Νίκος Γαλανός: «Πλέον η τηλεόραση, έχει χάσει αυτό το prestige που είχε»

Τον έχουμε δει στο θέατρο, τον κινηματογράφο αλλά και στην τηλεόραση. Φέτος τον απολαμβάνουμε στην καθημερινή απογευματινή σειρά του Mega, «9 Μήνες». Έχει συνεργαστεί με τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του Ελληνικού χώρου και το πλούσιο βιογραφικό του εντυπωσιάζει. Παρόλα αυτά, ο Νίκος Γαλανός παραμένει απλός και προσιτός. Σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μιλάς με ένα άνθρωπο της διπλανής πόρτας, που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομα τους. 
Γιατί αποφασίσατε να επιλέξετε φέτος για τα επαγγελματικά σας την Κύπρο;
Στην αρχή ομολογώ ότι είχα κάποιους ενδοιασμούς, με την έννοια ότι θα έπρεπε να μετακομίσω στην Κύπρο. Ωστόσο κάθισα το σκέφτηκα και τελικά πήρα την μεγάλη απόφαση και ήρθα.  Άλλος ένας λόγος που είπα “θα το κάνω” και είπα το ναι, είναι η διάθεση από την παραγωγή να βγάλει προς τα έξω κάτι καλό.
Βρίσκεστε αρκετά χρόνια στο χώρο της υποκριτικής. Ποια είναι η δουλειά που ξεχωρίζετε;
Επειδή είναι πολλά τα χρόνια που έχω στην πλάτη μου, είναι πολλά τα έργα… Αυτό που μου χει μείνει και που μου άρεσε πάρα πολύ ήταν μια παράσταση που κάναμε στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του συγχωρεμένου Κώστα Μπάκα, όπου ανεβάσαμε  «Την αυλή των θαυμάτων». Ήταν μια εκπληκτική παράσταση και ένα έργο συνόλου. Τότε εκείνα τα χρόνια ήταν μια από τις ωραιότερες παραστάσεις και έχει μείνει και στην ιστορία του εθνικού.
Αναρωτιέται κανείς… Ποιος είναι ο ρόλος που δεν έχετε ακόμα υποδυθεί αλλά θα το θέλατε;
Τώρα φροντίζω τον Νίκο… (γέλια). Οπότε, αυτόν φτιάχνω σαν ρόλο… Εντάξει, τώρα σιγά-σιγά παροπλίζομαι που λέμε…  Πέρασαν τα χρόνια, θέλω πιο λίγα πράματα, αρκεί να είναι καλά.
Θέατρο, Κινηματογράφο ή Τηλεόραση;
Για μένα είναι πρώτα το θέατρο, όπως έγινε και στη ζωή μου, όπου βγήκα πρώτα στο θέατρο, μετά ο κινηματογράφος και τρίτη έρχεται η τηλεόραση. Χωρίς να υποτιμώ ή να σνομπάρω την τηλεόραση και ιδιαίτερα επειδή τα τελευταία χρόνια είναι ένας κινητήριος μοχλός που την βλέπει εκατομμύρια κόσμος με αποτέλεσμα να  διαμορφώνει αποτελέσματα, μέσα μου, συναισθηματικά, αυτή είναι η σειρά προτεραιότητας.
 
