Ηρόδοτος Μιλτιάδους - Ανδρέας Αραούζος: Ταλέντο εις διπλούν

Δεν είναι η πρώτη φορά που ενώνουν τις δυνάμεις τους και όπως φαίνεται δεν έτυχε, πέτυχε, γι’ αυτό και ο Ηρόδοτος και ο Ανδρέας αποφάσισαν να συνεργαστούν ξανά για λογαριασμό της παράστασης «Καραγκιόζης». Τους πετύχαμε σε ένα διάλειμμα από τις παραστάσεις να μιλάνε για το σύγχρονο θέατρο, την τηλεόραση, καθώς και τη μεταξύ τους σχέση.

Της Πράξιας Αρέστη
Φωτογραφίες Emma Charalambous
 

Πώς φτάσαμε, μετά από χρόνια δουλειάς και από τους δυο σας, στον «Καραγκιόζη»;
Ηρόδοτος:
Στο σήμερα φτάσαμε μέσα από την ανάγκη μου για δημιουργία. Ήμουν τα τελευταία δύο χρόνια στον ΘΟΚ και σε τηλεοπτικές σειρές, παρουσίασα το Musical Kids στο SIGMA, όμως η ανάγκη μου για κάτι πιο ξεχωριστό και ιδιαίτερο ως παραγωγή με οδήγησε στον «Καραγκιόζη».
Aνδρέας: Εμένα ο «Καραγκιόζης» με βρίσκει στον δωδέκατο χρόνο παραγωγής παραστάσεων. Ξεκίνησα την Alpha Square πριν από 12 χρόνια για αγγλόφωνες παραγωγές, όμως πριν από 6 χρόνια ξεκίνησα και τις ελληνόφωνες. Ο «Καραγκιόζης» είναι μια παραγωγή έκπληξη για μένα, γιατί δεν ήταν καν προγραμματισμένη, όμως ήταν μια ιδέα που ξεκίνησε από τον Ηρόδοτο και με ενθουσίασε, πρώτα για το κείμενο της Λένας Σκιτσοπούλου και δεύτερον για τον ήρωα. Η διανομή του Ηρόδοτου σε αυτόν τον ρόλο ήταν ένα πολύ ευχάριστο συναπάντημα.

Το όνομα «Καραγκιόζης» παραπέμπει στο θέατρο σκιών. Δεν έχει όμως καμία σχέση η παράσταση αυτή με τον Καραγκιόζη που όλοι ξέρουμε. Γιατί ονομάσατε έτσι το έργο;
Ανδρέας:
Δεν έχει να κάνει με τον Καραγκιόζη, ναι. Δεν είναι ότι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση. Η ονομασία της παράστασης έχει να κάνει με το επίθετο «καραγκιόζης», της λέξης που χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη μας. Περισσότερα δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε, θα πρέπει να δείτε την παράσταση (γέλια).

Πόσο δύσκολη είναι η επιβίωση των ανεξάρτητων παραγωγών σήμερα;
Ανδρέας: Είναι δύσκολη η επιβίωση του ανεξάρτητου θεάτρου στην Κύπρο, για τον λόγο ότι οι πωλήσεις του δεν είναι αρκετές για να καλύψουν τα έξοδά του. Ο κόσμος που έρχεται θέατρο δεν είναι αρκετός για να μπορεί μια παραγωγή να τα βγάλει πέρα, άρα εξαρτιόμαστε σχεδόν ολοκληρωτικά από τις επιχορηγήσεις. Βέβαια, η προσπάθεια του «Καραγκιόζη» είναι με 0 επιχορήγηση και αποδεικνύει πως ο καλλιτέχνης έχει την ανάγκη να δημιουργήσει, να δώσει στην τέχνη του θεάτρου, και οι δυο μας είμαστε πολύ ευγνώμονες που ο κόσμος ενδιαφέρεται γι’ αυτό το έργο από την πρώτη στιγμή. Είναι μια περίπτωση όπου δύο καλλιτέχνες μόνοι τους αναλαμβάνουν τα πάντα και έβαλαν πείσμα να ανεβάσουν μια παράσταση. Όμως, το αποτέλεσμα είναι ότι το θεατρόφιλο κοινό στον κόσμο είναι μικρό και κάνουμε προσπάθειες για να το αλλάξουμε αυτό.

