Γιώργος Καπουτζίδης: «Δεν θα σπαταλήσω ούτε δευτερόλεπτο να συγχιστώ για κάποιον που δεν με χωνεύει»

«Οι γονείς μου με αγαπάνε πολύ και είναι χαρούμενοι και περήφανοι για την πορεία μου. Ήταν και ο στόχος μου. Η μαμά μου το θυμάται ακόμα, ότι κάποια στιγμή της είχα πει ότι θα την κάνω περήφανη μια μέρα»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Καπουτζίδης στην εκπομπή του Μάνου Νιφλή το βράδυ της Δευτέρας 22/04.

Καλεσμένος στην εκπομπή, #Στιγμές βρέθηκε ο Γιώργος Καπουτζίδης και μιλά για την αγάπη που έχει για την Ελλάδα, το εάν θα ασχοληθεί με τα αρνητικά σχόλια αλλά και τη σχέση που έχει με τους γονείς του.

«Νομίζω ότι μου άρεσε που μπήκα σε διαδικασία ακτιβισμού. Αγαπώ τη χώρα μου, θέλω να προοδεύσει. Την αγαπώ ουσιαστικά και βαθιά! Έχω πάρει την ελληνική σημαία και έχω ταξιδέψει παντού για να χειροκροτήσω τους Έλληνες αθλητές του στίβου. Έχω φτάσει στο Πεκίνο, στην Κωνσταντινούπολη, στο Λονδίνο. Σε όλη την Ευρώπη έχω ταξιδέψει. Και θέλω να καλυτερεύει, να διορθώνεται. Και θεωρώ πολύ σημαντικό άμα δεν μπορείς να είσαι ο εαυτός σου σε αυτόν τον κόσμο, τι να είσαι;

Μια επιλογή έχεις, να είσαι ο εαυτός σου. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου, λοιπόν. Να λέω αυτό που πιστεύω, να αγωνίζομαι για αυτό που πιστεύω. Είναι απαραίτητο να το κάνεις. Σου δίνει χαρά και ευκαιρία. Ποιος θα μου πει εμένα να κρυφτώ; Κανένας δεν έχει δικαίωμα να μου πει να κρυφτώ, να σωπάσω. Και σε κάποια φάση σκέφτηκα και λέω “βγαίνεις και τα λες”, δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω. Κι αυτή τη στιγμή για να ψηφιστεί κάτι, βγες και μίλα!

Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος να το αντιμετωπίσεις είναι να το γράψεις στα παλιά σου τα παπούτσια. Δεν πρέπει να σπαταλήσεις τον χρόνο σου, η ζωή είναι πολύ μικρή. Έχω περάσει χρόνια να κρύβομαι, να στεναχωριέμαι ή να φοβάμαι για κάποιους. Δεν θα σπαταλήσω ούτε δευτερόλεπτο να συγχιστώ για κάποιον που δεν  χωνεύει εμένα κι αυτό που είμαι. Ας μην με χωνεύει, να φτάσει μέχρι τα 100 και να είναι υγιής και ας μην με χωνεύει.

Πιστεύω ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε την λέξη “διαφορετικότητα” αλλά στην ποικιλότητα. Λέμε ότι οφείλουμε να καταλάβουμε την ποικιλότητα. Από ένα σημείο και μετά αισθάνθηκα ότι δεν υπήρχε λόγος να έρχομαι σε αντιπαράθεση! Σταμάτησα την αντιπαράθεση και έλεγα απλώς “υπάρχω”».

«Οι γονείς μου χαίρονται πολύ, με αγαπάνε πολύ και είναι υπερήφανοι. Ήταν ο στόχος μου! Είχα πει στη μαμά μου “μια μέρα θα σε κάνω υπερήφανη, να το ξέρεις”. Επειδή είχα κοπεί από τις πρώτες εξετάσεις από τη δραματική σχολή, της είπα “μη στεναχωριέσαι. Ξέρω τι σκέφτεσαι! Θα σε κάνω περήφανη”. Αυτή την ηρεμία και την πληρότητα που έχουν είναι κάτι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που θα ήθελα και εγώ.

Δεν ζηλεύω δουλειές, επιτυχίες, στόχους επαγγελματικούς. Ζηλεύω με την καλή έννοια και θαυμάζω τους αγαπημένους ανθρώπους. Τους ανθρώπους που έχουν μεγαλώσει μαζί, έχουν γεράσει μαζί και έχουν φτιάξει μια όμορφη ζωή. Έχω φτιάξει μια όμορφη ζωή αλλά το να την φτιάξεις με έναν άλλον άνθρωπο είναι πολύ ωραίο. Δεν πρέπει να το στερηθεί κανένας άνθρωπος αυτό το δικαίωμα».