Η αγαπητική σχέση του Νίκου Κατσαλίδα με τη γενέθλια γη, στο επίκεντρο της νέας ποιητικής του συλλογής
18:32 - 21 Μαρτίου 2018
Καταθέσεις μιας ακόρεστης και άφθαρτης από τον χρόνο αγαπητικής σχέσης του ποιητή με τη γενέθλια γη, καθώς και με τους δικούς του ανθρώπους ανιχνεύει στη νέα ποιητική του συλλογή, « Η χλόη της ανατριχίλας», ο Βορειοηπειρώτης ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και δοκιμιογράφος Νίκος Κατσαλίδας.
Την παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Κατσαλίδα, φιλοξένησε την Τρίτη 20 Μαρτίου, το Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα, ανακοίνωση του οποίου αναφέρει ότι «για το βιβλίο μίλησαν ο ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, ο ποιητής, πεζογράφος, Μάριος Μιχαηλίδης και ο ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, Διευθυντής Περιοδικού «Νέα Ευθύνη», Δημήτρης Κοσμόπουλος.
Όπως, χαρακτηριστικά, ανέφερε ο κ. Παπαγεωργίου, «παρακολουθώντας κανείς την ποιητική πορεία του Κατσαλίδα γίνεται μάρτυρας συνεχών μετακινήσεων, κατά βάθος και κατά πλάτος του ποιητή, σε τόπους και χρόνους όπου ζυμώθηκε ο βιωματικός, ψυχικός, υπαρξιακός του πυρήνας».
Ένας πυρήνας που συνθέτουν, πάνω απ’ όλα, η νοσταλγία και η αγάπη για τον γενέθλιο τόπο, η κατασταλαγμένη λύπη για όλα όσα χάθηκαν -τόποι, πρόσωπα και πράγματα- και βέβαια η δραματική αίσθηση του μετέωρου ή, καλύτερα του έκθετου ανάμεσα σε δύο πατρίδες, συνέχισε ο κ. Παπαγεωργίου.
Ο κ. Μιχαηλίδης ανιχνεύει στην ποιητική συλλογή του Νίκου Κατσαλίδα, «καταθέσεις μιας ακόρεστης και άφθαρτης από τον χρόνο αγαπητικής σχέσης του ποιητή με τη γενέθλια γη, καθώς και με τους δικούς του ανθρώπους».
Σύμφωνα με τον κ. Μιχαηλίδη, «όλα τα ποιήματα της συλλογής αντλούν από τις βαθιές ρίζες του ποιητικού λόγου, καθώς ο ποιητής χειρίζεται και εφαρμόζει τον έμμετρο λόγο και κυρίως τον ιαμβικό 15σύλλαβο».
Ο κ. Κοσμόπουλος είπε ότι «ο ποιητής αναπτύσσει μια ποιητική τοπολογία που καταρδεύεται, βλαστάνει και καρπίζει από τρία ποτάμια».
Πρόσθεσε ότι το πρώτο είναι το πυρίκαυστο βιωματικό υλικό, η βιωματική ύλη διασταυρώνεται με το δεύτερο ποτάμι που είναι η εκφραστική παράδοση της συλλογικής ετερότητας και το τρίτο ποτάμι του ποιητικού κήπου του Κατσαλίδα είναι η έντεχνη παράδοση στη διαχρονία της ως ενιαίο και αδιατάρακτο εκφραστικό και πνευματικό, με την οντολογική έννοια, γεγονός.
Κατά την αντιφώνησή του ο κ. Κατσαλίδας είπε ότι τα περισσότερα ποιήματα του νέου του βιβλίου γράφτηκαν ανάμεσα στα Άνω Λεσινίτσα, την περιοχή Θεολόγου Αγίων Σαράντα, και στην Αθήνα, κατά τα έτη 2010-2014.
Όπως είπε ο ποιητής, «τα καλοκαίρια του 2010-2014, όταν γύριζα στη γενέτειρα με τους γονείς … ξαναβρέθηκα κοντά στα μοτίβα του πόνου, του νόστου, της φύσης, της εφηβείας, του θανάτου, της αιωνιότητας της ιδιαίτερης πατρίδας που επέμεναν να ξαναπλαστούν αβρά στο γνωστό από παλιά, για μένα, λαϊκό χυτήριο».
Τον Νίκο Κατσαλίδα καλωσόρισε στο Σπίτι της Κύπρου η Μορφωτικός Σύμβουλος της Πρεσβείας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα, Μαρία Παναγίδου, η οποία προλογίζοντας την εκδήλωση αναφέρθηκε στη ζωή και το σημαντικό του έργο.
