NULL
14:59 - 24 Φεβρουαρίου 2016
Zούμε ευτυχώς σ’ ένα κόσμο πολύπλευρο και πολυμορφικό που αν διαλέξει κανείς να τον δει από τις σωστές οπτικές γωνίες είναι το ίδιο όμορφος όσο και άσχημος. Οι πιο αδύναμοι βλέπουν μόνο την άσχημη πλευρά του, οι πιο ρομαντικοί μόνο την όμορφη και οι πιο λογικοί και τις δύο.
Η πραγματικότητα είναι μία, όμως η αλήθεια του καθενός είναι διαφορετική. Κάποιες φορές αυτή η αλήθεια είναι αντικειμενική κι άλλες υποκειμενική. Για παράδειγμα το νερό είναι άχρωμο. Αυτό είναι μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα είναι μία, όμως η αλήθεια του καθενός είναι διαφορετική. Κάποιες φορές αυτή η αλήθεια είναι αντικειμενική κι άλλες υποκειμενική. Για παράδειγμα το νερό είναι άχρωμο. Αυτό είναι μία αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα.
Όταν πρόκειται όμως να κρίνεις τη δουλειά κάποιου ανθρώπου, τότε όποια κι αν είναι η δική σου αλήθεια πάντα κάποιος θα έχει την αντίθετη άποψη. Kαι ποιος κρίνει τι είναι καλό και τι όχι σ’ αυτήν την περίπτωση; Τι είναι λάθος και σωστό; Τι είναι μουσική και τι όχι; Τι είναι συγγραφικό σκουπίδι και τι αξίζει νόμπελ λογοτεχνίας; Σίγουρα όχι εγώ, όχι εσύ, όχι ο καθένας από μας απομονωμένα που τόσα ξέρει, τόσα λέει. Υπάρχουν αυτοί που αυτοονομάστηκαν κριτικοί και μοιράζουν βραβεία από δω κι από κει απλά για να διοργανώνουν events, να εισπράττουν κάποια λεφτά και να δίνουν κίνητρο στους καλλιτέχνες. Κυρίως, όμως, γίνεται για τα λεφτά. Για παράδειγμα, τα MAD Awards στην Ελλάδα και τα Grammy στην Αμερική, που τα παρακολουθώ και τα δύο λίγο πολύ.
Τώρα γιατί κλαίνε οι ηθοποιοί κάθε φορά που σηκώνουν το χρυσό αγαλματίδιο ονόματι Όσκαρ, δεν ξέρω. Ο Jim Carey τα έχει πει καλύτερα από μένα στη φετινή απονομή των Χρυσών Σφαιρών. Αυτοί λοιπόν, οι κριτικοί έδωσαν Όσκαρ Καλύτερου Τραγουδιού στην Adele για το Skyfall, Grammy στην Taylor Swift και τη Lady Gaga, ενώ Grammy έχουν πάρει και παλαιότερα οι Pink Floyd. Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό! Ίσως ότι η παγκόσμια μουσική βιομηχανία πάσχει για κάποιους και γι’ άλλους ότι έχει προσαρμοστεί στη σύγχρονη πραγματικότητα πολύ επιτυχημένα.
Πιάνουμε κάτι στα χέρια μας ή ακούμε κάτι κι ο οργανισμός μας ενστικτωδώς ταυτίζεται ή το αποβάλλει.
Αυτό που γίνεται από την πλειοψηφία αποδεκτό, μπορεί να είναι μία μεγάλη πατάτα, όπως για παράδειγμα ο Gangnam Style, όμως εξακολουθεί να είναι αγαπητό από την πλειοψηφία. Ο κόσμος επιλέγει ποιον και τι θ’ ανεβάσει κι ο κόσμος δεν είναι τόσο χαζός όσο πιστεύουν κάποιοι. Αυτοί εξαφανίζονται σε χρόνο ρεκόρ από το προσκήνιο. Μπορεί να μη μας αρέσει, μπορεί να μας ξινίζει, μπορεί και να κρυφοκουνιόμαστε όταν ακούμε τον Σάκη στο αυτοκίνητο ή να προσπαθούμε να πιάσουμε τις «ψιλές» της Adele όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι. Όμως δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να κρίνουμε με προσβλητικό τρόπο τον κάθε άνθρωπο που δημιουργεί ή έστω που προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι.
Και για να γίνω πιο σαφής. Έχεις δικαίωμα να εκφέρεις άποψη ναι. Να πεις τι σου αρέσει και τι όχι. Να αλλάξεις σταθμό όταν ένα τραγούδι δε σου αρέσει, να κάψεις ένα βιβλίο που το βρήκες πατάτα κλπ, όμως δεν έχεις δικαίωμα να διαπομπεύεις κανέναν στα social media. Μπορείς να γράψεις κάτι σαρκαστικό, μπορείς να το κουτσομπολέψεις με τους φίλους σου, όχι όμως να κατηγορείς και να προσβάλλεις δημόσια.
Προτιμότερο είναι να διαπομπεύσεις αυτόν τον άκαρδο και αναίσθητο άνθρωπο που βασάνισε και σκότωσε το μικρό δελφινάκι μόνο και μόνο για να βγάλει σέλφι μαζί του και να κοκορεύεται στους φίλους του. Υπάρχουν πολλοί αγώνες που πρέπει να δοθούν εκεί έξω και είναι κρίμα να σπαταλούμε χρόνο κι ενέργεια σε ανούσια πράγματα, που στο κάτω κάτω δεν βλάπτουν κανέναν.
Γιατί είναι τόσο εύκολο να καθόμαστε πίσω από ένα υπολογιστή και να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα που ξεφύγαμε από την υγιή κριτική και πήγαμε στο σαχλό. Έχουμε φτάσει στo άλλο άκρο, όπου γινόμαστε προσβλητικοί, απάνθρωποι και φωστήρες, κρίνοντας ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε για πράγματα που δεν είμαστε σίγουροι.
Αν θες να κάνεις τον κόσμο καλύτερο, εξέφρασε την άποψή σου και τη δική σου αλήθεια με κόσμιο τρόπο, χωρίς πρόστυχα επίθετα και πάνω απ’ όλα με βάσιμα επιχειρήματα. Είναι λες και υπάρχει ένα χαλασμένο τηλέφωνο online όπου ο καθένας ακούει και ερμηνεύει τα πράγματα όπως τον βολεύουν μόνο και μόνο για να πει μία εξυπνάδα εις βάρος κάποιου άλλου και να πιάσει πολλά likes.
Όχι, ο κόσμος δεν θα γίνει καλύτερος έτσι. Και λυπάμαι αλλά ο στόχος σου δεν είναι αυτός. Ο στόχος σου είναι η αυτοπροβολή στα social media με δήθεν έξυπνες και σοφιστικές διατυπώσεις, αφού δεν έχεις κάτι άλλο ουσιώδες – δικό σου - να δείξεις (προφανώς).
Και κλείνω, λέγοντας ότι η κάθε άποψη που εκφράζεται είναι υποκειμενική, ακόμη και στο πιο πάνω άρθρο. Ο καθένας κρατάει κάτι - αν θέλει – ή και τίποτα.
