Σατιρικό Θέατρο – Lefkosia Belediye Tiyatrosu: Σελίδες Ειρήνης...και Stelios awards
11:13 - 30 Οκτωβρίου 2015
Θέατρο
Βγείτε στο φως
Όσοι μπορείτε να συναντηθείτε
Όσοι μπορείτε να χαρείτε
Όσοι μπορείτε να αλλάξετε. Μπρεχτ, ποίημα.
Το Σατιρικό Θέατρο και το Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας εδώ και 27 χρόνια, από το 1987, γράφουν «σελίδες ειρήνης» στην ιστορία του Θεάτρου των Κυπρίων. Και τα δυο θέατρα ιδρύθηκαν αρχές της δεκαετίας του ’80. Το Δημοτικό Τ/Κυπριακό Θέατρο ανοίγει αυλαία στις 3 του Νιόβρη του 1980 με ιδρυτή του τον τότε τουρκοκύπριο Δήμαρχο Λευκωσίας και νυν Πρόεδρο κ. Μουσταφά Ακκιντζί. Διευθυντής και ψυχή του θεάτρου μέχρι σήμερα ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, ο Γιασιάρ Ερσόι. Που αξιοποιεί το Θέατρο, ως κοινωνικό εργαλείο. Που με την όλη δράση του υπηρετεί «την τέχνη της ζωής» που είναι η ύψιστη Τέχνη, το Θέατρο! Το Σατιρικό Θέατρο ανοίγει αυλαία όταν η καρδιά του ιδρυτή του, τού Βλαδίμηρου Καυκαρίδη έπαψε να κτυπά στις 3 του Νιόβρη του 1983. Έκτοτε ψυχή του Σατιρικού και διευθυντής του «Πολιτιστικού Κέντρου Βλ. Καυκαρίδης» μέχρι σήμερα, ο αδελφός του, ο σκηνογράφος Κώστας Καυκαρίδης. Που η μέρα και η νύχτα του... είναι, όλα, αυτά που μνημονεύουν τον Πρωτεργάτη του και την παρακαταθήκη του: Θέατρο από το Λαό για το Λαό! Ο Στέλιος Χατζηιωάννου είναι Κύπριος της διασποράς. Πολίτης του κόσμου. Κάτοχος της Τέχνης του Επιχειρείν. Θεσμοθετεί στον τόπο του για 7η χρονιά τα Δικοινοτικά Βραβεία Κύπρος που φέρουν τ’ όνομά του. Τα 30 ετήσια χρηματικά έπαθλα (από το 2016 γίνονται 50) μοιράζονται Ε/Κύπριοι και Τ/Κύπριοι και οι οποίοι προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα ανθρωπίνων σχέσεων: δημιουργία / δράση /επιχειρηματικότητα / τέχνη / έρωτας... Το Bi-Communal Award in Cyprus «Στέλιος» 2015 για το Θέατρο των Κυπρίων απονεμήθηκε φέτος στον Γιασιάρ και στον Κώστα. Για τις «σελίδες ειρήνης...» Μπελετιέ και Σατιρικού. Στον πολίτη Στέλιο αξίζει κάθε έπαινος. Κι ο λόγος: Για πρώτη φορά στον τόπο μας απονέμεται για το «Κοινόν των Κυπρίων» όφελος, Δικοινοτικό Βραβείο Θεάτρου!
