Ελίτα Μιχαηλίδου – Ελεονώρα Βλαδίμηρου: Like mother, like daughter
02:25 - 29 Νοεμβρίου 2015
Δεν έχουν την κλασική, συνήθη σχέση μαμάς και κόρης. Είναι περισσότερο, θα έλεγε κανείς, δύο καλές φίλες. Τις ενώνει ένας όμορφος, στενός δεσμός και μοιάζει λες και τίποτα δεν μπορεί να τις χωρίσει. Η μία συμπληρώνει την άλλη, την ίδια στιγμή που μοιάζουν τόσο διαφορετικές. Η μια ζει για την άλλη, αλληλοστηρίζονται και τώρα βρέθηκαν μαζί σε κοινές επαγγελματικές αναζητήσεις. Η Ελίτα Μιχαηλίδου και η κόρη της Ελεονώρα Βλαδίμηρου μας ανοίγονται, μιλάνε για τη σχέση τους και τα κοινά τους πλάνα. Πόσο εύκολο είναι, άραγε, να εργάζονται μαζί μαμά και κόρη;
Πώς διαμορφώθηκε η σχέση σας μέσα στον χρόνο και ποιο είναι το μυστικό που σας κρατά ενωμένες;
Ελεονώρα: Οι σχέσεις χτίζονται με πολλή προσπάθεια, υπομονή και επιμονή. Περάσαμε από πολλά στάδια σχέσης μαμάς - κόρης. Αγάπη, εμπιστοσύνη, καβγάδες, κόντρες και πάλι αγάπη. Έτσι χτίσαμε και δημιουργήσαμε αυτό που έχουμε σήμερα. Κάτι δυνατό και ιερό.
Ελίτα: Όταν ήταν μικρούλα της εξήγησα, δεν θυμάμαι με ποια αφορμή, ότι πάντα θα την αγαπώ. Ήταν και είναι το πιο σημαντικό που συνέβηκε στη ζωή μου. Αλλά οποιαδήποτε σχέση, για να υπάρχει, χρειάζονται δύο ώστε να τη χτίσουν με κάποια βασικά υλικά, όπως η κοινή έγνοια, η ειλικρίνεια, η αμοιβαιότητα, η εμπιστοσύνη, ακόμα και η σύγκρουση. Της είχα εμπιστοσύνη. Στήριζα τις επιλογές της. Την άκουγα και όταν δεν μιλούσε. Με τα χρόνια και καθώς μεγάλωνε καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισε ο χώρος που δώσαμε στη σχέση για να αναπνέει, το έδαφος για τη ρίζα που καλλιεργήσαμε, ο σεβασμός στο ότι ο ορίζοντας δεν είναι ο δικός μας αλλά του άλλου. Οι άνθρωποι μένουν κοντά και μαζί όταν αισθάνονται ελεύθεροι να είναι ο εαυτός τους. Εμένα μου δίνει απέραντη χαρά η σχέση μου μαζί της επειδή μου αρέσει και ως άνθρωπος.
Πώς διαμορφώθηκε η σχέση σας μέσα στον χρόνο και ποιο είναι το μυστικό που σας κρατά ενωμένες;
Ελεονώρα: Οι σχέσεις χτίζονται με πολλή προσπάθεια, υπομονή και επιμονή. Περάσαμε από πολλά στάδια σχέσης μαμάς - κόρης. Αγάπη, εμπιστοσύνη, καβγάδες, κόντρες και πάλι αγάπη. Έτσι χτίσαμε και δημιουργήσαμε αυτό που έχουμε σήμερα. Κάτι δυνατό και ιερό.
Ελίτα: Όταν ήταν μικρούλα της εξήγησα, δεν θυμάμαι με ποια αφορμή, ότι πάντα θα την αγαπώ. Ήταν και είναι το πιο σημαντικό που συνέβηκε στη ζωή μου. Αλλά οποιαδήποτε σχέση, για να υπάρχει, χρειάζονται δύο ώστε να τη χτίσουν με κάποια βασικά υλικά, όπως η κοινή έγνοια, η ειλικρίνεια, η αμοιβαιότητα, η εμπιστοσύνη, ακόμα και η σύγκρουση. Της είχα εμπιστοσύνη. Στήριζα τις επιλογές της. Την άκουγα και όταν δεν μιλούσε. Με τα χρόνια και καθώς μεγάλωνε καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισε ο χώρος που δώσαμε στη σχέση για να αναπνέει, το έδαφος για τη ρίζα που καλλιεργήσαμε, ο σεβασμός στο ότι ο ορίζοντας δεν είναι ο δικός μας αλλά του άλλου. Οι άνθρωποι μένουν κοντά και μαζί όταν αισθάνονται ελεύθεροι να είναι ο εαυτός τους. Εμένα μου δίνει απέραντη χαρά η σχέση μου μαζί της επειδή μου αρέσει και ως άνθρωπος.
