Λευτέρης Ζαμπετάκης: «Δεν αφήνω την Κύπρο»

Η σεζόν ξεκίνησε σαν «Καταιγίδα» και συνεχίζεται με «Μπρούσκο» αλλά και ένα ταξίδι στη «Σμύρνη μου αγαπημένη» που όλο πάει και πάει. Ο «έρωτας» του Λευτέρη Ζαμπετάκη με την Κύπρο καλά κρατεί και όπως φαίνεται τα αισθήματα είναι αμοιβαία.

Τελικά δεν αφήνεις εσύ την Κύπρο ή αυτή εσένα;
Και τα δύο. Εγώ δεν την αφήνω σε καμία περίπτωση. Ελπίζω να μην με αφήσει ούτε αυτή. Την αγαπώ, είναι δεύτερή μου πατρίδα και μου έχει συμπεριφερθεί πάρα πολύ καλά, τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Ελπίζω να συνεχιστεί αυτή η σχέση μας.

Για τις αλλαγές που σου έφερε η φετινή σεζόν θα μιλήσουμε στη συνέχεια. Πάμε όμως σε κάτι σταθερό. «Σμύρνη μου αγαπημένη». Μέχρι πού θα πάει αυτό το ταξίδι;
Άγνωστο. Είναι ένα ταξίδι που ξεκίνησε και όλο συνεχίζεται. Παρά τον προγραμματισμό που υπάρχει, πάει τόσο καλά και όλα αλλάζουν, ανατρέπονται.

Την παράστασή σας απόλαυσε και η διάσημη ηθοποιός Vanessa Redgrave. Ανταλλάξατε απόψεις για το προσφυγικό θέμα, που ήταν κι αυτό που την έφερε στην Ελλάδα;
Ναι, και είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε μετά την παράσταση. Ξέρεις, αυτές οι μεγάλες προσωπικότητες, παρά τη διασημότητα, παραμένουν ανοικτοί άνθρωποι και προσιτοί σε όλους. Αυτή είναι η μεγάλη τους μαγεία. Η παράσταση είναι πολύ κοντά στο να γίνει ταινία και ενδέχεται να πρωταγωνιστήσει η ίδια, και μάλιστα στον ρόλο της μητέρας μου. Έτσι είχαμε πολλά να πούμε. Μιλώντας μαζί της, μας επιβεβαίωσε αυτό που λένε όλοι, πως το έργο αγγίζει τον καθένα μας. Ήταν και η ίδια πολύ φορτισμένη, ειδικά μετά την επίσκεψη στους πρόσφυγες που είχε προηγηθεί.

Πάμε σε μια άλλη μεγάλη κυρία του θεάτρου. Πώς είναι να δουλεύεις με τη Μιμή Ντενίση;
Ευλογία. Είναι καταπληκτική. Είναι πολύ μορφωμένη, με φοβερές γνώσεις, ευγενής και σωστή με όλους. Βγάζει από τον καθένα μας τον καλύτερό του εαυτό, παίρνει τα καλύτερά μας στοιχεία. Όταν σκηνοθετεί, έχει μια απίστευτη μεταδοτικότητα. Πλέον η σχέση μας είναι και φιλική και μπορώ να πω πως είναι πολύ καλή φίλη, ευχάριστη στην παρέα και έχει απίστευτο χιούμορ.