«Baris» του Αριστοφάνη στο «Πολιτιστικό Κέντρο Βλ. Καυκαρίδης» (1987)
Το 1987, το «Lefkosia Belediye Tiyatrosu” παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες πραγματοποιεί ένα πρωτοποριακό βήμα στην ιστορία του Θεάτρου της Κύπρου. Στις 24 του Μάη του 1987, μετά από πρόσκληση του Σατιρικού Θεάτρου στο «Πολιτιστικού Κέντρου Βλ. Καυκαρίδης» (που τότε στεγαζόταν στο σινεμά Βαρνακίδη στο Στρόβολο) παρουσιάζει την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιασιάρ Ερσόι. «Η παράσταση είναι ένα ξεφάντωμα, ένα λαϊκό πανηγύρι χυμώδες, ζωντανό άμεσο. Έχει άποψη, δείχνει τη γνώση και την έγνοια του σκηνοθέτη, φανερώνει τη δουλειά των ηθοποιών. Είναι τολμηρή. Η μουσική της παιγμένη από ζωντανή ορχήστρα, είναι γνήσια κυπριακή παραδοσιακή, η χορογραφία πάνω στα βήματα των γνωστών κυπριακών χορών. Τι δουλειά, τι γνώση για προσέγγιση. Το κοινό διασκεδάζει, καταλαμβαίνει (η γλώσσα δεν είναι εμπόδιο), νιώθει. Το τέλος της παράστασης σκεπάζεται από θυελλώδη χειροκροτήματα. Είκοσι ολόκληρα λεπτά πλατεία και σκηνή αλληλοχειροκροτούνται. Όλοι θέλουν ν’ αγκαλιάσουν, να φιλήσουν τους ηθοποιούς και τον σκηνοθέτη. Η σκηνή γίνεται πλατεία και η πλατεία είναι ολόκληρη μια σκηνή...» Πολύκαρπος Πολυκάρπου, σκηνοθέτης, ηθοποιός, εφημ. Πολίτης, Χρονικό, Ιανουάριος 2010
«Σκάσε και κάνε τη δουλειά σου» στην Πόλη - «Λυσιστράτη» στα Κύπρια
Στις 27 Ιουλίου 2004 τα δύο θέατρα μετά από πρόσκληση του Δήμου Κωνσταντινούπολης στα πλαίσια του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου συμμετέχουν με το έργο «Σκάσε και κάνε τη δουλειά σου» μια συμπαραγωγή του Σατιρικού και Belediye. Η παράσταση δίνεται στην παλιά Γέφυρα του Γαλατά με φόντο την πανοραμική θέα της Πόλης. Παρών στην παράσταση και ο τότε τουρκοκύπριος Δήμαρχος της Λευκωσίας και γνωστός πολιτικός Κουτλάι Ερκ που είπε μεταξύ άλλων στην προσφώνησή του: «...η θάλασσα του Μαρμαρά ενώνει την ανατολική με την δυτική πλευρά της Πόλης! Η δική μας πόλη, η μόνη πόλη στον κόσμο, είναι ακόμα μοιρασμένη...». Επί Σκηνής, περιοδικό, τ.10. Δόθηκε μεγάλη προβολή της παράστασης από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και μεγάλες σε κυκλοφορία εφημερίδες της Τουρκίας.
Η πρεμιέρα του «Σκάσε» δόθηκε στην έδρα του Σατιρικού στο Στρόβολο τον Νιόβρη του 2003 (λίγους μόνο μήνες μετά το άνοιγμα του οδοφραγμάτων τον Απρίλη του 2003). Η πλατεία κατάμεστη από κόσμο χειροκροτεί θερμά ηθοποιούς και συντελεστές. Επιτυχία είχαν και οι παραστάσεις που ακολούθησαν. Συγγραφέας του έργου: ο Χαλτούν Τανέρ (1915-1986), σκηνοθεσία: Γιασιάρ Ερσόι, μουσική: Ντενίζ Τσιακούρ, σκηνικά: Κώστα Καυκαρίδη, κοστούμια: Οσμάν Αλκας, μετάφραση: Ιάκωβος Τσαγγάρης, Χορογραφίες Ελένη Παστελλή. Στίχοι, μουσική διασκευή, διδασκαλία μουσικής, διεύθυνση ορχήστρας: Λάρκος Λάρκου. Λαϊκή ορχήστρα: Μετίν Ανιμπάλ - τρομπέτα, Γιουσούφ Τσιερκέζ – κρουστά, Λάρκος Λάρκου –λαούτο, μπουζούκι, μπαγλαμάς, Δήμητρα Φιλίππου - πιάνο. Σε πρωταγωνιστκούς ρόλους οι: Στέλιος Καυκαρίδης, ο αείμνηστος Γιουτζέλ Κιοσέογλου, Οσμάν Αλκάς και άλλοι 12 ηθοποιοί. Συμμετείχαν: Γιώργος Ιδαλίας (καραγκιοζοπαίχτης- βοηθός Ρεφέτ πασά), Γιώργος Σπυρής (παιδί – εφημεριδοπώλης).
Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (2004).
