H καταξιωμένη Κύπρια σκηνοθέτρια Αλέξια Παπαλαζάρου απεβίωσε μετά από οκταετή, γενναία μάχη με τον καρκίνο

ΗΣΟΥΝ ΓΕΝΝΑΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΕΨΕΣ ΓΕΝΝΑΙΑ

Από σήμερα το μεσημέρι, η αγαπημένη μας αδελφή Αλεξία δεν είναι πια μαζί μας. Πέταξε για αλλού εκεί που οι γενναίοι στήνουν χορό και η Αλεξία μας θα πάρει μια θέση ανάμεσά τους. Γιατί δεν φοβήθηκε ποτέ. Πάλεψε ως το τέλος. Δεν είπε ποτέ «γιατί εγώ» αλλά πάντα «όλα καλά· όλα καλά θα πάνε».

Την περιμένει η όλο τρυφερότητα αγκαλιά του παπά μας Παπαλάζαρου και το γλυκό φιλί της μάνας παπαδιάς μας. Τής κρατούν το χέρι ο Κυριάκος μας και ο Σωτήρης μας και όλοι μαζί χαμογελούν από ψηλά για να δίνουν σε όλους εμάς κουράγιο.

Αυτό έκανε η Αλεξία μας όλα τούτα τα χρόνια της δοκιμασίας της. Μας έδινε δύναμη με τη δύναμη της και θάρρος από το θάρρος της.

Στο καλό όμορφη μας. Θα σε αγαπάμε πάντα και πάντα θα’σαι στην καρδιά, στη ψυχή και στο μυαλό μας. Θα είσαι παντοτινά ένα παράδειγμα πίστης, δύναμης και ελπίδας!

Η Αλεξία Παπαλαζάρου υπηρέτησε με συνέπεια τον χώρο του Θεάτρου και των Τεχνών. Πρωτίστως, όμως, έδωσε την προσωπική της μάχη με ήθος και αξιοπρέπεια. Υπήρξε αγωνίστρια της ζωής, όπως αρμόζει στα μέλη της τιμημένης οικογένειάς της, που είναι συνώνυμο του αγώνα του λαού μας για Δημοκρατία και Ελευθερία.

Την αποχαιρετώ με σεβασμό και εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην κόρη της, τα αδέλφια της και τους οικείους της.

Το Υφυπουργείο Πολιτισμού εκφράζει τη βαθύτατη θλίψη του για το θάνατο της Αλεξίας Παπαλαζάρου, μίας καλλιτέχνιδας με πλούσια παρουσία και προσφορά στη θεατρική σκηνή του τόπου μας ως σκηνοθέτρια, δραματουργός, καθηγήτρια θεατρικής γραφής και σύμβουλος.

Η Αλεξία Παπαλαζάρου γεννήθηκε το 1969 στα Χολέτρια Πάφου και ήταν κόρη του ιερέα Παπαλάζαρου Νεοφύτου.

Σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου στη Βουλγαρία. Με την επιστροφή της στην Κύπρο συνεργάστηκε ως σκηνοθέτρια με τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου σκηνοθετώντας θεατρικά έργα στην Παιδική και Νέα Σκηνή ενώ συμμετείχε ενεργά στο Πρόγραμμα PLAY. Στο ελεύθερο θέατρο συνεργάστηκε ως σκηνοθέτρια με το Θέατρο ΕΝΑ, το Θέατρο Διόνυσος, την ΕΘΑΛ και το Θέατρο Αντίλογος.

Ίδρυσε στη Λευκωσία το Ανοιχτό Θέατρο του οποίου υπήρξε Καλλιτεχνική Διευθύντρια και στο οποίο ανέβασε θεατρικές παραστάσεις για παιδιά, νεαρά άτομα και ενήλικες. Την περίοδο 2010 με 2018 οργάνωσε και παρακολούθησε σειρά σεμιναρίων Θεατρικής Γραφής στο Ανοιχτό Θέατρο με την καταξιωμένη ηθοποιό και θεατρική συγγραφέα Χρύσα Σπηλιώτη. Αποτέλεσμα των εργαστηρίων ήταν η συγγραφή 14 θεατρικών έργων τα οποία παρουσιάστηκαν σε μορφή θεατρικού αναλογίου.

Αξιόλογη ήταν και η προσφορά της στη διδασκαλία αφού εργάστηκε ως καθηγήτρια θεατρικής γραφής στη Δραματική Σχολή Βλαδίμηρος Καυκαρίδης, σε εργαστήρια που οργάνωσε το Θεατρικό Μουσείο Λεμεσού. Συνεργάστηκε, επίσης, ως σύμβουλος γραφής με πολλούς θεατρικούς συγγραφείς.

