Η Νίκη Λυμπεράκη ταξίδεψε στην Κύπρο και συνάντησε την Δέσποινα Μπεμπεδέλη και την Χαρίτα Μάντολες

Συγκλονιστική η Χαρίτα Μάντολες στην #MegaliEikona: «Έζησα ένα δράμα αλλά δεν είμαι ηρωίδα» - Δέσποινα Μπεμπεδέλη: «Βγήκε φήμη ότι είχε σκοτωθεί ο άντρας μου»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Νίκη Λυμπεράκη συναντά τη Χαρίτα Μάντολες και τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη. Η δημοσιογράφος ταξιδεύει ως την Κύπρο για να γνωρίσει και να ακούσει από κοντά τη γυναίκα σύμβολο της Μεγαλονήσου που είδε να σφαγιάζονται μπροστά της μέλη της οικογένειάς της κατά την τουρκική εισβολή το ’74.

Συνομιλεί επίσης με την σπουδαία ηθοποιό που επέστρεψε στην τηλεόραση για να ενσαρκώσει υποδειγματικά τη Χαρίτα Μάντολες και καθήλωσε τους τηλεθεατές με τον συναρπαστικό της μονόλογο, Δέσποινα Μπεμπεδέλη.

«Έσωσα τον γιο μου και τα άλλα δύο μωρά πληγωμένα. Όταν έγινε το πραξικόπημα και σκότωνε αδελφός τον αδελφό, εγώ να μη συγχωρήσω τον Τούρκο; Εγώ συγχωρώ όλους τους ανθρώπους. Και εμένα αν δεν ήταν αυτός ο Τούρκος δεν θα είχα τον γιο μου.

Ο αξιωματικός έδωσε την εντολή να μας εκτελέσουν όλους. Αυτός φαίνεται να πήρε δική του απόφαση και είπε στους άλλους να μην μας πειράξουν. Αυτός έβαλε το όπλο στους Τούρκους και άρπαξε τα κορίτσια από το χέρι και τα τραβούσε προς το μέρος μας για να γλιτώσουν τον βιασμό», ανέφερε η Χαρίτα Μάντολες στις περιγραφές της. 

«Στραφήκαμε προς το παρεκκλήσι του Αρχάγγελου Μιχαήλ και προσευχόμασταν και είπα “Θεέ μου, μας έστειλες τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, τον Τούρκο στρατιώτη”. Είναι θαύμα αυτό που έγινε. Από τότε που έγινε αυτό το κακό, όταν μιλούσα στο ραδιόφωνο έλεγα ότι ο Τούρκος αυτός ξέρει ποια είμαι και θέλω να τον δω. Όπου και αν βρίσκεται να έρθει να με ανταμώσει. Και προσεύχομαι για αυτόν τον Τούρκο.

Εγώ είμαι μια φτωχή γυναίκα που έζησα αυτό το δράμα. Δεν είμαι θύμα αλλά δεν είμαι ηρωίδα. Είμαι ένας φτωχός άνθρωπος, ούτε μόρφωση, ούτε τίποτα απλώς έζησα αυτό το δράμα», ήταν μερικά απ΄όσα ανέφερε η Χαρίτα Μάντολες

Η ίδια αποκάλυψε πως σε μια από τις ανασκαφές κατάφερε να εντοπίσει το πορτοφόλι του άντρα της αλλά και ένα κομμάτι από το πουκάμισό του.

«Πρέπει να λέγονται αυτά που έγιναν στην Κύπρο το 1974. Ευχαριστήθηκα γιατί θέλω να λέγονται, ό,τι σειρά και να είναι. Φτάνει να λέγεται το πρόβλημα της Κύπρου. Ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη.

Μόλις είδα πόσο ωραία τα έλεγε, πάγωσα εκεί στη θέση που καθόμουν. Δεν έλεγα τίποτα! Είχα ένα “ευχαριστώ” μεγάλο. Τα είπε τόσο ωραία που λέω το μήνυμα θα πάει παντού. Το μήνυμα είναι η απελευθέρωση του τόπου μας. Τι σημαίνει επανένωση; Απελευθέρωση! Εμείς μέσα στο περιβόλι μας είχαμε τούρκικες ελιές και έρχεται ο Μουσταφάς με τη γυναίκα του και μάζευαν τις ελιές. Καθόμασταν, πίναμε τον καφέ μας, τρώγαμε. Έτσι περνούσαμε. Μπορούμε να ζήσουμε αλλά να φύγουν οι έποικοι, να πάνε στα σπίτια τους, στα χωριά τους από εκεί που ήρθαν.

