Family Matters: Ο Νίκος Τορναρίτης μας συστήνει την οικογένεια του
09:39 - 16 Μαΐου 2016
Της Δήμητρας Γεωργίου
Φωτογραφίες Jo Michaelides
Μακιγιάζ Σοφία Γεωργίου
Όταν έχεις μπαμπά πολιτικό, θέλεις δεν θέλεις, μεγαλώνεις με το δεδομένο ότι τον βλέπεις λίγο, γιατί λείπει πολύ. Όταν έχεις σύντροφο πολιτικό, αργά ή γρήγορα συνειδητοποιείς πως λίγο - πολύ εσύ θα επωμίζεσαι μια ζωή πλείστα τα εν οίκω. Κι όταν είσαι πολιτικός, σύζυγος και πατέρας, θέλεις μια ζωή ακόμα για να προλάβεις όλα τα εν οίκω και τα εν δήμω. Κάπως έτσι κυλά η ζωή στην οικία Τορναρίτη, όπου χάρη στις… μαγικές οργανωτικές ικανότητες της οικοδέσποινας κατέστη δυνατό να χωρέσουμε κάποια στιγμή κι εμείς στο υπερπλήρες, λόγω προεκλογικής περιόδου, οικογενειακό πρόγραμμα.
Γονείς και κορίτσια έβγαλαν με χιούμορ και καλή διάθεση τα εν οίκω εν δήμω, ο Νίκος Τορναρίτης, όπως ήταν φυσικό, μονοπώλησε κάπως με τα του Κυπριακού, των εκλογών και του ΔΗΣΥ, αλλά για μια ακόμη φορά οι τρεις γυναίκες του σπιτιού του αναγνώρισαν το δικαίωμα. Άλλωστε, στην περίπτωσή τους, γύρω κι όχι πίσω από έναν άνδρα δηλώνουν παρούσες πάντοτε τρεις γυναίκες!
Η πολιτική δεν είναι απλώς μέρος της ζωής σας, αφού σε μεγάλο βαθμό καθορίζει την καθημερινότητά σας. Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για τις γυναίκες της οικογένειας το γεγονός ότι ο πατέρας έχει ένα εξαιρετικά πιεσμένο, λόγω υποχρεώσεων, πρόγραμμα;
Μαρία: Ευτυχώς ο πατέρας μου δεν έχασε την ανθρώπινη διάσταση του χαρακτήρα του και το επιβεβαιώνει στην καθημερινότητά του με τρόπο φυσικό και αυθόρμητο. Είναι όμως στιγμές που μου λείπει πολύ. Όταν περνάμε χρόνο μαζί του δεν θέλω να απαντά σε τηλεφωνήματα. Τις πιο πολλές φορές το πετυχαίνω (γέλια). Φτιάξαμε κι ένα οικογενειακό what’s up group, οπότε μιλάμε ανά πάσα ώρα και στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας.
Έμιλυ: Αυτό που έχει σημασία για μένα είναι ότι ξέρω πως με αγαπά και πως είναι πάντοτε εκεί όταν τον χρειάζομαι. Ναι, η πολιτική είναι μέρος της ζωής μας, αφού είναι μέρος του άντρα που θαυμάζω και αγαπώ περισσότερος από όλους.
Λεία: Όταν ήταν τα κορίτσια μικρά είχαμε ως αρχή να τρώμε όλοι μαζί το μεσημέρι. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις δεν το τηρούσαμε. Είμαστε πολλά χρόνια μαζί με τον Νίκο, από τα 25 μας. Όταν μεγαλώνεις με τον άλλο τον αντέχεις και σε αντέχει, τον στηρίζεις και σε στηρίζει. Δεν θα μπορούσα να είμαι με έναν άνθρωπο που δεν κάνει αυτό που αγαπά. Θαυμάζω την προσήλωση και την επιμονή του. Αυτό που μου λείπει είναι ο χρόνος για να μοιραζόμαστε πράγματα χαλαρά και ανέμελα μαζί, μια έκθεση ζωγραφικής, μια θεατρική παράσταση, ένα ταξίδι.
