Σωτήρης Καλυβάτσης: "Yπάρχουν άνθρωποι εντελώς μόνοι, με 5000 φίλους στο Facebook"
12:16 - 11 Φεβρουαρίου 2016
Είναι γνωστός για το χιούμορ και την ευθύτητά του. Toν γνωρίσαμε μέσα από την επιτυχημένη σατυρική εκπομπή ΑΜΑΝ και στη συνέχεια μέσα από διάφορες κωμικές σειρές και παρουσιάσεις τηλεπαιχνιδιών. Την ίδια ώρα που συνάδελφοί του έχουν ένα, δύο και τρία προφίλ ο ίδιος απαρνιέται τα social media και αφήνει άλλους να τα χειρίζοναι για χάρη του. Συναντήσαμε τον Σωτήρη Καλυβάτση στην ημερίδα της MTN για τη Διεθνή Ημέρα Αφαλούς Διαδικτύου και μιλήσαμε για τη δική του σχέση με το διαδίκτυο, τα social media και τα νέα του επαγγελματικά σχέδια.
Της Πράξιας Αρέστη
Φωτογραφία: Emma Charalambous
Σε ποια φάση σε συναντάμε στα επαγγελματικά σου; Τι ετοιμάζεις τώρα στο θέατρο;
Κάναμε μία μουσικοθεατρική παράσταση μαζί με τον Στέλιο Κάτσαρη και τη Σοφία Παυλίδου, η οποία ολοκληρώθηκε μέσα σε 8 παραστάσεις. Συνεχίζεται όμως η θεατρική παράσταση «ΜπαμΜπαμ», μία φαρσοκωμωδία του ΡέιΚούνεϊ στο θέατρο Χυτήριο κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.
Τι ρόλο έχεις εσύ στην παράσταση;
Είμαι ένας εκδότης παιδικών βιβλίων που στο σπίτι μου μέσα γίνεται μία σειρά ερωτικών παρεξηγήσεων γιατί ο συνεταίρος μου και κουμπάρος μου, ο οποίος υποδύεται και ένα «σχεδόν» Κύπριο, ο Παύλος Κοντογιαννίδης κάνει ατασθαλίες. Η κουμπάρα μου και γυναίκα του έχει εκνευριστεί πολύ οπότε έρχεται και ζητάει το σπίτι μου για να συνευρεθεί με ένα νεαρό, αυτός μου ζητάει το σπίτι την ίδια μέρα για να φέρει μία κοπελίτσα, εγώ βρίσκω μισό γράμμα από την κουμπάρα και νομίζω ότι είναι της γυναίκας μου και σταδιακά νομίζω ότι η γυναίκα μου με απατάει με τον διακοσμητή που έχουμε στο σπίτι, ο οποίος διακοσμητής προσπαθεί να κάνει σχέση με την οικιακή βοηθό κι έτσι γίνεται ένα μπάχαλο. Στο δεύτερο μέρος έρχεται και μία συγγραφέας. Η καλύτερη συγγραφέας παιδικών βιβλίων η οποία είναι πολύ αυστηρή και θέλει να συνεργαστεί μαζί μας γιατί οι προηγούμενοι εκδότες της είχαν βγάλει ένα σύγγραμμα σχεδόν πορνό, κάτι που δεν της άρεσε καθόλου. Και μπαίνει μέσα στο σπίτι, τη μέρα που γίνονται τα υπόλοιπα. Έχουμε happy end βέβαια.
Ακούγεται πάρα πολύ ωραίο και αστείο. Η ημερίδα αυτή της MTN, η οποία είναι κι ο λόγος που σ’ έχουμε στην Κύπρο για ποιο λόγο έγινε;
Έγινε με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου. «Ανάλαβε δράση για ένα ασφαλές διαδίκτυο» λέγεται η ημερίδα. Το οργανώνει η MTN εδώ στην Κύπρο και έγινα κάποιες ομιλίες. Εγώ ήμουν ο παρουσιαστής της εκδήλωσες. Έγιναν κάποια παιχνίδια για τους μαθητές που ήταν εκεί. Ο στόχος είναι γενικά να μάθουμε στα παιδιά τον κώδικα συμπεριφοράς που έπρεπε να έχουν για να δημιουργήσουμε ένα πιο ασφαλές διαδίκτυο.
Εσένα ποια είναι η σχέση σου με τα κοινωνικά δίκτυα συγκεκριμένα;
Εγώ είμαι ο πιο «ασφαλής» χρήστης, γιατί δεν ασχολούμαι καθόλου (γέλια).
Ναι, είδα ότι δεν έχεις καν προσωπικό λογαριασμό στο Facebook και μάλιστα τη σελίδα σου τη χειρίζονται άλλα άτομα.
