Μηνύματα θλίψης του καλλιτεχνικού και πολιτικού κόσμου για τον θάνατο του σπουδαίου Γιάννη Μαρκόπουλου

Γιάννης Μαρκόπουλος: Τα μηνύματα & οι μυστικοί κώδικες πίσω από τα τραγούδια του - Η ζωή & η σπουδαία καριέρα - «Η μουσική ψυχή της Ελλάδας σίγησε»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Σε ηλικία 84 ετών έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Μαρκόπουλος, σκορπώντας θλίψη στον καλλιτεχνικό και πολιτικό χώρο

Ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης το τελευταίο διάστημα αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, ενώ στις 5 Ιουνίου είχε νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» μέχρι και το Σάββατο 10 Ιουνίου που έφυγε από τη ζωή. 

Από την οικογένεια του Γιάννη Μαρκοπούλου εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: «Με θλίψη ανακοινώνουμε ότι σήμερα το απόγευμα απεβίωσε, μετά από σκληρή μάχη με τον καρκίνο, ο μεγάλος εθνικός μας συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος. Η μουσική ψυχή της Ελλάδας σίγησε. Όμως, θα μένει ζωντανή στη μνήμη μας, μέσα από τα τραγούδια του, που τραγουδήθηκαν και θα τραγουδιούνται από γενιές και γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων».

Σε ό,τι αφορά την κηδεία, αναφέρεται πως λεπτομέρειες θα ακολουθήσουν σε επόμενη ανακοίνωση.

Σίγησε η μουσική ψυχή της Ελλάδας

Η «μουσική ψυχή της Ελλάδας» σίγησε. Ο κορυφαίος δημιουργός, Γιάννης Μαρκόπουλος, που πάντρεψε με μοναδική μαεστρία λαϊκούς ήχους με σπουδαία μαλαματένια λόγια, δεν είναι πια εδώ.

Γεννήθηκε το 1939 στο Ηράκλειο και μέχρι τα 17 του χρόνια έζησε στην Ιεράπετρα. Εκεί γεννήθηκε το πάθος του για τη μουσική.

Στο πατρικό του, δίπλα σε μια λίμνη όπου τις νύχτες οι βάτραχοι έστηναν χορό με τις φωνές τους, ο Μαρκόπουλος συγκλονιζόταν από τους ήχους και η μητέρα του, που ήθελε να δει τον γιο της γιατρό, ανησυχούσε.

«Eγώ είμαι τυχερός που συνεργάστηκα μαζί του είκοσι χρόνια στην Αθήνα και τα επόμενα άλλα είκοσι από εδώ. Έχουμε κάνει τα πάντα, έχουμε ταξιδέψει στον κόσμο, για μια 25ετια γυρίσαμε όλο τον κόσμο. Είμαι λυπημένος, τώρα δεν φτάνει η λέξη να το πω, χάνω έναν άνθρωπο που είναι σαν στην οικογένειά μου, μέσα, τον συνθέτη μου», είπε ο ερμηνευτής Χαράλαμπος Γαργανουράκης.

«Θα του χρωστάω πάντα ένα μεγάλο κομμάτι της μουσικής μου ζωής. Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Του χρωστάμε όμως όλοι μας και για πάντα τη μεγάλη προσφορά του στην ιστορία, στον πολιτισμό, στον τόπο μας», σημείωσε ο τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας.

Η πορεία του

Σπουδαίος, ανατρεπτικός, ευφυής, πρωτοπόρος. Στα 17 του ήρθε για πρώτη φορά στην Αθήνα και τον παρέλαβε ο Νίκος Κούνδουρος.

Η μεγάλη του λαχτάρα ήταν να δει την Ακρόπολη, και τα κατάφερε. Την έβλεπε κάθε ημέρα καθώς σπούδασε στo Πάντειο.

