Χάρης Ζαμπαρλούκος: O Κύπριος Cinematographer του Χόλυγουντ ποζάρει στο Celebrity με την οικογένειά του

Της Δήμητρας Γεωργίου 
Φωτογραφίες Jo Michaelides 
Styling Σοφία Χαραλάμπους
 

Έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που έχει δουλέψει με την Meryl Streep, τον Pierce Brosnan, τον Peter O’ Tool ενώ ο στενός σου συνεργάτης είναι για χρόνια ο Kenneth Brana. Κι όμως για τον ίδιο τον Χάρη Ζαμπαρλούκο, η δουλειά στο Χόλυγουντ είναι απλά μια δουλειά…  Σεμνός και ταπεινός σε σημείο που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν δεν έχει καταλάβει τα όσα πέτυχε μέχρι σήμερα, σε κάνει να τον θαυμάζεις ακόμη περισσότερο που ο δικός μας , ο Κύπριος Χάρης είναι ανάμεσα στους νούμερα ένα Cinematographers στον πλανήτη. Τον συνάντησα στις πρόσφατες διακοπές του στο νησί παρέα με την σύζυγό του και την κόρη τους Εύα. Αγναντεύοντας την θάλασσα στο εξοχικό του στη Λεμεσό, ταξιδέψαμε από το Χόλυγουντ στο Ντουμπάι, μετά στην Αγγλία και πάλι πίσω στη Λεμεσό. Σε μια συζήτηση για το σινεμά, την Κύπρο και την τέχνη.   

"Cinderella", στο "Jack Ryan Shadow Recruit", στο "Thor", στο "Sleuth", στο "Μamma Mia". Πώς προέκυψε όλα αυτό; Κατάγεσαι από την Κύπρο. Πώς βρέθηκες μακριά από αυτή και στο Χόλυγουντ συγκεκριμένα; 
Σπούδασα Art Cinematography στην Αγγλία και σταδιακά προέκυψαν όλα αυτά. Από τα 20 μου ξεκίνησα να εργάζομαι στην βιομηχανία και με σκληρή δουλειά ακολούθησαν όλα αυτά. 
Πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσεις σε με τέτοια αγορά;
Όσο δύσκολο είναι σε κάθε αγορά. Αυτό που λέω πάντα είναι ότι «Όσο δίνεις, τόσο παίρνεις». Δεν προχωράς τυχαία. Δεν χαρίζεται κάτι σε κανέναν. Όταν έκανα εγώ τα πρώτα μου βήματα, λίγοι ασχολούνταν με αυτό το επάγγελμα. Σήμερα έγινε λίγο trendy. Δεν είναι όμως εύκολη δουλειά. 
Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα στην δουλειά σας; 
Όλα έχουν να κάνουν με την ικανότητα να διαχειρίζεσαι σωστά τον χρόνο. Δουλεύεις πάρα πολλές ώρες και πρέπει να συνδυάζεις δουλειά με οικογένεια. Κάτι που ισχύει σε κάθε χρονοβόρα δουλειά. Πρέπει να βρίσκει τον τρόπο να φέρνεις τις ισορροπίες. 
Μιλήστε μας λίγο για την δουλειά σας και τα όσα την χαρακτηρίζουν. 
Όλες οι ταινίες έχουν να κάνουν με την προετοιμασία. Δεν υπάρχει καμία διαφορά από τον καιρό που έκανα μαθήματα τέχνης. Είτε ετοιμάζω ταινίες μικρού μήκους ή μεγάλου μήκους η διαδικασία είναι η ίδια. Βγάζεις φωτογραφίες, κάνεις σκίτσα, κάνεις έρευνα. Είναι μια πορεία που ακολουθείς. Μια στούντιο ταινία κρατά δύο με τέσσερις μήνες γυρισμάτων. Μια πιο μικρή ταινία μπορεί να κρατήσει έξι εβδομάδες. Ανάλογα έχεις τον χρόνο να τα αντιμετωπίσεις. Στις πρώτες ταινίες το άγχος ήταν περισσότερο, μιας και δεν είχαν την εμπειρία του τι μπορεί ν πάει λάθος. Ένας καθηγητής μου μας είπε «Νομίζω πως οποιοσδήποτε από εσάς θα μπορούσε να κάνει την δουλειά που κάνω εγώ. Η διαφορά μεταξύ μας είναι ότι εγώ έκανα 40 ταινίες, αν πάει κάτι στραβά έχω την εμπειρία για να οδηγήσω τα πράγματα στη σωστή κατεύθυνση. Κάνω και μικρά budgets, και στούντιο ταινίες και ανεξάρτητες παραγωγές. Έτσι δεν πεθυμώ, δεν μου λείπει κάτι. 