Υπάρχουν, όμως, στιγμές που διαφωνείτε και έρχεστε σε σύγκρουση;
Ελεονώρα: Μα φυσικά, όλες οι σχέσεις τα έχουν αυτά.
Ελίτα: Ναι. Τη συγνώμη μου, όμως, την άκουσε.
Τι μπορεί να αποτελέσει για εσάς αιτία για ένταση ή μικροκαβγά;
Ελεονώρα: Αντίθετη άποψη σε στιγμή φορτισμένη, όταν η μια από τις δυο ξεσπά.
Ποια παιδική σκανδαλιά της Ελεονώρας θυμάστε έντονα, η οποία σας έκανε έξω φρενών;
Ελεονώρα: Εγώ, πάντως, δεν θυμάμαι τίποτα.
Ελίτα: Το σπίτι μας ήταν ένα καταφύγιο για σκυλάκια που ξεφύτρωναν από παντού. Έπρεπε να τα καθαρίζουμε, να τα εμβολιάζουμε, να φροντίζουμε να έχουν σπίτι.
Ελεονώρα, ποια συμβουλή της μητέρας σου θεωρείς ως την πιο σημαντική;
Ελεονώρα: Να έχω εμπιστοσύνη στο ένστικτό μου, αλλά και να διατηρώ πάντα ψηλά τις αρχές και τις αξίες μου ως άνθρωπος.
Τι έχετε μάθει η μία από την άλλη;
Ελεονώρα: Πάρα πολλά, γιατί η κάθε μια έχει το δικό της μονοπάτι μέχρι το σημείο που φτάσαμε. Η μια επισημαίνει και προλαβαίνει τις αδυναμίες της άλλης.
Ελίτα: Όλη της η επίδραση ήταν καταλυτικά ευεργετική. Ήθελα να είμαι άξια να είμαι μάνα της. Μεγαλώνοντας, για μένα που είμαι στρείδι κλειστό, έγινε ένας άνθρωπος που εμπιστεύομαι απόλυτα. Μαθαίνω πολλά από το θάρρος της, κυρίως την οξυδέρκεια και το κουράγιο της.
Ποιο χαρακτηριστικό της μιας θα ήθελε να έχει η άλλη;
Ελεονώρα: Τη γαλήνη της μαμάς μου.
Ελίτα: Το μυαλό της. Την οξυδέρκεια και το γεγονός ότι η Ελεονώρα είναι ο ορισμός της εντιμότητας. Επίσης, την καλοσύνη και την καθαρότητά της.
Ποιο είναι το πιο αθώο ψέμα που έχει πει η μία στην άλλη;
Ελίτα: Σιχαίνομαι τα ψέματα περισσότερο και από την πιο φρικτή αλήθεια. Μια φορά δεν της είπα ευθέως κάτι που έκρινα σωστό να μην της πω, αλλά το κατάλαβε. Και ήταν χειρότερο.
Μοιάζετε ως χαρακτήρες; Πιστεύετε πως έχετε περισσότερα κοινά αντί διαφορές;
Ελεονώρα: Δεν μοιάζουμε σε πολλά. Έχουμε, όμως, λίγα κοινά που είναι αρκετά δυνατά.
Ελίτα: Δεν έχει τόση σημασία η ομοιότητα όσο ο τρόπος που βαδίζει κανείς στη ζωή του. Εκεί, μοιάζουμε. Ίδιος ψυχισμός, θα έλεγα, μας χαρακτηρίζει.
Αν σας ζητούσα να επιλέξετε τις σημαντικές στιγμές στη ζωή σας, όπου η κάθε μια ήταν εκεί για την άλλη, ποιες θα ξεχωρίζατε; Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η πιο δύσκολη;
Ελεονώρα: Οι σημαντικότερες στιγμές ήταν οι μεγάλες αλλαγές που ζήσαμε μαζί. Η καλύτερη, σίγουρα, όταν ήρθε η Μέλι μας στο σπίτι. Ανθίσαμε. Μεγάλη ευλογία.