«Αποχαιρετώ με συγκίνηση έναν συνθέτη που αναζήτησε την έμπνευση στον πλούτο της μουσικής μας παράδοσης και μετουσίωσε το ήθος της σ’ ένα σύγχρονο, ενδιαφέρον, πολυδιάστατο, εντελώς προσωπικό ιδίωμα», ήταν το μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Τα τραγούδια του ερμήνευσαν οι μεγαλύτεροι Έλληνες τραγουδιστές. Μοσχολιού, Αλεξίου, Νταλάρας, Λάκης Χαλκιάς, Κώστας Χατζής, Καζαντζίδης, αλλά και τρεις σπουδαίοι τραγουδιστές που ο ίδιος ο Μαρκόπουλος ανακάλυψε, ο Ξυλούρης, ο Γαργανουράκης και η Μαρία Δημητριάδη.

Οι μυστικοί κωδικοί του «Ζαβαρακατρανέμια»

Πρόκειται για το «Ζαβαρακατρανέμια», ένα τραγούδι που έγραψε ο Γιάννης Μαρκόπουλος και που εντάχθηκε στο δίσκο «Επιχείρισις Απόλλων» μέσα στη Χούντα, το 1968.

«Επιχείρησις Απόλλων», Έλενα Ναθαναήλ, Τόμας Φριτς. «Ζαβαρακατρανέμια» ερμηνεύει με τη φωνή του ο Γιάννης Μαρκόπουλος. Οι στίχοι συνθηματικοί.

Την εποχή της δικτατορίας όταν και γράφτηκε, οι τραγουδοποιοί δεν μπορούσαν να εκφράζονται ελεύθερα.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος βρήκε όμως έναν δικό του τρόπο να περάσει τα μηνύματα που ήθελε μέσα από το τραγούδι που έγινε σύμβολο.

– Ζάβαρα κάτρα νέμια = Λάβαρα Μαύρα Ανέμισαν

– Ίλεος Ίλεος = Έλεος, Έλεος

– Λάμα Λάμα Νάμα Νάμα Νέμια = Το μαχαίρι, το μαχαίρι μάνα μάνα Ανέμισαν

Αργότερα, η καθηλωτική φωνή του Νίκου Ξυλούρη θα κάνει τους Έλληνες να τραγουδήσουν μαζί «Ζαβαρακατρανέμια», το οποίο τραγουδήθηκε ακόμη και από τα χείλη του John Lennon.

«Τα λόγια & τα χρόνια»

Λίγες ήμερες πριν τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο, ο Γιάννης Μαρκόπουλος ηχογράφησε τον δίσκο «Θητεία».

Σε αυτόν, ο πρωτοεμφανιζόμενος Χαράλαμπος Γαργανουράκης τραγουδάει «Τα Λόγια και τα Χρόνια» σε στίχους Μάνου Ελευθερίου.

Ο σκυφτός κιθαρίστας που τον συνοδεύει είναι ο Παύλος Σιδηρόπουλος.

Με την πτώση της Χούντας, με μια αλλαγή των στίχων της 3ης στροφής, το τραγούδι ακουγόταν σαν να είχε γραφτεί ειδικά για τα  γεγονότα του Πολυτεχνείου, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης.

«Η μοίρα κι ο καιρός το ‘χαν ορίσει,

Παρασκευή το βράδυ στις 9 (στον κόσμο αυτό να ρίξω πετονιά),

κι η νύχτα χίλια χρόνια να γυρίσει.

Στο τέλος της γιορτής να τραγουδήσει,

Παρασκευή το βράδυ του φονιά (αυτός που δεν εγνώρισε γενιά),

και του λαού την πόρτα να χτυπήσει».

Πολλοί πίστεψαν ότι το τραγούδι έχει γραφτεί μετά το Πολυτεχνείο. Η ηχογράφηση του τραγουδιού ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1973, ενώ ο δίσκος κυκλοφόρησε στις αρχές του 1974.

Μετά την πτώση της Χούντας, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, κάποιοι στίχοι του τραγουδιού, που είχαν τροποποιηθεί λόγω της λογοκρισίας, αποκαταστάθηκαν στην αρχική τους μορφή.