Πότε είπατε «Τα κατάφερα!»; 
Δεν ξέρω ακόμα πότε θα το καταλάβω. Δεν υπάρχει αυτό! Κατά βάθος δεν είναι θέμα  επιτυχίας. Δεν νομίζω πως το σκέφτεται κανείς έτσι. Βάζεις στόχους που θέλεις να δημιουργήσεις και δεν ξέρεις ποτέ αν ο κόσμος θα αγαπήσει αυτή την ταινία ή γιατί θα την αγαπήσει. Μόλις τελειώσει «φτού από την αρχή» για την επόμενη. Δεν ξέρω καλά καλά τι πάει να πει είμαι πετυχημένος. Θέλεις πάντα η κάθε ταινία να είναι ξεχωριστή. Κάτι που θα δει ο θεατής και θα την καταλάβει και θα την απολαύσει. 
Ξεχωρίζετε κάποιους νέους δημιουργούς; 
Ο Rob Hardy λατρεύω την δουλειά του και το Ex Machina ήταν τρομερή ταινία, έκανε απίθανη δουλειά. Ο Θύμιος Μπακατάκης από τους Έλληνες που έκανε εξαιρετική δουλειά στο Lobster.  
Πως βλέπεις τα πράγματα με τον κινηματογράφο στην Κύπρο και στην Ελλάδα;
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά στις δύο περιπτώσεις. Η Ελλάδα σημειώνει άνοδο και βελτίωση. Έμαθαν ότι η δημιουργικότητα δεν χρειάζεται πολλά πολλά για να κάνεις κάτι ξεχωριστό. Έπρεπε να φτάσουν σχεδόν στο μηδέν για να το καταλάβουν. Εμείς στην Κύπρο νομίζω ακόμα είμαστε στην φάση που χρειαζόμαστε λίγη προσπάθεια ακόμη για να καταλάβουμε τι είναι ακριβώς ο κινηματογράφος. Είχαμε έναν σπουδαίο δημιουργό, τον Κακογιάννη, που είναι τόσο δύσκολο να ακολουθήσει κάποιος μετά, ισάξιος του. Στην Κύπρο έχει σημασία να είσαι είτε ο καλύτερος στον κόσμο, είτε μηδέν. Δεν υπάρχει το ενδιάμεσο. 
Θα κάνατε κάποια συνεργασία στην Κύπρο κάποια στιγμή; 
Αν έρθει κάτι θα το κάνω, όμως πιστεύω πως δεν πρέπει να σκεφτόμαστε είναι ελληνικός ή κυπριακός κινηματογράφος. Πρέπει να βλέπουμε αν είναι καλός ή κακός κινηματογράφος. Αυτό είναι το σημαντικό.  
Ποια ταινία σας ξεχωρίζετε;
Η ταινία που κυκλοφόρησε πρόσφατα, «Eye in the sky» είναι μία από τις αγαπημένες μου. Το θέμα της είναι αυτό που ξεχωρίζω. Είναι δύσκολο το σενάριο να έχει να καλό θέμα που να συνδέεται με τον χαρακτήρα σου και να το νιώθεις κι εσύ. Σε αυτή την περίπτωση είχαμε και καλό σενάριο και καλό set up και ένα θέμα που με ενδιαφέρει πάρα πολύ. 
Κάθε δουλειά σας έχει αυτό που λέμε ένα στοιχείο από εσάς;
Σίγουρα, όμως η δουλειά στον κινηματογράφο βασίζεται στη ομαδική συνεργασία. Δεν είναι ατομική δουλειά. 
Ποιο είναι το πιο ενθουσιώδες πράγματα στην δουλειά σας; 
Να τελειώνει! Η πρώτη και η τελευταία μέρα είναι οι πιο όμορφες. Τα ενδιάμεσα είναι τα δύσκολα. 
Ποια στιγμή στην καριέρα σας δεν θα ξεχάσετε ποτέ; 
Οι ανθρώπινες στιγμές είναι αυτές που μένουν. Όπως όταν ήρθε ο πατέρας μου να με δει να δουλεύω στην πρώτη μου ταινία. Αν και δεν ήξερε τι ακριβώς έκανε, για μένα ήταν μια πολύ σημαντική μέρα. Όταν είσαι στην δουλειά και αφοσιώνεσαι σε αυτή, ξεχνάς τι κάνεις. Περνάνε όλα τόσο γρήγορα και το μόνο που θέλεις είναι να τελειώσεις στην ώρα σου, να προλάβεις το deadline. 
Ποιους δασκάλους, συνεργάτες που ήταν πάντα δίπλα σας ευχαριστούσατε σήμερα;
Ένας από τους δύο σημαντικούς καθηγητές που είχα μικρός ήταν ο Νίκος Κουρούσιης, με τον οποίον είμαστε ακόμη φίλοι. Είναι σπουδαίος καθηγητής. Έβρισκε πάντα τρόπο να μας προσφέρει κάτι ενδιαφέρον με τα μαθήματά του. Και να μισούσες την τέχνη, κατάφερνες να σε κάνει να ασχοληθείς μαζί της με έναν τρόπο μαγικό. Φυσικά από τους συνεργάτες μου διαλέγω τον Kenneth Brana. Πάμε για την πέμπτη ταινία μαζί. Μια μακροχρόνια συνεργασία. 

