H εικαστικός Ιωάννα Κασίκη δημιουργεί μιά μνημειακή, γλυπτική εγκατάσταση, με εκατοντάδες χιλιάδες καρφίτσες

«ΛΑΡΝΑΚΑ: Η Σιωπή»: H Ιωάννα Κασίκη καταθέτει στην συνοικία που μεγάλωσε στην Λάρνακα, ένα έργο φορέα της προσωπικής αλλά και συλλογικής μνήμης. Ένα απλωμένο αιχμηρό, νεκρικό σεντόνι για το παρελθόν και το παρόν, την ατομική και την ιστορική μνήμη

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Στο πλαίσιο των δράσεων του Οργανισμού Λάρνακα 2030 που τρέχει την υποψηφιότητα της πόλης ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το έτος 2030, πραγματοποιείται στις 11 και 12 Οκτωβρίου 2024 το «Μαντομαχαλάρτ», ένα Φεστιβάλ Πολιτισμού στην ενορία του Αγίου Ιωάννη της Λάρνακας.

Το φεστιβάλ αποτελεί συνέχεια του «μαχαΛάrt», ενός πολιτιστικού θεσμού του Λάρνακα 2030 που ενεργοποιεί τις γειτονιές που βρίσκονται στις παρυφές του καλλιτεχνικού γίγνεσθαι της πόλης.

Στόχος του προγράμματος είναι να προαγάγει τη συν-δημιουργία (co-creating) και την πολιτισμική δημοκρατία όπου η τέχνη αντιμετωπίζεται ως δημόσιο αγαθό και κοινό κτήμα όλων των ανθρώπων.

Το «Μαντομαχαλάρτ» είναι ένα φεστιβάλ γειτονιάς στην ιστορική ενορία του Αγίου Ιωάννη, αυτής της γνωστής και άγνωστης επικράτειας στην καρδιά της Λάρνακας.

Σκοπός του φεστιβάλ είναι η ανάδειξη της ιστορικής συνοικίας του Άη Γιάννη και της κρυμμένης του ομορφιάς που συνδέεται άρρηκτα με τη συνεχή παρουσία των κατοίκων και των επισκεπτών του, ειδικότερα των νέων.

Το έργο της Ιωάννας Κασίκη “Larnaca: The Silence”, in situ γλυπτική εγκατάσταση, δημιουργήθηκε για την ανοιχτή, δημόσια έκθεση στην ιστορική περιοχή του Αγίου Ιωάννη, στην Λάρνακα.

Η Ιωάννα Κασίκη καταθέτει, στη συνοικία που μεγάλωσε, ένα έργο φορέα της προσωπικής αλλά και συλλογικής μνήμης. Το συναισθηματικό πλαίσιο -ο τόπος της παιδικής ηλικίας, ομόχρονα ονειρικός και μυθοπλαστικός όπου ανατράφηκε από μια παραδοσιακή προγιαγιά, νεκρή από καιρό- ανασύρει πληροφορίες κλειδωμένες στη μνήμη και τις μεταπλάθει σε «βιωματικό» υλικό τέχνης.

Για το «ΛΑΡΝΑΚΑ: Η Σιωπή» γράφει η Γιώτα Κωνσταντάτου, Ιστορικός Τέχνης/Τεχνοκριτικός:

Eίναι ένα απλωμένο αιχμηρό σεντόνι πάνω από μια κιβωτιόσχημη κάλπη, μια λάρνακα, ιερατικό αντικείμενο όπου τοποθετείται το σώμα του νεκρού για να ταφεί. Το ορθολογικό πλαίσιο -η ίδια η πόλη της Λάρνακας με την βαριά αρχαιολογία και το όνομα που θα της δοθεί από τις πολλές πέτρινες σαρκοφάγους που θα φέρει στο φως η έρευνα- και το συγκινησιακό πλαίσιο θα ενωθούν σε ένα γλυπτό/εγκατάσταση στον χώρο, που εγείρεται ως Μνημονικό Σήμα.

