Ο Τάκης Μπαρδάκος μίλησε στο ΚΥΠΕ για το ντοκυμαντέρ του 'Η Αθήνα από κάτω'

Κι αυτούς τους ανθρώπους τους σκεπάζει ο αττικός ουρανός. Με μόνη διαφορά ότι για αυτούς δεν ανατέλλει πια ο ήλιος και ζουν σε ένα πυκνό σκοτάδι με το αύριο από αβέβαιο έως και τρομακτικό.

Ο λόγος για τους “νεόπτωχους”, τη νέα κοινωνική τάξη που έχει δημιουργηθεί στην Αθήνα η οποία με τα σκληρά μέτρα της λιτότητας των μνημονίων έσυρε στην ανεργία, τη φτώχεια και την πείνα, χιλιάδες ανθρώπους με τους οποίους ο Έλληνας σκηνοθέτης, Τάκης Μπαρδάκος, συμβίωσε επί τρία χρόνια, από το 2012 μέχρι το 2015, όντας κι αυτός τότε άνεργος, βιώνοντας τη μεγάλη ανατροπή η οποία δημιούργησε μια σκιά στην αθηναϊκή κοινωνία και ουρές στα δημοτικά συσσίτια.

Οι άνθρωποι της “κάτω Αθήνας”, της υπόγειας και σκοτεινής, χάρισαν στον Έλληνα σκηνοθέτη, ένα ντοκιμαντέρ – ράπισμα για την Αθήνα του σήμερα με μια μερίδα πολιτών της, να “ζούνε μια ισοπέδωση, να ζούνε σε ερείπια ψυχικά”, όπως ο ίδιος ο Τάκης Μπαρδάκος, δήλωσε σε συνέντευξή του στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ).

Η κάθοδος του Τάκη Μπαρδάκου στην Κύπρο γίνεται με την ευκαιρία της προβολής την Τετάρτη 26 Απριλίου του ντοκιμαντέρ “Η Αθήνα από κάτω” στο Πολιτιστικό Εργαστήρι Αγίων Ομολογητών στις 20.00 με ελεύθερη είσοδο, ενώ, μετά την προβολή, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τον σκηνοθέτη.

Ο κ. Μπαρδάκος είπε πως το κυριότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι οι άστεγοι και οι επαίτες που βλέπουμε στο δρόμο, το πρόβλημα είναι η ανατροπή που έχει γίνει στην οικογένεια, στις σχέσεις, στους ανθρώπους, άλλη ζωή ζούσαν και άλλη ζωή ζουν τώρα μια ζωή με πολλά βάσανα.

“Ζούνε μια ισοπέδωση, ζούνε σε ερείπια ψυχικά, και αυτό είναι που πραγματεύεται η ταινία”, ανέφερε.

Είπε ότι “η ταινία γυρίστηκε στα πιο μαύρα χρόνια της κρίσης και είναι μια ταινία αληθινή που βλέπει την αλήθεια κατάματα μια αλήθεια η οποία κρύβεται για αυτό και ο τίτλος `Η Αθήνα από κάτω` ένας τίτλος κυριολεκτικός διότι όλοι βλέπουν την Αθήνα με μία τουριστική ματιά, πόσο όμορφη είναι ,κάτω όμως από τους πρόποδες της Ακρόπολης κρύβεται το δράμα”.

Ο κ. Μπαρδάκος τόνισε πως “αυτή η ταινία είναι μια κραυγή αγωνίας προς τα έξω και δικός μου στόχος ήταν να ευαισθητοποιήσω την κοινωνία και τους πολίτες εκεί όπου προβάλλεται η ταινία”.

Πρόσθεσε ότι “εάν οι άνθρωποι μετά την προβολή της ταινίας βγουν αγανακτισμένοι και θέλουν να κάνουν κάτι για αυτή την σκοτεινή αλήθεια τότε η ταινία έχει πετύχει το σκοπό της, την ευαισθητοποίηση για την δραματική κατάπτωση των στρωμάτων της κοινωνίας”.

Μιλώντας στο ΚΥΠΕ, ο Έλληνας σκηνοθέτης είπε ότι “η ταινία αυτή είναι μια ταινία που έγινε από τους ίδιους τους ανθρώπους που ζουν αυτή τη κρίση, δεν έχουμε απαθανατίσει με μια εξωτερική ματιά, την κρίση ζήσαμε μαζί με αυτούς τους ανθρώπους, μαζί στην ουρά για το συσσίτιο, μαζί στα σπίτια τους”, ανέφερε.

Σημείωσε πως “αυτή η ταινία είναι βιωματική γιατί ζούσα κι εγώ μαζί με τους δημιουργούς της ταινίας”.

Όπως είπε ο κ. Μπαρδάκος, “όλοι ζήσαμε αυτή την κατάπτωση κι εγώ ένα μέρος της ταινίας είμαι, μέρος αυτής της κατάπτωσης από μια κανονική ζωή σε μια ζωή χωρίς τίποτα”.

“Δεν είναι ανάγκη να δω τους άλλους για να δω τον εαυτό μου, είδα πρώτα τον εαυτό μου και μέσα από τον εαυτό μου είδα τους ανθρώπους που παρουσιάζει η ταινία”, είπε ο κ. Μπαρδάκος.

