Joiners: Οι μοντέρνοι ξυλουργοί
08:55 - 26 Φεβρουαρίου 2016
Οι Joiners αποτελούν ένα μικρό εργαστήρι στη Λευκωσία, που τον τελευταίο καιρό καταπιάνεται με μικρές και μεγάλες δημιουργίες από ανακυκλωμένο ξύλο και μεταχειρισμένες παλέτες.
Μια οικογένεια, ένας πατέρας και οι γιοί του καταφέρνουν να δημιουργούν, χωρίς πολλά πολλά, ιδιαίτερα έπιπλα από ξύλα που μοιάζουν με την πρώτη ματιά καταδικασμένα.
Μια οικογένεια, ένας πατέρας και οι γιοί του καταφέρνουν να δημιουργούν, χωρίς πολλά πολλά, ιδιαίτερα έπιπλα από ξύλα που μοιάζουν με την πρώτη ματιά καταδικασμένα.
Η ιδέα ξεκίνησε τυχαία κάπου στο 2012 όταν οι αδελφοί Γιάννης και Στέφανος Ελευθερίου βοηθούσαν κάποιους φίλους τους να ανοίξουν ένα πολυχώρο με πολύ στενό budget. Με αρκετή όρεξη και μπόλικη φαντασία κατάφεραν να διακοσμήσουν τον χώρο με DIY κατασκευές και με ό,τι άλλο μπορούσαν να έχουν διαθέσιμο. Η πείρα και τα εργαλεία υπήρχαν αφού ο πατέρας τους, Σωτήρης διατηρεί εδώ και 40 χρόνια ένα παραδοσιακό “πελεκανιό” και ήταν αυτός που μαζί με τον Σύρο τεχνίτη Safwan Batous έδωσαν την προοπτική για κάτι ολοκληρωμένο. Το αποτέλεσμα και η διαδικασία ήταν αρκετά ενδιαφέρον και η επιτυχία δεν άργησε να φέρει τους Joiners.
Joiners στα ελληνικά σημαίνει ξυλουργοί αυτοί δηλαδή που δουλεύουν με το ξύλο. Η ένωση ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο, η τριβή μιας φρέσκιας ιδέας με την παραδοσιακή τέχνη μεγάλωσαν την αρχική ιδέα και η ομάδα πλέον έχει αρκετές κατασκευές στο ιστορικό της.
Ως Joiners κατασκευάζουν δικά τους πρωτότυπα σχέδια μετά από ψάξιμο και μελέτη αλλά παράλληλα είναι σε θέση ν’ αναλάβουν και την δική σας custom made κατασκευαστική ιδέα. Από τραπέζια, καρέκλες και παγκάκια μέχρι ταβάνια και ανθώνες σε αυτό το εργαστήρι θα βρείτε τα πάντα από ξύλο.
Αρχικά, ξεκίνησαν χρησιμοποιώντας παλιά παλέτα, όμως λόγω της επέκτασης των εργασιών τους, στράφηκαν και σε άλλους πόρους. Παλιά σανίδια, ξύλα από ανακαινίσεις και γενικά ό,τι ξύλο θα μπορούσε να ανακυκλωθεί παρά να καταστραφεί, γι’ αυτούς είναι πρώτη ύλη που περιμένει κάποιον να την ανακαλύψει και να την φέρει σε μια διαφορετική τελική μορφή, σε ένα έπιπλο.
Όπως μας εξήγησαν, η διαδικασία είναι μεγάλη και χρονοβόρα: «πρέπει πρώτα να βγεις έξω να βρεις το κατάλληλο ξύλο, που να μπορεί να δουλευτεί και να μπορείς να το μεταφέρεις. Μετά πρέπει να ξυλώσεις συνήθως, να κόψεις ή να καθαρίσεις το ξύλο για να έρθει στην μορφή που να μπορεί να τριφτεί. Είναι πολύ χρονοβόρο να τρίψεις το ξύλο και να το φέρεις στην τελική του μορφή. Πρέπει να το βερνικώσεις για ν’ αντέξει στο χρόνο. Χρειάζεται περίπου 6 ώρες, ανάλογα βέβαια και με το τι έχεις να κάνεις. Δηλαδή πόσο μεγάλο και πόσο περίπλοκο είναι το σχέδιο σου και ο τρόπος κατασκευής».