Για το παρελθόν και το παρόν, την ατομική και την ιστορική μνήμη. Το έργο κατασκευάζεται από εκατοντάδες χιλιάδες καρφίτσες με μια εντατικής εργασίας διαδικασία, χρονοβόρα και επίπονη. Κάθε μία καρφίτσα τοποθετείται, με το χέρι, και διατρυπά μια λεπτή, εύπλαστη pvc επιφάνεια.

Ο αργός και βασανιστικός τρόπος δημιουργίας είναι ένα είδος τελετουργικής πράξης. Υλικό αναπόσπαστο της εσωτερικής, οικιακής οικονομίας, η καρφίτσα έχει δουλευτεί διαπολιτισμικά στα χέρια αμέτρητων γυναικών και συνδέεται με τον γυναικείο μόχθο, την λειτουργία της ένδυσης και της φροντίδας του νοικοκυριού, την θηλυκή υπηρεσία ή ενασχόληση.

Με το εφήμερο και ταπεινό υλικό, τονισμένο στην υπερβολή από την συσσώρευση, την ποσότητα και τον αριθμό η Ιωάννα Κασίκη δημιουργεί ένα γλυπτό μνημειακό, βαρύ αντικειμενικά από τον όγκο του μετάλλου αλλά και σημειολογικά, που γεφυρώνει αφηγηματικά και φορμαλιστικά στοιχεία.

Η νεκροθήκη είναι κρυμμένη κάτω από το μεταλλικό σεντόνι που διαμορφώνει τους όγκους του και εκτείνεται στον χώρο σε μια συνεχή αντίστιξη κίνησης και στατικότητας. Το έργο αλλάζει ανάλογα με την θέση του παρατηρητή, δείχνοντας ταυτόχρονα σαν να είναι φτιαγμένο από μαλακό βελούδο ή ασήκωτο σίδηρο.

Ο οπτικός χορός από τις μυτερές βελόνες μεταφέρει την αίσθηση της διαρκούς κίνησης καθώς το έργο συστρέφεται εξωτερικά σε ρυθμικά μοτίβα, δημιουργώντας πτυχώσεις, προεξοχές και κοιλότητες, επισφαλείς και αυστηρές. Κάθε φορά που το έργο εκτίθεται το «σεντόνι από βελόνες» μεταβάλλει το σχήμα του, «πέφτει» κάπως διαφορετικά, ποτέ δεν είναι ακριβώς το ίδιο.

Στην ακινησία θανάτου του εσωτερικού το εξωτερικό ζωντανεύει και κινείται αδιόρατα σαν φράκταλ. Μια διαφορετική λάρνακα για διαφορετικό νεκρό.

Ο λυρισμός, η αισθητική ομορφιά και η πλαστικότητα της μορφής συνδυασμένη με το φορτισμένο περιεχόμενο καταλήγει σε ένα έργο μυστηριώδες, υπαινικτικό και αλλόκοσμο. Ένα μαξιλάρι δηλώνεται κάτω από το σεντόνι από την ευκαμψία των όγκων, στο ύψος του κεφαλιού. Σήμα για το κεκοιμισμένο σώμα που δεν βλέπουμε.

Το νεκρικό σεντόνι λειτουργούσε ως προστατευτική κάλυψη για την σορό, διασφαλίζοντας ότι το σώμα θα φτάσει ακέραιο στον κάτω κόσμοˑ ήταν ένας τρόπος προφύλαξης για το ταξίδι της ψυχής. Εδώ το λευκό σάβανο γίνεται το μαύρο του σφυρήλατου σιδήρου, ακάνθινο. Σε αντίθετη πορεία από την παράδοση βγαίνει προς τα έξω και σκεπάζει το φέρετρο.

Το έργο επιτυγχάνει την πλαστικότητα της κλασσικής γλυπτικής με σύγχρονα μέσα και τεχνική. Το υλικό, ισχυρό όμως εύπλαστο πάνω στην pvc επιφάνεια, εκπέμπει λάμψη καθώς το φως διαβαθμίζει τους τόνους του μεταλλικού ασημί-μαύρου έτσι όπως ξεδιπλώνεται στον χώρο.