Ελίτα: Σε όλες τις φάσεις υπήρξαμε πολύ «μαζί». Η Ελεονώρα με στηρίζει πρώτα απ’ όλα με τον τρόπο που «προσφέρει» τον εαυτό της. Θυμάμαι με τρυφερότητα τη φορά που ούρλιαζα όταν έκαψα τα πόδια μου, με πολύ σοβαρά εγκαύματα, πόση ανακούφιση ένιωθα με τον τρόπο που ήταν δίπλα μου. Η καλύτερη, όμως, στιγμή ίσως να είναι για μένα όταν τη βλέπω να εκφράζει με τις πράξεις της την εμπιστοσύνη στη ζωή.
Ελίτα, ποια τα όνειρά σου για την κόρη σου και τι θα της ευχόσασταν;
Ελίτα: Ελπίζω να εκπληρώσει τις βαθύτερες αιτίες της και να βρει τον μηχανισμό να είναι χαρούμενη με αυτόν τον χαρακτηριστικό εσωτερικό τρόπο που έχουν οι άνθρωποι που κατανοούν το νόημα της ζωής. Είναι εκπαιδευμένη για να το πετύχει και εάν τιθασεύσει την αγωνία της, οποιαδήποτε αγωνία, θα είναι εξαιρετικά ευεργετική σε όλες τις εκφράσεις της.
Τι λατρεύετε να κάνετε μαζί;
Ελεονώρα: Βόλτες ή σιωπηλές στιγμές στον καναπέ, ηρεμία που λέει πολλά.
Ελίτα: Ναι, διάβασα κάπου ότι άνθρωποι που δεν μπορούν να σιωπήσουν μαζί, δεν μπορούν ούτε να μιλήσουν και να επικοινωνήσουν. Μιλάμε και πολύ. Όχι τι έκανες, ποιους είδες, αλλά ποια είναι η γνώμη μας για κάτι που είναι σαν μικρός κόμπος στη ροή της ζωής μας.
Τι ανέχεστε και τι αγαπάτε η μία στην άλλη;
Ελεονώρα: Την αγαπώ όπως είναι με τα ελαττώματά της. Ανέχομαι την υπερβολική της καλοσύνη, σε σημείο αφέλειας κάποιες φορές, πράγμα που μου δημιουργεί την ανάγκη να την προστατεύω.
Ελίτα: Τη θαυμάζω για το κουράγιο της, τις υπερβάσεις της, που μας κατάλαβε και μας συγχώρεσε για τις ανεπάρκειες που είχαμε ως γονείς. Ακόμα, για τη συμπόνια της σε ηλικιωμένους και ζώα, για την αντίληψη και το αλάθητο ένστικτό της, την αισθητική της, τον τρόπο που διαχειρίζεται τα οικονομικά της, την αφοσίωσή της σε ό,τι κάνει και σε όσους αγαπά. Παρακολουθώ την ανάγκη της να χτίσει τον δρόμο της και τον ιδιωτικό της κώδικα. Πρέπει, όμως, να μάθει να μην αγχώνεται υπερβολικά.
Για ποιο πράγμα θα ζητούσατε συγνώμη η μία από την άλλη;
Ελεονώρα: Για το ότι ξεσπώ στη μαμά μου πολλές φορές χωρίς να φταίει. Λόγω κλειστού χαρακτήρα δεν εκφράζομαι συχνά.
Ελίτα: Για το διαζύγιό μας με τον πατέρα της. Είναι φρικτό ένα διαζύγιο και το περάσαμε με μεγάλο πόνο. Γιαμένα ήταν σαν κατάθλιψη, που το κατάλαβα όταν πια βγήκα από μέσα. Και για κάθε φορά που δεν ήμουν υπερβατική όπως αρμόζει σε μια μητέρα. Ελπίζω να ήταν λίγες οι φορές.
Ελεονώρα, ποια είναι η κλασική ατάκα που θα ακούσεις όταν σου κάνει «κήρυγμα»;
Ελεονώρα: Δεν μου κάνει κήρυγμα, απλώς ανησυχεί και ίσως λέει πράγματα απλά για να με ταρακουνήσει.
Ελεονώρα: Δεν μου κάνει κήρυγμα, απλώς ανησυχεί και ίσως λέει πράγματα απλά για να με ταρακουνήσει.
