Ιαπωνέζες στα Λεύκαρα για να μάθουν κέντημα
10:31 - 19 Αυγούστου 2016
Λάτρεις του λευκαρίτικου κεντήματος φαίνεται πως είναι οι Ιάπωνες και αυτό αποδεικνύεται από το ενδιαφέρον ιαπωνικής σχολής εκμάθησης παραδοσιακών κεντημάτων, μέλη της οποίας βρίσκονται αυτό το διάστημα στα Λεύκαρα για να μάθουν την τέχνη του παγκοσμίως γνωστού εργοτεχνήματος.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Πολίτης», οι συγκεκριμένες γυναίκες από την Ιαπωνία δηλώνουν λάτρεις του λευκαρίτικου κεντήματος, εξ ού και έκαναν το μακρινό ταξίδι από τη χώρα τους στην Κύπρο, αφενός για να τα θαυμάσουν και αφετέρου για να μάθουν το πώς φτιάχνονται. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι μια εκ των συγκεκριμένων γυναικών, έχει καταρτίσει ειδικό φυλλάδιο για το λευκαρίτικο κέντημα, το οποίο ήδη διανέμεται στην Ιαπωνία και σε άλλες χώρες του εξωτερικού.
Μέσα από την παράδοση
Το λευκαρίτικο κέντημα αποτελεί το χαρακτηριστικότερο είδος κεντητικής τέχνης της Κύπρου. Ανήκει στην κατηγορία των λευκών κυπριακών κεντημάτων. Αποτελεί νεότερο είδος, αφού αποτελεί εξέλιξη των «ασπροπλουμιών» της Κύπρου. Οι κύριες βελονιές με τις οποίες δημιουργούσαν τα «ασπροπλούμια» μεταφέρονται στο νεότερο αυτό κέντημα. Νέες βελονιές και μοτίβα δημιουργούνται ανάλογα με την δεξιοτεχνία και τη φαντασία της κάθε κεντήτριας. Τα είδη αυτά, ποιοτικά έφθασαν σε πολύ ψηλά επίπεδα με την ευγενή άμιλλα και το θεσμό της προίκας. Κάθε κορίτσι ετοίμαζε μεγάλη συλλογή για την έκθεση και το στολισμό του σπιτιού την ημέρα του γάμου. Έτσι πολλά από τα στοιχεία αυτά, μέσα από το χρόνο, μεταφέρονται, βελτιώνονται και τελειοποιούνται από μητέρα σε κόρη.
Το λευκαρίτικο κέντημα αποτελεί το χαρακτηριστικότερο είδος κεντητικής τέχνης της Κύπρου. Ανήκει στην κατηγορία των λευκών κυπριακών κεντημάτων. Αποτελεί νεότερο είδος, αφού αποτελεί εξέλιξη των «ασπροπλουμιών» της Κύπρου. Οι κύριες βελονιές με τις οποίες δημιουργούσαν τα «ασπροπλούμια» μεταφέρονται στο νεότερο αυτό κέντημα. Νέες βελονιές και μοτίβα δημιουργούνται ανάλογα με την δεξιοτεχνία και τη φαντασία της κάθε κεντήτριας. Τα είδη αυτά, ποιοτικά έφθασαν σε πολύ ψηλά επίπεδα με την ευγενή άμιλλα και το θεσμό της προίκας. Κάθε κορίτσι ετοίμαζε μεγάλη συλλογή για την έκθεση και το στολισμό του σπιτιού την ημέρα του γάμου. Έτσι πολλά από τα στοιχεία αυτά, μέσα από το χρόνο, μεταφέρονται, βελτιώνονται και τελειοποιούνται από μητέρα σε κόρη.
Κεντούσαν και πουλούσαν
Πολλές γυναίκες εξασκούσαν το κέντημα σαν βιοποριστικό επάγγελμα. Οι γυναίκες κεντήτρες «οι πλουμάρισσες» στα Λεύκαρα, οργάνωναν την παραγωγή τους και κεντούσαν στο σπίτι. Παράλληλα, οι άντρες Λευκαρίτες, «οι κεντητάριδες», ήταν έμποροι και ταξίδευαν σε πολλά μέρη του κόσμου στην Ευρώπη και τις Σκανδιναβικές χώρες. Η φήμη τους ήταν τόσο μεγάλη που σύμφωνα με την παράδοση κατά τον 15ο αιώνα ο Leonardo Da Vinci επισκέφθηκε την Κύπρο και πήρε μαζί του στην Ιταλία κέντημα από τα Λεύκαρα το οποίο βρίσκεται στον Καθεδρικό Ναό Ντουόμο στο Μιλάνο.
Πολλές γυναίκες εξασκούσαν το κέντημα σαν βιοποριστικό επάγγελμα. Οι γυναίκες κεντήτρες «οι πλουμάρισσες» στα Λεύκαρα, οργάνωναν την παραγωγή τους και κεντούσαν στο σπίτι. Παράλληλα, οι άντρες Λευκαρίτες, «οι κεντητάριδες», ήταν έμποροι και ταξίδευαν σε πολλά μέρη του κόσμου στην Ευρώπη και τις Σκανδιναβικές χώρες. Η φήμη τους ήταν τόσο μεγάλη που σύμφωνα με την παράδοση κατά τον 15ο αιώνα ο Leonardo Da Vinci επισκέφθηκε την Κύπρο και πήρε μαζί του στην Ιταλία κέντημα από τα Λεύκαρα το οποίο βρίσκεται στον Καθεδρικό Ναό Ντουόμο στο Μιλάνο.
Το μεγαλύτερο κέντρο παραγωγής ήταν τα Πάνω και Κάτω Λεύκαρα. Σήμερα τα κεντήματα αυτά κατασκευάζονται σε ολόκληρη την Κύπρο, ειδικότερα όμως στα χωριά Κάτω Δρυς, Βάβλα, Βαβατσινιά, Ορά, Χοιροκοιτία, Σκαρίνου, Δάλι και Αθηαίνου. Υπενθυμίζεται ότι το λευκαρίτικο κέντημα συγκαταλέγεται στον κατάλογο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Διαβάστε ακόμα: Η ζωή στα Λεύκαρα 70 χρόνια πριν