Η μουσική για το BBC

Πριν από 47 χρόνια, ο Έλληνας δημιουργός έγινε παγκοσμίως γνωστός, χάρη στη μουσική που έγραψε για μια σειρά του βρετανικού τηλεοπτικού σταθμού BBC με τίτλο: «Who pays the Ferryman» (Ποιος πληρώνει τον βαρκάρη), σε αυτό το ταξίδι στον Αχέροντα για τον Κάτω Κόσμο.

Στη σειρά, ένας Άγγλος επιχειρηματίας που πολέμησε με την Ελληνική Αντίσταση στη μάχη της Κρήτης, τριάντα χρόνια μετά, έχοντας χάσει την επιχείρησή του και τη γυναίκα του, αποφασίζει να επιστρέψει στην Κρήτη.

Θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφος, όπως «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου. «Χρώματα και αρώματα» θα τραγουδήσει και ο Τζίμης Πανούσης αρκετά χρόνια μετά.

«Πέρα από τη Θάλασσα» θα ερμηνεύσει ο Παύλος Παυλίδης, κάτι που ήταν επιθυμία του ίδιου του συνθέτη, όπως τη μετέφερε η κόρη του Λένγκα.

Η είδηση του θανάτου του Γιάννη Μαρκόπουλου συγκίνησε ηθοποιούς, ερμηνευτές και δημοσιογράφους, οι οποίοι τον αποχαιρέτησαν με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Χάρις Αλεξίου

Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε.
Σε λάτρεψαν οι Έλληνες για το μεγαλείο της μουσικής σου.

Ελεωνόρα Ζουγανέλη

Aντίο λοιπόν μεγάλε μαέστρο… Να ταξιδέψεις στο φως.

Στο φως που μας οδήγησες κι εσυ με την μουσική σου.
Στο φως που αναγνωρίσαμε για την χώρα μας μέσα από τα τραγούδια σου και την δυναμική σου παρουσία.

Με τίμησες, με δίδαξες, με καθοδήγησες…

Δεν θα ξεχάσω την πρώτη μας πρόβα, την πρώτη μου συνάντηση μαζί σου από κοντά. Χιούμορ, ζεστασιά, μεθοδικότητα, ελευθερία.

Έπειτα η παράσταση στο Ηρώδειο μαζί με τον Γιάννη Χαρούλη. Να μας διευθύνεις. Με χαμόγελο και πίστη.

Πόσα να προλάβει κανείς να μάθει κοντά σου;
Σε ευχαριστώ για το δώρο.
Ευχαριστώ και την πολύτιμη οικογένεια σου, την υπέροχη κόρη σου και την σπουδαία ερμηνεύτρια και σύντροφο σου για την αγάπη τους, τα όμορφα λόγια τους και την εμπιστοσύνη που μου δείξατε.

Σε ευχαριστούμε… Θα σε ακούμε για πάντα! #γιάννηςμαρκόπουλος

Σταύρος Ξαρχάκος

Πικροί οι αποχαιρετισμοί, ενίοτε αναπόφευκτο… Όμως, ο Γιάννης απλόχερα μας άφησε μια σπουδαία παρακαταθήκη και έτσι θα είναι πάντα κοντά μας.
Συλλυπητήρια στην οικογένειά του.

(Δυστυχώς όπως και στην περίπτωση του θανάτου του Βαγγέλη Παπαθανασίου, έτσι και τώρα που έφυγε από κοντά μας, «αξιώθηκαν» κάποια ραδιόφωνα και μεταδίδουν αρκετά τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου)

Σταύρος Ξαρχάκος

Γιώργος Νταλάρας

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ.
Σπουδαίος, ανατρεπτικός, ευφυής, πρωτοπόρος.
Τα επίθετα για τον Γιάννη Μαρκόπουλο υπολείπονται της αξίας του.
Ένας πραγματικά μεγάλος συνθέτης, σπουδαίος δημιουργός με ανεκτίμητο, πρωτότυπο έργο και προσφορά!
Γιάννη μου, σε ευχαριστώ για όλα μέσα από την καρδιά μου!
Βασιλική, Λένγκα, έχετε τη σκέψη και την αγάπη μου.

