Τα τρυφερά λόγια της Νατάσσας Μποφίλιου για την ξαδέλφη της που είναι κωφή: «Νιώθει τη φωνή μου»

«Τυπικά είμαστε δύο αδερφές, αλλά εγώ νιώθω ότι είμαστε τρεις. Έχω και δυο αδερφούς. Μεγαλώσαμε όλοι στο ίδιο σπίτι. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει ένας άνθρωπος με αναπηρία να ζει σε μια χώρα που δεν του δίνει καμία δυνατότητα να αναπτυχθεί. Δεν υπάρχει καμία κρατική δομή που να προσφέρει οποιαδήποτε ευκαιρία»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Νατάσσα Μποφίλιου σε σπάνια συνέντευξή της στη #Marie Claire, μιλάει για έναν πολύ δικό της άνθρωπο, την ξαδέλφη της που νιώθει σαν αδελφή, η οποία βρίσκεται στην πιο τρυφερή «γωνιά» της ψυχής της και φυσικά την κρατά εκεί με πολλή αγάπη και φροντίδα. 

Η αγαπημένη ερμηνεύτρια, μιλάει για τις σημαντικότερες αξίες της αλλά και για την Αναστασία της, που οπως λέει είναι σπάνιο παιδί...

Ποια είναι η σημαντικότερη αξία για σένα;

H δικαιοσύνη και η αλληλεγγύη, γιατί αυτά πάνε μαζί. Ένας άνθρωπος που επιδιώκει τη δικαιοσύνη και θέλει να του φέρονται με τον ίδιο τρόπο, αναπόφευκτα έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, η οποία συχνά δεν είναι ούτε δίκαιη ούτε αλληλέγγυα. Παρ’ όλα αυτά, έχω καταφέρει να παλεύω για αυτές τις αξίες και να κρατάω άσβεστη την προσπάθεια να τις επιδιώκω. Ο καθημερινός αγώνας για όσα πιστεύεις είναι αυτό που δίνει πραγματικό νόημα. Αυτή η συνεχής προσπάθεια όχι μόνο ενδυναμώνει την αξία μέσα σου, αλλά σου δίνει και το όχημα να τη διεκδικείς. Η ίδια η επιμονή για κάτι τόσο σημαντικό σε βελτιώνει ως άνθρωπο, ακόμη κι αν τελικά δεν καταφέρεις να συμβεί αυτό που θέλεις. Σε πηγαίνει πάντα ένα βήμα παραπέρα – και αυτό, για μένα, είναι ένα τεράστιο κέρδος.

Πρόσφατα αναφέρθηκες και στη μία από τις αδερφές σου, που έχει θέματα ακοής. Σίγουρα η σχέση σας θα έχει μια ιδιαίτερη δυναμική. Επηρέασε την καλλιτεχνική σου πορεία και τη σκέψη σου για τη ζωή;

Πρόκειται για την ξαδέρφη μου. Τυπικά είμαστε δύο αδερφές, αλλά εγώ νιώθω ότι είμαστε τρεις, γιατί έτσι αισθάνομαι για εκείνη. Η θεία μου δεν είχε γάλα, και έτσι τη θήλαζε η μητέρα μου, η οποία επίσης μόλις είχε γεννήσει. Έχω και δυο αδερφούς. Μεγαλώσαμε όλοι στο ίδιο σπίτι. Η Αναστασία είναι ένα πολύ σπάνιο παιδί. Έκανε μπαλέτο, και για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με τον πρωταθλητισμό σε latin και ευρωπαϊκούς χορούς. Τελείωσε το πανεπιστήμιο. Χορεύει νιώθοντας τον ήχο, έτσι νιώθει και τη φωνή μου. Τα τελευταία χρόνια έγινε και μητέρα, έχουμε ένα ακόμη αγγελάκι στην οικογένεια. Έρχεται και εκεί όπου τραγουδάω με τις φίλες της, οι οποίες κι εκείνες έχουν πρόβλημα ακοής. Πάντα πρέπει να είναι σε ένα σωστό τραπέζι για να διαβάζουν τα χείλη. Τους έχω δώσει το πρόγραμμα από πριν για να ξέρουν ποιο τραγούδι έρχεται και να παρακολουθούν καλύτερα. Μου έχει προτείνει επίσης να έχουμε νοηματική σε κάποιες συναυλίες και το κάνω. Έχω και άλλους κωφούς που έρχονται και αισθάνονται τα πάντα με έναν άλλον τρόπο, νιώθουν το πάθος. Όταν έχεις έναν άνθρωπο που αντιμετωπίζει τέτοιες δυσκολίες μέσα στο σπίτι σου η αντίληψη που έχεις για τους ανθρώπους ξεκινά από άλλη βάση. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει ένας άνθρωπος με αναπηρία να ζει σε μια χώρα που δεν του δίνει καμία δυνατότητα να αναπτυχθεί. Δεν υπάρχει καμία κρατική δομή που να προσφέρει οποιαδήποτε ευκαιρία σε ανθρώπους με αναπηρία.