«Είπε εν να μου περάσει τζιαι εν να ξανακάνουμε σειρά μαζί. Δεν τα έβαζε κάτω»
07:00 - 06 Οκτωβρίου 2020
«Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, μία σπουδαία ηθοποιός». «Ήταν όπως τη μάμα για τους νέους ηθοποιούς». «Ήταν πάντα έτοιμη να βοηθήσει τους συναδέλφους της». «Ήταν η μόνη που με καταλάβαινε από την πρώτη»… Με αυτά τα λόγια περιγράφουν την σπουδαία ηθοποιό του θεάτρου και της τηλεόρασης, Άλκηστις Παυλίδου, οι συνάδελφοί της, οι οποίοι σήμερα καλούνται να την χειροκροτήσουν για τελευταία φορά, συνοδεύοντας την στην παντοτινή της κατοικία.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο Celebrity News Cyprus
Ο Γιώργος Ζένιος, ο Κώστας Δημητρίου, ο Στέλιος Καυκαρίδης.... Σπουδαίοι ηθοποιοί, που αποτέλεσαν για χρόνια παρτενέρ της Άλκηστης Παυλίδου, μιλούν στον REPORTER και θυμούνται όλα όσα έζησαν μαζί της. Από τα πρώτα της βήματα, στην ηλικία των 11 ετών στα παιδικά προγράμματα του ΡΙΚ, μέχρι και την ταινία «Βουράτε Γειτόνοι», που ήταν και ο τελευταίος της ρόλος στην μεγάλη οθόνη.
«Έχασα μία πολύ καλή μου φίλη»
Έπαιξαν το ζευγάρι για τέσσερα χρόνια και κατάφεραν να χαράξουν το όνομά τους στην ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης. Ο Ρίκκος και η Πέπα… Για τον Γιώργο Ζένιο ήταν τα καλύτερα του χρόνια στην τηλεόραση.
«Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, ήταν πάντα διαβασμένη. Κάναμε τις πλάκες μας στο “Βουράτε Γειτόνοι” και ερχόταν κάθε μέρα με ένα γλύκισμα, ένα μπισκότο, κάτι. Ενδιαφερόταν για τους συναδέλφους της. Ήταν πολύ θρήσκα. Μία πάρα πολύ καλή ηθοποιός και μία πολύ καλή μου φίλη. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος.
Πριν δύο εβδομάδες την πήρα τηλέφωνο, επειδή πέρασα τα ίδια με τον αδελφό μου, που πέθανε πριν τρία χρόνια. Δεν ακούετουν καλά, ήταν λες και άκουγα τον αδελφό μου να μιλά. Όμως της είπα “βάστα καλά ρε Άλκηστη μου” και μου είπε “όι ρε εν να μου περάσει τζιαι εν να ξανακάνουμε σειρά μαζί”. Δεν τα έβαζε κάτω. Ακόμη και στην ταινία που κάναμε πριν δύο χρόνια, φαινόταν ότι δεν ήταν καλά και ήταν κάπως αδύνατη. Την προσέχαμε. Αλλά ήταν πάντα στην ώρα της, δεν δεχόταν να κάτσει, ήθελε να τελειώσει η σκηνή και μετά.
Δεν πίκρανε κανένα. Για παράδειγμα, όταν μου τραβούσε το αυτί μου στη σειρά, δεν το ένιωθα και της το έλεγα και μου απαντούσε “ρε μα μήπως τζιαι πονήσω σε”. Έχασα μία πολύ καλή φίλη. Δεν υπάρχουν λόγια. Ένα-δύο φορές, θυμάμαι που είχαμε σκηνές μέσα στο κρεβάτι, με κλωτσούσε και έπεφτα κάτω. Η ίδια ούτε που με άγγιζε, έπεφτα μόνος μου. Θυμούμαι μία φορά που με κλώτσησε πραγματικά και ήμουν στην άκρη του κρεβατιού και έπεσα κάτω, γεμίσαν τα μάτια της και ήταν έτοιμη να κλάψει. Της είπα “τι κλαίεις κόρη; Εν η σκηνή” και με ρώτησε αν επόνεσα. Και αυτό δεν ήταν μόνο μαζί μου, ήταν με όλους τους ηθοποιούς έτσι. Αισθανόσουν μία σιγουριά κοντά της. Προτιμούσε να κουράζεται εκείνη παρά να μας κουράσει εμάς.