Finos Film

Ένα πικρό «αντίο» σιγοτραγουδάμε από χτες στον τεράστιο Γιάννη Μαρκόπουλο. Έναν ανήσυχο συνθέτη που τόλμησε να ζωντανέψει τις άφθαρτες πηγές της ελληνικής μουσικής και να τις εξυψώσει με βλέμμα στο μέλλον.

Οι συνθέσεις του Μαρκόπουλου φώναζαν «Ελλάδα» - τόσο μεγάλη ήταν η αγάπη του για αυτόν τον τόπο. Με την Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε σε πέντε ταινίες και σήμερα τον θυμόμαστε με το τραγούδι του «Ξεγυμνώστε τα σπαθιά» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, που ερμηνεύει ο Γιάννης Πουλόπουλος για την ταινία «Εκείνος και Εκείνη» (1967).

Καλό ταξίδι στον αιώνιο Κρητικό μαέστρο μας ❤️

Ο Γιώργος Κατσαρός μίλησε στον ΣΚΑΪ και τόνισε: «Χάσαμε τον πιστό στην παράδοση, ήμασταν συμμαθητές στο ωδείο και είχαμε τον ίδιο δάσκαλο» . Επίσης ανέφερε θα μείνει χαραγμένος στη μνήμη μας για τη συνεργασία του με τον Νίκο Ξυλούρη.

Η Μαρίζα Κωχ μιλώντας στην ΕΡΤ για τον θάνατο του Γιάννη Μαρκόπουλου ανέφερε: «Ο Γιάννης Μαρκόπουλος πάντρεψε τους ήχους της δημοτικής παράδοσης με την κλασική μουσική. Ήταν πολύ προσηνής με κάθε άνθρωπο που συναντούσε, είχε αυτό το γέλιο το αβίαστο».

Στέφανος Κορκολής

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕΓΑΛΕ ΕΛΛΗΝΑ ΣΥΝΘΕΤΗ…

Μανώλης Μητσιάς

Γιώργος Κατσαρός

«Τα λόγια δεν μπορούν παρά να είναι «παραπονεμένα» για την απώλεια του συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου» ανέφερε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης σε δήλωσή του. Πρόσθεσε επίσης ότι η απώλεια του είναι «ένα πλήγμα για τον πολιτισμό μας, που χάνει έναν πιστό υπηρέτη του, αλλά και για την κοινωνία μας και την αγαπημένη του Κρήτη, που χάνει μία ευγενική μορφή της.

«Επι δεκαετίες, ο Γιάννης Μαρκόπουλος συνόδευσε τη νεοελληνική ζωή με τις μελωδίες του. Μελοποιώντας αξεπέραστα ποιήματα. Συνθέτοντας πρωτοποριακά έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο. Και ενώνοντας τους συμφωνικούς με τους παραδοσιακούς ήχους, σε ένα κίνημα που ο ίδιος όρισε ως «επιστροφή στις ρίζες για τον σχεδιασμό του μέλλοντος».

Τον αποχαιρετούμε με ευγνωμοσύνη για όσα μας πρόσφερε τόσο μέσα από τη μουσική διαδρομή του, όσο και με την αξιοπρεπή δημόσια παρουσία του. Ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους πολλούς φίλους του» ανέφερε ο πρόεδρος της ΝΔ.

Σε ανάρτησή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ανέφερε:

«Δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος συνθέτης.
Ήταν ένας άνθρωπος της μουσικής μπροστά από την εποχή του.
Όταν η ιδιοφυία του συνδύαζε τη συμφωνική ορχήστρα με τη λύρα, το σαντούρι και άλλα παραδοσιακά όργανα, αυτά ήταν πρωτόγνωρα, άγνωστα τοπία για τον κόσμο της διεθνούς μουσικής σκηνής.