Κύριε Τορναρίτη, σας πάω χρόνια πίσω. Πώς προέκυψε η εμπλοκή με τα κοινά; Υπήρξαν σχετικές επιρροές από την οικογένειά σας;
Ήμουν από μικρός μέλος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ως παιδί αγαπούσα πολύ την Ιστορία και ο παππούς μου, Κρίτων Τορναρίτης, έπαιξε σίγουρα καθοριστικό ρόλο σε αυτό, με τις πολιτικές ιστορίες των περασμένων δεκαετιών που μου έλεγε. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν παιδί, οπότε ο παππούς μου υπήρξε μια σταθερή αναφορά της παιδικής μου ηλικίας. Τον αγαπούσα και τον θαύμαζα πολύ. Ήταν ένας άνθρωπος βαθιά μορφωμένος, με αφάνταστη αυτοκυριαρχία και μια βαθιά αίσθηση του χρέους. Θυμάμαι πολλές από τις σοφές κουβέντες που τον άκουγα να λέει όταν ήμουν παιδί. Θέλω να φανώ αντάξιός του σε επίπεδο ηθικό και αλλά και στη βάση των αποτελεσμάτων. Κάποιοι αυτό μπορεί να το θεωρήσουν σύμπλεγμα και ίσως να έχουν δίκιο, για μένα, όμως, αποτελεί κινητήριος δύναμη.
Τι σας τράβηξε στην πολιτική, ώστε να συνεχίσετε και να μείνετε;
Η πολιτική δεν είναι για μένα δρόμος εκατόν μέτρων. Είναι μαραθώνιος. Κακά τα ψέματα, το Κυπριακό δεν με αφήνει να ησυχάσω. Είναι ένας αναχρονισμός που θέλω να δω, επιτέλους, να αποτελεί παρελθόν. Θέλω να επενδύσουμε στην πολιτική της ελπίδας κι όχι στις πολιτικές του φόβου. Ελπίζω σε καλύτερες μέρες. Είναι και ο κόσμος, οι ανθρώπινες σχέσεις που οικοδόμησα με τους συμπολίτες μου. Με στηρίζουν, με εμπιστεύονται και νιώθω ότι λογοδοτώ σε αυτούς.
Ρίχνεστε ξανά στη μάχη των βουλευτικών εκλογών. Γιατί θεωρείτε ότι πρέπει να σας προτιμήσουν οι ψηφοφόροι;
Για τη δουλειά που έκανα. Για την ευθύτητα και την απλότητα με την οποία τοποθετούμαι στα διάφορα θέματα. Για τη μετριοπάθεια και την εμπειρία μου.
Μεγάλος αντίπαλος των υποψηφίων είναι η αποχή. Τι έκανε τον κόσμο να γυρίσει την πλάτη στους πολιτικούς;
Δεν περάσαμε και λίγα τα τελευταία πέντε χρόνια! Για πολλά θέματα έχει δίκιο ο πολίτης, που είναι οργισμένος, που θέλει να τιμωρήσει. Πρέπει, όμως, να σκεφτεί την επόμενη ημέρα, τα παιδιά του και πού θα είναι η χώρα. Υπάρχει μέλλον και προοπτική στον τόπο μας, φτάνει να συνεχίσουμε να πορευόμαστε με σύνεση και σοβαρότητα. Η εμπιστοσύνη του κόσμου μπορεί να ξανακερδηθεί μόνο εάν κρατήσουμε την πολιτική μακριά από τη δημαγωγία και όταν ο πολίτης αντιληφθεί σημαντικές βελτιώσεις στη ζωή του.