Πραγματικά ήταν τα πιο ευτυχισμένα χρόνια όλων μας εκείνα τα τέσσερα χρόνια, ήμασταν σαν μία οικογένεια. Θα πάμε στην κηδεία, για να τη δούμε μία τελευταία φορά».
«Έτοιμη να βοηθήσει τους συναδέλφους»
Για ένα εξαίρετο άνθρωπο και μία σπουδαία φίλη, έκανε λόγο ο Στέλιος Καυκαρίδης. Μετά από χρόνια συνεργασίας, τόσο με τον ίδιο όσο και με τη σύζυγό του Δέσποινα Μπεμπεδέλη, οι οικογένειές τους έγιναν ένα.
«Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, έτοιμη να βοηθήσει τους συναδέλφους της. Ήταν μία πολύ καλή και σπουδαία ηθοποιός. Πολλές φορές έπαιξα μαζί της, είχαμε σπουδαία συνεργασία και ήμασταν οικογενειακοί φίλοι. Ήταν πολύ καλή οικογενειάρχης, πολύ καλή μαμά, σπουδαίος άνθρωπος.
Πάντα ήταν έτοιμη να βοηθήσει, να κάνουμε πρόβες, να βγει το κείμενο καλύτερα, ως ερμηνεία και λοιπά. Ήταν ένας πάρα πολύ σπουδαίος άνθρωπος».
«Ήταν η μόνη που καταλάβαινε το χιούμορ μου από την πρώτη»
Ο Κώστας Δημητρίου, μίλησε με τα καλύτερα λόγια για την αγαπημένη του φίλη, για την «κορούδα», όπως την αποκαλούσε, αφού την γνώρισε όταν ήταν ακόμη παιδί και συμμετείχε στα παιδικά προγράμματα του ΡΙΚ.
«Με την αγαπημένη μου Άλκηστη ήμασταν φίλοι από παλιά και συνεργαζόμασταν από τα παιδικά προγράμματα της τηλεόρασης του ΡΙΚ αλλά και στον ΘΟΚ. Είχαμε χημεία, επειδή και εγώ ήρθα από την Αγγλία, είχα διαφορετικό χιούμορ και αυτή που τα έπιανε πρώτη ήταν η Άλκηστις. Κοιταζόμασταν αμέσως και καταλάβαινα ότι τα έπιανε.
Ήμασταν πάρα πολύ συνδεδεμένοι, για χρόνια και μέχρι πρόσφατα συνεργαζόμασταν στη “Γαλάτεια”. Την έχασα όταν έπαιζε στο “Βουράτε Γειτόνοι”, αλλά είχαμε στενή επικοινωνία, ήξερα για την αρρώστια της, μάθαινα νέα από τη Χριστίνα ή από την Κύνθια και ήξερα ότι τους τελευταίους τρεις-τέσσερις μήνες, δυστυχώς δεν ήταν πολύ καλά. Αλλά, ποτέ της δεν παραπονιόταν. Είχε μία φοβερή πίστη στο Θεό και προσευχόταν, όχι μόνο για τον εαυτό της, αλλά και για όλους τους άλλους.
Έχει ειπωθεί από όλους για μία μεγάλη καρδιά, αγαπούσε όλο τον κόσμο. Η προσφορά της, όχι μόνο στο θέατρο, η κοινωνική της προσφορά ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Εξυπηρετούσε οποιοδήποτε της ζητούσε βοήθεια. Τι άλλο να πει κανείς; Εγώ συγκλονίστηκα, παρ’ όλο που το περιμέναμε, το ξέραμε ότι είχε βαρέσει, να το πούμε στα κυπριακά. Από την άλλη, πάντα πιστεύεις στο καλύτερο. Ακόμη και η ίδια έλεγε “Δόξα τω Θεώ θα γίνω καλύτερα”. Προσπαθούσε να κρατήσει τον κόσμο να μην στεναχωριέται και κανείς δεν ήξερε τι περνούσε η ίδια. Καλό της ταξίδι.
