάμαι. Οτιδήποτε έχω τολμήσει, μου έχει βγει σε καλό!

Υπάρχουν πράγματα που με φοβίζουν αρκετά. Με τρομάζουν οι πόλεμοι! Κάθε φορά σε οποιαδήποτε τόπο περνάω αρκετά δύσκολα. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι ζούμε περίεργες εποχές, ποτέ δεν ξέρεις. Έχω προτέρημα που δεν είναι κάτι άγνωστο για εμένα, αν και δεν θα ήθελα να περάσω ξανά κάτι παρόμοιο».