Από το Χρονικό και την Ιθαγένεια μέχρι τη Θητεία και τους Ελεύθερους Πολιορκημένους.
Από τη Λένγκω και τα Παραπονεμένα λόγια μέχρι τα Μαλαματένια λόγια και Τα λόγια και τα χρόνια.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος ήταν βαθιά ελληνικός και απέραντα παγκόσμιος.

Και ταυτόχρονα, μία προσωπικότητα διαχρονικά ταγμένη στη δημοκρατία και την πρόοδο.

Σήμερα, ξεριζώθηκε ένα κομμάτι από τις Ρίζες μας.
Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους».

Ανδρουλάκης: Οι Έλληνες τον αποχαιρετούν με ευγνωμοσύνη 

Με μεγάλη θλίψη αποχαιρετά τον μεγάλο συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο, που σφράγισε με τη μουσική του τη νεότερη ελληνική ιστορία, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης.

«Οι ρίζες μας και οι αγώνες του λαού μας ήταν πηγή έμπνευσης του κορυφαίου δημιουργού. Ξεκίνησε από την Ιεράπετρα της Κρήτης όπου έκανε τα πρώτα του βήματα και κατέκτησε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, με τη συμφωνική μουσική του, αλλά και μελοποιώντας τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές. Η πίστη του στη Δημοκρατία και την Ελευθερία χαρακτήριζε το έργο του και τη δράση του. Οι Έλληνες τον αποχαιρετούν με ευγνωμοσύνη. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του» τονίζει σε δήλωσή του.

ΚΚΕ: Με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό αποχαιρετούμε τον Γιάννη Μαρκόπουλο

«Με βαθιά συγκίνηση και σεβασμό αποχαιρετούμε τον Γιάννη Μαρκόπουλο, έναν από τους μεγαλύτερους μουσικοσυνθέτες μας, που το σπουδαίο και ξεχωριστό έργο του αποτέλεσε σταθμό στην πορεία του μουσικού μας πολιτισμού» αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ και τονίζει στη συνέχεια:

«Ο Γιάννης Μαρκόπουλος δεν μιμήθηκε τη μουσική μας παράδοση, ούτε επέστρεψε σ' αυτή με αναπόληση και νοσταλγία. Τη μετουσίωσε σε ζωντανή πραγματικότητα του καιρού μας. Σ' αυτή τη γόνιμη αξιοποίηση των εξελίξιμων στοιχείων της παράδοσης βρίσκεται η πεμπτουσία της τέχνης του, το μυστικό της ιδιαιτερότητας και της πρωτοτυπίας της. Με το έργο του μας έδειξε τον τρόπο να ερμηνεύουμε δημιουργικά της κληρονομημένες πνευματικές και αγωνιστικές αξίες μας, την ανάγκη να τις απαλλάσσουμε από τα νεκρά τους στοιχεία, να τις ανακατατάσσουμε, να τις αναγεννάμε και να τις βάζουμε να μιλούν στο σήμερα και για το σήμερα.

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος υπήρξε πάντα ευαίσθητος στα προστάγματα της εποχής, θερμαινόταν από τα ζωτικά ενδιαφέροντά της και είχε την ικανότητα να αγκαλιάζει το πνεύμα και τις ανάγκες των πλατειών λαϊκών στρωμάτων. Αυτά τα στοιχεία τον έκαναν να αγαπηθεί από το φοιτητικό κυρίως κοινό στα σκληρά χρόνια της δικτατορίας. Ένα κοινό που αγνοώντας τις απαγορεύσεις της χούντας δημιουργούσε το αδιαχώρητο στις μπουάτ όπου νέοι ερμηνευτές, ανάμεσά τους και ο Νίκος Ξυλούρης, παρουσίαζαν τα έργα του συνθέτη.

Δικαιολογημένα αμέσως μετά τη μεταπολίτευση κατάκτησε τις καρδιές του πλατιού λαϊκού κοινού, που τον αποθέωνε στις συναυλίες του, όπως στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ από το πρώτο κιόλας το 1976.

