NULL
13:32 - 05 Ιανουαρίου 2016
Σαν πιστή φαν της Μπρίτζετ Τζόουνς και των New Year Resolutions της, αποφάσισα φέτος να γράψω στο χαρτί τους στόχους μου για το 2016, μιας και ο βασικός κανόνας κάθε πλάνου λέει πως η αρχή είναι το ήμισυ του παντός άρα η απόφαση να μετατρέψουμε τις σκέψεις μας σε λέξεις στο χαρτί, οι οποίες θα σε βλέπουν κατάματα και θα σε καλούν να τις υλοποιήσεις. Ίσως και εσένα οι στόχοι αυτοί να σε εκφράζουν και λίγο να μου μοιάζεις. Πάρε χαρτί και στυλό λοιπόν, και σημείωσε τους δικούς σου στόχους: ότι γράφεται δε ξεγράφεται και ίσως έτσι κινητοποιηθούμε μαζικά για αλλαγές, προσωπικές και κυρίως κοινωνικές.
- Να σταματήσω το κάπνισμα ή τουλάχιστον να το ασπάζομαι μόνο σε κοινωνικά σουαρέ.
- Να αρχίσω γυμναστική, έτοιμη για ολόσωμο μαγιό μέχρι το καλοκαίρι.
- Να αρχίσω πάλι να ζωγραφίζω και να κάνω τη δικιά μου έκθεση ζωγραφικής.
- Να σταματήσω να ασχολούμαι με μικρούς ανθρώπους και να εστιάσω σε μεγάλες καρδιές.
- Να μην αποδέχομαι να λογοκρίνομαι από αυτούς που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους.
- Να μην αποδέχομαι να λογοκρίνομαι από αυτούς που έχουν το ένα δέκατο της ακαδημαϊκής και κυρίως της κοινωνικής μου μόρφωσης.
- Να σταματήσω να αγχώνομαι με τη δουλειά και να διοχετεύσω δημιουργικά το άγχος μου σε νέα πρότζεκτς.
- Να μην ανέχομαι την αγένεια, την έπαρση και την κουτοπονηριά.
- Να φτιάξω μια βιβλιοθήκη με σκάλα, στην οποία ενίοτε θα διαβάζω, ενίοτε θα κυλάω σαν πεντάχρονο.
- Να μάθω να φτιάχνω σαλάτες με κινόα και το τέλειο γουακαμόλε.
- Να επισκεφθώ επιτέλους το Κέντρο Υποδοχής Αιτητών Ασύλου στην Κοφίνου και να κουβεντιάσω πραγματικά με ανθρώπους που έχουν ιστορίες θάρρους να μοιραστούν και με τους οποίους πάντα θα μας ενώνει ο ξεριζωμός.
- Να επενδύσω στα μπλογκς μου και να βοηθήσω όσους θέλουν να φτιάξουν τα δικά τους, μιας και η μεγαλύτερη επιτυχία της δημοκρατίας είναι οι ελεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες.
- Να δω περισσότερες γυναίκες στα κέντρα λήψης αποφάσεων και λιγότερες στα φιλανθρωπικά τσάγια.
- Να βάλω επιτέλους στη θέση τους τις πλαστικοποιημένες μπούκλες και τα μυαλά- μπαλόνια.
- Να προσπαθήσω να προσφέρω ότι καλύτερο μπορώ στην οικογένεια μου και να αποφασίσω επιτέλους να τη μεγαλώσω μιας και “αν όχι τώρα τότε πότε και αν όχι εμείς τότε ποιοι”.
- Να μην φοβάμαι το μέγεθος των ονείρων μου γιατί όπως είπε ο Καζαντζάκης “οι ιδέες παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλά”.
- Να αγοράσω επιτέλους μια καμέλια, πραγματική για το σαλόνι, όχι για το πέτο.
- Να αφήνω και κάτι να πέσει κάτω και να μη θίγομαι από εκείνους που μου απέδειξαν περίτρανα πόσο με αγαπάνε.
- Να πάω επιτέλους Νέα Υόρκη και να αγοράσω επιτέλους μια επαγγελματική φωτογραφική μηχανή.
- Να ψηφίσω συνετά όσους θα υπήρχαν και θα διαδραμάτιζαν ρόλο και εκτός πολιτικής και όχι όσους απόκτησαν υπόσταση από παράδρομους.
- Να πάρω σκύλο από καταφύγιο και να τον λέω Σπύρο.
- Να μη ξεχάσω ποτέ πως η αγάπη θέλει προσπάθεια και πως όσα περισσότερα προσφέρεις, η ανταμοιβή θα είναι τουλάχιστον ηθική άρα και ουσιαστική.
