Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι!
12:08 - 04 Οκτωβρίου 2016
Η Εβδομάδα Μόδας στο Παρίσι, έχει πάντα λίγο παραπάνω ενδιαφέρον από τις υπόλοιπες. Ίσως γιατί το Παρίσι είναι αυτό που στην ουσία γέννησε τη μόδα, ή γιατί μερικοί από τους πιο σημαντικούς Οίκους έχουν την έδρα τους στη γαλλική πρωτεύουσα.
Δεν είναι τυχαίο το ότι η συγκεκριμένη Εβδομάδα Μόδας πραγματοποιείται πάντα τελευταία, ενώ και η καρδιά της Υψηλής Ραπτικής, χτυπάει εκεί.
Αυτή τη σεζόν λοιπόν, είχαμε έναν λόγο παραπάνω να ανυπομονούμε για τις συλλογές κάποιων συγκεκριμένων Οίκων, μιας και άλλαξε η καλλιτεχνική διεύθυνσή τους και το αποτέλεσμα, που θα δικαίωνε, ή όχι την επιλογή των νέων προσώπων, είχε ιδιαίτερη σημασία.
Τελικά λοιπόν τι μας έδειξαν αυτοί οι Οίκοι;
Η Βouchra Jarrar για τον Lanvin
Νέα, με όρεξη και πολλά υποσχόμενη, η Bouchra Jarrar ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Lanvin τον περασμένο Μάρτιο και μάλιστα για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της νέας της θέσης αναγκάστηκε να κλείσει το προσωπικό της brand που είχε κερδίσει πολλά θετικά σχόλια στο πρόσφατο παρελθόν, για το στιλ και την αισθητική της. Η ελαφρώς sporty chic διάθεση που αγαπούσε ανέκαθεν αλλά και η φρεσκάδα του νεαρού της ηλικίας της ήταν αρκετά για να της χαρίσουν θετικές κριτικές για τη νέα της συλλογή. Ρευστές σιλουέτες, εμπευσμένες άλλοτε από την ανδρική γκαρνταρόμπα και άλλοτε από την παράδοση του γαλλικού Οίκου, συνδυάστηκαν με στοιχεία που έδειχναν εμφανώς τον σεβασμό και τον θαυμασμό της για το πρόσωπο του Alber Elbaz. Τα αέρινα υφάσματα αλλά και οι διαφάνειες, καθώς και τα πολύτιμα κοσμήματα αλλά και τα απλικέ λουλούδια σε πολλά από τα σύνολα, ήταν τα αγαπημένα μας στοιχεία, ενώ ξεχωρίσαμε τα σατέν φορέματα, αλλά όλα τα κομμάτια σ’ αυτό το έντονο, μπλε ελεκτρίκ χρώμα που δε θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητο για κανέναν λόγο. Απ΄ότι φαίνεται η πολλά υποσχόμενη νέα, καλλιτεχνική διευθύντρια του Lanvin, θα μας απασχολήσει ιδιαίτερα με τα σχέδιά της στο μέλλον, και μάλλον για καλό λόγο.
H Maria Grazia Chiuri για τον Dior
Οι συλλογές του Valentino ήταν και είναι από τις αγαπημένες μας και μέχρι πρότινος, συμμετοχή σ’ αυτές είχε και η Maria Grazia Chiuri. Πριν από μερικούς μήνες η σχεδιάστρια αποφάσισε να αφήσει τη θέση της εκεί και να πάρει τα ηνία του Dior μετά από τον Raf Simons που παραιτήθηκε. Οι προσδοκίες λοιπόν ήταν πολύ μεγάλες για τον Dior της Chiuri και σε έναν βαθμό η ιταλίδα δημιουργός ανταποκρίθηκε. Το show άνοιξε με μια σειρά από καπιτονέ σύνολα που θύμιζαν λίγο τις στολές ξιφομαχίας, αλλά και τη Space Age των 1960s και του Courrèges. Η προσέγγισή της ήταν φυσικά θηλυκή ενώ δεν ξέχασε να επαναφέρει και τη logomania, συνδυάζοντας t-shirts με μηνύματα με ονειρικές φούστες κεντημένες με διακοσμητικά στοιχεία και λαμβάνοντας υπόψιν τη νέα γενιά, που είναι το πιο πολλά υποσχόμενο αγοραστικό κοινό. Κάποια στοιχεία tailoring μας θύμισαν ότι ξέρει πολύ καλά το γυναικείο σώμα, ενώ και τα corset dresses ήταν κομμάτια που ξεχωρίσαμε. Τελικά η συλλογή απογοήτευσε στο τέλος, όχι γιατί δεν ήταν ωραία τα ρούχα, αλλά γιατί ήταν σαν να βλέπουμε Valentino και σίγουρα όλοι θα θέλαμε να διαχωρίσει με κάποιον τρόπο τη σχέση της με την παλιά της θέση. Αξίζει να σημειώσουμε βέβαια πως η Maria Grazia Chiuri είχε στη διάθεσή της μόλις έξι εβδομάδες για να σχεδιάσει αυτή τη συλλογή και τελικά, τα κατάφερε κάτι παραπάνω από καλά.
