Νίκος Πορτοκάλογλου: «Είχα εκπαιδευτεί ασυνείδητα να γίνω αόρατος, τελείωσα το σχολείο μέσα στην Χούντα»

«Με την τραπ είμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο που, νομιμοποιούνται πράγματα που είναι απαράδεκτα. Μου φαίνεται αδιανόητο πως ένα νέο κορίτσι ακούει αυτά τα τραγούδια που είναι τόσο υποτιμητικά. Και όχι μόνο δεν διαμαρτύρεται, αλλά θαυμάζει και τον καλλιτέχνη»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου βρέθηκε καλεσμένος στο #Στούντιο4 μιλώντας για την πορεία του, από τα παιδικά του χρόνια, μέχρι τις μεγάλες στιγμές του στη μουσική.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης, τα νεανικά του χρόνια είχε αποστασιοποιηθεί, θέλοντας να περάσει “αόρατος” την περίοδο της Χούντας. 

«Είχα εκπαιδευτεί – ασυνείδητα βέβαια – να γίνω αόρατος για να περνάω καλύτερα στο σχολείο. Το έχω πει και στα παιδιά μου αυτό γιατί εγώ τελείωσα το σχολείο μέσα στην Χούντα», είπε ο Νίκος Πορτοκάλογλου. 

«Ήταν ένας άλλος πλανήτης, μια άλλη χώρα. Το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις ήταν να μην σε παρατηρεί κανείς, να σε αφήνουν στην ησυχία σου, ώστε να μπορείς να ονειρεύεσαι», εξήγησε στη συνέχεια ο Νίκος Πορτοκάλογλου. 

Όπως παραδέχτηκε στην συνέχεια, η περίοδος στην οποία ξεκίνησε να γίνεται γνωστός στο κοινό διέφερε πολύ, από την μέχρι τότε πορεία του: «Μετά αυτό δεν ήταν πολύ χρήσιμο, όταν ήθελα να γίνω μουσικός. Πήγα στο άλλο άκρο, έπρεπε να βγω στη σκηνή, στους προβολείς και να μην είμαι απλά ορατός», είπε ο Νίκος Ποροκάλογλου καλεσμένος στο μαγκαζίνο της ΕΡΤ.

Ανάμεσα σε άλλα, ο αγαπημένος τραγουδοποιός μίλησε για το φαινόμενο της τραπ μουσικής και την απήχηση που αυτή έχει στις νεαρές κυρίως ηλικίες.

Ειδικότερα, ο Νίκος Πορτοκάλογλου σημείωσε χαρακτηριστικά πως «πάντα ένιωθα εκτός μόδας, ντεμοντέ. Και τότε δηλαδή, που ξεκινούσαμε, ήταν της μόδας η αναβίωση του ρεμπέτικου για παράδειγμα και η γενιά μου πήγαινε στα ρεμπετάδικα. Ωραία πράγματα αλλά εγώ ήμουν εντελώς εκτός. Υπήρχε και ροκ σκηνή, επίσης δυνατή, που ήταν αγγλόφωνη και ήμασταν και εκεί εκτός εμείς. Γενικώς ήμασταν ανάμεσα».

«Με την τραπ είμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο που, για πρώτη φορά, μέσα από το είδος, νομιμοποιούνται πράγματα που είναι απαράδεκτα. Δηλαδή ο τρόπος που μιλάνε για τις γυναίκες, για παράδειγμα. Μου φαίνεται αδιανόητο πως ένα νέο κορίτσι ακούει αυτά τα τραγούδια που είναι τόσο υποτιμητικά. Και όχι μόνο δεν διαμαρτύρεται, αλλά θαυμάζει και τον καλλιτέχνη».

«Είμαι του χώρου αλλά δεν είμαι αναλυτής, για να το εξηγήσω όλο αυτό, είμαι μουσικός. Δηλαδή το βλέπω και γω με μια απορία. Ακούω και πράγματα που με αγγίζουν ή με εντυπωσιάζουν στη χιπ χοπ σκηνή γενικότερα, η οποία έχει επίσης… όλα τα φρούτα» συμπλήρωσε, ακόμα, ο Νίκος Πορτοκάλογλου στο καθημερινό μαγκαζίνο της δημόσιας τηλεόρασης.

Ο καλλιτέχνης μίλησε, μεταξύ άλλων, και για το #ΜουσικόΚουτί που παρουσίαζε στην ΕΡΤ1.

«Αυτή την εκπομπή, έτσι όπως τη φαντάστηκα και όπως την έχτισα, δεν είχα καταλάβει πόση δουλειά είχε. Στη φαντασία μου ήταν ότι θα είναι κάτι υπέροχο, μια παρέα μουσικών, θα παίζουμε τραγούδια που αγαπάμε… Δεν είχα καταλάβει πώς μεταφράζεται αυτό σε ώρες δουλειάς, το είδα στην πράξη.

Ξεκινήσαμε στην καραντίνα, όπου δεν υπήρχαν δουλειές και ήμασταν αφοσιωμένοι ψυχή τε και σώματι, εφτά μέρες την εβδομάδα. Σε αυτά τα 4 χρόνια, ξυπνούσα κάθε μέρα και σκεφτόμουν ότι είναι δέκα πράγματα που έχουν μείνει πίσω και πρέπει να τρέξω να τα προλάβω. Και τώρα κάθε πρωί που ξυπνάω, νιώθω αυτή την έκπληξη, ότι δεν έχω αφήσει κάτι πίσω», είπε ο Νίκος Πορτοκάλογλου.

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου είπε στη συνέχεια: «Όταν μου πέταξε την ιδέα ο Κωνσταντίνος Ζούλας, τότε πρόεδρος της ΕΡΤ και μου είπε “θέλω να κάνεις μια μουσική εκπομπή”, του είπα “τι είναι αυτά που λες; Τι δουλειά έχω εγώ με την τηλεόραση;”. Μου είπε “θέλω να σκεφτείς κάτι, κάνε ότι νομίζεις σαν ιδέα, αλλά να έχεις στο μυαλό σου ότι πρέπει να είναι μια εκπομπή αρχείου, να μην έχει σχέση με την επικαιρότητα και να μπορεί να τη δει κάποιος μετά από δέκα χρόνια”».