Στον απόηχο του Δημοψηφίσματος τον Απρίλη του 2004 και της...περιρρέουσας ατμόσφαιρας που επικράτησε μετά το αποτέλεσμά του (76% όχι – 24% ναι), τα δυο Θέατρα ανεβάζουν «Λυσιστράτη» στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ τα Κύπρια. Η πρεμιέρα δόθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2004 στο Αρχαίο Θέατρο Κουρίου στα τούρκικα σε σκηνοθεσία Χρ. Ζάνου, σκηνικά Μ. Λοίζου, κοστούμια Κ. Καυκαρίδη. Στο θίασο συμμετείχαν 2 Ελληνοκύπριοι ηθοποιοί η Πόπη Αβραάμ και ο Αντρέας Τσουρής. «Λυσιστράτη» η Κιμέτ Καραπιπέρ, Κινησίας ο Οσμάν Αλκάς, ο Ερόλ Κεφίκογλου κορυφαίος του Χορού κ.ά. Παρά την καλλιτεχνική επιτυχία της παράστασης τόσο στο Κούριο όσο και στις άλλες παραστάσεις που δόθηκαν στις ελεύθερες περιοχές η προσέλευση ήταν πενιχρή. Το αντίθετο συνέβηκε όταν η «Λυσιστράτη» μετακόμισε στην έδρα του Μπελετιέ Τιάτροσου στον Τράχωνα όπου παιζόταν για μήνες με sold out όλες τις παραστάσεις.
Σελίδες Ειρήνης: σταθμοί και συνέχεια…
27 Μαρτίου 2003 Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Ηθοποιοί, συντελεστές και φίλοι των δύο θεάτρων ντυμένοι με θεατρικά κοστούμια τιμούν την ημέρα του Θεάτρου με ένα Καρναβάλι Ειρήνης! Στην παρέλαση συμμετέχουν 1000 άτομα κάθε ηλικίας με κυρίαρχο σύνθημα: Ναι στην Ειρήνη. Ξεκινούν από την Πύλη Κερύνειας συνεχίζουν στην Πλατεία Σαραγίου με πρώτο σταθμό το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλλας όπου στήθηκαν χοροί και τραγούδια για την Ειρήνη. Η πορεία περνά το οδόφραγμα και φτάνει στην Πλατεία Ελευθερίας για να καταλήξει στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας (ΘΟΚ) όπου διαβάζεται και στις δύο γλώσσες το Μήνυμα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου το οποίο την μέρα εκείνη διαβάζεται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Το κοινό της Λευκωσίας και από τις δύο πλευρές χαιρέτησαν θερμά την εκδήλωση.
1ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Κύπρου (Ιούλιος 2003). Διοργανωτής το Δημοτικό Τ/Κ Θέατρο Λευκωσίας. Το Σατιρικό συμμετέχει στο φεστιβάλ με το έργο «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ. Στην σκηνοθεσία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο η Δ. Μπεμπεδέλη και σκηνικά – κοστούμια Χάρης Καυκαρίδης. Η παράσταση δόθηκε στο Πανεπιστήμιο Εγγύς Ανατολής στη Λευκωσία με κατάμεστη την 1000 θέσεων αίθουσα. «...Παρόλο που δεν καταλάβαινα τη γλώσσα ένιωσα τη ζεστή σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ του θεατή και του έργου...Οι θεατές βλέπουν ξεκάθαρα πόσο μοιάζουν μεταξύ τους, λυτρώνονται από το μίσος και γίνονται υποστηρικτές της ειρήνης...Η αυλαία ν΄ανοίξει ό, τι και να γίνει». Derman Afik, θεατής.
“Αγνοούμενος” της Αλιέ Ουμμανέλ. Η παράσταση του έργου του Δημοτικού Τ/Κυπριακού Θεάτρου δόθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2015 στην κατάμεστη από κόσμο Κεντρική Σκηνή του Σατιρικού Θεάτρου. «Ο Αγνοούμενος είναι Κύπριος. Αλλά μπορούσε να ήταν Βόσνιος ή άλλης εθνικότητας. Στην πραγματικότητα είναι Τουρκοκύπριος. Αλλά μπορούσε να ήταν και Ελληνοκύπριος. Τα βιώματα των οικογενειών είναι τα ίδια. Η τραγωδία είναι η ίδια. Το φινάλε είναι τι ίδιο. Ένα μικρό κασόνι με μερικά οστά, που ανακάλυψαν με τη μέθοδο του DNA”. Η νεαρή Αλιέ εκτός από συγγραφέας είναι και η σκηνοθέτις του έργου καθώς και μόνιμη συνεργάτις – δραματουργός του Lefkosia Belediye Tiyatrosu.
