Μαρίνα Βρόντη: "Φοβάμαι τους ανθρώπους που είναι ρατσιστές"
10:36 - 05 Απριλίου 2016
Πρωταγωνιστεί στην παράσταση του Τεχνοχώρου ΕΘΑΛ «Η Εξαίρεση και ο Κανόνας» του Μπρεχτ, ενώ στις 14 Μαΐου κάνει πρεμιέρα ένα έργο σε δική τη σκηνοθεσία, «Η Πείνα» του Χαράλαμπου Γιάννου. Η Μαρίνα Βρόντη δηλώνει μανιακή βιβλιοφάγος και, εκτός από ηθοποιός, τα τελευταία χρόνια ξεδιπλώνει και το ταλέντο της στη σκηνοθεσία και στη συγγραφή.
Της Πράξιας Αρέστη
Αν μπορούσα να αλλάξω επαγγελματική πορεία… θα επέλεγα να γίνω βιβλιοπώλης.
Βαριέμαι εύκολα… τους ανθρώπους που μιλάνε για τον εαυτό τους.
«Γιατί;» ρωτώ πάντα… για τον πόλεμο.
Δεν θα ήθελα ποτέ… να γίνω σαν αυτούς που με τρομάζουν.
Ένα τυπικό 24ωρο μου περιλαμβάνει… πρόβα, παράσταση, ανάγνωση βιβλίου, καβγάδες, κλάματα, καφέδες με φίλους, ωραίες και ασήμαντες κουβέντες.
Ζηλεύω τους... καλούς ηθοποιούς.
Η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή μου μέχρι τώρα ήταν… η μέρα που έφυγα για την Αθήνα.
Θα ήθελα να μπορούσα ν’ αλλάξω… το πώς γράφτηκε μέχρι σήμερα η ιστορία.
Ίσως η πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα μου ήταν… όταν συνάντησα τον μέντορά μου.
Κλαίω σιωπηλά... όταν κάνουμε πρόβα και μου τσαλακώνουν την αξιοπρέπεια.
Λατρεύω… το σανίδι και τη λογοτεχνία.
Μετανιώνω… συχνά.
Ντύνομαι πάντα… άνετα.
Ξέρω πως το πιο δυνατό σημείο του χαρακτήρα μου είναι… το χιούμορ μου.
Όμως, παράλληλα, το πιο αδύνατο είναι… η ευθιξία μου.
Πότε δεν λέω… «αυτό είναι λάθος».
Ρομαντικό για μένα ακόμα είναι... να στέλνει κάποιος λουλούδια.
Σταμάτησα εδώ και καιρό… να πιστεύω στον Αϊ-Βασίλη.
Τα πιο ωραία πράγματα έρχονται… όταν κοπιάζεις πολύ γι’ αυτά.
Yπομονή, μια αρετή… που αν δεν την έχεις θα δυστυχήσεις.
Φοβάμαι τους ανθρώπους… που είναι ρατσιστές.
Χειρότερη στιγμή στη ζωή μου μέχρι σήμερα ήταν… όταν έφυγαν από τη ζωή αγαπημένοι μου άνθρωποι.
Ψάχνω πάντα... το δίκιο και την αλήθεια.
Ωχ, Θεέ μου είπα για τελευταία φορά… όταν άνοιξα την τηλεόραση να δω ειδήσεις.