Στα Κατεχόμενα πήγα όταν ήταν να δείξω το σημείο που τους σκότωσαν για να βρούμε τα λείψανα. Πρώτα πήγαμε και δείξαμε το σημείο και μετά πήγαν οι Τούρκοι και τα έβγαλαν και μετά οι δικοί μας. Έβγαλαν τα λείψανα και μετά έξι μέρες πήγαινα και ήταν η μπουλντόζα που έβγαζε τα χώματα και σκάβαμε με τα χέρια με τους άλλους. Βρήκα το πορτοφόλι του συζύγου μου, κομμάτι από το πουκάμισό του. Την πρώτη φορά που πήγαμε κρεμάστηκε στην μπουλντόζα ένα κίτρινο πουκάμισο και ήταν του ξαδέλφου μου. Αμέσως πετάχτηκε η ξαδέλφη μου και το έβαλε πάνω της και φώναζε “του αδελφού μου είναι”. Της το άρπαξαν γιατί ήταν και Τούρκοι εκεί.

Ο Θεός να τους βοηθήσει. Είναι μεγάλος πόνος να μην ξέρεις τι απόγιναν οι δικοί σου. Έχει και ανθρώπους που ίσως κάπου να βρίσκονται. Απέναντί μου είναι ένα αγοράκι που ήταν 8 χρονών στην εισβολή, έχασε τη μαμά του και τον πατέρα του. Η μητέρα του μόλις είχε γεννήσει και μεγάλωσαν μαζί. Λέει ο μεγάλος “εγώ περιμένω να έρθει η μητέρα μου και ο πατέρας μου”. Αυτά δεν μπορείς να τα ξεχάσεις και να πεις “άστο, να περάσει”. Ήξερα ότι τα παιδιά που αγνοούνται είναι 27, 27 μωρά. Προχθές άκουσα 36. Και είναι τούτο που λέω, 36 παιδιά αγνοούμενα, είναι 27 γυναίκες που αγνοούνται. Είναι 83 Ελλαδίτες που αγνοούνται, 1619 αγνοούμενοι. Πρέπει για αυτούς που αγνοούνται να αγωνιστούμε και να μάθουμε τι έχουν γίνει. Αφού βλέπω τις οικογένειες που μιλούν και περιμένουν.

Όταν έγινε πραξικόπημα σκοτωνόταν αδελφός με αδελφό, και εγώ να μην συγχωρήσω τους Τούρκους; Αν δεν ήταν αυτός ο Τούρκος δεν θα είχα τον γιο μου. Προσεύχομαι για αυτόν τον Τούρκο!».

Με τη σειρά της, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη μίλησε για την τουρκική εισβολή αλλά και την αγωνία της όταν ο σύζυγός πήγε να πολεμήσει…

«Μέσα από αυτή την τραγωδία είμαστε μια οικογένεια από εκείνες που, θα έλεγα, ήμασταν τυχερές κάτω από εκείνες τις συνθήκες. Δεν κλάψαμε νεκρούς, δεν έχουμε την αγωνία την προσωπική και την ατομική των αγνοουμένων, δεν ξεριζωθήκαμε από πατρίδες. Βίωσα όμως τον πόλεμο. Ο άντρας μου πήγε να πολεμήσει ως έφεδρος. Πέρασα αγωνίες γιατί βγήκε φήμη ότι είχε σκοτωθεί, τον έψαχνα στα νοσοκομεία. Ας πούμε πως ήταν μια παρεξήγηση ως προς το όνομα αλλά πέρασα πάρα πολύ μεγάλη αγωνία πάνω σε αυτό», είπε η Δέσποινα Μπεμπεδέλη.

Ενώ πρόσθεσε: «Είχα μείνει πίσω με τα δυο μωρά μου αλλά ξέρετε τι αγαλλίαση είναι, μετά από όλο αυτό το άγχος του να σκέφτομαι ότι μπορεί να έχει χαθεί και να μην τον ξαναδώ, να τον βρίσκω μπροστά μου; Είναι πολύ μεγάλη ευτυχία αυτό. Να ξαναγυρίζει δηλαδή ο άνθρωπος που φοβάσαι ότι δεν θα τον ξαναδείς γιατί έχει πάει στον πόλεμο», ανέφερε η γνωστή ηθοποιός στο Mega.