Κατερίνα Γώγου: Η ασυμβίβαστη ηθοποιός και ποιήτρια που αυτοκτόνησε στα 53 της
17:32 - 03 Οκτωβρίου 2020
Η Κατερίνα Γώγου ξεκίνησε από μικρή την καριέρα στην ηθοποιία, ενσαρκώνοντας πολλούς «αφελείς» ρόλους, αλλά αργότερα στράφηκε στην ποίηση.
Στα 5 της ξεκίνησε να παίζει σε διάφορες παιδικές παραστάσεις και πολλοί την χαρακτήρισαν ως παιδί-θαύμα.
Ως παιδάκι έζησε την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Τα εφηβικά της χρόνια στιγματίστηκαν από έναν αυστηρό πατέρα, που ωστόσο υποστήριξε το όνειρό της και τη βοήθησε να σπουδάσει στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη, η οποία εθεωρείτο μια από τις καλύτερες της εποχής.
Πριν παίξει σε δεκάδες ταινίες της Φίνος Φιλμ, είχε πρωτοεμφανιστεί στο θέατρο με τον θίασο Ντίνου Ηλιόπουλου, το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη - Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό».
Το 1977 τιμήθηκε με βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στο «Βαρύ Πεπόνι» και το 1984 με βραβείο β’ γυναικείου ρόλου στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Όστρια ή το τέλος του παιγνιδιού».
H πολιτικοποιημένη στάση της, η περιθωριακή συνείδησή της και οι κοινωνικές ανησυχίες χαρακτηρίζουν τις ποιητικές της συλλογές. Η Κατερίνα Γώγου ξεκίνησε να γράφει το 1978 και η παραγωγή της ολοκληρώθηκε το 2002, με τη μεταθανάτια έκδοση του «Με λένε Οδύσσεια».
H Ελληνίδα ηθοποιός και ποιήτρια άφησε την τελευταία της πνοή στις 3 Οκτωβρίου 1993, μέσα στο ασθενοφόρο που τη μετέφερε στο «Ιπποκράτειο». Ήταν σε κώμα λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, ενώ αντιμετώπιζε πρόβλημα και με τα ναρκωτικά.
Η προσωπική της ζωή ήταν μια οικογενειακή τραγωδία σε εξέλιξη μετά το μπλέξιμο της κόρης της με την ηρωίνη, στην οποία από ειρωνεία της τύχης τελικά ενέδωσε κι εκείνη, προσπαθώντας να σώσει τη Μυρτώ. Άρχισε να επισκέπτεται ψυχιάτρους, «κινούμενη άμμος πια η ζωή μου», έλεγε.
Η Μυρτώ Τάσιου, ζωγράφος και ποιήτρια, αυτοκτόνησε στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο του 2015.
«Η Κατερίνα ήταν μια ταραγμένη ψυχή. Ένιωθε σαν αγρίμι παγιδευμένο, ήταν διαρκώς σε διωγμό. Μια λέξη μπορούσε να την πληγώσει, μια κίνηση να την ταπεινώσει. Δυο μήνες πριν πεθάνει την συνάντησα τυχαία. Ήταν γερασμένη, σαν μάγισσα από παραμύθι, με άσπρα μαλλιά, ατημέλητη, με βραχνή φωνή. Η Κατερίνα πέθανε αγρίμι όπως έζησε και σαν αγρίμι» έχει δηλώσει ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος.
Το τρελοκόριτσο των ελληνικών ταινιών
Η Κατερίνα Γώγου είναι γνωστή και ως καλή ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Η εικόνα του χαριτωμένου, ατίθασου, τσαμπουκαλεμένου τρελοκόριτσου είναι αποτυπωμένη σε πολλές ελληνικές μαυρόασπρες κυρίως ταινίες.
Η Κατερίνα Γώγου έπαιξε την ατίθαση συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο». «Πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου» ήταν η ιστορική ατάκα της. Επαιξε την ατίθαση αδελφή της Τζένης Καρέζη στο «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», που χόρευε παλαβά στο πλευρό του Τζανετάκου. Ήταν η Παγώνα, η υπηρέτρια της Μάρως Κοντού, στο παλιό σπίτι της Πλάκας, που ζει με τον στριμένο «Αντωνάκη», που χρόνια τώρα την κρατά αστεφάνωτη. Η Παγώνα που αντέχει τις φωνές και τις προσβολές του Αντωνάκη, στέκεται άξια δίπλα στην κυρά της, σαν φίλη συμπάσχοντας στο πλευρό της.
