Γιάννης Μπέζος: «O σκηνοθέτης είναι εφεύρημα των τελευταίων 130 χρόνων. Χωρίς ηθοποιό δεν υπάρχει τίποτα»
08:11 - 18 Ιουνίου 2024
O Γιάννης Μπέζος καταδίκασε τα κακοποιητικά φαινόμενα στον χώρο του θεάτρου - O Βλαδίμηρος Κυριακίδης aποκάλυψε τον λόγο που ολοκληρώνεται η σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης και ο Γιάννης Μπέζος τη Δευτέρα 17/6 βρέθηκαν καλεσμένοι στην εκπομπή #Στούντιο4.
Οι δύο ηθοποιοί μίλησαν για την περιοδεία που θα κάνουν με την παράσταση του «Δον Κιχώτη», ενώ ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης αποκάλυψε τον λόγο που ήρθε το τέλος της σειράς, «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα».
«Ολοκληρώνεται πρόωρα και απότομα. Είχαμε αποφασίσει να πάμε και 12η χρονιά αλλά τελικά δεν μπορεί το κανάλι να το συνεχίσει για οικονομικούς λόγους, οπότε τελείωσε. Καμία φορά οι συνήθειες πρέπει να κόβονται. Θα ψαχτώ για κάτι άλλο στην τηλεόραση αλλά δεν βιάζομαι. Μου αρέσει πάρα πολύ που πλέον ξυπνάω το πρωί και έχω ώρα να μελετήσω, να γυμναστώ, να μιλήσω με τη γυναίκα μου και μετά έχω αρκετές ώρες κενό μέχρι να πάω στην πρόβα μου», εξήγησε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης.
Ο Γιάννης Μπέζος μίλησε μεταξύ άλλων για τον ρόλο που παίζει ο σκηνοθέτης σε μια παράσταση καταδικάζοντας φαινόμενα λεκτικής κακοποίησης που συνέβαιναν κατά κόρον στον χώρο του θέατρου λόγω κατάχρησης εξουσίας.
«Εμείς στην Ελλάδα θεωρούμε ότι ο σκηνοθέτης είναι προαγωγή. Είναι αστεία πράγματα αυτά, ο σκηνοθέτης είναι εφεύρημα των τελευταίων 130 χρόνων. Χωρίς τον ηθοποιό δεν υπάρχει τίποτα. Επομένως, είναι το πρωτοκύτταρο και ο “βασιλιάς” της δουλειάς μας».
Υποχρέωση ενός σκηνοθέτη που βλέπει σοβαρά τη δουλειά του είναι να καταλάβει είναι ότι αυτός ο άνθρωπος θα βγουν στη σκηνή και θα υπερασπίσει ακόμα και τη δική μου επιθυμία. Αν γίνει κοινό κτήμα με τον θίασο, θα έχουμε επιτυχία».
«Αυτό πρέπει να το κάνει ο σκηνοθέτης με έναν τρόπο. Εγώ έχω μία άποψη ότι όταν κάνουμε έναν θίασο είναι ο καλύτερος που υπάρχει στον πλανήτη. Πρέπει όλοι να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, θάρρος, να παίζουν με το βλέμμα στον ορίζοντα, όχι φοβισμένα. Κι ότι απευθυνόμαστε σε θεατές που φέρνουν το μεροκάματό τους για να μας δουν, έρχονται για να χαρούν».
«Αυτό προσπαθώ να κάνω εγώ διευθύνοντας τους συναδέλφους μου. Το κύρος ενός σκηνοθέτη αποδεικνύεται από αυτά που κρύβεις όχι από αυτά που δείχνεις. Δεν αποδεικνύεις ούτε με το να βρίζεις, ούτε να πετάς καρέκλες, ούτε να υποβαθμίζεις ή να προσβάλλεις τους άλλους, αυτά είναι πασέ και δεν μας οδήγησαν μπροστά».
