Γιώργος Λιάγκας: Το κείμενο- εξομολόγηση για την απώλεια του πατέρα του!
11:08 - 03 Μαΐου 2016
Μια προσωπική εξομολόγηση έκανε πριν από μερικές ημέρες ο Γιώργος Λιάγκας μέσα από την στήλη που διατηρεί στην εφημερίδα Secret και μοιράστηκε τα συναισθήματά του με τους αναγνώστες.
«Είναι γνωστό πως ο λαός μας τιμά τις παραδόσεις. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που, παρά τον όλο και αυξανόμενο ρυθμό των διαζυγίων, ο πυρήνας της οικογένειας στην Ελλάδα είναι ζωντανός, πολλές φορές και σε ακραίο βαθμό. Αλλά και δεσμοί φιλίας υπάρχουν στον Έλληνα. Αν και είναι λίγο μπαγαπόντης, λίγο κουτοπόνηρος, λίγο ζηλιάρης και αφοριστικός, όταν ο πραγματικός του φίλος έχει ανάγκη θα τον βοηθήσει. Οι χαρές είναι εύκολο πράγμα. Και είναι προφανές ότι ο καθένας θα τρέξει δίπλα σου για να μοιραστεί λίγη από τη δική σου. Ο γάμος, η γέννηση, τα βαφτίσια, η νίκη, η προαγωγή, η απόκτηση ανέλπιστων χρημάτων - σε αυτό το τελευταίο να δεις τι γίνεται, εκατοντάδες βρίσκονται γύρω σου. Συνωστισμός. Μεγαλύτερος και από αυτόν που περιέγραψε η Ρεπούση στο περιβόητο βιβλίο της. Η λύπη είναι πιο μοναχική. Και ίσως αυτό να είναι και φυσιολογικό. Αφενός για τον άνθρωπο που τη βιώνει και θα ήθελε να τη ζήσει μόνος του, αφετέρου για τον άλλον, τον φίλο, τον συγγενή, τον συνάδελφο, που πραγματικά δεν ξέρει πώς να συμπεριφερθεί. Είναι και η ντροπή και η φυσική συστολή απέναντι στο τραγικό που σε κάνουν επιφυλακτικό.
Πριν από δύο εβδομάδες βίωσα μια τεράστια απώλεια. Ποτέ δεν είσαι έτοιμος. Όσο κι αν αυτό είναι νομοτελειακό, όσο κι αν φαίνεται φυσιολογικό να αποχωρίζεσαι τους γονείς σου, δεν συμφιλιώνεσαι ποτέ με τον θάνατο. Δεν το ήξερα γιατί δεν το 'χα ξαναζήσει. Αυτό που μπορώ, ωστόσο, να μοιραστώ είναι ότι είχα πολλή ανάγκη το χτύπημα στην πλάτη. Είχα ανάγκη τον καλό λόγο. Είχα ανάγκη να βλέπω τα παιδιά μου και να γελάω μαζί τους. Είχα ανάγκη τις ώρες που πέρασα και που περνώ με τους φίλους μου, είτε μιλώντας για τον πατέρα μου είτε λέγοντας χαζομάρες για να ξεχαστώ. Είχα ανάγκη τα μηνύματα συμπαράστασης από γνωστούς, ακόμα και από αγνώστους, που μοιράστηκαν μαζί μου και τον δικό τους πόνο για μια απώλεια» έγραψε ανάμεσα σε άλλα.