Πηγή: iefimerida.gr
Στα 5 της ξεκίνησε να παίζει σε διάφορες παιδικές παραστάσεις και πολλοί την χαρακτήρισαν ως παιδί-θαύμα.
Ως παιδάκι έζησε την Κατοχή και τον Εμφύλιο. Τα εφηβικά της χρόνια στιγματίστηκαν από έναν αυστηρό πατέρα, που ωστόσο υποστήριξε το όνειρό της και τη βοήθησε να σπουδάσει στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη, η οποία εθεωρείτο μια από τις καλύτερες της εποχής.
Πριν παίξει σε δεκάδες ταινίες της Φίνος Φιλμ, είχε πρωτοεμφανιστεί στο θέατρο με τον θίασο Ντίνου Ηλιόπουλου, το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη - Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό».
Το 1977 τιμήθηκε με βραβείο α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στο «Βαρύ Πεπόνι» και το 1984 με βραβείο β’ γυναικείου ρόλου στην ταινία του Αντρέα Θωμόπουλου «Όστρια ή το τέλος του παιγνιδιού».
H πολιτικοποιημένη στάση της, η περιθωριακή συνείδησή της και οι κοινωνικές ανησυχίες χαρακτηρίζουν τις ποιητικές της συλλογές. Η Κατερίνα Γώγου ξεκίνησε να γράφει το 1978 και η παραγωγή της ολοκληρώθηκε το 2002, με τη μεταθανάτια έκδοση του «Με λένε Οδύσσεια».
H Ελληνίδα ηθοποιός και ποιήτρια άφησε την τελευταία της πνοή στις 3 Οκτωβρίου 1993, μέσα στο ασθενοφόρο που τη μετέφερε στο «Ιπποκράτειο». Ήταν σε κώμα λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, ενώ αντιμετώπιζε πρόβλημα και με τα ναρκωτικά.
Η προσωπική της ζωή ήταν μια οικογενειακή τραγωδία σε εξέλιξη μετά το μπλέξιμο της κόρης της με την ηρωίνη, στην οποία από ειρωνεία της τύχης τελικά ενέδωσε κι εκείνη, προσπαθώντας να σώσει τη Μυρτώ. Άρχισε να επισκέπτεται ψυχιάτρους, «κινούμενη άμμος πια η ζωή μου», έλεγε.
Η Μυρτώ Τάσιου, ζωγράφος και ποιήτρια, αυτοκτόνησε στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο του 2015.
«Η Κατερίνα ήταν μια ταραγμένη ψυχή. Ένιωθε σαν αγρίμι παγιδευμένο, ήταν διαρκώς σε διωγμό. Μια λέξη μπορούσε να την πληγώσει, μια κίνηση να την ταπεινώσει. Δυο μήνες πριν πεθάνει την συνάντησα τυχαία. Ήταν γερασμένη, σαν μάγισσα από παραμύθι, με άσπρα μαλλιά, ατημέλητη, με βραχνή φωνή. Η Κατερίνα πέθανε αγρίμι όπως έζησε και σαν αγρίμι» έχει δηλώσει ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος.
Το τρελοκόριτσο των ελληνικών ταινιών
Η Κατερίνα Γώγου είναι γνωστή και ως καλή ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Η εικόνα του χαριτωμένου, ατίθασου, τσαμπουκαλεμένου τρελοκόριτσου είναι αποτυπωμένη σε πολλές ελληνικές μαυρόασπρες κυρίως ταινίες.
Η Κατερίνα Γώγου έπαιξε την ατίθαση συμμαθήτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο». «Πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου, που πρόσεχε την Ξανθοπούλου, που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου» ήταν η ιστορική ατάκα της. Επαιξε την ατίθαση αδελφή της Τζένης Καρέζη στο «Μια τρελή, τρελή οικογένεια», που χόρευε παλαβά στο πλευρό του Τζανετάκου. Ήταν η Παγώνα, η υπηρέτρια της Μάρως Κοντού, στο παλιό σπίτι της Πλάκας, που ζει με τον στριμένο «Αντωνάκη», που χρόνια τώρα την κρατά αστεφάνωτη. Η Παγώνα που αντέχει τις φωνές και τις προσβολές του Αντωνάκη, στέκεται άξια δίπλα στην κυρά της, σαν φίλη συμπάσχοντας στο πλευρό της.
Πηγή: iefimerida.gr