O Pierpaolo Piccioli για τον Valentino
Τι να πούμε γι’ αυτόν τον άνθρωπο; Μπορεί μετά από 20 σχεδόν χρόνια να έμεινε μόνος στο τιμόνι της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του Valentino, όμως φαίνεται πως τα καταφέρνει και έτσι μια χαρά. Δε θα είναι υπερβολή αν πούμε πως για την ερχόμενη άνοιξη, αυτή ήταν η πιο ωραία συλλογή που έχουμε δει μέχρι τώρα (υπολείπονται ελάχιστες), παρόλο που η ρομαντική διάθεση δε μας εκπλήσσει από τον Valentino. Ξέραμε ότι ο Piccioli είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος που συνέχεια ψάχνει για νέες πηγές έμπνευσης και αναφορές, έτσι τώρα αυτά που ερέθισαν τη φαντασία του ήταν η Αναγέννηση, αλλά και η Zandra Rhodes, η δημιουργός που μεσουρανούσε στα 1970s και έγινε γνωστή για τα ζωγραφισμένα στο χέρι φορέματά της, η οποία μάλιστα δέχτηκε να ανοίξει το αρχείο της για τον καλλιτεχνικό διευθυντη του Valentino, προκειμένου να τον βοηθήσει στη δημιουργία της νέας του συλλογής. Οι διαφάνειες, τα φίνα υφάσματα, τα υπέροχα χρώματα και τα περίτεχνα σχέδια, δε θα μπορούσαν να αφήσουν κανέναν αδιάφορο. Το φούξια μας θύμισε τον προκλητικό χαρακτήρα της Elsa Schiaparelli, αλλά δεν έλειψαν από την εν λόγω συλλογή τα λευκά και τα μαύρα, που απευθύνονται στις λιγότερο τολμηρές fashionistas. Και αν αναρωτιέστε πώς γίνεται να συνυπάρχουν η δαντέλα, το δέρμα, το μπροκάρ, τα κεντήματα και η διαφάνεια αρμονικά, τότε δεν έχετε παρά να δείτε διεξοδικά αυτή την υπέροχη συλλογή που είναι η επιτομή της κομψότητας.
O Anthony Vaccarello για τον Saint Laurent
Κλείνουμε με έναν από τους αγαπημένους μας Οίκους, που η αλήθεια είναι πως δε μας χάρισε το θέαμα που περιμέναμε. Ο Vaccarello έχει ταλέντο και το έχει αποδείξει πολλές φορές στο παρελθόν, με τις προσωπικές του συλλογές αλλά και μέσα από τη συνεργασία του με τον Versace. Παρόλα αυτά η συλλογή αυτή ήταν μάλλον το ασφαλές μονοπάτι, είχε λίγο από τον προκάτοχό του Hedi Slimane, (το mono-boob φόρεμα ήταν το πιο κραυγαλέο παράδειγμα, σε συνδυασμό με τα power one shoulder φορέματα που ο Slimane είχε παρουσιάσει μόλις μία σεζόν πριν), λίγο από τον Stefano Pilati και φυσικά λίγο από τον Yves Saint Laurent, που ο Slimane φαινόταν να έχει ξεχάσει κάποιες φορές στις συλλογές που παρουσίαζε. Σέξι, δυναμική και θηλυκή η συλλογή, που σίγουρα θα λατρέψουν οι fashionistas όλου του κόσμου, όμως προβλέψιμη, τόσο πολύ που θα μπορούσε να την είχε σχεδιάσει οποιοσδήποτε. Άλλωστε και ο ίδιος παραδέχτηκε, ότι δούλεψε κυρίως πάνω σε παλιότερα σχέδια του Οίκου, τα οποία προσπάθησε είτε να αποδομήσει είτε να εκσυγχρονίσει, και ναι, οφείλουμε να πούμε ότι αυτό τουλάχιστον το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό, παρά τη διάχυτη 1980s διάθεση. Σίγουρα δεν είναι εύκολο το να διαδεχτεί κανείς έναν πραγματικό καλλιτέχνη που κατάφερε να αυξήσει θεαματικά τα κέρδη του Saint Laurent. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, θα περιμένουμε λίγο ακόμα να δούμε τι έχει να μας πει ο Anthony Vaccarello.