“Πικράθηκα στα Ελληνικά, Πληγώθηκα στα Τούρκικα". Ποιητικό έργο της Φαϊζέ Οστεμιρσιλέρ που διασκεύασε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί ο Γιασιαρ Ερσόι. Η παράσταση (μονόλογος) του Δημοτικού Τ/Κυπριακού Θεάτρου δόθηκε στο Σατιρικό Θέατρο στις 29 Απριλίου 2015. Το έργο αναφέρεται στα τραγικά γεγονότα του χθες και του σήμερα, αλλά και έγνοια για το αύριο. Η γλώσσα είναι βαριά γι’ αυτούς που εγκλημάτισαν σε βάρος της Κύπρου, αλλά και γεμάτη ελπίδα και αισιοδοξία. Ο Γιασιάρ Ερσόι καταχειροκροτείται από 500 Κύπριους θεατές! Κύπριους που μιλούν Ελληνικά και Κύπριους που μιλούν τούρκικα. Συμπατριώτες: Συνατιούνται, Χαίρονται, Αλλάζουν!
Βγείτε στο φως...
Βγείτε στο φως
Όσοι μπορείτε να συναντηθείτε
Όσοι μπορείτε να χαρείτε
Όσοι μπορείτε να αλλάξετε. Μπρεχτ, ποίημα.
Το Σατιρικό Θέατρο και το Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας εδώ και 27 χρόνια, από το 1987, γράφουν «σελίδες ειρήνης» στην ιστορία του Θεάτρου των Κυπρίων. Και τα δυο θέατρα ιδρύθηκαν αρχές της δεκαετίας του ’80. Το Δημοτικό Τ/Κυπριακό Θέατρο ανοίγει αυλαία στις 3 του Νιόβρη του 1980 με ιδρυτή του τον τότε τουρκοκύπριο Δήμαρχο Λευκωσίας και νυν Πρόεδρο κ. Μουσταφά Ακκιντζί. Διευθυντής και ψυχή του θεάτρου μέχρι σήμερα ο σκηνοθέτης, ηθοποιός και συγγραφέας, ο Γιασιάρ Ερσόι. Που αξιοποιεί το Θέατρο, ως κοινωνικό εργαλείο. Που με την όλη δράση του υπηρετεί «την τέχνη της ζωής» που είναι η ύψιστη Τέχνη, το Θέατρο! Το Σατιρικό Θέατρο ανοίγει αυλαία όταν η καρδιά του ιδρυτή του, τού Βλαδίμηρου Καυκαρίδη έπαψε να κτυπά στις 3 του Νιόβρη του 1983. Έκτοτε ψυχή του Σατιρικού και διευθυντής του «Πολιτιστικού Κέντρου Βλ. Καυκαρίδης» μέχρι σήμερα, ο αδελφός του, ο σκηνογράφος Κώστας Καυκαρίδης. Που η μέρα και η νύχτα του... είναι, όλα, αυτά που μνημονεύουν τον Πρωτεργάτη του και την παρακαταθήκη του: Θέατρο από το Λαό για το Λαό! Ο Στέλιος Χατζηιωάννου είναι Κύπριος της διασποράς. Πολίτης του κόσμου. Κάτοχος της Τέχνης του Επιχειρείν. Θεσμοθετεί στον τόπο του για 7η χρονιά τα Δικοινοτικά Βραβεία Κύπρος που φέρουν τ’ όνομά του. Τα 30 ετήσια χρηματικά έπαθλα (από το 2016 γίνονται 50) μοιράζονται Ε/Κύπριοι και Τ/Κύπριοι και οι οποίοι προέρχονται από ένα ευρύ φάσμα ανθρωπίνων σχέσεων: δημιουργία / δράση /επιχειρηματικότητα / τέχνη / έρωτας... Το Bi-Communal Award in Cyprus «Στέλιος» 2015 για το Θέατρο των Κυπρίων απονεμήθηκε φέτος στον Γιασιάρ και στον Κώστα. Για τις «σελίδες ειρήνης...» Μπελετιέ και Σατιρικού. Στον πολίτη Στέλιο αξίζει κάθε έπαινος. Κι ο λόγος: Για πρώτη φορά στον τόπο μας απονέμεται για το «Κοινόν των Κυπρίων» όφελος, Δικοινοτικό Βραβείο Θεάτρου!