Πάμε πίσω στην τηλεόραση. Η χρονιά ξεκίνησε σαν «Καταιγίδα» για σένα. Ξεκαθάρισε το τοπίο σιγά-σιγά;
Γίνονται πράγματα, συζητήσεις και όπως όλα δείχνουν θα γίνουν πράγματα με τη νέα σεζόν. Δέχτηκα προτάσεις, συζητάω διάφορα. Πάντως, για ό,τι έχω κάνει στην Κύπρο είμαι ευχαριστημένος. Ακόμη και για την «Καταιγίδα», που δεν πήγαν τα πράγματα όπως τα περιμέναμε, προσωπικά νιώθω πολύ ικανοποιημένος από τη δουλειά αλλά και τη συνεργασία μου με όλους. Κρίμα που δεν κράτησε περισσότερο. Για μένα, με βάση τα standards μου, ήταν μια καλλιτεχνική επιτυχία. Πολύ καλά πήγαν και οι υπόλοιπες σειρές στις οποίες έπαιξα. Το «Δαχτυλίδι της φωτιάς» σκίζει τώρα στην Ελλάδα, ενώ μπήκα πρόσφατα στο «Μπρούσκο» που συνεχίζει για τρίτη χρονιά και πάει πολύ καλά, και χαίρομαι που ήρθε και κούμπωσε τώρα και καταφέραμε να συνεργαστούμε. Κάτι που δεν καταφέραμε άλλες σεζόν.

Σε αναγνωρίζει ο κόσμος και στην Ελλάδα, τώρα που προβάλλονται εκεί κυπριακές σειρές στις οποίες πρωταγωνίστησες;
Η Κύπρος ήταν αυτή που μου άνοιξε πόρτες στην Ελλάδα. Πριν να έρθω στην Κύπρο, έκανα μερικά περάσματα από την ελληνική τηλεόραση, ενώ δούλεψα αρκετά στο θέατρο. Η αναγνωρισιμότητα ξεκίνησε στην Κύπρο και τώρα στην Ελλάδα. Είναι ωραίο όταν μου συμβαίνει να με αναγνωρίζουν.

Τι πάει λάθος, πιστεύεις, με τις σειρές που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν σχεδόν ταυτόχρονα;
Καταλαβαίνω πως είναι ένα παζάρι πολύ δύσκολο και απαιτητικό. Με στεναχωρεί όταν σειρές κατεβαίνουν επειδή κάτι δεν πήγε τόσο καλά όσο αναμενόταν. Είμαι της άποψης πως όταν πιστεύουμε σε κάτι, του δίνουμε χρόνο, το υποστηρίζουμε, δεν είναι μόνο τα λεφτά, είναι η αισθητική, το καλό αποτέλεσμα. Είμαι πιο ρομαντικός σε αυτό. Θα τραβούσα από τα μαλλιά αυτό που με ευχαριστεί ως καλλιτέχνη. Δεν είμαι σίγουρος αν το παλεύουν μέχρι το τέλος. Κόβουν κεφάλια πολύ γρήγορα.

Σε ακούω να λες πως είσαι ρομαντικός, πως πιστεύεις στην ομαδική δουλειά. Να φανταστώ πως δεν έχεις ζήσει ανταγωνισμό στον χώρο σου;
Όχι, για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν μου έχει συμβεί και δεν το κατάλαβα. Το έχω δει να συμβαίνει, σε μεγάλους θιάσους, ανάμεσα σε μεγάλα ονόματα. Είδα να συμβαίνουν πολλά και θλιβερά πράγματα. Προσωπικά στάθηκα τυχερός όπως φαίνεται. Δεν είμαι της κόντρας, στεναχωριέμαι γι’ αυτό και τις αποφεύγω.

Το θέμα της δημοσιότητας σε αγχώνει να μην ξεφύγει κάποια στιγμή;
Προς το παρόν δεν έχω ζήσει ακραία πράγματα, ή το να με κάνει να αισθανθώ άβολα. Είναι όμορφο όταν ο κόσμος σε προσεγγίζει, σου μιλάει για τη σειρά, με κάνει να νιώθω όμορφα.

Δεν έχεις πάρει κανένα περίεργο μήνυμα στα social media;
Ναι, μου έχει τύχει. Υπάρχει η ασφάλεια του «κρύβομαι» πίσω από το προφίλ, είναι και η απόσταση. Δεν δίνω όμως πολλή σημασία και δεν απαντώ σε τέτοιου είδους μηνύματα.