Το ανεπανάληπτο «Χρονικό» των παθών, των αγώνων και των ιδανικών του βασανισμένου λαού μας στην πρόσφατη ιστορία του, έκφραζε τους καινούριους πόθους του, έσπρωχνε «με του δασκάλου τη φωνή το χέρι του εργάτη» να γράψει καινούρια τραγούδια για τη λευτεριά. Οι κύκλοι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Μετανάστες, Ιθαγένεια, Θητεία, Θεσσαλικός Κύκλος και μια σειρά νέα τότε τραγούδια του συνθέτη γύριζαν σε κάθε στόμα, μα πάνω απ' όλα το «εμείς είμαστε οι εργάτες», στο οποίο η ταξική συνείδηση της εργατικής τάξης βρήκε μια ασύγκριτη μέσα στην απλότητα και τη λαϊκότητά της μουσική έκφραση. Με τη νέα μουσική ματιά του τραγούδια όπως το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» ή το «Αγρίμια κι αγριμάκια μου» μετατράπηκαν σε λαϊκούς ύμνους ενάντια στην κοινωνική καταπίεση κάθε είδους και μορφής, όχι μόνο στα χρόνια της δικτατορίας, αλλά ως τις μέρες μας. Μεγάλοι λαϊκοί τραγουδιστές όπως οι αξέχαστοι Νίκος Ξυλούρης και Μαρία Δημητριάδη, αλλά και ο Λάκης Χαλκιάς κι ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης, σημάδεψαν με τις ερμηνείες τους αυτές τις ξεχωριστές στιγμές.

Στίχος και μουσική στο έργο του Γιάννη Μαρκόπουλου βρίσκονται σε μια ολοκληρωμένη αρμονία, σε ένα τέλειο συνταίριασμα που συνδέει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μιας δίκαιης και ευτυχισμένης ζωής. Είναι πραγματικά ευτύχημα που η ελεύθερη σκέψη, ο βαθύς ποιητικός στοχασμός, η ολοζώντανη γλώσσα και ο πλαστικός, μουσικός στίχος του Σολωμού συναντήθηκαν με την πλούσια καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία του Γιάννη Μαρκόπουλου, τη βαθιά γνώση του στο περιεχόμενο του σολωμικού έργου και την εντρύφησή του στη λαϊκή μουσική μας παράδοση στο ιδιαίτερα απαιτητικό έργο του «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι».

Η τέχνη του ενώνει τα καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα ενάντια στους καταπιεστές τους και γι' αυτό είναι τέχνη πολιτική: Ένα προσκύνημα στη χάρη του λαού, μια υπόκλιση στα βάσανά του και ένας απέραντος θαυμασμός στα έργα του: τα μικρά, μες στην καθημερινή βιοπάλη του, αλλά και μεγάλα στους κρίσιμους ταξικούς αγώνες του, όπως το εκφράζει στο τραγούδι του «Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου» που ο συνθέτης αφιέρωσε στην Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας το 1980 στο 6ο της Φεστιβάλ.

Το έργο του Μαρκόπουλου - μακριά πάντα από τις σειρήνες της ευκολίας και τους πειθαναγκασμούς της εμπορευματοποίησης - δεν αποτελεί απλά παθητικό δέκτη των μηνυμάτων του καιρού. Είναι ένας ενεργητικός πομπός που μεταβάλλεται σε κοινωνική πράξη, που επενεργεί στη ζωή με τα ιδανικά που εκφράζει και εξυπηρετεί τα αιτήματα μιας φωτεινότερης κι ομορφότερης ζωής για τους όπου γης αδικημένους. Και γι' αυτό είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει με αμείωτη τη δύναμή του διαχρονικά να ζεσταίνει τις ανθρώπινες καρδιές. Κάθε νέα γενιά που θα έρχεται θα το ξανα-ανακαλύπτει, γιατί θα εκφράζει και τους δικούς της πόθους, ανάγκες και οράματα».

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήριά του στην οικογένεια και τους οικείους του.

Ο καθηγητής Χριστόφορος Χαραλαμπάκης μιλά με θαυμασμό για τον καλό του φίλο Γιάννη Μαρκόπουλο