«Baris» του Αριστοφάνη στο «Πολιτιστικό Κέντρο Βλ. Καυκαρίδης» (1987)
Το 1987, το «Lefkosia Belediye Tiyatrosu” παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες πραγματοποιεί ένα πρωτοποριακό βήμα στην ιστορία του Θεάτρου της Κύπρου. Στις 24 του Μάη του 1987, μετά από πρόσκληση του Σατιρικού Θεάτρου στο «Πολιτιστικού Κέντρου Βλ. Καυκαρίδης» (που τότε στεγαζόταν στο σινεμά Βαρνακίδη στο Στρόβολο) παρουσιάζει την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιασιάρ Ερσόι. «Η παράσταση είναι ένα ξεφάντωμα, ένα λαϊκό πανηγύρι χυμώδες, ζωντανό άμεσο. Έχει άποψη, δείχνει τη γνώση και την έγνοια του σκηνοθέτη, φανερώνει τη δουλειά των ηθοποιών. Είναι τολμηρή. Η μουσική της παιγμένη από ζωντανή ορχήστρα, είναι γνήσια κυπριακή παραδοσιακή, η χορογραφία πάνω στα βήματα των γνωστών κυπριακών χορών. Τι δουλειά, τι γνώση για προσέγγιση. Το κοινό διασκεδάζει, καταλαμβαίνει (η γλώσσα δεν είναι εμπόδιο), νιώθει. Το τέλος της παράστασης σκεπάζεται από θυελλώδη χειροκροτήματα. Είκοσι ολόκληρα λεπτά πλατεία και σκηνή αλληλοχειροκροτούνται. Όλοι θέλουν ν’ αγκαλιάσουν, να φιλήσουν τους ηθοποιούς και τον σκηνοθέτη. Η σκηνή γίνεται πλατεία και η πλατεία είναι ολόκληρη μια σκηνή...» Πολύκαρπος Πολυκάρπου, σκηνοθέτης, ηθοποιός, εφημ. Πολίτης, Χρονικό, Ιανουάριος 2010
«Σκάσε και κάνε τη δουλειά σου» στην Πόλη - «Λυσιστράτη» στα Κύπρια
Στις 27 Ιουλίου 2004 τα δύο θέατρα μετά από πρόσκληση του Δήμου Κωνσταντινούπολης στα πλαίσια του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου συμμετέχουν με το έργο «Σκάσε και κάνε τη δουλειά σου» μια συμπαραγωγή του Σατιρικού και Belediye. Η παράσταση δίνεται στην παλιά Γέφυρα του Γαλατά με φόντο την πανοραμική θέα της Πόλης. Παρών στην παράσταση και ο τότε τουρκοκύπριος Δήμαρχος της Λευκωσίας και γνωστός πολιτικός Κουτλάι Ερκ που είπε μεταξύ άλλων στην προσφώνησή του: «...η θάλασσα του Μαρμαρά ενώνει την ανατολική με την δυτική πλευρά της Πόλης! Η δική μας πόλη, η μόνη πόλη στον κόσμο, είναι ακόμα μοιρασμένη...». Επί Σκηνής, περιοδικό, τ.10. Δόθηκε μεγάλη προβολή της παράστασης από όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και μεγάλες σε κυκλοφορία εφημερίδες της Τουρκίας.