Ναι, κάποιοι φίλοι διαχειρίζονται την σελίδα μου γιατί εγώ στην αρχή που προσπάθησα να ασχοληθώ τα βρήκα σκούρα. Έγιναν διάφορα fanclubs, μαζεύτηκαν πάρα πολλοί άνθρωποι κι εγώ είχα την αίσθηση ότι έπρεπε να απαντάω σε όλους αυτούς, πράγμα που ήταν αδύνατον να γίνει γιατί σε πρώτη φάση είχα 50,000 περίπου. Λίγο που παρακολουθούσα και που ο καθένας έγραφε ότι να ‘ναι αποφάσισα ν’ απέχω. Όμως και ως άνθρωπος δεν με βολεύει. Όχι μόνο ως ηθοποιός. Όπως επίσης δεν με βολεύει να βλέπω τους ανθρώπους να κάθονται δίπλα δίπλα και να κρατάνε τα κινητά αντί να μιλάνε μεταξύ τους. Αυτά τα πράγματα δεν μου αρέσουν. Είμαι της κανονικής επικοινωνίας και επαφής. Από την άλλη αντιλαμβάνομαι πλήρως ότι το διαδίκτυο είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο και πραγματικά αν το χρησιμοποιήσεις σωστά και δεν το αφήσεις να σε χρησιμοποιεί, μπορείς να βελτιώσεις τη ζωή σου και τη ζωή συνανθρώπων σου, κάτι που γίνεται. Κι αυτά είπα και στα παιδιά.
Ποια είναι η σχέση σου με τα παιδιά;
Με τα παιδιά η σχέση μου ήταν πάντα καλή. Γιατί και πριν την τηλεόραση και τα θέατρα μέσα από τα οποία με γνώρισε ο κόσμος, η δουλειά μου ήταν κατασκηνώσεις και εκδρομές. Οπότε ασχολιόμουν μόνο με παιδιά. Η βασική μου επαφή και επικοινωνία ήταν πάντα με παιδιά γι’ αυτό και δεν μπορώ τους μεγάλους και όλα τα υπόλοιπα που μας τυραννούν όλα αυτά τα χρόνια.
Παιδικό θέατρο έκανες καθόλου;
Σε επαγγελματικό επίπεδο μέχρι στιγμής όχι. Όμως πιστεύω ότι θα έλθει αυτή η ώρα. Θα μου άρεσε να το κάνω. Τα παιδιά είναι πιο αυστηροί και πιο ειλικρινείς κριτές. Κι αυτή ήταν η χαρά μου. Γιατί στις κατασκηνώσεις δεν ήταν το κριτήριο ποιος είσαι, αν είσαι διάσημος, πόσα λεφτά έχεις ή τι αμάξι έχεις. Εκεί ήμασταν όλοι ίσοι και ο κόσμος που σε γουστάρει είναι τα παιδιά και τα παιδιά δεν μπορείς να κοροϊδέψεις. Άντε να τα κοροϊδέψεις, μια δυο φορές και μετά σου λένε ακριβώς τι νιώθουν χωρίς κανένα τακτ. Πολλές φορές γίνονται και πολύ «σκληρά» τα παιδιά, άθελά τους βέβαια, όμως αυτό το προτιμώ από την υποκρισία των μεγάλων έτσι κι αλλιώς.
Όταν ανοίγεις λοιπόν, τον υπολογιστή σου, για ποιους λόγους το κάνεις;
Κυρίως για τη δουλειά μου. Για να διαβάσω κάποια κείμενα που μου έχουν σταλεί με email. Γιατί πλέον δεν μας δίνουν φωτοτυπίες. Εκεί μπορώ να πω ότι κουράζομαι πάρα πολύ να διαβάζω από τον υπολογιστή. Χρειάζεται εξάσκηση προφανώς κι εγώ αρνούμαι να μπω σ’ αυτή τη διαδικασία (γέλια). Παρόλα αυτά τα καταφέρνω. Χρησιμοποιώ και λίγο το tablet που είναι πιο βολικό ίσως. Επίσης, έχω ενημερώσει όλους τους φίλους και συνεργάτες όταν κάποιος μου στέλνει email, να με παίρνει τηλέφωνο και να μου πει ότι μου έχει στείλει email (γέλια). Επειδή με κυνηγάνε όλες οι υπηρεσίες του κόσμου γι’ αυτό δεν μπαίνει πολύ συχνά (γέλια). Όλα τα υπόλοιπα, αν μου στείλεις κάτι και δεν μου το πεις το σβήνω κατευθείαν γιατί υπάρχουν και αυτοί οι ιοί (γέλια).
Έχει γίνει ποτέ παρεξήγηση με κάποιο φίλο σου ή συνεργάτη που σου έστειλε email ή μήνυμα στο Facebook και δεν του απάντησες; Γιατί συμβαίνουν κι αυτά.