Ας πάμε ξανά λίγο πίσω. Πώς βρέθηκε ο κινηματογράφος στη ζωή σας;
Δεν ήξερα τι ήταν ο κινηματογράφος. Δεν είχαμε τηλεόραση μιας και μεγάλωσα στο Ντουμπάι και δεν υπήρχε τηλεοπτικός σταθμός. Βλέπαμε super8 ταινίες. Όταν πήγα να σπουδάσω ήθελα να κάνω κάτι που να αφορά την τέχνη και βρέθηκα σε ένα foundation course. Μόλις δοκίμασα τον κινηματογράφο κατάλαβα πως αυτό ήθελα να κάνω. 
Τι θυμάστε κυρίως από τα παιδικά σας χρόνια στην Κύπρο;
Την θάλασσα και την φιλία. Οι παιδικοί μου φίλοι είναι ακόμη εδώ. Είναι τα ίδια άτομα με τα οποία μεγαλώσαμε μαζί, πάμε μαζί διακοπές, βλεπόμαστε. 
Κάθε πόσο έρχεστε στο νησί και ποια μέρη είναι τα αγαπημένα σας;
Ταξιδεύω στην Κύπρο τρις με τέσσερις φορές τον χρόνο. Μένω στη Λεμεσό που είναι και η αγαπημένη μου πόλη. 
Ποιο είναι το αγαπημένο σας κυπριακό φαγητό;
Το λουβί. .

Μαγειρεύετε; Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σας;
Είμαι ειδικός στο ψάρι στα κάρβουνα. Αυτή είναι η «δουλειά» μου στην κουζίνα. 
Ποιο είναι το αγαπημένο σας κυπριακό ποτό;
Κουμανταρία. 
Πού σας αρέσει να ταξιδεύετε;
Όλα τα ταξίδια μου είναι για θάλασσα και σερφινγκ. Τώρα με την κορούλα μου Εύα, φροντίζω να πηγαίνω κάπου πιο ήρεμα. 
Πως γνωριστήκατε με την σύζυγό σας;
Η γνωριμία μας έγινε σε μια ταινία, στο «Jack Ryan» όπου δουλέψαμε μαζί. 
Θα λέγατε πως είστε χαζομπαμπάς; 
Ναι! Φυσικά! 
Σας έχει αλλάξει η δουλειά σας;
Αν σκεφτώ πως πέρασα την μισή μου ζωή στην δουλειά μου τότε ναι  με έχει αλλάξει ως ένα σημείο. 
Ποιο τίτλο θα δίνατε στην ζωή σας και τι κοστούμια θα φτιάχνατε;
Το μόνο πράγμα που φωτογραφίζει είναι την Εύα. Είναι η νέα μου μούσα. Άρα ο τίτλος θα ήταν «Εύα». Τόσο απλά.