Δήμητρα Γαλάνη: «Τραγουδούσα όταν πέθανε ο πατέρας μου, δεν μου το είπαν. Ήθελα να φύγει»

«Όταν τραγούδησα μετά τον θάνατό του ήταν πολύ συγκινητικό. Ανακαλούσα στη μνήμη μου πράγματα που ίσως είχα ξεχάσει. Ήταν δύσκολο! Ήταν μετά από 3-4 μέρες αλλά και την ίδια στιγμή ήταν λυτρωτικό»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Δήμητρα Γαλάνη βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή #ΤετΑΤετ και παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στον Τάσο Τρύφωνος.

«Ο πατέρας μου ήταν μια φωνή τενόρου με σπουδές τέλειες, με υποτροφίες. Τα είχε κάνει όλα πολύ καλά, με προδιαγραφές για καριέρα αλλά η εποχή του τα χάλασε. Τότε ήταν λίγο περίεργα τα πράγματα και έπρεπε να φύγει, δεν έφυγε. Μπήκε υπάλληλος στη ΔΕΗ. Όταν το είδε να συμβαίνει με εμένα, τον συγκίνησε πολύ. Ο πατέρας μου έφυγε όταν έκανα το Χάραμα. Είδε όλη την πορεία αυτή και είναι ευτυχισμένος.

Τραγουδούσα όταν πέθανε, δεν μου το είπαν. Είχε φύγει το απόγευμα και δεν μου το είπαν για να μπορέσω να πάω στη δουλειά μου το βράδυ. Όταν τελείωσα μου το είπαν! Δεν θύμωσα που δεν μου το είπαν, “ήθελα” να φύγει γιατί ταλαιπωριόταν. Είχα κάνει μια πορεία όταν έφυγε. Ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι μας, όλο το υπόλοιπο λέγεται ζωή και είναι δεμένη με τους ανθρώπους μας. Όταν έρχεται η ώρα να φύγει ο άνθρωπος πιστεύω ότι κατά κάποιο τρόπο το αποφασίζει μόνος του, πολύ υποσυνείδητα! Όταν ένας άρρωστος έχει ταλαιπωρηθεί κλείνει τα μάτια του γιατί δεν αντέχει. Όταν πια έχει έρθει η ηλικία, ο άνθρωπος έχει αρρωστήσει, το να τον κρατάς στη ζωή μέσα από το αίσθημα είναι εγωιστικό. Έτσι πιστεύω όταν οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται και ο πατέρας μου ταλαιπωριόταν πρέπει να φεύγουν. Ακούγεται σκληρό αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα» εξομολογείται η Δήμητρα Γαλάνη.

«Όταν τραγούδησα μετά τον θάνατό του ήταν πολύ συγκινητικό. Ανακαλούσα στη μνήμη μου πράγματα που ίσως είχα ξεχάσει. Ήταν δύσκολο! Ήταν μετά από 3-4 μέρες αλλά και την ίδια στιγμή ήταν λυτρωτικό», συμπλήρωσε η καταξιωμένη ερμηνεύτρια.

Η σπουδαία ερμηνεύτρια άνοιξε τα χαρτιά της μιλώντας για όλους και για όλα, αναφερόμενη μεταξύ άλλων στις δύο συναδέλφους της, Χαρούλα Αλεξίου και Μαρινέλλα.

«Δεν με φοβίζει καθόλου η φθορά της φωνής, είναι πολύ φυσικό και κάποια στιγμή έρχεται. Κάποτε το βλέπεις μόνο εσύ ο ίδιος και κάποτε το βλέπουν και όλοι οι άλλοι, δεν μπορείς να το κρύψεις. Εγώ δεν πολυσυμφωνώ με την ιδέα του να μην ξέρει η φωνή πού πατάει και πού βρίσκεται κι εσύ ακόμα να είσαι στη σκηνή. Εγώ είμαι μουσικός, δεν είμαι μόνο μια εικόνα», εξομολογείται η Δήμητρα Γαλάνη.

«Τη φθορά που ο καλλιτέχνης δεν την αντιλαμβάνεται ή που δεν θέλει να την δει και την επιδεικνύει εμένα με βρίσκει αντίθετη», υπογραμμίζει χαρακτηριστικά η τραγουδίστρια.

«Έβγαλα το καπέλο στη Χαρούλα Αλεξίου που αποσύρθηκε, τόλμησε και το σταμάτησε η ίδια. Η Χαρούλα ό,τι και να κάνει στη ζωή της χτυπάει κατευθείαν στην κεντρική αρτηρία αυτού του λαού. Τη βλέπω τώρα ευτυχισμένη και με το Maestro και με το θέατρο, παρότι δεν της ήταν καθόλου εύκολο. Νομίζω όμως ότι έπραξε σοφά, είναι ενδεικτικό της προσωπικότητας και του μεγαλείου της», σχολιάζει η Δήμητρα Γαλάνη σε άλλο σημείο.

