Γιώργος Καρκάς: «Την επόμενη μέρα άρχισε η καταστροφή της υπόληψης μου, απείχα μια τρίχα από την αυτοχειρία»
09:20 - 05 Απριλίου 2025
«Μπαίνοντας στη φυλακή, το ίδιο βράδυ είχαν δημοσιοποιηθεί τα στοιχεία μου. Ο λόγος που με κρατούσαν τότε μέσα ήταν επειδή τους έκανα φουλ επίθεση στην τηλεόραση και αυτό δεν άρεσε στους δικαστικούς»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Μια ακόμα εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε ο Γιώργος Καρκάς, αυτή την εβδομάδα και στο περιοδικό #ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Αστέρη Κασιμάτη αυτή την εβδομάδα.
Μέσα σε όλα, δε, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στην περίοδο που βρέθηκε στη φυλακή καθώς και στη μάχη που έδινε τότε με τους προσωπικούς του δαίμονες.
Τι σου έχει μείνει έντονα χαραγμένο στη μνήμη από την περίοδο που ήσουν φυλακισμένος;
Στη φυλακή δεν χάνεις μόνο την ελευθερία σου αλλά και την αξιοπρέπεια. Μπαίνοντας στη φυλακή, το ίδιο βράδυ είχαν δημοσιοποιηθεί τα στοιχεία μου. Από την επόμενη ημέρα άρχισε η καταστροφή της υπόληψης μου. Σε έναν μήνα βγήκαν όλα τα στοιχεία καθαρά, εξετάσεις DNA και οι τοξικολογικές εξετάσεις και στην ουσία η κατηγορία κατέπεσε. Ο λόγος που με κρατούσαν τότε μέσα ήταν επειδή τους έκανα φουλ επίθεση στην τηλεόραση, καθώς με είχαν εξευτελίσει, και αυτό δεν άρεσε στους δικαστικούς. Τις πρώτες δέκα μέρες ήμουν στις φυλακές της Τρίπολης και μετά με μεταγωγή στον Κορυδαλλό.
Πως ήταν οι πρώτοι μήνες εκεί;
Κατάλαβα ότι με ενοχλεί που δεν είμαι ελεύθερος μετά το τρίμηνο, όταν κόπασε κάπως η ιστορία και άρχισε να καθαρίζει το μυαλό μου. Ένιωθα πολύ άσχημα. Απείχα μια τρίχα από την αυτοκτονία, αν εκλογίκευες όλο αυτό που μου είχε συμβεί. Συνειδητοποίησα πως είχα καταντήσει κάτι και ότι όλο αυτό το είχα κάνει μόνος μου στον εαυτό μου μέσα σε δυο χρόνια. Ήμουν 29 τότε και μέχρι τα 25 μου ούτε κάπνιζα. Από το 2016 μέχρι το 2018 έκανα χρήση ουσιών, λόγω των ψυχολογικών κενών που έθαβα μέσα σε μια εξιδανικευμένη εικόνα την οποία ο ίδιος έχτιζα για τον εαυτό μου. Μέχρι τα 25 μου το συναίσθημα μου δεν συμβάδιζε αρμονικά με τη ζωή μου.
Δεν κυνηγούσα αυτό που ήθελε η καρδιά μου, αλλά αυτό που θα με έκανε να φαίνομαι πιο «πρωταθλητής» σε όλα. Στη φυλακή σκεφτόμουν την οικογένεια μου που κόντευαν να σκάσουν με όσα συνέβαιναν. Τότε στα τηλεοπτικά πάνελ έλεγε ο καθένας ό,τι ήθελε. Ήταν πολύ λεπτές οι ισορροπίες στο μυαλό μου. Η ψυχολογία μου ανεβοκατέβαινε όπως το ασανσέρ, πολλές φορές μέσα στη μέρα. Αλλά κάποια στιγμή αποφάσισα ότι η ζωή είναι δική μου.
