Μάρα Κωνσταντίνου: "Και πάλι θα επέλεγα να γίνω ηθοποιός"
12:09 - 21 Ιουνίου 2016
Ηθοποιός στο επάγγελμα, η Μάρα μάς έχει απασχολήσει κατά καιρούς με τις δυνατές της ερμηνείες τόσο στην τηλεόραση όσο και στο θέατρο. Περνά με ευκολία από την κωμωδία στο δράμα αλλά και στο… τραγούδι, με πιο πρόσφατη περίπτωση τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη μουσικοθεατρική παράσταση «Ζαρτιέρα και πικραμύγδαλο».
Αν μπορούσα να αλλάξω επαγγελματική πορεία, θα επέλεγα… ό,τι κι αν επέλεγα, ό,τι κι αν άλλαζα, όσο δύσκολο κι αν είναι το επάγγελμα που διάλεξα, πάλι αυτό θα επέλεγα. Ηθοποιός.
Βαριέμαι εύκολα… όταν τα πράγματα δεν έχουν κάποιο σκοπό.
«Γιατί;» ρωτώ πάντα για… την αγένεια. Την απεχθάνομαι.
Δεν θα ήθελα ποτέ να… δουλεύω πίσω από ένα γραφείο.
Ένα τυπικό 24ωρο μου περιλαμβάνει… πρόβες, περίπατο με τον Aeron, ταινίες.
Ζηλεύω… τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι πάει να πει «αγχώνομαι».
Η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή μου μέχρι τώρα ήταν… νιώθω τυχερή, υπήρξαν πολλές.
Θα ήθελα να μπορούσα ν’ αλλάξω… την ταχύτητα του χρόνου.
Ίσως η πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα μου ήταν… η στιγμή που δημιούργησα το DreamSpace Theatre και που ανέβασα μέσω αυτής της ομάδας την πρώτη μου παράσταση με δική μου καλλιτεχνική επιμέλεια και παραγωγή, τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ζαρτιέρα και πικραμύγδαλο».
Κλαίω σιωπηλά όταν… αδικούμαι.
Λατρεύω… την περιπέτεια και τις προκλήσεις.
Μετανιώνω… που δεν μιλώ όταν πρέπει να μιλήσω.
Ντύνομαι πάντα… όπως νιώθω.
Ξέρω πως το πιο δυνατό σημείο του χαρακτήρα μου είναι… ο δυναμισμός μου.
Όμως, παράλληλα, το πιο αδύνατο σημείο… είναι το άγχος μου.
Ποτέ δεν λέω… κάτι που δεν αισθάνομαι.
Ρομαντικό για μένα ακόμα είναι… να κοιτάς με τις ώρες το φεγγάρι.
Σταμάτησα εδώ και καιρό να… ασχολούμαι με «μικρούς» ανθρώπους.
Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται όταν… εσύ απλά δεν τα περιμένεις.
Yπομονή, μια αρετή… μεγάλο δώρο.
Φοβάμαι… να μην επαναπαύομαι στις ευκολίες μου.
Χειρότερη στιγμή στη ζωή μου μέχρι σήμερα ήταν… όταν βρήκα το γατάκι μου νεκρό στο διαμέρισμά μου.
Ψάχνω πάντα… την αλήθεια στους ανθρώπους.
Ωχ, Θεέ μου είπα για τελευταία φορά… όταν ξέχασα ότι είχα βάλει μια πίτσα στον φούρνο.
Βαριέμαι εύκολα… όταν τα πράγματα δεν έχουν κάποιο σκοπό.
«Γιατί;» ρωτώ πάντα για… την αγένεια. Την απεχθάνομαι.
Δεν θα ήθελα ποτέ να… δουλεύω πίσω από ένα γραφείο.
Ένα τυπικό 24ωρο μου περιλαμβάνει… πρόβες, περίπατο με τον Aeron, ταινίες.
Ζηλεύω… τους ανθρώπους που δεν ξέρουν τι πάει να πει «αγχώνομαι».
Η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή μου μέχρι τώρα ήταν… νιώθω τυχερή, υπήρξαν πολλές.
Θα ήθελα να μπορούσα ν’ αλλάξω… την ταχύτητα του χρόνου.
Ίσως η πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα μου ήταν… η στιγμή που δημιούργησα το DreamSpace Theatre και που ανέβασα μέσω αυτής της ομάδας την πρώτη μου παράσταση με δική μου καλλιτεχνική επιμέλεια και παραγωγή, τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ζαρτιέρα και πικραμύγδαλο».
Κλαίω σιωπηλά όταν… αδικούμαι.
Λατρεύω… την περιπέτεια και τις προκλήσεις.
Μετανιώνω… που δεν μιλώ όταν πρέπει να μιλήσω.
Ντύνομαι πάντα… όπως νιώθω.
Ξέρω πως το πιο δυνατό σημείο του χαρακτήρα μου είναι… ο δυναμισμός μου.
Όμως, παράλληλα, το πιο αδύνατο σημείο… είναι το άγχος μου.
Ποτέ δεν λέω… κάτι που δεν αισθάνομαι.
Ρομαντικό για μένα ακόμα είναι… να κοιτάς με τις ώρες το φεγγάρι.
Σταμάτησα εδώ και καιρό να… ασχολούμαι με «μικρούς» ανθρώπους.
Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται όταν… εσύ απλά δεν τα περιμένεις.
Yπομονή, μια αρετή… μεγάλο δώρο.
Φοβάμαι… να μην επαναπαύομαι στις ευκολίες μου.
Χειρότερη στιγμή στη ζωή μου μέχρι σήμερα ήταν… όταν βρήκα το γατάκι μου νεκρό στο διαμέρισμά μου.
Ψάχνω πάντα… την αλήθεια στους ανθρώπους.
Ωχ, Θεέ μου είπα για τελευταία φορά… όταν ξέχασα ότι είχα βάλει μια πίτσα στον φούρνο.