Ποιες είναι οι δικές σας προτάσεις για βελτίωση της ζωής των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, όπως είναι οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι;
Η ανεργία στην Κύπρο έπεσε στο 12,1% τον Μάρτιο του 2016 και σημείωσε τη μεγαλύτερη μείωση από οποιοδήποτε άλλο κράτος - μέλος της ΕΕ σε ετήσια βάση - από 16,2% το 2015 -, σύμφωνα με την Eurostat. Ακόμα, όμως, η χώρα μας καταγράφει το πέμπτο μεγαλύτερο ποσοστό στην ΕΕ και το ποσοστό 12,1% αντιστοιχεί σε 50.000 άτομα, από τους οποία 10.000 (28,2%) είναι κάτω των 25 ετών.
Έχουμε πλήρη επίγνωση του τι επιτύχαμε και πού στοχεύουμε. Η δημιουργία θέσεων εργασίας μπορεί να επιτευχθεί με τρεις τρόπους. Νούμερο ένα, η προσέλκυση επενδύσεων, που απαιτεί μείωση της γραφειοκρατίας και φιλικό περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα. Νούμερο δυο, σταθερό τραπεζικό σύστημα που να μπορεί να στηρίζει νέες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, που θα έχουν να κάνουν είτε με απλές είτε με καινοτόμες ιδέες. Νούμερο τρία, η επίλυση του Κυπριακού και η ασφάλεια που θα φέρει ανάπτυξη και προοπτική για όλους τους κατοίκους της Κύπρου. Κάτι που δεν έχουμε κατανοήσει στην Κύπρο είναι ότι χωρίς παραγωγή, που οδηγεί σε πλεόνασμα, δεν μπορούμε να έχουμε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος.
Περιγράψτε μας το μέλλον της Κύπρου , όπως το ονειρεύεστε.
Ονειρεύομαι ένα επανενωμένο νησί μέσα στην ΕΕ, που να αποτελεί όαση ασφάλειας και προκοπής για όλους τους κατοίκους του, οι οποίοι θα είναι περήφανοι για την πατρίδα τους και δεν θα φοβούνται για το μέλλον ή θα ντρέπονται για τα σκάνδαλα. Θέλω μια πατρίδα ανοιχτή στον κόσμο, που με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία να παίρνει τη μοίρα της στα χέρια της.
Ποια η δική σας γνώμη για το σύμφωνο πολιτικής συμβίωσης;
Είναι σημαντική απόφαση, που καθορίζει την ποιότητα της δημοκρατίας μας και χαίρομαι που εργάστηκα μαζί με άλλους για να περάσει από τη Βουλή. Παρότι γνωρίζω ότι τέτοια θέματα γεννούν συγκρούσεις, νιώθω περήφανος για την πολιτεία μας που στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.
Η Κύπρος είναι έτοιμη να δεχτεί τη διαφορετικότητα του κάθε ατόμου;
Η Κύπρος αλλάζει. Η κοινωνία πολλές φορές είναι πιο μπροστά από τους πολιτικούς. Η πορεία δεν είναι, βέβαια, πάντοτε γραμμική. Έχει και πισωγυρίσματα, έχει και ανηφόρες. Όπως σας είπα προηγουμένως, μικρός διάβαζα Ιστορία και πάντοτε με φόβιζε η ενδυνάμωση των άκρων. Αυτό είναι ανησυχητικό. Πιστεύω στη μετριοπάθεια, στη νηφαλιότητα και στις πολιτικές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη ζωή του κόσμου.