Πού οφείλεται, πιστεύετε, η άρνηση του κόσμου να πάει στο θέατρο;
Ηρόδοτος:
Θα σου απαντήσω ανάποδα. Στο Λονδίνο, στην Αθήνα και σε άλλες χώρες του εξωτερικού το θέατρο είναι ανάμεσα στις πρώτες του επιλογές για βραδινή έξοδο, για ψυχαγωγία, κάτι που στην Κύπρο δεν συμβαίνει. Με τον «Καραγκιόζη», παρόλα αυτά, βλέπουμε κόσμο που δεν πήγε ποτέ ξανά θέατρο, να δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον.
Ανδρέας: Και παρόλο που οι τιμές έχουν πέσει, πολλές φορές σε εξευτελιστικό σημείο, γιατί οι άνθρωποι βρίσκονται σε απόγνωση, το πρόβλημα παραμένει. Το θέατρο δεν είναι στις επιλογές εξόδου του κόσμου και σ’ αυτό ίσως φταίει και η παιδεία μας. Γίνονται, όμως, προσπάθειες για να σταματήσει ο κόσμος να φοβάται το θέατρο και να σταματήσει να το θεωρεί μαρτύριο.

Γίνονται, πιστεύετε, αξιόλογες δουλειές σήμερα στο θέατρο;
Ηρόδοτος:
Τα τελευταία χρόνια γίνονται αξιόλογες ανεξάρτητες παραγωγές που έχουν δώσει στο θεατρικό κοινό πολλά διαμαντάκια. Στην παράσταση του «Καραγκιόζη», όπως είπε και ο Ανδρέας, τα πάντα είναι δικά μας. Από τα σκηνικά μέχρι τα ρούχα. Και μας χαροποιεί ιδιαίτερα που ο κόσμος ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους παραστάσεις.

Ποια ήταν η παράσταση που είδατε τελευταία και ενθουσιαστήκατε;
Ηρόδοτος:
Εγώ θα πω απλά ότι κάποιοι άνθρωποι συνεχώς εξελίσσονται στον χώρο του θεάτρου και κάποιοι άλλοι μένουν στάσιμοι. Την περσινή χρονιά τη θεωρώ πιο πετυχημένη απ’ ό,τι τη φετινή. Ήταν το «Τρίτο Στεφάνι» που θεωρείται μία από τις καλύτερες παραστάσεις που φιλοξένησε ποτέ ο ΘΟΚ. Επίσης, το «Κόκκινο» και το «39 Steps».
Ανδρέας: Εγώ θα σου πω δύο. Το «Παλάτι του Τέλους» και το «Λεωφορείο ο Πόθος». Ήταν δύο παραστάσεις όπου βυθίστηκα στην τέχνη του θεάτρου, τα κείμενα με άγγιξαν και με έκαναν να ξεχάσω τα δικά μου. Αυτές για μένα ήταν δύο πολύ πετυχημένες παραστάσεις.

Τηλεόραση παρακολουθείτε;
Ανδρέας και Ηρόδοτος:
Ελάχιστα, λόγω έλλειψης χρόνου κυρίως.

Θεωρείτε ότι γίνονται αξιόλογες τηλεοπτικές δουλειές σήμερα;
Ανδρέας:
Δεν παρακολουθώ, άρα θα ήταν άδικο να εκφέρω γνώμη, όμως ως ηθοποιός απέχω από την τηλεόραση συνειδητά γιατί ήθελα να αφιερώσω τον χρόνο μου στο θέατρο. Σήμερα μας αφορούν οι αριθμοί και όχι η ποιότητα, και για κάποιο λόγο οι αριθμοί δεν έχουν σχέση με την ποιότητα, κι έτσι οι προτεραιότητες αλλάζουν.
Ηρόδοτος: Θα έλεγα ότι φέτος γίνονται πολύ καλές προσπάθειες και ότι συνεχώς υπάρχει βελτίωση στο πώς γίνονται τα πράγματα.

Πρόσφατα έγιναν και τα βραβεία ΘΟΚ. Θα θέλατε να κάνετε κάποιο σχόλιο;
Ανδρέας:
Θα ήθελα να πω μόνο «ουδέν σχόλιο».