Ελίτα, νέα πλάνα υπάρχουν για εσάς στον ορίζοντα. Αποκτήσατε, πλέον, νέα επαγγελματική σχέση. Τι σας έκανε να αφήσετε τον Φιλελεύθερο για τον Πολίτη;
Ελίτα: Είναι υγιές να υπάρχει μετακίνηση στη δουλειά μας. Μια νέα διαδικτυακή πύλη, ένα μαγκαζίνο που θα βγει στον αέρα ταυτόχρονα με τον ανανεωμένο Πολίτη και μια νέα πρόκληση, αυτή του ραδιοφώνου.
Στο «παιχνίδι» μπαίνει και η Ελεονώρα. Πώς προέκυψε η ιδέα να συνεργαστείτε και τι ακριβώς ετοιμάζετε;
Ελίτα: Η νέα διαδικτυακή πύλη θα είναι μια άλλη πρόταση εντελώς διαφοροποιημένη από ό,τι υπάρχει μέχρι σήμερα, σύγχρονη, διαδραστική, ελπίζουμε τόσο ευχάριστη όσο και ωφέλιμη, κυρίως βασισμένη σε ιδέες της Ελεονώρας. Στο ραδιόφωνο θα είμαστε οι δυο μας κάθε Παρασκευή.
Είναι εύκολο να συνεργάζονται μαμά και κόρη;
Ελεονώρα: Το έχουμε ξανακάνει. Είναι και εύκολο και δύσκολο
Ελίτα: Είναι άλλη μια πρόκληση.
Ελεονώρα, σε έλκυε πάντα ο χώρος των media;
Ελεονώρα: Αντιθέτως, λόγω της μαμάς μου και του φόρτου εργασίας που είχε, έλεγα πάντα «μακριά από Λευκωσία και δημοσιογραφία». Τα έκανα και τα δυο τελικά, αν και σπούδασα τέχνη και ιστορία της τέχνης.
Ελεονώρα, φοβάσαι τη σύγκριση με την μητέρα σου, που ίσως να προκύψει;
Ελεονώρα: Καθόλου, είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτήν. Τα κατάφερε μόνη της και άλλο εγώ άλλο η μαμά μου. Εγώ είμαι φρέσκια στον χώρο.
Ελίτα, σκέφτηκες ποτέ να αποτρέψεις την Ελεονώρα από το να μπει στον δύσκολο, όπως χαρακτηρίζεται, χώρο της showbiz και των media; Από τι πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα;
Όχι, δεν την απέτρεψα, ποτέ δεν θα το έκανα. Θα το κάνει με τον τρόπο της. Δεν υπάρχουν συμβουλές, είναι θέμα εργασιακής ηθικής και δουλειάς.
Στην καριέρα σου έχεις περάσει από σχεδόν όλα τα Μέσα. Ποιο αγαπάς περισσότερο;
Το κάθε Μέσο έχει τη γοητεία και τη δυσκολία του. Αλλά ο δημοσιογράφος, πιστεύω, πρέπει να ξέρει πρώτα από όλα να γράφει.
Η έκθεση στο γυαλί σε κουράζει ή έχεις την ανάγκη να κάνεις τηλεόραση; Αποφάσισες πότε θα έρθει η στιγμή να κλείσεις μια για πάντα το κουμπί της μικρής οθόνης;
Υποθέτω ότι θα παραμείνω μπροστά ή πίσω από την κάμερα ανάλογα με το τι θα προκύψει.
Έχεις, επίσης, συνεργαστεί με πολλά κανάλια όλα αυτά τα χρόνια. Ποιο θεωρείς ως το «σπίτι» σου;
Πάντα θα έχω μια βαθιά αγάπη για το Σίγμα, όμως και στο σημερινό μου τηλεοπτικό σπίτι αισθάνομαι πολύ καλά. Έμαθα τη δημόσια τηλεόραση, που είναι διαφορετική από την ιδιωτική. Κανείς δεν το ξέρει, αλλά έφηβη, ήμουν συνεργάτης στο ΡΙΚ.
Υπήρξαν άτομα που σε πλήγωσαν στον χώρο; Έχασες φιλίες που έκανες μέσα από τη δουλειά ή γνώρισες ανθρώπους που θέλησαν να σε εκμεταλλευτούν;
Όχι, δεν έχασα φίλους, κέρδισα φίλους και δεν με εκμεταλλεύτηκε κανείς. Πληγώματα ναι, υπήρξαν. Ίσως και εγώ να πλήγωσα κάποιους, δεν ξέρω…
Η δουλειά, τελικά, σου έδωσε περισσότερα από όσα της έδωσες;
Μου έδωσε πρώτα από όλα τον τρόπο να ζήσω. Με ένα μισθό, αρχικά, πιο χαμηλό και από επίδομα του γραφείου ευημερίας. Έκανα τα πάντα τότε. Διαφημίσεις, μεταφράσεις και μετά άρθρα, έγραφα μετά που κοιμόταν η Ελεονώρα, μέχρι τα μεσάνυχτα. Στο χέρι. Ήταν ο Αντρέας Δημητρόπουλος που μου έδωσε πρώτος τότε την ευκαιρία στα περιοδικά. Η δουλειά, όμως, είναι κάτι βαθύτερο από ένας τρόπος να ζήσεις. Είναι ένα εργαλείο να εξελιχθείς και να δώσεις το καλύτερο που μπορείς.