Το ηρωικό και πένθιμο περίβλημα της φόρμας κάνει νεκρικό διάλογο με το θεματικό περιεχόμενο. Το “Larnaca: The Silence” παρουσιάζεται στην πόλη της Λάρνακας, στην Κύπρο, σε έναν από τους πιο εύφλεκτους γεωπολιτικά τόπους της γης. Σε χώρο πολέμου, στον χρόνο της εμβολιαστικής εκστρατείας.

Η Ιωάννα Κασίκη πραγματεύεται με τα έργα της ζητήματα ιστορικών, ανθρωπολογικών και πολιτισμικών φαινομένων, κοινωνικών και φυλετικών ταυτοτήτων, αλλά και θέματα που ακουμπούν την έννοια του ιερού, της τελετουργίας, των αντικειμένων λατρείας.

Η τέχνη της παρουσιάζεται με γλυπτά και εγκαταστάσεις (installations) που αναπτύσσονται πολυμορφικά σε performances και video art.

Οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ είναι πολλές και ποικιλόμορφες, περιλαμβάνουν εικαστικές εκθέσεις, open studios, γκράφιτι, ετερόκλητες μουσικές επιλογές, street party, περιπατητική ξενάγηση, θεατρικό δρώμενο, τραπεζώμα, street food κ.α.

Επιδιώκοντας την άμεση εμπλοκή των κατοίκων της γειτονιάς θα πραγματοποιηθεί έκθεση με παλιές φωτογραφίες και βίντεο με αφηγήσεις των ανθρώπων της περιοχής.

Στο φεστιβάλ συμμετέχουν οι εικαστικοί Ιωάννα Κασίκη, Παναγιώτης Δουκανάρης, Ευδοκία Γεωργίου, Αντώνης Τζιαρρίδης.

Παράλληλα θα παρουσιαστούν δυο γλυπτά του Κώστα Αργύρου, η έκθεση με τίτλο «Κόκκινο· το ιερό το ανίερο» υπό την επιμέλεια του Θεοχάρη Καραγιάννη, και έκθεση με παλαιές φωτογραφίες των κάτοικων της περιοχής.

Ο Twenty_three artist θα υλοποιήσει ένα γκράφιτι στην περιοχή με τίτλο “Alasia Serene”.

Την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024 θα πραγματοποιηθεί η περιπατητική θεατρική παράσταση «Ο δρόμος εν δικός μου» με τη Λουκία Μουσουλιώτη σε κείμενο της Μαρίνας Βρόντη.

Το «Μαντομαχαλάρτ» θα φιλοξενήσει την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου από τις 18:30 έως τις 20:30 τον DJ Berlic Gutter και από τις 20:30 έως της 23:30 στο Τραπέζωμα τους Yaraman με την Ειρήνη Πελαγία και τετραμελές συγκρότημα.

Το Σάββατο 12 Οκτωβρίου από τις 19:30 έως τις 21:30 τον DJ Dr Cordoba και τις 21:30 έως τις 23:30 τον DJ Astrochimp.

Παράλληλα, την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024 από τις 18:30 έως τις 20:30 θα προβάλλεται σε επανάληψη η ταινία μικρού μήκους «Καλικάντζαροι 2024» του Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών.

Το Σάββατο το πρωί θα λειτουργήσει ανοικτό Καφενείο στο Πάρκο Αναγέννησης από τις 10:00 μέχρι τις 12:30 και παράλληλα στις 11.30 το πρωί της ίδιας μέρας θα πραγματοποιηθεί ξενάγηση στην γειτονία ξετυλίγοντας ιστορίες και γεγονότα του παρελθόντος. Τον περίπατο θα κάνει ο Δρ Ιωσήφ Χ΄΄Κυριάκος.

Περισσότερες πληροφορίες: info@larnaka2030.eu

Διαβάστε ολόκληρο το πρόγραμμα του φεστιβάλ: https://fb.me/e/1TzZJB71N Λάρνακα2030