Ανέφερε ότι “από το 2012 μέχρι το 2015 που έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας εγώ ήμουν άνεργος και η σύζυγός μου, επίσης, δηλαδή είμασταν μέσα στην κρίση σαν οικογένεια και γύρω μας βλέπαμε να υπάρχει κρίση και σε άλλους”.

Ο κ. Μπαρδάκος είπε ότι βιώνοντας αυτή τη κατάσταση, “αισθάνθηκα ότι κάτι πρέπει να κάνω και πήρα την κινηματογραφική μηχανή και τράβαγα κάθε μέρα τους ανθρώπους γύρω μου, πήγαινα στα σπίτια και κινηματογραφούσα και αυτό με βοήθησε στο να αφιερωθώ κάπου να αφιερωθώ στην ταινία, μου δόθηκε η δυνατότητα να ξεφύγω, εμένα η κρίση με βοήθησε”.

Για τα συναισθήματα που η ταινία θα προκαλέσει σε όσους την παρακολουθήσουν, ο κ. Μπαρδάκος, είπε ότι ¨ο κάθε θεατής θα δει την ταινία με μια άλλη ματιά, ο ένας θα τη δει και θα αγανακτήσει, ο άλλος θα λυπηθεί, δεν μπορείς να προσδιορίσεις τα συναισθήματα που θα κατακλύσουν τον καθένα”.

“Αυτό που εγώ προσπάθησα να κάνω είναι να ανακατευτεί λίγο το στομάχι του θεατή και να αγανακτήσει ίσως για αυτή την κρυμμένη αλήθεια”, είπε ο Έλληνας σκηνοθέτης για να προσθέσει ότι “βλέποντας την ταινία, προβληματίζεται ο καθένας, για τον εαυτό του, του δίνεται μια ευκαιρία για ενδοσκόπηση, για το τι κάνω και τι συμβαίνει γύρω μου”.

Ο Τάκης Μπαρδάκος απάντησε καταφατικά στην ερώτηση για το κατά πόσον αισθάνεται ποιο ήσυχος με τη συνείδησή του μετά από αυτή του την ταινία.

Είπε ότι “αυτό που βίωσα εγώ είναι ότι θα πρέπει να αναπτύξουμε τις ανθρώπινες σχέσεις και να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι και να σταματήσει το κυνήγι του χρήματος, της ψεύτικης ευημερίας και του καταναλωτισμού και να κοιτάξουμε τον διπλανό μας και να κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας”.

Αναφέρθηκε και σε μια άλλη πτυχή της κρίσης, υποστηρίζοντας πως τα ξένα κράτη που έχουν εμπλακεί σε αυτή την κρίση μπορεί να κερδίζουν από αυτήν.

Το ντοκιμαντέρ του Τάκη Μπαρδάκου έχει βραβευθεί με το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο “Barcelona Planet Film Festival” και έχει συμμετάσχει σε αρκετά διεθνή φεστιβάλ γεγονός που όπως ο ίδιος είπε στο ΚΥΠΕ “αντικατοπτρίζει στο πώς βλέπουν οι ειδικοί αυτή την ταινία”.

“Βλέπουν μια ειλικρινή ματιά και μια αλήθεια η οποία ίσως δεν φαινότανε, είναι μια αλήθεια με μια άλλη άποψη, μια άλλη προσωπικότητα”, πρόσθεσε.

Εντύπωση στον ίδιο έκανε το ότι στη διάρκεια των προβολών της ταινίας στο εξωτερικό υπήρξε μεγάλη απήχηση.

Κατόπιν πρόσκλησης από ελληνικούς συλλόγους της διασποράς στις ΗΠΑ, η ταινία προβλήθηκε στο φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Νέας Υόρκης και είχε μια τεράστια απήχηση με τις δύο προβολές να γίνονται σε κατάμεστες αίθουσες ενώ ακολούθησε και μία μακρά συζήτηση.

Ο κ. Μπαρδάκος είπε ότι η ταινία “είχε, επίσης, μεγάλη απήχηση στη Γερμανία όπου την παρακολούθησαν, μεταξύ άλλων, και πανεπιστημιακοί οι οποίοι ενδιαφερόντουσαν να μάθουν περισσότερα για την κρίση στην Ελλάδα ενώ απήχηση είχε και στην Ελβετία”.

Ανέφερε πως “όπου προβλήθηκε η ταινία υπήρξε μια κινητικότητα κι ένα ενδιαφέρον για την ελληνική κρίση και η ταινία είχε περισσότερη απήχηση μπορώ να πω στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα ενώ η ελληνική ομογένεια αντίκρισε την προβολή της ταινίας ως ένα πολύ σημαντικό γεγονός”.

Ο κ. Μπαρδάκος δήλωσε “πολύ χαρούμενος” που βρίσκεται στην Κύπρο και που προβάλλεται η ταινία στο νησί “γιατί θέλω να μεταφέρω μέσα από την ταινία την κρίση που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία”.

Καταλήγοντας είπε πως “ήτανε για μένα μια έκπληξη η πρόσκληση από το Πολιτιστικό Εργαστήρι Αγίων Ομολογητών για προβολή της ταινίας μου κάτι το οποίο δεν ανέμενα διότι γνωρίζω ότι οι Κύπριοι προσπαθούν να κτίσουν δικές τους πολιτιστικές δράσεις για αυτό με ευχαριστεί και με τιμά αυτή η πρόσκληση καθώς και το ενδιαφέρον που υπάρχει στην Κύπρο για παρακολούθηση της ταινίας”.