Η μάχη του Θοδωρή Ρωμανίδη με το Πάρκινσον και η εξομολόγηση: «Το αντιμετωπίζω με σθένος»

Ο Θοδωρής Ρωμανίδης μίλησε για τα πρώτα χρόνια της ζωής του αλλά, για την ασθένειά του αλλά και για τον τρόπο που την αντιμετωπίζει...

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Για τη μάχη που δίνει εδώ και μερικά χρόνια με την ασθένεια του Πάρκινσον μίλησε ο ηθοποιός Θοδωρής Ρωμανίδης. 

Ο καλλιτέχνης ο οποίος προσφάτως είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση με τον ρόλο που είχε αναλάβει τηλεοπτικά μέσα από τον #ΈρωταΦυγά, μίλησε σε συνέντευξή του στην #Espresso για τα πρώτα χρόνια της ζωής του αλλά, για την ασθένειά του αλλά και για τον τρόπο που την αντιμετωπίζει...

Γεννηθήκατε και ζήσατε τα παιδικά σας χρόνια στην Κωνσταντινούπολη. Τι αναμνήσεις έχετε;

Οι αναμνήσεις είναι ανάκατες. Και καλές, αλλά και κακές. Ειδικά τα καλοκαίρια, που πηγαίναμε να περάσουμε στο νησί (Πριγκηπόννησα), τα περίμενα πώς και πώς. Δεν μπαίναμε σπίτι καθόλου. ;Oλη μέρα θάλασσα και παιχνίδι, και τα βράδια κινηματογράφος. Και κακές, όμως, διότι, όπως και να το κάνουμε, πάντα κάποιος φανατικός μάς χαλούσε τη διάθεση. Μόλις καταλάβαιναν ότι είμαστε Ρωμιοί, είχαμε θεματάκια. Τέλος πάντων. Τελείωσαν αυτά τώρα. Δεν έμειναν παρά ελαχιστότατοι Έλληνες εκεί, και έτσι ησύχασαν που μας έδιωξαν από τη μάνα γη μας.

Το 1974, λόγω του Κυπριακού, ήρθατε στην Ελλάδα. Τι θυμάστε από εκείνες τις στιγμές;

Θυμάμαι ότι είχαμε έρθει με τη συγχωρεμένη τη μανούλα μου διακοπές χωρίς να γνωρίζουμε τι γίνεται και βρεθήκαμε ξαφνικά από τα σύνορα και μετά, όπως κατεβαίναμε για Αθήνα με το πούλμαν, να ανεβαίνουν προς τα σύνορα τανκς, τεθωρακισμένα, φορτηγά γεμάτα φαντάρους. Εκείνη την εποχή ο αδελφός μου, που είναι μεγαλύτερος, έπρεπε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στην Τουρκία. Καταλαβαίνετε ότι, μόλις μάθαμε τα γενόμενα, η μητέρα μας κόντεψε να τρελαθεί από την αγωνία της και ήταν κομβική η στιγμή που πήρε την απόφαση και ήρθαμε πλέον Ελλάδα, Αθήνα. Εδώ ήταν ήδη η αδελφή της, που είχε απελαθεί το 1964, και έτσι δεν ήρθαμε στο άγνωστο. Είχαμε κάπου να ακουμπήσουμε.

Για να αλλάξουμε κλίμα, έχετε αποκαλύψει δημόσια ότι έχετε διαγνωσθεί με Πάρκινσον. Πώς το αντιμετωπίζετε; Τι μηνύματα θα θέλατε να δώσετε στον κόσμο που αντιμετωπίζει την ίδια ασθένεια;

Ναι, βέβαια, έχω μιλήσει. Το αντιμετωπίζω με σθένος, με ηρεμία, όπως της πρέπει αυτής της ασθένειας. Αυτό που έχω να τους πω είναι να βρουν έναν γιατρό που να τους εμπνέει εμπιστοσύνη και να πορευθούν μαζί του αυτή την ανηφόρα. Αλλά πάντα με ψυχραιμία και θάρρος.

Ο Θοδωρής Ρωμανίδης είναι από τους ηθοποιούς που συνεργάζονταν με τον Οδυσσέα Σταμούλη τον περασμένο Σεπτέμβριο όταν έγινε γνωστή η τραγική είδηση ότι ο 11χρονος γιος του είχε πνιγεί στα ανοιχτά της Ικαρίας. 

Ο Θοδωρής Ρωμανίδης ανήκε εκείνες τις μέρες στοκαστ της παράστασης «Ένας βλάκας και μισός» και βέβαια ήταν κοντά στον Οδυσσέα Σταμούλη όταν πληροφορήθηκε τον τραγικό χαμό του 11χρονου γιου του, είδηση που είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο.

Πώς το διαχειρίστηκε αλήθεια ο ίδιος ζώντας από πρώτο χέρι μία τέτοια τραγωδία; Ο ίδιος απαντά σε συνέντευξή του:

«Η πιο δύσκολη στιγμή στην επαγγελματική μου πορεία. Να έχεις να «αντιμετωπίσεις» έναν άνθρωπο- συνάδελφο, ο οποίος ζει τη μεγαλύτερη τραγωδία που μπορεί να ζήσει άνθρωπος» είπε αρχικά ο Θοδωρής Ρωμανίδης και συνέχισε:

«Εννοείται ότι τον αγκαλιάσαμε και είμαστε μαζί του, όσο μπορούμε βέβαια. Γιατί, όταν πέσει το βράδυ, εκείνος μένει μόνος του, στο σκοτάδι. Και εκεί τι να του κάνεις, πώς να του συμπαρασταθείς; Αν και φαίνεται ουτοπικό, του εύχομαι, όσο γρηγορότερα γίνεται να μάθει να ζει με την πληγή του. Να κλείσει είναι αμφίβολο – δεν κλείνει αυτή η πληγή…»