Ποιήματα του Νίκου Κατσαλίδα διάβασε ο ηθοποιός Κώστα Γιαλίνης.
Την παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Κατσαλίδα, φιλοξένησε την Τρίτη 20 Μαρτίου, το Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα, ανακοίνωση του οποίου αναφέρει ότι «για το βιβλίο μίλησαν ο ποιητής, πεζογράφος, δοκιμιογράφος, Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, ο ποιητής, πεζογράφος, Μάριος Μιχαηλίδης και ο ποιητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, Διευθυντής Περιοδικού «Νέα Ευθύνη», Δημήτρης Κοσμόπουλος.
Όπως, χαρακτηριστικά, ανέφερε ο κ. Παπαγεωργίου, «παρακολουθώντας κανείς την ποιητική πορεία του Κατσαλίδα γίνεται μάρτυρας συνεχών μετακινήσεων, κατά βάθος και κατά πλάτος του ποιητή, σε τόπους και χρόνους όπου ζυμώθηκε ο βιωματικός, ψυχικός, υπαρξιακός του πυρήνας».
Ένας πυρήνας που συνθέτουν, πάνω απ’ όλα, η νοσταλγία και η αγάπη για τον γενέθλιο τόπο, η κατασταλαγμένη λύπη για όλα όσα χάθηκαν -τόποι, πρόσωπα και πράγματα- και βέβαια η δραματική αίσθηση του μετέωρου ή, καλύτερα του έκθετου ανάμεσα σε δύο πατρίδες, συνέχισε ο κ. Παπαγεωργίου.
Ο κ. Μιχαηλίδης ανιχνεύει στην ποιητική συλλογή του Νίκου Κατσαλίδα, «καταθέσεις μιας ακόρεστης και άφθαρτης από τον χρόνο αγαπητικής σχέσης του ποιητή με τη γενέθλια γη, καθώς και με τους δικούς του ανθρώπους».
Σύμφωνα με τον κ. Μιχαηλίδη, «όλα τα ποιήματα της συλλογής αντλούν από τις βαθιές ρίζες του ποιητικού λόγου, καθώς ο ποιητής χειρίζεται και εφαρμόζει τον έμμετρο λόγο και κυρίως τον ιαμβικό 15σύλλαβο».
Ο κ. Κοσμόπουλος είπε ότι «ο ποιητής αναπτύσσει μια ποιητική τοπολογία που καταρδεύεται, βλαστάνει και καρπίζει από τρία ποτάμια».
Πρόσθεσε ότι το πρώτο είναι το πυρίκαυστο βιωματικό υλικό, η βιωματική ύλη διασταυρώνεται με το δεύτερο ποτάμι που είναι η εκφραστική παράδοση της συλλογικής ετερότητας και το τρίτο ποτάμι του ποιητικού κήπου του Κατσαλίδα είναι η έντεχνη παράδοση στη διαχρονία της ως ενιαίο και αδιατάρακτο εκφραστικό και πνευματικό, με την οντολογική έννοια, γεγονός.
Κατά την αντιφώνησή του ο κ. Κατσαλίδας είπε ότι τα περισσότερα ποιήματα του νέου του βιβλίου γράφτηκαν ανάμεσα στα Άνω Λεσινίτσα, την περιοχή Θεολόγου Αγίων Σαράντα, και στην Αθήνα, κατά τα έτη 2010-2014.
Όπως είπε ο ποιητής, «τα καλοκαίρια του 2010-2014, όταν γύριζα στη γενέτειρα με τους γονείς … ξαναβρέθηκα κοντά στα μοτίβα του πόνου, του νόστου, της φύσης, της εφηβείας, του θανάτου, της αιωνιότητας της ιδιαίτερης πατρίδας που επέμεναν να ξαναπλαστούν αβρά στο γνωστό από παλιά, για μένα, λαϊκό χυτήριο».
Τον Νίκο Κατσαλίδα καλωσόρισε στο Σπίτι της Κύπρου η Μορφωτικός Σύμβουλος της Πρεσβείας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αθήνα, Μαρία Παναγίδου, η οποία προλογίζοντας την εκδήλωση αναφέρθηκε στη ζωή και το σημαντικό του έργο.
Ποιήματα του Νίκου Κατσαλίδα διάβασε ο ηθοποιός Κώστα Γιαλίνης.