Ελίτα, κατά καιρούς άκουσες να λέγονται και είδες να γράφονται πολλά για σένα. Δέχτηκες κάποτε και κακές κριτικές. Αυτό σε απογοητεύει ή σε πεισμώνει;
Έκανα πολλά λάθη και άκουσα με προσοχή την κριτική. Σχετικά με τις κακοήθειες, στην αρχή ένιωσα έκπληξη, μετά λύπη, τώρα απαξίωση. Επιλέγω να μη με αφορά αυτό που είναι μια επιτηδευμένη κακία, που μιλάει πιο πολύ για αυτούς που τη γράφουν παρά για εμάς για τους οποίους αγαπούν να μιλούν.
Ποιο δημοσίευμα σε πλήγωσε ή σε εκνεύρισε περισσότερο;
Αυτά που υπονόμευσαν κατευθείαν τη δουλειά μου κι όχι τον τρόπο της δουλειάς μου. Επειδή παρέβαιναν όχι μόνο τον κώδικα της ηθικής αλλά και της δεοντολογίας.
Ένοιωσες ποτέ αδικημένη από σχόλια και άτομα, ώστε να θέλεις να βγεις και να τα πεις έξω από τα δόντια;
Μερικές φορές διαβάζω την επιθετικότητα, αλλά μάλλον προέρχεται από ανθρώπους που δεν είναι καλά με τον εαυτό τους. Είναι αρρώστια, σύμφωνα με τους ειδικούς, να γίνεται κανείς τόσο επιθετικός και να εκτοξεύει κακίες. Εάν τα λάμβανα πραγματικά υπόψη, εάν απαντούσα, αν τα άφηνα να με επηρεάσουν, εκτός από το προς στιγμής, θα ήμουν στο ίδιο μήκος κύματος μαζί τους.
Έχεις φίλους στον χώρο;
Ναι, έχω φίλους στον χώρο. Πολλούς ανθρώπους που εκτιμώ, αγαπώ και θαυμάζω.
Έκανες, όμως, και εχθρούς;
Εχθρούς δεν ξέρω εάν έχω, σίγουρα όμως έχω αντιπάθειες. Είναι φυσικό και ανθρώπινο.
Εχθρούς δεν ξέρω εάν έχω, σίγουρα όμως έχω αντιπάθειες. Είναι φυσικό και ανθρώπινο.
Μετάνιωσες για δουλειές που έκανες ή άφησες;
Μετανιώνω μόνο για ένα συμβόλαιο που ακύρωσα για συναισθηματικούς λόγους και κάτω από πίεση.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σου;
Ήταν πολλές οι δύσκολες στιγμές. Δεν ήθελα, ας πούμε, να βγω ποτέ στον αέρα. Είχα κρίσεις πανικού. Επίσης, όταν πήγα να δουλέψω στα περιοδικά δεν ήξερα καθόλου κομπιούτερ. Αν είναι δυνατόν! Δύσκολη στιγμή ήταν όταν έφυγα από το Σίγμα. Δύσκολη στιγμή είναι κάθε φορά που έχεις να συντονιστείς με μια νέα ομάδα και πάει λέγοντας.
Τι είναι αυτό που λατρεύετε και οι δύο στη Λεμεσό;
Ελεονώρα: Τη θάλασσα και τον αέρα της. Τα δρομάκια και τη μυρωδιά της.
Ελίτα: Είναι ανοιχτόκαρδη, φιλόξενη πόλη και πανέμορφη.
Ποια η ευχή της μιας για την άλλη;
Ελεονώρα: Υγεία, αγάπη και περισσότερες χαρές.
Ελίτα: Να χαμογελά και να παραμένει δυνατή και δημιουργική. Να πραγματοποιήσει αυτά που έχουν σημασία για την ίδια μέσα στη βαθύτερη έννοια της ζωής. Το ίδιο εύχομαι για όλα τα νέα παιδιά.
