Κώστας Αρζόγλου: «Έχω περάσει κατάθλιψη, πήγα σε ψυχιάτρους και μου έδιναν χάπια»
10:20 - 11 Ιουλίου 2025

«Έκανα 15 χρόνια να συνέλθω από την οικονομική εξάντληση που μου προκάλεσε το θέατρο. Το κόστος έφτασε τα 70 εκατομμύρια δραχμές. Πέρασα δύσκολα οικονομικά, αλλά ρεφάρισα με την ψυχή μου»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Στην εκπομπή #ΚαλύτεραΑργά βρέθηκε ο Κώστας Αρζόγλου την Πέμπτη 10 Ιουλίου.
Ο ηθοποιός, μεταξύ άλλων, μίλησε για σημαντικές στιγμές της ζωής του, τις δυσκολίες που πέρασε, την τέχνη, την πατρότητα, αλλά και τη συγκλονιστική εμπειρία ζωής που έζησε στο όριο του θανάτου.
«Είχα φτιάξει μια κινητή μονάδα θεάτρου, δούλευα επάνω σ’ αυτό και το “έτρεφα” για οκτώ χρόνια. Το έφτιαξα για να μεταφέρεται το σκηνοθετικό όραμα αυτούσιο σε οποιοδήποτε μέρος. Έκανα 15 χρόνια να συνέλθω από την οικονομική εξάντληση που μου προκάλεσε το αεικίνητο θέατρο. Το κόστος για το αεικίνητο θέατρο έφτασε τα 70 εκατομμύρια δραχμές. Πέρασα δύσκολα οικονομικά, αλλά ρεφάρισα με την ψυχή μου. Με αγχώνει απίστευτα το τραπεζικό σύστημα», είπε αρχικά ο Κώστας Αρζόγλου.
Και συνέχισε: «Έχω περάσει κατάθλιψη, έχω πάει σε ψυχιάτρους, μου έδιναν χάπια».
Αναφερόμενος στα παιδιά του, ο Κώστας Αρζόγλου σημείωσε: «Υιοθετήσαμε με την Έλενα Ακρίτα τον Παύλο και βγήκε μια απίστευτη πάστα ανθρώπου. Τη μικρή μου κόρη τη μεγάλωσα κατά 80% μόνος μου. Η μεγάλη μου κόρη είναι σήμερα 37, την έβλεπα Χριστούγεννα – Πάσχα, γιατί ζούσε στο εξωτερικό. Δεν την γεύτηκα, τη μεγάλωνε η μητέρα της. Τον Παύλο τον χάρηκα μωρό στο καροτσάκι και άκουσα τις πρώτες του λέξεις. Μετά μεγάλωσε με την Έλενα. Υπάρχει πατρικό ένστικτο. Επειδή δεν γεύτηκα τα δύο μου παιδιά, τη μικρή, τη Μαρία, είχα την ανάγκη να τη μεγαλώσω εγώ».
Ο Κώστας Αρζόγλου και, μεταξύ άλλων, μίλησε για την πορεία του στον χώρο του θεάτρου και της τηλεόρασης, την Αλίκη Βουγιουκλάκη, το star system στην Ελλάδα, αλλά και για την προσωπική του ζωή.
«Έχω αποκλειστεί από ένα παρεάκι. Στην Ελλάδα, όποιος εξέχει το κεφάλι, τον “τρώμε”. Το star system στην Ελλάδα τελείωσε μετά την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Νίκο Κούρκουλο. Στην τηλεόραση δεν υπάρχει ανάγκη να παράγονται stars. Υπήρξε καλή κωμικός που ζήτησε να έχει το καμαρίνι του Χάρρυ Κλυνν. Είπα αμέσως: “Διώξτε την”. Υπάρχουν stars, υπάρχουν όμως και αυτοί που παριστάνουν τους stars», ανέφερε με καυστικό ύφος.
Αναφερόμενος στην πρώτη του επαφή με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο ηθοποιός θυμήθηκε: «Η πρώτη μας γνωριμία ήταν το ’70 τόσο, που με κάλεσε να παίξω στο “Καμπαρέ” και νομίζω ότι ήμουν ο πρώτος ή ο μόνος ή ο τελευταίος ηθοποιός που είπε “όχι” στην Αλίκη. Της έλεγα ότι εγώ ανήκω σε μία ομάδα που την φτιάξαμε πέντε συμμαθητές από το Εθνικό και ήταν το Ελεύθερο Θέατρο. Πέρασαν τα χρόνια – μιλάμε για 30 χρόνια αργότερα – για να συνεργαστούμε. Γίναμε και φίλοι, έχει βαφτίσει και τον γιο μου».
Και συνέχισε: «Η Αλίκη είχε καταλάβει ότι η παράσταση δεν αρχίζει όταν ετοιμάζονται οι ηθοποιοί, αλλά από το σπίτι του θεατή. Το πιο σπουδαίο πράγμα που έχω ακούσει σε παράσταση ήταν: “Μπράβο, μας κάνατε ό,τι θέλατε”».
Ο Κώστας Αρζόγλου δεν δίστασε να μιλήσει και για τις πιο τολμηρές στιγμές της καριέρας του: «Όλη τη ζωή τη θεωρώ μια τεράστια φάρσα! Στην καριέρα μου δεν έχω ακούσει κάτι κακό για εμένα, αλλά ίσως κάτι κακόβουλο. Τα πιο κακόβουλα που έχω ακούσει ήταν τη σεζόν που έπαιξα το “M. Butterfly”. Νομίζω ότι μέχρι τότε δεν υπήρχε ηθοποιός που να γδυνεται μπροστά στους θεατές. Ήμουν ο πρώτος που υπήρξα γυμνός στη σκηνή, δέχτηκα κακόβουλη κριτική».
Ο ηθοποιός στάθηκε και στις προσωπικές του επιλογές και στο πώς αυτές επηρέασαν τις σχέσεις του: «Έκανα αταξίες στην προσωπική μου ζωή, δεν ξέρω πώς με άντεξαν οι γυναίκες της ζωής μου. Κάθε άνθρωπος – ίσως εγώ λίγο περισσότερο – ήθελα να επιβεβαιώνομαι στο προσωπικό κομμάτι. Η ανάγκη διεκδίκησης επιβεβαίωσης με έσπρωχνε σε άλλες σχέσεις. Έχω πληγώσει ανθρώπους στην προσωπική μου ζωή εξαιτίας της συμπεριφοράς μου, δεν μου άρεσε αυτό. Δεν θα άλλαζα αυτό το κομμάτι, αν είχα έναν τρόπο να αλλάξω τον εαυτό μου».
Και κατέληξε: «Δεν θα άλλαζα τίποτα από αυτά που έχω κάνει. Για μένα η εικόνα είναι πιο σημαντική από αυτό που συμβαίνει».