Δεν είσαι από αυτούς που θα φλέρταραν μέσω του Facebook;
Μπα, όχι. Να σου πω μια ιστορία. Πριν από χρόνια, ήμουν με μια φίλη από τη σχολή και μου διηγήθηκε πως ήταν τρελαμένη με ένα παιδί που μιλούσαν στο Facebook. Της έστελνε μηνύματα, όμορφα λόγια. Ένα βράδυ πέσαμε πάνω του σε ένα μπαρ. Στη μια άκρη ο ένας, στην άλλη αυτή και δεν αντάλλαξαν ούτε κουβέντα. Φεύγοντας, αυτός της είπε: «Θα τα πούμε στο Facebook». Απίστευτο. Για μένα το face to face, προσωπικό φλερτ είναι το καλύτερο.

Χάσαμε, πιστεύεις, την μπάλα με την τεχνολογία και την απρόσωπη επικοινωνία;
Ναι. Πάμε μια παρέα έξω να φάμε και κρατάμε όλοι τα κινητά. Ας μέναμε στο σπίτι, να ανοίξουμε το FaceTime και να τρώμε παρέα. Βέβαια χάσαμε την μπάλα. Πιάνω και τον εαυτό μου να το κάνει αυτό. Μετά λέω ζήσε τη στιγμή και μετά επικοινωνείς με τον κόσμο.

Ως αρκετά ενεργός στα social media, νιώθεις πως επειδή είσαι αναγνωρίσιμος δεν έχεις το δικαίωμα να λες ελεύθερα την άποψή σου;
Μπορείς να λες αυτό που πιστεύεις, όμως να το φιλτράρεις λίγο. Αν είναι να επηρεάσεις ή να πληγώσεις κάποιον, σκέψου τι και πώς θα το πεις. Έχεις μια μεγάλη ευθύνη και να προσέχεις τι λες.

Πάμε πίσω στην τηλεόραση. Πέρασες από το «Dansing for you». Θα έλεγες ξανά «ναι» σε σχετική πρόταση που θα ερχόταν από την Κύπρο ή την Ελλάδα;
Εξαρτάται από την πρόταση. Στην Ελλάδα ίσως να το σκεφτόμουνα. Στην Κύπρο το έκανα, την έζησα αυτή την εμπειρία, πάμε παρακάτω.

Τη θέση του κριτή ή του παρουσιαστή θα την έπαιρνες;
Του κριτή λίγο δύσκολο. Δεν θα σου πω «ναι» ή «όχι». Λένε «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις». Η παρουσίαση είναι πιο κοντά σε μένα. Εξαρτάται σε ποια φάση θα με έβρισκε και αν είναι κάτι που θα μου ταίριαζε. Και μην ακούσω πως θα πάρω τη δουλειά κάποιου δημοσιογράφου και άλλα. Δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι πάντα η παρουσίαση.
Άρα δεν σε ενοχλεί που μοντέλα, παρουσιαστές, τραγουδιστές βαπτίζονται ηθοποιοί. Δεν είναι και το πιο ευχάριστο και δεν συμφωνώ με αυτό. Ειδικά με τόση ανεργία γύρω μας. Είναι όμως μια μεγάλη αγορά και δεν μπορώ να το σταματήσω, αλλά ούτε και να μην επιτρέψω σε κάποιον να δοκιμαστεί στο οτιδήποτε. Πιστεύω όμως στους ηθοποιούς, σε αυτούς που έχουν εκπαιδευτεί και παιδευτεί σε αυτό. Αυτούς αναγνωρίζω στον χώρο μου, με αυτούς θέλω να παίζω και να συνεργάζομαι. Δεν πιστεύω πως κάποιος που δεν έχει την ποιότητα, τις περγαμηνές και τη σωστή εκπαίδευση, μπορεί ν’ αντέξει στον χρόνο.

Είσαι έτοιμος να δεχτείς την κριτική;
Ναι, βέβαια. Στη δουλειά μας εκπαιδευόμαστε στην κριτική από τη σχολή. Ανεβαίνουμε στη σκηνή, παίζουμε και υπάρχει κάποιος κάτω που σε κρίνει για το πώς το κάνεις. Δεν είναι πάντα ευχάριστο και είναι δύσκολο να το δεχτείς. Ένας καλλιτέχνης όμως πρέπει να ακούει την κάθε κριτική. Όλο και κάτι θα βγει από αυτό και θα σε κάνει καλύτερο.

