Victoria Hislop: «Τον καρκίνο του μαστού τον είδα σαν θετική εμπειρία, νιώθω πιο δυνατή τώρα από πριν»

«Δεν αγαπούσα τόσο πολύ τον πατέρα μου και το επίθετό μου, γι’ αυτό επέλεξα του συζύγου μου»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Victoria Hislop βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή #EQ και, μεταξύ άλλων, μίλησε με ειλικρίνεια για την προσωπική της εμπειρία με τον καρκίνο του μαστού, στέλνοντας μήνυμα δύναμης και ελπίδας.

«Ίσως φαίνεται περίεργο, αλλά ήταν αρκετά θετική εμπειρία. Ήμουν τυχερή γιατί το βρήκα πάρα πολύ νωρίς. Πήγαινα κάθε δύο χρόνια και έκανα εξετάσεις. Δεν ήταν έκπληξη για μένα, γιατί είχε και η μητέρα μου καρκίνο του μαστού και η ξαδέρφη μου. Ήταν ένα σοκ, φοβόμουν, γιατί στην αρχή όταν έχεις τη διάγνωση, για λίγες εβδομάδες δεν ξέρεις αν είναι μόνο στο στήθος ή παντού. Είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις».

Στη συνέχεια, εξήγησε πόσο άλλαξε η στάση της απέναντι στη ζωή: «Το θετικό που κέρδισα ήταν το πώς μπορείς να είσαι δυνατή όταν σκέφτεσαι τα χειρότερα. Είχα θαυμάσιους γιατρούς, το πόσο σε αγαπάνε οι φίλοι σου… Νιώθω πιο δυνατή τώρα από πριν, το έχω αφήσει πίσω.

Θέλω να δώσω κουράγιο στις γυναίκες που έχουν την ίδια διάγνωση και σκέφτονται ότι είναι το τέλος της ζωής τους. Δεν είναι – είναι ένα εμπόδιο. Μπορεί να είναι κλισέ, αλλά από τις δυσκολίες γινόμαστε δυνατές. Μετά από κάτι δύσκολο, ανεβαίνουμε πιο ψηλά».

Η συγγραφέας μιλά για την αγάπη της για την Ελλάδα, τα παιδικά της χρόνια, τον γάμο της και τη συγκινητική στιγμή που απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα

«Από την πρώτη μου επίσκεψη στην Ελλάδα αγάπησα το τοπίο, την ιστορία και σιγά σιγά, με τα 30–40 χρόνια που έχω έρθει πολλές φορές στη χώρα, αγαπάω και τη γλώσσα και τους ανθρώπους. Είναι μια αγάπη που έρχεται με τη γνώση. Και όταν αγαπήσεις κάτι πάρα πολύ, αγαπάς ίσως και τα λάθη. Αγαπάω την Ελλάδα για τα λάθη και για τα κακά και για τα καλά».

Αναφερόμενη στην παιδική της ηλικία, είπε: «Μεγάλωσα με γυναίκες γιατί ο πατέρας μου δεν ήταν εκεί. Είχα μία αδερφή, η γιαγιά έμεινε μαζί μας, είχα τη μάνα μου, είχαμε γάτες που ήταν θηλυκές – ένα θηλυκό σπίτι. Αυτό ήταν το σπίτι για τα πρώτα 20 μου χρόνια. Δεν σκεφτόμουν αν μου έλειπε η πατρική φιγούρα, γιατί εκείνα τα χρόνια στη Βρετανία πήγα ακόμα και σε σχολείο θηλέων και είχαμε καθηγήτριες, πέρα από το μάθημα της Ιστορίας».

Η συγγραφέας μίλησε και για τον σύζυγό της, με τον οποίο γνωρίστηκε ως φοιτήτρια στη βιβλιοθήκη: «Συναντηθήκαμε 40 κάτι χρόνια πριν στη βιβλιοθήκη. Δεν ήταν ακριβώς έρωτας με την πρώτη ματιά, είχαμε όμως τόσα κοινά στοιχεία. Τώρα έχω μια άλλη αγάπη, που είναι η Ελλάδα. Το μυστικό ενός γάμου είναι ότι ζούμε μακριά αυτή την περίοδο – εγώ είμαι στην Ελλάδα και αυτός στη Βρετανία. Η απόσταση φρεσκάρει τον έρωτα».

Όπως εξομολογήθηκε, πήρε το επίθετο του συζύγου της γιατί στην Αγγλία είναι σύνηθες: «Όλοι το κάνουν αυτό. Είναι λίγο περίπλοκο να έχουν δύο επίθετα, δεν κρατάνε οι γυναίκες το δικό τους. Δεν αγαπούσα κιόλας το πρώτο μου όνομα πάρα πολύ. Δεν αγαπούσα τόσο πολύ τον πατέρα μου, γι’ αυτό ήταν σαν να ήμουν ελεύθερη το να έχω ένα νέο επίθετο».

Για τη σχέση της με την Ελλάδα και την Ευρώπη, τόνισε: «Η πιο σημαντική στιγμή μου, μετά τη γέννηση των παιδιών μου, ήταν η απονομή ελληνικής υπηκοότητας. Ήταν η υπέροχη ημέρα όταν έλαβα την ελληνική υπηκοότητα. Παρ’ όλα αυτά, ήταν περίεργες οι στιγμές εκείνες γιατί είχαμε φύγει από την Ευρώπη, από την Αγγλία. Ένιωσα μία αποχώρηση, και εκείνη τη στιγμή ένιωσα τη σύνδεση. Με το Brexit φοβόμουν ότι δεν θα έχω δικαίωμα να ταξιδεύω στην Ελλάδα. Έκλαψα με το Brexit. Νιώθω πιο πολύ Ευρωπαία παρά Βρετανίδα. Πολλοί Βρετανοί έχουν καταλάβει ότι το Brexit δεν ήταν καλή ιδέα. Δυσκόλεψε η οικονομία και η ζωή».