 
Διαφέρει η τηλεόραση του χθες με την τηλεόραση του σήμερα;
Η τηλεόραση του χθες είχε ξεκινήσει πολύ δυναμικά. Γινόντουσαν εκπληκτικές δουλειές, υπήρχαν μυθιστορήματα μεγάλων  συγγραφέων τα οποία είχαν βγάλει στην τηλεόραση και γινόντουσαν αξιοθαύμαστες δουλειές. Τώρα τα τελευταία χρόνια η τηλεόραση πέρασε σε ένα στάδιο όπου ναι μεν υπάρχουν ωραίες σειρές, αλλά είναι ένας αχταρμάς. Πλέον κατά την άποψη μου, έχουν γίνει πολλά πράγματα με αποτέλεσμα να χάσει αυτό το prestige που είχε. Επιπρόσθετα, εις βάρος του αποτελέσματος, τώρα έχουμε και το οικονομικό θέμα, όπου πλέον δεν υπάρχουν χρήματα να πέφτουν στην τηλεόραση.
Πιστεύετε ότι οι νέοι ηθοποιοί επιλέγουν την υποκριτική για τους σωστούς λόγους;
Αυτό θέλω να πιστεύω, διότι δεν νοείται για εμένα κάποιος να γίνεται ηθοποιός και να μην το αγαπάει. Δεν μπορείς να το δεις σαν επάγγελμα, δηλαδή δεν μπορείς να πεις, «θα βγάλω χρήματα από αυτό». Βέβαια υπάρχουν οι νέοι ηθοποιοί που το βλέπουν ότι, αν γίνουν ηθοποιοί, θα γίνουν γνωστοί και θα ασχολείται ο κόσμος μαζί τους. Η δουλειά μας όμως έχει κάποιους νόμους, αν για παράδειγμα δεν έχεις ταλέντο και δεν είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, ο ίδιος ο χώρος σε πετάει έξω. Σε ξεβράζει και αυτός είναι νόμος απαράβατος. Τώρα ωστόσο κυριαρχεί περισσότερο το φαίνεσθε και όχι το είναι, με αποτέλεσμα να δίνεται η ευκαιρία σε πολλά… «αγγούρια» στο χώρο, ατάλαντα παιδιά, να παραμένουν στο χώρο περισσότερο από όσο θα έπρεπε.
Ασχολείστε με τα νούμερα; Είναι κάτι που σας αγχώνει;
Είναι κάτι με το οποίο δεν έχω ασχοληθεί ποτέ. Μάλιστα δεν έχω καταλάβει ακόμα πως τα βρίσκουν!
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει μια γυναίκα για να σας τραβήξει το ενδιαφέρον;
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο άνθρωπος και όχι οτιδήποτε εξωτερικό. Η ομορφιά είναι κάτι που έρχεται και παρέρχεται, η ομορφιά της ψυχής όμως είναι αιώνια και μόνιμη. Άρα το ζητούμενο ήταν και θα είναι πάντα να είμαι με ένα άνθρωπο που άνθρωπο που επικοινωνούμε, που μου δημιουργεί τα έντονα αισθήματα και συναισθήματα. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να υπάρχουν όλα τα απλά.
Επειδή έχετε γνωρίσει από κοντά την Αλίκη Βουγιουκλάκη και έχετε συνεργαστεί  μαζί της, θα ήθελα να σχολιάσετε αυτό που λένε κάποιοι, ότι ήταν μια ηθοποιός που έφτασε ψηλά επειδή είχε αστέρι και όχι λόγω του ταλέντου της.Για μένα η Αλίκη ήταν ταλαντούχα. Αυτά που λέγονται από διάφορους είναι σαχλαμάρες. Πολλά εξ αυτών είναι και σημείο αναφοράς για να φαίνονται αυτοί που τα λένε. Η Αλίκη δούλευε πολύ, κάναμε και πολλά θεατρικά έργα μαζί και δεν την είδα ποτέ να βαριέται, είχαμε πρόβα στις δέκα και εκείνη πήγαινε από τις εννέα, ήταν εργασιομανής και αγαπούσε αυτό που έκανε. Αυτό είναι σημαντικό στοιχείο για ένα άνθρωπο και ιδιαίτερα για ένα καλλιτέχνη. Απλά ήταν ένα άτομο που δημιουργούσε ερεθίσματα στο κόσμο να ασχολούνται μαζί της. 
 
Της Δώρας Πάμπουλου

Δειτε Επισης

Ναταλί Κάκκαβα: «Έπιασε τον Γρηγόρη Γκουντάρα από τη μέση και τον έσπρωξε, θαύμασα τη ψυχραιμία του»
«Η Ειρήνη Παπαδοπούλου είχε τον κωδικό. Μπορεί να γίνει διεθνές θέμα γιατί παραβαίνονται οι κανόνες ασφαλείας»
Εριέττα Κούρκουλου: «Ο πατέρας μου μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, πάθαινε ανακοπές στο σπίτι. Ζούσα το δράμα»
Λένα Μαντά για τον συζυγο της: «Ήταν 41 χρόνια όλη μου η ζωή, έπρεπε να επαναπρογραμματιστώ»
Γέννησε η Αλεξάνδρα Νίκα – Πατέρας για πρώτη φορά ο Κωνσταντίνος Αργυρός
Βαρύ πένθος για Μιχάλη Κουϊνέλη – Πέθανε ο πατέρας του
Με αμαξίδιο ο Γιώργος Κατσινόπουλος - Το δύσκολο χειρουργείο στην Αγγλία και η στήριξη του Γιώργου Μαυρίδη
Σοφία Βογιατζάκη για την απώλεια της μητέρας της: «Πέντε χρόνια μετά, και δεν έχω συνηθίσει να ζω χωρίς αυτή»
Χρήστος Μάστορας για το χωριό του στη Βόρεια Ήπειρο: «Βάζω τα κλάματα όταν πατώ αυτή τη γη»
Νένα Χρονοπούλου: «Δε θα έλεγα ποτέ ότι στερούμαι τον καφέ για να πληρώσω τα ένσημά μου»