Μπήκες ποτέ στη διαδικασία να πάρεις τηλέφωνο και να ζητήσεις εξηγήσεις για κάτι που γράφτηκε για σένα;
Όχι, επειδή δεν έχει γραφτεί κάτι που να θίγει εμένα ή την οικογένειά μου. Γράφτηκε κάτι στην Ελλάδα που δεν ίσχυε, όμως με την πρώτη ευκαιρία, με μια ερώτηση που μου έγινε, το διέψευσα, έβαλα τα πράγματα στη θέση τους και είπα τη δική μου αλήθεια. Αν γραφτεί κάτι πολύ ακραίο, ή κάτι που να προσβάλλει κάποιο δικό μου άτομο, θα πάρω τηλέφωνο αν χρειαστεί.

Σε δηλώσεις σου, χαρακτήρισες τον εαυτό σου ανήσυχο πνεύμα. Μεγαλώνοντας, νιώθεις να αλλάζεις, να ωριμάζεις;
Νομίζω πως αυτό δεν αλλάζει ποτέ. Οι ανησυχίες μεταφέρονται, αλλάζουν. Μικρότεροι άλλα πράγματα ψάχνουμε, μεγαλώνοντας άλλα. Ανάλογα με την ηλικία, αλλάζουν οι δρόμοι, οι καταστάσεις και οι προτεραιότητές μας.

Άλλαξαν τα θέλω και οι στόχοι σου;
Οι βασικοί στόχοι ουσίας όχι. Θέλω να είμαι καλός άνθρωπος, να είμαι καλά στην υγεία μου. Άλλαξαν τα χρονοδιαγράμματα σε σχέση με την οικογένεια, για παράδειγμα.

Είσαι άτομο που βάζει πλάνα ή αφήνεις τα πράγματα να κυλήσουν μόνα τους;
Γενικά μου αρέσει να βάζω κοντινούς στόχους και όχι μακρινά πλάνα. Έχανα την μπάλα μέσα στην αγωνία μου για το αύριο, που ξεχνούσα το σήμερα. Δεν βάζω μακροχρόνιους στόχους. Κοντά σε μένα, για να ζω το σήμερα, το τώρα.

Ο έρωτας και η οικογένεια πάνε παρακάτω δηλαδή για σένα;
Αυτά δεν κατάφερα να τα βάλω ποτέ ως στόχο. Θα έρθουν όταν είναι να έρθουν. Δεν το κανονίζεις εσύ αυτό. Πρέπει να βρεθεί η ευκαιρία, ο άνθρωπος, για να το αποφασίσεις. Θα έρθει μόνο του όταν πρέπει.

Τι αναζητάς σε μια σχέση;
Ηρεμία, συναισθηματική ασφάλεια και ωραίες καθημερινές στιγμές. Πιστεύω πως τα μεγάλα πάθη δεν κρατάνε για πολύ. Η δουλειά μας είναι τέτοια που μας κάνει να θέλουμε καθημερινά την επιβεβαίωση, μιας και είμαστε μέσα στην ανασφάλεια. Αυτή την ασφάλεια ψάχνω στη σχέση μου, που θα είναι το λιμάνι μου.

Είσαι της μακροχρόνιας σχέσης;
Ναι, είμαι και σπιτόγατος και αναζητώ τη σταθερότητα.

Πώς είναι ο Λευτέρης μέσα σε μια σχέση; Είσαι γκρινιάρης ή ζηλιάρης;
Ο Λευτέρης είναι γκρινιάρης γενικά. Μεγαλώνοντας μού φεύγει λίγο. Ζηλιάρης, αν δεν μου δοθεί η αφορμή, δεν είμαι. Άλλωστε, η ζήλια είναι και κάποτε ωραίο πράγμα, δείχνει ενδιαφέρον. Φτάνει να μην είναι αρρωστημένη. Σε λογικά πλαίσια.