Πιστεύετε ότι τα κόμματα, με τις μεταξύ τους διαμάχες, κατάφεραν να διχάσουν τον κόσμο;
Ζήσαμε μια τρέλα πριν από τρία χρόνια. Είδαμε πολιτικές δυνάμεις πρώτα να πυροβολούν και μετά να σημαδεύουν. Το πιο εύκολο για μας ήταν να ακολουθήσουμε μια επικοινωνιακή ή δημαγωγική πολιτική. Είναι εύκολο να επενδύεις στην οργή ή στον φόβο για να κερδίζεις ψήφους. Κάναμε, όμως, ακριβώς το αντίθετο. Αντί να μπούμε στον φαύλο κύκλο του πολιτικού καυγά, αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη από την πρώτη στιγμή, για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα. Τα πράγματα είναι καλύτερα από το 2013. Η πορεία της κυπριακής οικονομίας είναι ανοδική. Πρέπει να είμαστε δίκαιοι στην κρίση μας. Να αναγνωρίζουμε τι πετύχαμε και πού θέλουμε να φτάσουμε από δω και πέρα. Δεν γίνεται να ισοπεδώνουμε τα πάντα.
Πόσο μεγάλη είναι η στήριξη που έχετε από τη σύζυγο και τις κόρες σας, ώστε να αντεπεξέρχεστε στις υποχρεώσεις σας;
Χωρίς την αγάπη και τη στήριξή τους δεν θα τα κατάφερνα. Νιώθω ευγνώμων και ευλογημένος που έχω δίπλα μου, όλα αυτά τα χρόνια, μια σύντροφο σαν τη Λεία και δύο υπέροχες κόρες. Η παρουσία τους δίνει ισορροπία στη ζωή μου.
Ισχύει στην περίπτωσή σας αυτό που λένε πως δίπλα από κάθε πετυχημένο άντρα βρίσκεται μια δυναμική γυναίκα;
Δίπλα, όπως το λέτε, ή καλύτερα μαζί. Η μεγάλη αγάπη της Λείας είναι η τέχνη. Εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει με τις γνώσεις και το μάτι της που ξέρει να ξεχωρίζει το αυθεντικό από το κάλπικο, το κλασικό από το δήθεν. Από εκεί αντλεί τη μεγάλη της εσωτερική δύναμη για να με ανέχεται.
Ποιος είναι ο αρχηγός του σπιτιού;
Στο σπίτι μας δεν έχουμε αρχηγούς. (γέλια)
Μιλήστε μας για τη γνωριμία με τη σύζυγό σας.
Όλα έγιναν στην Αθήνα προς το τέλος της φοιτητικής μας ζωής. Ξεκίνησε ως φιλία και εξελίχθηκε σε έρωτα.
Τι περισσότερο αγαπάτε σ’ αυτήν;
Τη γλυκύτητα του προσώπου και του χαρακτήρα της.
Κυρία Τορναρίτη, τι είναι αυτό που λατρεύετε στο σύζυγό σας;
Λ.: Την αφοπλιστική ειλικρίνεια και την αγάπη για τον τόπο του.
Ποιο είναι το καλύτερο δώρο που έχετε κάνει ο ένας στον άλλον;
Λ.: Οι κόρες μας.
Τι κρατά ένα γάμο γερό;
Λ.: Η αγάπη και η κατανόηση. Να μην τα βάζεις κάτω με την πρώτη δυσκολία. Να πιστεύεις στον άνθρωπό σου, αλλά ποτέ να μη τον θεωρείς δεδομένο.
Έμιλυ και Μαρία, κριτικάρετε το έργο του πατέρα σας ως πολιτικού;
Μ.: Βεβαίως, καθημερινά.
Έ.: Χωρίς κριτική δεν πάμε πουθενά.
Έχετε αυστηρούς γονείς;
Μ.: Πιστεύω ότι ήταν αυστηροί εκεί που έπρεπε.
Ποια σκανδαλιά, που κάνατε μικρές, δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Έ.: Αυτή δεν είναι ώρα για να αποκαλύψουμε «σκάνδαλα». (γέλια)
Μοιράζεστε τα πάντα με τους γονείς σας;
Μ.: Όχι πια. Μεγάλωσα. (γέλια)
Τι λατρεύετε να κάνετε όλοι μαζί;
Έ.: Να ταξιδεύουμε, γιατί είναι η μόνη ευκαιρία που έχω για να απολαύσω τον πατέρα μου.