Η Αλεξία Παπαλαζάρου έδωσε μια γενναία μάχη με τον καρκίνο, εμψύχωσε, παρηγόρησε και έδωσε θάρρος σε πολλούς ασθενείς με τη στάση της απέναντι στην ασθένεια αυτή.

Συλλυπητήρια στην οικογένειά της και την κόρη της. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα την σκεπάσει.

«Με λένε Αλεξία Παπαλαζάρου. Είμαι σκηνοθέτης θεάτρου και από το 2017 είμαι καρκινοπαθής. Μάιος του 2017, διαγνώστηκα με καρκίνο στο στήθος. Έκανα μαστεκτομή. Το πρωί χημειοθεραπεία, το βράδυ πρόβες στο θέατρο. Νοέμβριος 2021, καρκίνος στον πνεύμονα. Το πρωί χημειοθεραπείες και ακτινοθεραπείες, το βράδυ πρόβες στο θέατρο. Οκτώβρης 2022, καρκίνος στον εγκέφαλο. Πέντε ώρες χειρουργείο, σε δέκα μέρες επιστροφή για πρόβες στο θέατρο. Το πρωί οι πιο δύσκολες ακτινοθεραπείες, το βράδυ πρόβες στο θέατρο. 2022-2025 μεταστάσεις στον εγκέφαλο. Οι θεραπείες συνεχίζονται και εγώ συνεχίζω να δουλεύω στο θέατρο».

Με θλίψη όλοι εμείς στο Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου αποχαιρετούμε την αγαπημένη μας Σκηνοθέτιδα, Δασκάλα θεάτρου, Εμψυχώτρια, Σύμβουλο Θεατρικής Γραφής, Αλεξία Παπαλαζάρου. Η Αλεξία δεν ήταν απλώς ένας αγαπημένος άνθρωπος του θεάτρου ή μία συνεργάτις. Η Αλεξία ήταν το ήθος που θέλουμε στο θέατρο. Με εξαιρετική αίσθηση του «σωστού» και του «λάθους» στο θέατρο, συνόδευσε εκατοντάδες ανθρώπους στα ωραία μονοπάτια της υποκριτικής, των παραστατικών τεχνών, της θεατρικής γραφής. Από τα μικρά παιδιά, τα βλαστάρια της στο θεατρικό της εργαστήρι, μέχρι τα μεγάλα παιδιά που δουλεύουν στο θέατρο για χρόνια, η Αλεξία έδειχνε τον δρόμο της ανθρωπιάς, της δύναμης, της σχεδόν μονομανής αποφασιστικής επιδίωξης που βασανίζει τους ανθρώπους του θεάτρου: «να κάνουμε θέατρο».

«Φεύγω από το Ογκολογικό παίρνοντας παράταση ζωής. Φεύγω σχεδόν χαρούμενη που δεν σταμάτησα να αγαπώ τη ζωή, να ονειρεύομαι, να βάζω νέους στόχους. Γίναμε φιλαράκια με τον καρκίνο. Περπατάμε μαζί. Εγώ με το μπαστούνι μου, εκείνος με σθένος και πορευόμαστε. Το αποδέχτηκα. Όπλο μου η επιστήμη. Οι γιατροί μου που την υπηρετούν, οι νοσοκόμοι, ο ΠΑΣΥΚΑΦ που μας στηρίζει. Η 20χρονη κόρη μου, οι φίλοι καρδιάς, η οικογένειά μου, οι δικοί μου άνθρωποι, τα παιδιά μου – οι μαθητές μου, τα δύο υπέροχα σκυλιά μου. Με όλους αυτούς μαζί συνεχίζω να ζω και να είμαι δυνατή.», λόγια της ίδιας σε ομιλία της τον Φεβρουάριο του 2025.

Τελευταία πράξη της συνεργασίας της με τον ΘΟΚ ήταν το εργαστήρι «[Δεν είναι μόνο] Λόγια στο χαρτί» από το οποίο προέκυψαν 13 νέα θεατρικά έργα. Οι αναγνώσεις προγραμματίστηκαν για τον Οκτώβριο, μα δεν έγιναν, γιατί όλοι θέλαμε την Αλεξία εκεί. Δυστυχώς, δεν τα καταφέραμε.

Η Αλεξία Παπαλαζάρου έφυγε μαχήτρια και φωτεινή.

Σύσσωμη η θεατρική κοινότητα, οι άνθρωποι του ΘΟΚ, συνεργάτες και φίλοι της Αλεξίας, εκφράζουν τη βαθειά τους λύπη για την απώλειά της και συλλυπούνται την οικογένεια της. Το κενό δυσαναπλήρωτο.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου θα ανακοινώσει τις ενέργειες μέσω των οποίων θα τιμηθεί η μνήμη της.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ:

H Aλεξία Παπαλαζάρου γεννήθηκε στην Πάφο, περήφανη κόρη του Παπαλάζαρου και της Αγαθονίκης. Σπούδασε Σκηνοθεσία Θεάτρου στο Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου «Κρέστιο Σαράφοβ» στη Βουλγαρία (1986 - 1993).