Η πρεμιέρα του «Σκάσε» δόθηκε στην έδρα του Σατιρικού στο Στρόβολο τον Νιόβρη του 2003 (λίγους μόνο μήνες μετά το άνοιγμα του οδοφραγμάτων τον Απρίλη του 2003). Η πλατεία κατάμεστη από κόσμο χειροκροτεί θερμά ηθοποιούς και συντελεστές. Επιτυχία είχαν και οι παραστάσεις που ακολούθησαν. Συγγραφέας του έργου: ο Χαλτούν Τανέρ (1915-1986), σκηνοθεσία: Γιασιάρ Ερσόι, μουσική: Ντενίζ Τσιακούρ, σκηνικά: Κώστα Καυκαρίδη, κοστούμια: Οσμάν Αλκας, μετάφραση: Ιάκωβος Τσαγγάρης, Χορογραφίες Ελένη Παστελλή. Στίχοι, μουσική διασκευή, διδασκαλία μουσικής, διεύθυνση ορχήστρας: Λάρκος Λάρκου. Λαϊκή ορχήστρα: Μετίν Ανιμπάλ - τρομπέτα, Γιουσούφ Τσιερκέζ – κρουστά, Λάρκος Λάρκου –λαούτο, μπουζούκι, μπαγλαμάς, Δήμητρα Φιλίππου - πιάνο. Σε πρωταγωνιστκούς ρόλους οι: Στέλιος Καυκαρίδης, ο αείμνηστος Γιουτζέλ Κιοσέογλου, Οσμάν Αλκάς και άλλοι 12 ηθοποιοί. Συμμετείχαν: Γιώργος Ιδαλίας (καραγκιοζοπαίχτης- βοηθός Ρεφέτ πασά), Γιώργος Σπυρής (παιδί – εφημεριδοπώλης).
Λυσιστράτη του Αριστοφάνη (2004).
Στον απόηχο του Δημοψηφίσματος τον Απρίλη του 2004 και της...περιρρέουσας ατμόσφαιρας που επικράτησε μετά το αποτέλεσμά του (76% όχι – 24% ναι), τα δυο Θέατρα ανεβάζουν «Λυσιστράτη» στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ τα Κύπρια. Η πρεμιέρα δόθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2004 στο Αρχαίο Θέατρο Κουρίου στα τούρκικα σε σκηνοθεσία Χρ. Ζάνου, σκηνικά Μ. Λοίζου, κοστούμια Κ. Καυκαρίδη. Στο θίασο συμμετείχαν 2 Ελληνοκύπριοι ηθοποιοί η Πόπη Αβραάμ και ο Αντρέας Τσουρής. «Λυσιστράτη» η Κιμέτ Καραπιπέρ, Κινησίας ο Οσμάν Αλκάς, ο Ερόλ Κεφίκογλου κορυφαίος του Χορού κ.ά. Παρά την καλλιτεχνική επιτυχία της παράστασης τόσο στο Κούριο όσο και στις άλλες παραστάσεις που δόθηκαν στις ελεύθερες περιοχές η προσέλευση ήταν πενιχρή. Το αντίθετο συνέβηκε όταν η «Λυσιστράτη» μετακόμισε στην έδρα του Μπελετιέ Τιάτροσου στον Τράχωνα όπου παιζόταν για μήνες με sold out όλες τις παραστάσεις.
Σελίδες Ειρήνης: σταθμοί και συνέχεια…
27 Μαρτίου 2003 Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου. Ηθοποιοί, συντελεστές και φίλοι των δύο θεάτρων ντυμένοι με θεατρικά κοστούμια τιμούν την ημέρα του Θεάτρου με ένα Καρναβάλι Ειρήνης! Στην παρέλαση συμμετέχουν 1000 άτομα κάθε ηλικίας με κυρίαρχο σύνθημα: Ναι στην Ειρήνη. Ξεκινούν από την Πύλη Κερύνειας συνεχίζουν στην Πλατεία Σαραγίου με πρώτο σταθμό το οδόφραγμα του Λήδρα Πάλλας όπου στήθηκαν χοροί και τραγούδια για την Ειρήνη. Η πορεία περνά το οδόφραγμα και φτάνει στην Πλατεία Ελευθερίας για να καταλήξει στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας (ΘΟΚ) όπου διαβάζεται και στις δύο γλώσσες το Μήνυμα του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου το οποίο την μέρα εκείνη διαβάζεται σε όλες τις χώρες του κόσμου. Το κοινό της Λευκωσίας και από τις δύο πλευρές χαιρέτησαν θερμά την εκδήλωση.
1ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Κύπρου (Ιούλιος 2003). Διοργανωτής το Δημοτικό Τ/Κ Θέατρο Λευκωσίας. Το Σατιρικό συμμετέχει στο φεστιβάλ με το έργο «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ. Στην σκηνοθεσία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο η Δ. Μπεμπεδέλη και σκηνικά – κοστούμια Χάρης Καυκαρίδης. Η παράσταση δόθηκε στο Πανεπιστήμιο Εγγύς Ανατολής στη Λευκωσία με κατάμεστη την 1000 θέσεων αίθουσα. «...Παρόλο που δεν καταλάβαινα τη γλώσσα ένιωσα τη ζεστή σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ του θεατή και του έργου...Οι θεατές βλέπουν ξεκάθαρα πόσο μοιάζουν μεταξύ τους, λυτρώνονται από το μίσος και γίνονται υποστηρικτές της ειρήνης...Η αυλαία ν΄ανοίξει ό, τι και να γίνει». Derman Afik, θεατής.
“Αγνοούμενος” της Αλιέ Ουμμανέλ. Η παράσταση του έργου του Δημοτικού Τ/Κυπριακού Θεάτρου δόθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2015 στην κατάμεστη από κόσμο Κεντρική Σκηνή του Σατιρικού Θεάτρου. «Ο Αγνοούμενος είναι Κύπριος. Αλλά μπορούσε να ήταν Βόσνιος ή άλλης εθνικότητας. Στην πραγματικότητα είναι Τουρκοκύπριος. Αλλά μπορούσε να ήταν και Ελληνοκύπριος. Τα βιώματα των οικογενειών είναι τα ίδια. Η τραγωδία είναι η ίδια. Το φινάλε είναι τι ίδιο. Ένα μικρό κασόνι με μερικά οστά, που ανακάλυψαν με τη μέθοδο του DNA”. Η νεαρή Αλιέ εκτός από συγγραφέας είναι και η σκηνοθέτις του έργου καθώς και μόνιμη συνεργάτις – δραματουργός του Lefkosia Belediye Tiyatrosu.
“Πικράθηκα στα Ελληνικά, Πληγώθηκα στα Τούρκικα". Ποιητικό έργο της Φαϊζέ Οστεμιρσιλέρ που διασκεύασε, σκηνοθέτησε και πρωταγωνιστεί ο Γιασιαρ Ερσόι. Η παράσταση (μονόλογος) του Δημοτικού Τ/Κυπριακού Θεάτρου δόθηκε στο Σατιρικό Θέατρο στις 29 Απριλίου 2015. Το έργο αναφέρεται στα τραγικά γεγονότα του χθες και του σήμερα, αλλά και έγνοια για το αύριο. Η γλώσσα είναι βαριά γι’ αυτούς που εγκλημάτισαν σε βάρος της Κύπρου, αλλά και γεμάτη ελπίδα και αισιοδοξία. Ο Γιασιάρ Ερσόι καταχειροκροτείται από 500 Κύπριους θεατές! Κύπριους που μιλούν Ελληνικά και Κύπριους που μιλούν τούρκικα. Συμπατριώτες: Συνατιούνται, Χαίρονται, Αλλάζουν!
Βγείτε στο φως...
«Κύπριοι άνθρωποι του Θεάτρου που μπορούν να βγουν στο φως, όπως, λέει και ο Μπρεχτ, οφείλουν να βγουν μπροστά. Για τη χώρα μας, για τους ανθρώπους μας, για τα παιδιά μας, για τους νέους η αυλαία του θεάτρου να ανοίξει στην αγάπη, στη φιλία και στην ειρήνη. Στη χώρα μας την κουρασμένη από πόλεμο, η ειρήνη είναι η μεγαλύτερη μας επιθυμία. Το βασικότερο χρέος του θεάτρου και των ανθρώπων του θεάτρου στην Κύπρο πρέπει να είναι η συμβολή στην απελεύθερωση του λαού μας από τα αισθήματα μίσους και εκδίκησης.
Ας μην ξεχνάμε ότι αυτό το χρέος έχει δοθεί από του Αριστοφάνη. Αν δεν το εκπληρώσουμε δεν θα έχουμε άλλη επιλογή από το να καθήσουμε στο εδώλιο μπροστά στην Ιστορία. Εύχομαι σε όλους καλή επιτυχία και κλείνω με τη ευχή στη νέα θεατρική περίοδο η Αυλαία να ανοίξει στην Ειρήνη!» Γιασιάρ Ερσόι, «Επί Σκηνής», περιοδικό για το Θέατρο και τον Πολιτισμό, Νιόβρης 2003.
