Στις Βρυξέλλες η καθηγήτρια τέχνης για το έργο «Μετανάστες»

Στην περίοδο που διανύουμε η λέξη "Μετανάστες" θυμίζει σε όλους την προσφυγική κρίση και τα κύματα των μεταναστών που διασχίζουν την Ανατολική Μεσόγειο για να επιβιώσουν σε ένα καλύτερο αύριο. Στο νησί μας ωστόσο, η λέξη αυτή θυμίζει τους τελευταίους μήνες και κάτι άλλο. Θυμίζει ένα σχολείο, το Λύκειο Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου, του οποίου οι μαθητές, με την καθοδήγηση της καθηγήτριας Τέχνης, δημιούργησαν ένα έργο που έκανε τους ίδιους αλλά και όλους τους Κύπριους περήφανους.
 
Ένα σαπιοκάραβο, που με αφορμή τον 5ο Παγκύπριο Διαγωνισμό Εικαστικών Τεχνών Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης, μετατράπηκε σε έργο τέχνης στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα που βρήκε αποδέκτες και εκτιμητές, αποσπώντας δυο βραβεία στο διαγωνισμό που οργάνωσε η Γκαλερί Saatchi του Λονδίνου, αλλά και το "Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη 2016", του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που δόθηκε από κοινού με τον Τουρκοκύπριο εκπαιδευτικό, συνδικαλιστή και αγωνιστή της επανένωσης, Σενέρ Ελτζίλ.
 
Το "Βραβείο Ευρωπαίου Πολίτη 2016" έχει ήδη απονεμηθεί στις εθνικές τελετές που οργάνωσε το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο, ωστόσο αύριο, 12 Οκτωβρίου, η καθηγήτρια τέχνης Πόπη Νικολάου και ο Σενέρ Ελτζίλ θα παρευρεθούν στην επίσημη τελετή απονομής του, που θα πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες.
 
Σε συνέντευξή της στο ΚΥΠΕ, η κ. Νικολάου εξέφρασε τη συγκίνησή της για την επιλογή του σχολείου, "γιατί έχουμε καταφέρει, εγώ και οι μαθητές μου να στρέψουμε την κοινή γνώμη υπέρ αυτών των προσφύγων, να αναγνωρίσουν ότι το μήνυμα μπορεί να προέλθει από οποιοδήποτε μέρος της κοινωνίας, όταν είναι ισχυρό και με οποιοδήποτε μέσο και προπάντων με την τέχνη, που νομίζω δεν χρειάζεται πολλά λόγια".
 
Ερωτηθείσα σχετικά ανέφερε πως από την αρχή "από τις πρώτες τρεις φιγούρες", είχε αντιληφθεί ότι το έργο "Μετανάστες" ήταν κάτι διαφορετικό, ωστόσο δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως θα υπήρχε τόση αποδοχή και αγάπη από τον απλό κόσμο ή ότι θα λάμβανε τέτοιας εμβέλειας βραβεία.
 
"Πίστευα ότι θα παίρναμε κάποιο βραβείο στη Saatchi Gallery, γιατί το θέμα εκτός του ότι ήταν πολύ επίκαιρο, νομίζω το έργο αντιπροσώπευε το μήνυμα, όμως σκεφτόμουν ότι μπορεί ως μικρή χώρα που είμαστε, να μην μας λάβουν υπόψη", είπε και πρόσθεσε ότι τελικά η αγάπη αυτή φάνηκε από το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, καθώς το έργο απέσπασε τόσο το βραβείο "Overall Winner", αλλά και το βραβείο "Secondary Category Winner".
 
Το ταξίδι του καραβιού δεν τελειώνει όμως εδώ, αφού θα αποτελέσει και έκθεμα της Κυπριακής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο, κάτι που όπως υποδεικνύει η καθηγήτρια τέχνης, θα εξαρτηθεί από το κόστος μεταφοράς του.
 
"Θα ήταν πολύ δυνατό το μήνυμα αν πήγαινε το έργο στο Στρασβούργο, γιατί νομίζω είναι πιο άμεσο, αλλά αν δεν καταφέρουμε να πάρουμε το έργο, θα πάει φωτογραφικό υλικό και γιγαντοαφίσες", ανέφερε και πρόσθεσε ότι έχει επίσης γίνει πρόταση από το Πανεπιστήμιο Κύπρου για φιλοξενία του έργου σε εικαστική έκθεση, στις αρχές Νοεμβρίου.
 
Όσον αφορά το χρηματικό έπαθλο που το σχολείο έλαβε από τη γκαλερί Saatchi, που συνολικά και για τα δυο βραβεία έφτασε τις 18 χιλιάδες στερλίνες, η Πόπη Νικολάου εξήγησε πως έχει συσταθεί μια επιτροπή, η οποία θα κληθεί να αξιοποιήσει τα χρήματα αυτά για την κατασκευή ενός πρότυπου εργαστηρίου τέχνης.
 
"Θα προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα πρότυπο εργαστήρι τέχνης το οποίο θα φιλοξενεί όχι μόνο το μάθημα της τέχνης, αλλά και παιδιά τα απογεύματα, δηλαδή μπορεί να γίνονται κάποια σεμινάρια για κεραμική, για χαρακτική, θα μπορούμε να προσκαλούμε καλλιτέχνες να δίνουν κάποια μαθήματα στα παιδιά για διάφορες τεχνικές και θα είναι ένα εργαστήρι το οποίο θα ανήκει στο σχολείο και στην κοινότητα αλλά και σε ολόκληρη τη Λεμεσό και όχι μόνο", συμπλήρωσε.
 
Επιπρόσθετα, συνέχισε, γίνονται σκέψεις για έκδοση ημερολογίων και αναμνηστικού φωτογραφικού υλικού από το έργο, ώστε τα έσοδα από τις πωλήσεις να χρησιμοποιηθούν για οικονομική ενίσχυση άπορων μαθητών ή να παραχωρηθούν υπό μορφή υποτροφιών.
 
Η κ. Νικολάου, που τη φετινή σχολική χρονιά έχει μετατεθεί σε άλλο σχολείο, μας αναφέρει πως αυτό δεν την εμπόδισε από το να συνεχίσει να έχει επαφή με τους μαθητές του Λυκείου Αποστόλου Λουκά Κολοσσίου αφού συνεχίζει να τους επισκέπτεται κάθε εβδομάδα. Άλλωστε, σημειώνει "είναι λίγο-πολύ σαν τα μωρά μου, νοιάζομαι και νοιάζονται και αυτοί για μένα".
 
Αυτό που απομένει από αυτό το ταξίδι, μας λέει, είναι η χαρά των μαθητών γιατί έστειλαν ένα μεγάλο μήνυμα, ότι δηλαδή όλοι πρέπει να νοιαζόμαστε για τους πρόσφυγες, γιατί υπήρξαμε και είμαστε κι εμείς ακόμα πρόσφυγες.
 
"Μια από αυτούς είμαι και εγώ, δεν έπαψα ποτέ μου να νιώθω πρόσφυγας και σκοπός είναι κάποτε να επιστρέψω στο Βαρώσι από όπου κατάγομαι," δήλωσε και σημείωσε πως "τα συναισθήματα όταν κάποιος γίνεται πρόσφυγας δεν αλλάζουν ποτέ, όσα χρόνια και αν περάσουν, ούτε ο πόνος ή ο πόθος για επιστροφή".