Είστε δύο καλλιτέχνες που μέχρι σήμερα δουλέψατε εντός των συνόρων της Κύπρου. Θα θέλατε κάποια στιγμή να δουλέψετε στο εξωτερικό;
Ηρόδοτος:
Προσωπικά το έχω δοκιμάσει ήδη δύο φορές, μία φορά στην Αθήνα και μία άλλη στο Λονδίνο, όμως δυστυχώς δεν προχώρησε η φάση. Θα το κυνηγήσω ξανά όμως. Θα ήθελα πάρα πολύ να συμμετέχω σε musical στο εξωτερικό. Αν και στο εξωτερικό ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος, ωστόσο είναι υγιής. Και αυτές οι οντισιόν με βοήθησαν να εξελιχθώ και να μάθω πράγματα. Ο επαγγελματισμός στο Λονδίνο ειδικά είναι πέραν της κυπριακής φαντασίας. Στην Αθήνα, παρόλη την κρίση, γίνονται μεγάλες παραγωγές και τα θέατρα είναι γεμάτα.
Ανδρέας: Κι εγώ θα ήθελα να εργαστώ στο Λονδίνο. Κατ’ εμένα αυτή τη στιγμή το Λονδίνο είναι η πρωτεύουσα του παγκόσμιου θεάτρου. Τα πράγματα γίνονται με μια απίστευτη σοβαρότητα και εξέλιξη και θα ήταν τεράστια εμπειρία για μας να εργαστούμε εκεί. Η Αθήνα θα με ενδιέφερε περισσότερο λόγω του ότι το κοινό εκεί είναι πιο μεγάλο και πιο εκπαιδευμένο απ’ ό,τι στην Κύπρο.

Να πάμε και λίγο στη μεταξύ σας σχέση. Γνωρίζεστε αρκετά χρόνια και κάνατε μαζί διάφορες δουλειές. Τι είναι αυτό που σας δένει ως καλλιτέχνες;
Ηρόδοτος:
Γνωριζόμαστε εδώ και τρία χρόνια. Κάναμε δύο έργα μαζί, τη «Σταχτοπούτα» και τώρα τον «Καραγκιόζη». Η φιλία φέρνει τη συνεργασία και όχι η συνεργασία τη φιλία. Υπάρχει μια καλλιτεχνική χημεία μεταξύ μας νομίζω.

Τι είναι αυτό που σας δένει ως φίλους;
Ηρόδοτος:
Νομίζω δεν είναι κάτι συγκεκριμένο. Είναι πολλά πράγματα. Υπάρχει συνεννόηση. Στον «Καραγκιόζη» για ενάμιση μήνα ήμασταν οι δυο μας καθημερινά και επιβεβαίωσα ότι υπάρχει κοινή καλλιτεχνική άποψη και αίσθηση, αλλά και συνεννόηση.
Ανδρέας: Δεν είναι εύκολο πράγμα να συνεργάζεσαι με φίλους, όχι μόνο στο θέατρο αλλά και γενικά. Είναι επικίνδυνο. Τώρα με τον «Καραγκιόζη» είχαμε μια πολύ στενή σχέση οι δυο μας στο δωμάτιο της πρόβας και ήταν πολύ σημαντική η επικοινωνία και ο σεβασμός. Κάπου η σκηνοθεσία έπρεπε να πάει στο πλάι για χάρη της δουλειάς. Με γέμισε και με ικανοποίησε πάρα πολύ που υπήρχε στο δωμάτιο της πρόβας αυτή η επικοινωνία και ο σεβασμός.

Υπήρχε κάτι που σας έφερε σε ρήξη;
Ανδρέας:
Όχι, και το θεωρώ ευτυχές αυτό το πράγμα. Ακούγεται ουτοπικό, όμως είναι η πραγματικότητα.
Ηρόδοτος: Θα πω ένα παράδειγμα. Αν εσύ θέλεις αυτό τον τοίχο άσπρο κι εγώ κόκκινο, θα δυσκολευτούμε να βρούμε μια μέση λύση, όμως αν προσπαθήσουμε θα τα καταφέρουμε. Με τον Ανδρέα, μας αρέσει και τους δυο να είναι άσπρος ο τοίχος.

Στα προσωπικά σας σε τι φάση σάς βρίσκουμε;
Ηρόδοτος:
Δεν θα ήθελα ν’ απαντήσω. Θα πω ότι ο έρωτας πρέπει να υπάρχει με την προϋπόθεση ότι σε ηρεμεί, σε μπαλανσάρει, σε αναζωογονεί, σε γεμίζει.
Ανδρέας: Δεν είμαι σε σχέση αυτό το διάστημα.

