Τόνια Σωτηροπούλου: «Θα ήθελα όταν κάποιος θέλει να μου μιλήσει, να μην βαριέται. Δεν μπορώ τις τσαπατσουλιές»

«Είναι τσαπατσουλιά και δεν το συγχωρώ. Δεν συγχωρώ την μετριότητα. Με ενοχλεί που με ρωτάνε βλακείες στα events, ενώ κανένας δεν νοιάζεται για τίποτα. Star είναι η Άννα Βίσση που έχει μια κληρονομιά»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Τόνια Σωτηροπούλου ήταν η νέα καλεσμένη του Παντελή Τουτουντζή στην διαδικτυακή του εκπομπή #MakeUpStories στο Youtube.

Η ηθοποιός απάντησε για την ενόχλησή της με δημοσιογράφο μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες αλλά και για τη viral δήλωσή της «Στην πραγματικότητα δεν είναι κανένας διάσημος και κανένας δεν νοιάζεται για κανέναν».

«Δεν με θυμώνει σαν ερώτηση. Ξέρεις τι; Δεν με ενοχλεί η ερώτηση, με ενοχλεί το να έχεις έναν άνθρωπο απέναντι σου που κάνει τη δουλειά του, η οποία είναι να έρθει να πάρει συνέντευξη από εμένα ή εσένα ή από τους ανθρώπους που είναι σε ένα event και να μην τον νοιάζει καθόλου. Ούτε τι κάνεις, ποιος είσαι, να ξέρει ένα πράγμα για εσένα και να μπει απλά στη διαδικασία να ρωτήσει αυτή την μαλ@@ια. Ο λόγος που έγινα αναγνωρίσιμη και κάπως άνοιξε η πόρτα είναι επειδή οκ έπαιξα σε μια ταινία Bond, που είναι σπουδαίο legacy.

Το αντιλαμβάνομαι και θα είμαι για πάντα ευγνώμων. Θα ήθελα όταν κάποιος θέλει να μιλήσει μαζί μου να μην βαριέται τόσο πολύ ξέρω εγώ; Δεν ενδιαφέρει κανέναν. Μη κάνεις αυτή τη δουλειά αν δεν θες να κάνεις engaged με τον άλλον. Έχεις κάτι να ρωτήσεις, κάνε το λίγο πιο ενδιαφέρον. Δεν μπορώ τις τσαπατσουλιές, είναι τσαπατσουλιά και δεν το συγχωρώ. Δεν συγχωρώ την μετριότητα.

Πραγματικά μη βαριέσαι τόσο πολύ με τη δουλειά σου, με ενοχλεί αυτό. Με ενοχλεί που με ρωτάνε βλακείες στα events, ενώ κανένας δεν νοιάζεται για τίποτα. Δεν θεωρώ ότι έχουμε stars στην Ελλάδα, star είναι η Άννα Βίσση που έχει μια κληρονομιά και η Φουρέιρα είναι σταρ. Γενικά είμαστε πέντε άνθρωποι… Μην ασχολείσαι μαζί μου, αν δεν σε αφορά» τόνισε με έντονο ύφος η Τόνια Σωτηροπούλου.

Η Τόνια Σωτηροπούλου μεταξύ άλλων, μίλησε για την παιδική της ηλικία και τους γονείς της.

«Είμαι σίγουρα μια γυναίκα καριέρας γιατί έχω μάθε μέσα από τη δουλειά να επιβιώνω και να ονειρεύομαι. Να επιβιώνω σαν άνθρωπος στη ζωή! Η καριέρα χτίζεται από τα όχι και το πού θέλει να πάει κάποιος, το κατακτάς με στοχοπροσήλωση βλέποντας το δάσος και όχι το δέντρο. Είναι ένας από τους λόγους που είμαι πιστή στο σινεμά και δεν έχω μπει στη διαδικασία να κάνω τηλεόραση, να είμαι κάθε χρόνο σε μια σειρά, γιατί θα με τραβούσε από τον στόχο μου, ο οποίος έχει να κάνει πολύ και με το εξωτερικό!», είπε αρχικά.

«Η δεκαετία 20-30 ήταν από τις αγαπημένες μου και κάπως μου λείπω. Προσπαθώ να ανατρέξω στο συναίσθημα που είχα, που είναι μεν αφελές αλλά μπορώ να κατακτήσω τα πάντα. Στην πραγματικότητα δεν θα άλλαζα με τίποτα το παρόν, αλλά μου αρέσει πολύ που μεγαλώνω. Κάθε χρόνος είναι δώρο!

Είμαι πολύ τυχερή γιατί έχω μια οικογένεια που είχαμε πολλή αγάπη. Έχω δύο αρκετά μεγαλύτερα αδέλφια. Ο ένας είναι 56 και ο άλλος 59 χρονών. Αισθάνεσαι ότι με κάποιο τρόπο ότι έχεις άλλους δύο μπαμπάδες που είναι πιο σύγχρονοι από τον μπαμπά σου. Είναι άλλη στήριξη! Μεγάλωσα στην Άνω Γλυφάδα με ευκολίες και δυσκολίες.

Είμαι από μια εντελώς midi class οικογένεια, πότε είχαμε χρήματα, πότε δεν είχαμε. Ο μπαμπάς μου ήταν γραφίστας, τα έκανε όλα στο χέρι, δεν ασχολήθηκε ποτέ με υπολογιστές! Ίσως του στοίχισε δημιουργικά αλλά σε εμένα δεν μου στοίχισε τίποτα. Δεν είχα ποτέ πολλά αγαθά! Κάπως μεγάλωσα σε μια οικογένεια που το παν στη ζωή δεν είναι τα υλικά αγαθά και δεν μας καθορίζει αυτό ως ευτυχισμένους ανθρώπους. Έχω μια μάνα απίστευτη!», συνέχισε.

«Πέρασα κατάθλιψη στην εφηβεία μου όπως οι περισσότεροι από εμάς. Είναι η ορμονική μετάβαση και ρομαντισμός. Ήμουν λίγο αποστασιοποιημένη σε σχέση με το πώς είμαι τώρα! Μου αρέσει να γνωρίζω νέους ανθρώπους, έχω χώρο να μπουν φίλοι, πάντα!

Όταν έμπαινα στην εφηβεία και έλεγα στους γονείς μου ότι θέλω να πάω διακοπές, μου είπαν να ξεκινήσω να μαζεύω το χαρτζιλίκι μου το καλοκαίρι. Η πρώτη μου δουλειά ήταν σε καφέ σερβιτόρα αλλά η πρώτη πρώτη δουλειά με είχε βάλει ο πατέρας μου σε μια ναυτιλιακή εταιρεία και έκανα filing, έφερνα καφέδες. Για ένα μήνα!

Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με την υποκριτική. Δεν είχα σκεφτεί στη ζωή μου να κάνω κάτι διαφορετικό. Όταν έγινα 15 ο πατέρας μου μού είπε “ξέρω τι θες να κάνεις αλλά θέλω να μου το πεις”. Όταν του είπα ότι θέλω να γίνω ηθοποιός μου λέει “δόξα το Θεό γιατί νόμιζα ότι ήθελες να κάνεις κάτι βαρετό τύπου δικηγόρος, γιατρός”».