Η Δούκισσα Νομικού γιόρτασε τα γενέθλια της με μια εξομολόγηση ψυχής!
10:46 - 08 Νοεμβρίου 2016
Η πανέμορφη Δούκισσα Νομικού γιόρτασε τα γενέθλια της και επειδή είναι άνθρωπος που δεν φοβάται να τσαλακωθεί ή να εκφράσει ανοιχτά τα συναισθήματα της, το έκανε!
Μέσα από το προσωπικό της blog, μοιράστηκε με τους φίλους και τους θαυμαστές της μια εξομολόγηση ψυχής, ένα γράμμα προς την μητέρα της, με αφορή τα γενέθλια της.
"Τελικά δεν ήταν τόσο άσχημη η πρώτη μέρα στο σχολείο. Είμαστε πολλά τα πρωτάκια. Α! Και γνώρισα τη Μαρία. Πρέπει να τη δεις, μαμά. Είναι η νέα μου καλύτερη φίλη. Καληνύχτα».
Τη θυμάμαι αυτή την καληνύχτα. Θυμάμαι τη μαμά να χαμογελάει, να μου χαϊδεύει τα μαλλιά και να μου ψιθυρίζει στο αυτί: «Ναι, θέλω πολύ να την γνωρίσω. Σ' αγαπώ άγγελέ μου».
Η μητέρα μου τότε πρέπει να ήταν πιο μικρή από όσο είμαι εγώ τώρα. Ένιωθα, έβλεπα ότι ήταν μικρή, αλλά μέσα μου πίστευα πως θα αργούσα πάαααρα πολύ να φτάσω στη δίκη της ηλικία. Και να 'μαι τώρα. Μεγαλύτερη από όσο ήταν εκείνη τότε. Με τον χρόνο να έχει περάσει πολύ γρηγορότερα απ' ό,τι περίμενα. Και να 'μαι τώρα, έγινα 30.
Τριάντα. Στρογγυλός αριθμός αλλά κάπως ...αγχωτικός. Μεγαλώνω, μαμά. Όχι, δεν με αγχώνουν οι φθορές του χρόνου, με αγχώνει ο ίδιος ο χρόνος... Αυτός που όλα τα γιατρεύει (που όντως τα γιατρεύει), αλλά και όλα τα ξεχνάει. Αυτός ο άτιμος, που δεν μπορεί να σταματήσει ούτε ένα λεπτό να ξαποστάσει. Αυτός που βιάζεται πάντα να τερματίσει πρώτος. Ναι, αυτός με τρομάζει.
Τριάντα. Ωραίος αριθμός αλλά κάπως ...βιαστικός. Μετανιώνω, μαμά. Όχι για μια λάθος επιλογή στη δουλειά μου ή στους ανθρώπους που είχα στη ζωή μου. Μετανιώνω για τη λάθος διαχείριση του χρόνου, αυτού του «μπαγάσα» που βιάστηκε να με φέρει στα 30. Μετανιώνω για τις ώρες που έχω ξοδέψει κοιτώντας... το ταβάνι, βυθισμένη στις σκέψεις μου και σε ανούσιους προβληματισμούς. Ναι, ξέρω, τότε δεν ήταν ανούσιοι. Ή τουλάχιστον έτσι πίστευα.
Όμως, ωριμάζω, μαμά. Ταρακουνήθηκα. Και σκλήρυνα. Και γαλήνεψα. Κατάλαβα πως είναι τεράστια βλακεία να κλαις, να μελαγχολείς και να κάνεις «ταβανοθεραπεία» επειδή η φίλη σου σε πρόδωσε, το αγόρι σου σε χώρισε ή ο καθηγητής δεν σου έβαλε τον βαθμό που περίμενες.
Ωριμάζω, μαμά, και είμαι χαρούμενη. Είμαι ευτυχισμένη. Ξέρω τι θέλω, ξέρω ποια είμαι, ξέρω να αγαπώ, ξέρω να συγχωρώ, ξέρω να ξεχνάω, ξέρω να γελάω. Ξέρω να ζω. Θα μου πεις, πριν δεν ήξερες; Ήξερα, αλλά τώρα ξέρω καλύτερα.
Τριάντα. Τυχερός αριθμός και απλά ... υπέροχος. Τώρα αρχίζουν τα καλύτερα.
Σ’ αγαπώ, μαμά! Σ’ αγαπώ, μπαμπά! Να με χαίρεστε! "έγραψε.