Όχι. Πολλοί άνθρωποι μου λένε σου στείλει αίτημα φιλίας στο Facebook και δεν έχεις κάνει φίλο σου, ή δεν μου απάντησε στο μήνυμά μου. Είναι και λίγο αστείο αυτό. Όμως εξηγώ στον κάθε άνθρωπο, ότι έτσι κι αλλιώς φίλοι είμαστε. Καλύτερα να είμαστε έτσι φίλοι παρά διαδικτυακοί. Εξηγώ ότι δεν μπαίνω ποτέ σχεδόν στη διαδικασία να απαντώ σε μηνύματα στο Facebook. Eίναι τρελό πράγμα αν το σκεφτείς. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν κάποιον δίπλα τους να πάνε για ένα καφέ, ν’ ανταλλάξουν μια κουβέντα κι έχουν 5000 φίλους στο Facebook. Άμα κοπεί το ρεύμα αυτοί δεν θα ‘χουν κανέναν. Πολλές φορές εύχομαι να κοπεί το ρεύμα γιατί οι άνθρωποι ξεχνάμε κάποια πράγματα πια. Είναι και η κρίση τώρα στην Ελλάδα που έχουμε ξεχάσει έτσι κι αλλιώς πολλά βασικά και δυστυχώς δεν δείχνουμε ότι πάμε να τα θυμηθούμε. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε ν’ αλλάξουμε τα πράγματα.
Γιατί προφανώς όπως φαίνεται, ο Τσίπρας δεν μπορεί;
Δυστυχώς όχι. Αποδείχτηκε κι αυτός δεν μπορεί. Ενώ αντίστοιχα εδώ στην Κύπρο τουλάχιστον το παλεύουν. Είμαι σίγουρος βέβαια ότι υπάρχουν κι αυτοί που κλέβουν, που κάνουν τις ατασθαλίες τους και γλιτώνουν και ίσως κάνουν λιγότερα απ’ όσα θα μπορούσαν για τον τόπο και για τους ανθρώπους, όμως αν μη τι άλλο υπάρχει ένα κοινό αυτονόητο και γίνονται κάποιες προσπάθειες. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν γίνεται αυτό.
Σου έχει γίνει ποτέ πρόταση ν’ ασχοληθείς με τα πολιτικά;
Παλαιότερα πάρα πολύ. Μου γίνονταν συνέχεια. Από ένα σημείο και μετά σταμάτησαν ν’ ασχολούνται μαζί μου γιατί δεν ασχολούμουν ούτε γω. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο ανήθικο, πιο ανόητο. Όποιος άνθρωπος και με όποιες προθέσεις κι αν μπαίνει στην πολιτική τον τρώει το σύστημα. Εκτός αν βγεις και πεις από τις πρώτες μέρες τα πράγματα όπως είναι, όμως κανείς δεν το κάνει αυτό. ‘Η θα φύγεις από μόνος σου γιατί δεν θ’ αντέξεις ή θα τους διώξεις όλους. Ούτε απ’ έξω από τη Βουλή δεν θέλω να περνάω, αν και είναι ένα πανέμορφο, ιστορικό κτήριο (γέλια).
Παρόλη την κρίση, όμως, οι Ελλαδίτες συνεχίζουν να έρχονται στο θέατρο;
Φέτος, έτσι όπως ξεκίνησε η σεζόν τα πράγματα δεν ήταν πολύ ευχάριστα για κανέναν. Λίγο στις γιορτές κινήθηκε λίγο η αγορά. Τα θέατρα επί ευκαιρίας των γιορτών, βγήκαν οι άνθρωποι είδαν κάποιες παραστάσεις και όσες άρεσαν στον κόσμο συνεχίζουν να πηγαίνουν καλά. Κι ευτυχώς η δική μας παράσταση συνεχίζει να πηγαίνει καλά και μετά τις γιορτές και έρχεται ο κόσμος, γι’ αυτό κι αυτή είναι η ουσία. Να σε βλέπει ο κόσμος. Γιατί αν το μετατρέψεις σε οικονομικό όφελος, δεν υπάρχει ιδιαίτερα. Έχουν πέσει πολύ οι τιμές εισιτηρίων, τα έξοδα πολλά, όλα γίνονται πιο μίζερα, όμως καταφέρνουμε και επιβιώνουμε.
Στην τηλεόραση ετοιμάζεις κάτι;
Συζητάμε διάφορα πράγματα συνεχώς, όμως δεν υπάρχει κάτι σίγουρο ακόμη.
Αν σου γινόταν μία πρόταση εδώ στην Κύπρο για μία σειρά ή ένα τηλεπαιχνίδι, θα δεχόσουν;
Βεβαίως. Θα μου άρεσε πάρα πολύ. Αν μη τι άλλο γίνονται στην Κύπρο και τηλεπαιχνίδια και σειρές. Όσες φορές έχω έλθει στην Κύπρο έχω περάσει πολύ ωραία. Έχω και το καλό γενικότερα ότι όπου υπάρχει Ελληνισμός νιώθει οικεία μαζί μου. Εισπράττω κάτι σαν να είμαστε φίλοι. Και οι μεγαλύτεροι άνθρωποι μου συμπεριφέρονται σαν να είμαι παιδί τους. Αυτό είναι σαν διαβατήριο για μένα. Ακόμη και στον Καναδά που πήγαμε πέρσι για μία παράσταση οι Έλληνες εκεί ξετρελάθηκαν που σηκωθήκαμε και πήγαμε τόσο μακριά για να κάνουνε θέατρο. Ήταν πολύ συγκινημένοι και ευχαριστημένοι και με πλησίαζαν λες και ήμαστε συγγενείς. Το καλό είναι ότι οι άνθρωποι με βλέπε και χαμογελάνε. Δεν με βλέπουν και κλαίνε (γέλια)