Συνεργάστηκε με τον ΘΟΚ, το Θέατρο ΕΝΑ, το Θέατρο Διόνυσος, την ΕΘΑΛ και το Θέατρο ΑντίΛογος. Το 2002 ίδρυσε το Ανοιχτό Θέατρο, στην Βασιλείου Βουλγαροκτόνου, δίνοντας ζωή στην παλιά Λευκωσία. Υπήρξε η παραγωγός όλων των παραστάσεών του και σκηνοθέτησε για την παιδική του σκηνή τα έργα: «Ελίζα» (2002), «Ο άρχοντας των μάγων» (2004), «Ο χρωμοφάγος» (2005), και «Το αγόρι με τη βαλίτσα» (2008). Στην Κεντρική Σκηνή του Ανοιχτού Θεάτρου σκηνοθέτησε τα έργα: «Ένα συνηθισμένο θαύμα» (2003), «Μόλις χώρισα» (2004), «Νόρμαν» (2006), «Να ζει κανείς ή να μη ζει;» (2007).

Το 2002 λειτούργησε θεατρικά εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες και υπήρξε συνεργάτις του θεατρικού ομίλου του Πανεπιστημίου Κύπρου. Το 2010 -2012 συνεργάστηκε με την ηθοποιό και θεατρική συγγραφέα Χρύσα Σπηλιώτη σε εργαστήρια θεατρικής γραφής με στόχο την συγγραφή και προώθηση του κυπριακού έργου, φέρνοντας καινούριο αέρα στη θεατρική γραφή του τόπου.

Με τον ΘΟΚ συνεργάστηκε στις παραγωγές: «Το Γατάνιν» (2025), «Ρώτα με όταν ξυπνήσω» (2022), «Η μικρή μας πόλη» (2020, εγκαινιάζοντας έτσι τη Σκηνή Εκτός Έδρας αλλά και την επαναλειτουργία των θεάτρων μετά την καραντίνα του Κορωνοϊού), «Harper Regan» (2015), «Οικογένεια Νώε» (2012), «Το σκλαβί» (2007), «Το όνειρο του δράκου» (2001), «Στη χώρα του Πήτερ Παν» (2001), «Ειρήνη» (1998), «Το βασιλόπουλο της βενεδιάς» (1997), «Λυσιστράτη» (1997), «Ο Σπανός τζι’ οι σαράντα δράτζιοι» (1997).

Η Αλεξία Παπαλαζάρου υπήρξε επίσης βασικό μέλος της ομάδας Συμβούλων που εργάστηκαν από την αρχή για την εδραίωση του θεσμού PLAY (ΘΟΚ-ΚΚΔΙΘ) για την ανάδειξη της θεατρικής γραφής, βοηθώντας να εδραιωθεί ο θεσμός που έφερε την αλλαγή στην προσέγγιση του κυπριακού θεατρικού έργου.

Σταθμό αποτέλεσε η παράσταση του έργου του Μιχάλη Παπαδόπουλου «Η μάνα του» (2023), από το Θέατρο ΑντίΛογος, στην οποία η ίδια ερμήνευσε και σκηνοθέτησε, την κατατρεγμένη ζωή της οικογένειάς της και την ιστορία των δολοφονημένων αδελφών της.

Η Αλεξία Παπαλαζάρου υπήρξε μία από τις πιο τρυφερές και γενναιόδωρες φωνές που πρωτοστάτησαν στο θέατρο για παιδιά και εφήβους. Πίστεψε βαθιά στην αναγκαιότητά του, αναδεικνύοντας στη σκηνή τη θεματολογία, τη γλώσσα και τη φαντασία των μικρών και νεαρών θεατών.

Με βαθιά θλίψη ενημερωθήκαμε για τον θάνατο της αγαπημένης σκηνοθέτιδας, φίλης και συνεργάτιδάς μας, Αλεξίας Παπαλαζάρου.

Έφυγε περιτριγυρισμένη από την οικογένειά της, με αγάπη και σεβασμό.

Ως Ένωση Ηθοποιών Κύπρου, εκφράζουμε τη βαθιά μας οδύνη για την απώλεια μιας δημιουργού που υπηρέτησε με αφοσίωση, ήθος και ευαισθησία το κυπριακό θέατρο.

Η Αλεξία στάθηκε με αξιοπρέπεια και δύναμη απέναντι στις δυσκολίες που αντιμετώπισε με τη νόσο, αποτελώντας παράδειγμα ψυχικού σθένους και γενναιότητας.

Οι λεπτομέρειες για την κηδεία θα ανακοινωθούν σε μεταγενέστερο στάδιο.

Αιωνία της η μνήμη.

Ένωση Ηθοποιών Κύπρου