«Υπάρχει η ηλικία του καλλιτέχνη, εγώ πιστεύω ότι κάποια στιγμή πρέπει να φεύγουν. Η κυρία Μαρινέλλα θέλει να τελειώσει τη ζωή της πάνω στη σκηνή, αυτό είναι δικό της θέμα. Μάλιστα, μαθαίνω ότι δεν είναι και πολύ καλά μετά από αυτό που της συνέβη. Αυτή η γυναίκα ζούσε για τη σκηνή πάντα», απάντησε η Δήμητρα Γαλάνη σε σχετική ερώτηση του παρουσιαστή.

Για το πώς παραμένει ενεργή από το 1969 που ξεκίνησε την καριέρα της αλλά και την βαθύτερη ανησυχία της μίλησε η Δήμητρα Γαλάνη στον Τάσο Τρύφωνος.

«Έχω μια περίεργη σχέση με τον χρόνο. Ξέρω ότι είμαι μια μεγάλη γυναίκα πια, είναι αυτό που λέμε τρίτη ηλικία. Δεν κοιτώ πίσω, δεν αφήνω υπολείμματα. Η νοσταλγία δεν είναι ωραίο πράγμα, είναι άλγος. Σκέφτομαι μονίμως το από εδώ και πέρα. Η τάση μου είναι αυτή!

Είμαι ανήσυχη, πράττω συνεχώς, ψάχνω. Δεν σταματώ γιατί έκανα μια επιτυχία, δεν το κάνω αυτό. Θα πάω να ξετρυπώσω έναν νέα δημιουργό, δεν σταματάω να γεννάει το μυαλό πράγματα που θέλω να κάνω. Πάνω που λέω “δεν θα κάνω άλλο”, ιδιαίτερα το θέμα live που είναι κουραστικό, εκεί που κάθομαι μου κολλάει μια φλασιά, μια ιδέα. Μπορεί να μου πάρει έναν χρόνο γιατί είμαι της λεπτομέρειας. Αυτό που φτάνει σε εσάς έχει δουλευτεί μήνες πριν στο μυαλό μου, με τι τρόπο, τι θέμα θα έχει αυτό το πράγμα. Είναι αυτό που με κρατάει ζωντανή. Όσο αυτό θα λειτουργεί και όσο μπορώ όχι μόνο σαν τραγουδίστρια αλλά και ως συνθέτης».

«Επιβραβεύω τον εαυτό μου, λέω “μπράβο” αλλά όχι με πάθος. Με μαλώνω βρίζοντάς με. Μου είναι δύσκολο να απολαύσω κάτι που έχω κάνει. Το ακούω με μια κριτική διάθεση! Είναι λίγες οι φορές που έχω πει “καλά είσαι εκεί”. Η τελευταία φορά που είπα μου είπα μπράβο ήταν στη συνεργασία με τον Κραουνάκη.

Δεν με απασχολεί αν δεν με ακούσω στο ραδιόφωνο. Ακούγομαι πολύ στο ραδιόφωνο όχι γιατί έχω ωραία μάτια και ωραία φωνή. Αλλά έχω ποικίλο ρεπερτόριο. Έχω ένα ρεπερτόριο πάνω από 1000 τραγούδια. Μονίμως είχα και σχέσεις με νέους ανθρώπους, δεν αισθάνομαι ότι λείπω από το ραδιόφωνο. Όσοι είναι εν ενεργεία καλλιτέχνες της σειράς μου δεν λείπουν από το ραδιόφωνο. Αυτοί που τρέχουν βάσει ηλίθιων playlist, λένε ότι “βάζουμε αυτά που ακούει ο κόσμος”. Τι ακούει ο κόσμος; Αυτό που του δείχνεις. Το ραδιόφωνο έχει ξεφύγει από αυτό που ήταν. Θέλω να πιστεύω ότι θα ξαναπάρει αυτό τον ρόλο.

Μου αρέσει που είμαι boomer. Αυτό που με στεναχωρεί στη γενιά αυτή είναι ότι πρέπει να τα βάλω σε ένα κουτάκι. Ο relevant, ο boomer, gen Z. Αυτά όλα που είναι μια εισαγωγή που γίνονται μέσα από τα social media είναι κρίμα να μας περιορίζουν τόσο πολύ. Χθες που έψαχνα είδα και τι είναι το “φασαίος”. Αυτό που με ενοχλεί είναι το κόλλημα. Δεν μπορείς να μιλάς συνέχεια έτσι και να ανοίξεις λεξικό γιατί οι περισσότερες λέξεις είναι στα Αγγλικά».