Είμαι συγκλονισμένος επειδή δεν την γνώρισα πρόσφατα, την γνώρισα όταν ήταν ακόμη ανήλικη, δεκαέξι χρόνων. Θυμάμαι τότε που γυρίζαμε τα “Χασαμπουλιά” ήταν μαζί μας στην Αθήνα και την γνώρισα σαν την μικρή κοπελλούδα που μετά μεγάλωσε, παντρεύτηκε, έκανε τα παιδιά της, πήγε να σπουδάσει στο Εθνικό Θέατρο, ήμασταν μαζί στο ΘΟΚ. Ολόκληρη ζωή. Τι να πει κανείς. Αλλά είναι κάτι που θα αντιμετωπίσουμε όλοι, αργά ή γρήγορα όλοι εκεί θα πάμε, φτάνει να μην βασανιστούμε. Η Άλκηστις δυστυχώς βασανίστηκε. Δεν πέρασε καλά την τελευταία χρονιά, έπαιρνε τόσα φάρμακα, τόσες χημειοθεραπείες.
Θυμάμαι πάρα πολλά περιστατικά, κατά τη διάρκεια της πορείας μας. Είχαμε χημεία να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο. Εγώ ήμουν πάντα πειραχτήρι και πείραζα τους άλλους και πάντα τους έλεγα “αυτό το ανέκδοτο που είπα τώρα, θα σας το εξηγήσει μετά η Άλκηστις”, επειδή μόνο εκείνη το έπιανε. Η Άλκηστις έπιανε το χιούμορ μου, ειδικά την εποχή που ερχόμουν. Ήταν η πρώτη που τα έπιανε. Για παράδειγμα όταν είχαμε πρόβα το Σάββατο και ήταν μέχρι τις 2:00 η ώρα, είπα μία φορά εγώ “ρε παιδιά κλείνουν τα καταστήματα η ώρα 1:00”, εννοώντας ότι έπρεπε να μας αφήσουν να φύγουμε πιο νωρίς. Αυτό ήταν. Το είπα εγώ μία φορά και μετά το συνέχισε η Άλκηστις. Το κατάλαβε αμέσως.
Με την Άλκηστις περνούσα καλύτερα από όλους, ήταν κυριολεκτικά φίλη μου. Βρισκόμασταν μαζί κάθε Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Πάσχα. Κάναμε συνάξεις στα σπίτια μας και περνούσαμε πάρα πολύ ωραία. Ήμασταν συνδεδεμένοι με την οικογένεια της. Ήταν ένας πάρα πολύ ωραίος άνθρωπος, γεμάτη αγάπη στοργική, αφοσιωμένη στη δουλειά της».
«Ήταν όπως τη μάμα για τους νέους ηθοποιούς»
«Χρυσό πλάσμα, ήταν πάντα όπως τη μάμα, έβλεπε τους νέους ως παιδιά της. Στις πρώτες παραστάσεις μου ήταν εκεί, επειδή έπαιζα σε έργο του Γιώργου Τσιάκκα. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα ότι μου είπε κάποια πράματα που με βοήθησαν μετά.
Παίξαμε μαζί στο “Πέτρινο Ποτάμι”. Ήταν μία πολύ σημαντική φιγούρα και να την βλέπεις από τότε που ήσουν μωρό. Δεν θα βρεθεί πλάσμα που θα πει άσχημη κουβέντα για την Άλκηστη Παυλίδου».
Το απόγευμα οικογένεια, φίλοι και γνωστοί λένε το τελευταίο αντίο στην σπουδαία αυτή ηθοποιό. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί από τον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ Αγλαντζιάς, στις 15:00, ενώ η ταφή θα γίνει στο κοιμητήριο Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στις 16:00. Κατά την κηδεία θα τηρούνται όλα τα πρωτόκολλα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- Απέραντος θρήνος! Έφυγε από τη ζωή η κορυφαία Άλκηστις Παυλίδου!
- Ο Ρίκκος, ο Αρτεμάκης, ο Γιαννής και πλήθος ηθοποιών αποχαιρετούν την Πέπα μας
- Όταν η Άλκηστις Παυλίδου με δάκρυα στα μάτια παραλάμβανε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού
- Το μήνυμα του Προέδρου της Δημοκρατίας για το χαμό της Άλκηστις Παυλίδου
- Το τελευταίο βίντεο μέσα από το νοσοκομείο με την Άλκηστη Παυλίδου να χορεύει
- Το σπαρακτικό αντίο της Κικίτσας στην αγαπημένη της Πέπα «Χθες σε είδα στο όνειρό μου…»
- Το συγκινητικό αντίο των εγγονιών της Άλκηστης-«Όταν πέφτει η αυλαία ακούγεται το πιο έντονο χειροκρότημα»