Όπως μας εξήγησαν, η διαδικασία είναι μεγάλη και χρονοβόρα: «πρέπει πρώτα να βγεις έξω να βρεις το κατάλληλο ξύλο, που να μπορεί να δουλευτεί και να μπορείς να το μεταφέρεις. Μετά πρέπει να ξυλώσεις συνήθως, να κόψεις ή να καθαρίσεις το ξύλο για να έρθει στην μορφή που να μπορεί να τριφτεί. Είναι πολύ χρονοβόρο να τρίψεις το ξύλο και να το φέρεις στην τελική του μορφή. Πρέπει να το βερνικώσεις για ν’ αντέξει στο χρόνο. Χρειάζεται περίπου 6 ώρες, ανάλογα βέβαια και με το τι έχεις να κάνεις. Δηλαδή πόσο μεγάλο και πόσο περίπλοκο είναι το σχέδιο σου και ο τρόπος κατασκευής».
Τους ρωτήσαμε και για τη μόδα των τελευταίων χρόνων με τις κατασκευές από παλέτα και μας απάντησαν: «Βοηθήσαμε κι εμείς λίγο στο να διαδοθεί η μόδα, πιστεύουμε όμως ότι ήταν μια παγκόσμια τάση που αργά ή γρήγορα θα εμφανιζόταν και στο νησί. Πέρυσι έκανε ένα ξέσπασμα και φθάσαμε σ’ ένα σημείο να μην υπάρχει κάποιος έλεγχος στην αισθητική. Είναι άλλο να φτιάχνει κάτι κάποιος για να το βάλει στο σπίτι του και άλλο για να το πουλήσει. Είναι τέχνη να δουλεύεις το ξύλο. Υπάρχει η φαντασία, η σύλληψη του έργου και το αποτέλεσμα. Άμα ξυπνάς και βρίσκεσαι σε ένα ωραίο περιβάλλον για παράδειγμα σου δίνει μία ώθηση να ξεκινάς με καλή διάθεση τη μέρα σου, οπότε η αισθητική στα διάφορα έπιπλα μετράει αρκετά για μας».
Όσον αφορά τον ανταγωνισμό, μας έχουν πει, ότι στη δουλειά τους δεν είναι και τόσο φανερός γιατί οι ίδιοι είναι αφοσιωμένοι στην παραγωγή και στην τέχνη του ξύλου, οπότε είναι λίγο αποκομμένοι από το τι γίνεται στην αγορά.
Όσον αφορά τον ανταγωνισμό, μας έχουν πει, ότι στη δουλειά τους δεν είναι και τόσο φανερός γιατί οι ίδιοι είναι αφοσιωμένοι στην παραγωγή και στην τέχνη του ξύλου, οπότε είναι λίγο αποκομμένοι από το τι γίνεται στην αγορά.
Εξάλλου, ως εταιρεία τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα, όμως υπάρχει προοπτική γιατί, όπως μας είπαν, αρκετός κόσμος αγάπησε τη δουλειά τους και την προώθησε βάζοντάς την στο χώρο ή στο μαγαζί του.
Αν και ξεκίνησαν μέσα στην οικονομική κρίση και κρατούν τις τιμές τους πιο χαμηλά από την «πραγματική» αξία των έργων τους, δεν σταματούν να χαίρονται τις επιτυχίες τους, βλέπουν θετικά την εμπιστοσύνη του κόσμου και συνεχίζουν με την ίδια όρεξη για νέα πράγματα.
Της Πράξιας Αρέστη
Φωτογραφίες Ανδρέας Λουκαΐδης
Φωτογραφίες Ανδρέας Λουκαΐδης