Πιστεύετε ότι οι σχέσεις των ανθρώπων σήμερα έγιναν δύσκολες;
Ηρόδοτος:
Οι σχέσεις των ανθρώπων μπορεί να περνούν μέσα από κύματα και να υπάρχει προσπάθεια για επικοινωνία ή καθόλου προσπάθεια, αλλά στη βάση τους οι σχέσεις πρέπει να δημιουργούνται πάνω στην κατανόηση. Είτε είναι ερωτικές, θεατρικές ή επαγγελματικές. Για μένα η αγάπη δεν μου λέει τίποτα χωρίς κατανόηση.
Ανδρέας: Για μένα οι σχέσεις έχουν να κάνουν με την τέχνη του συμβιβασμού. Είναι πολύπλοκο πράγμα. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να υπάρξει σχέση χωρίς συμβιβασμούς. Από την άλλη, ο συμβιβασμός είναι μια πολύ επικίνδυνη εφαρμογή, που μπορεί να διαβρώσει το άτομο.

Πώς χαλαρώνετε στον ελεύθερό σας χρόνο;                                 
Ηρόδοτος:
Μου αρέσει ο αθλητισμός, το τραγούδι, ο κινηματογράφος, η παρέα με φίλους και γενικά πράγματα που σου στερεί η δύσκολη καθημερινότητα του ηθοποιού, αλλά τα έχεις ανάγκη. Προσπαθώ να κάνω πράγματα που γενικά δεν έχουν να κάνουν με τη δουλειά μου.
Ανδρέας: Μου αρέσει να διαβάζω. Έχω μια λίστα με βιβλία που θα ήθελα να διαβάσω, και όταν ανοίγω ένα βιβλίο, για μένα σημαίνει μια στιγμή χαλάρωσης, από τις λίγες που μπορώ να έχω.

Στη συνέχεια τι έχουμε;
Ηρόδοτος:
Μας απομένουν ακόμη τρεις παραστάσεις του «Καραγκιόζη» μέσα στη βδομάδα που ακολουθεί και μία παράσταση στη Λεμεσό, στις 23 Απριλίου, στον Πολυχώρο Συνεργείο. Επίσης, ο «Καραγκιόζης» θα λάβει μέρος στην 1η Πλατφόρμα Μονοδράματος που είναι μέρος του «Πάφος 2017».
Ανδρέας: Πέραν των πιο πάνω, θα ήθελα να πω ότι στις 23 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων, ξεκινάει η καινούργια μου παράσταση «Εleonora οf Cyprus», που είναι για τη γυναίκα του βασιλιά Πέτρου Α΄. 
  

Δειτε Επισης

Ευγενία Σαμαρά: «Θέλω να διορθώσω τη συναισθηματική αναπηρία επειδή με πάει πίσω, δεν είναι λειτουργική»
Μαρίνα Καλογήρου για την απώλεια του πρώην συζύγου της: «Ήμασταν δεμένοι, η αγάπη γιατρεύει τα πάντα»
Ορφέας Αυγουστίδης: «Ας ηρεμήσουμε λίγο με τις συμβουλές, όλοι δίνουμε συμβουλές σε όλους»
Χρήστος Λούλης: «Θυμάμαι την Έμιλυ Κολιανδρή να κλαίει πριν ανοίξει τα μάτια της, ήταν κακοποιητικός»
Αναστάσιος Ράμμος.«Δεν νομίζω ότι έχω αγαπήσει κάποιον γιατί ακόμα δεν έχω αγαπήσει τον εαυτό μου»
Κώστας Κόκλας: «Δεν πιστεύω στον Θεό, μου αρέσει να μένω σε μοναστήρια αλλά μέχρι εκεί»
Ο πατέρας του Κωνσταντίνου Αργυρου μιλάει για τη γέννηση του εγγονού του: «Είμαστε πολύ χαρούμενοι»
Λένα Δροσάκη – Αλέξανδρος Μπουρδούμης: Η πρώτη κοινή τηλεοπτική συνέντευξή τους μετά το διαζύγιο
Έλενα Χριστοπούλου: «Έχουν ακουστεί πράγματα βαθιά προσβλητικά, απέχουν πολύ από την πραγματικότητα»
Εριέττα Κούρκουλου: «Ο πατέρας μου μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, πάθαινε ανακοπές στο σπίτι. Ζούσα το δράμα»