«Την πρώτη φορά που τον πιάσανε και τον πήγαν στην Ασφάλεια και τον βασανίσανε και κατέληξε στις φυλακές Αβέρωφ το ’67 με τη Χούντα, εμάς μας το είχανε κρύψει»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Η Μαργαρίτα-Μαργαρώ είναι η κόρη του αείμνηστου Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη και της Μυρτώς Αλτίνογλου. Γεννήθηκε στο Παρίσι στις 30 Νοεμβρίου 1958 και είναι σήμερα 66 ετών.
Κατά τη διάρκεια της ζωής της, ακολούθησε την οικογένειά της στις μετακινήσεις της τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδας, βιώνοντας από κοντά τα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή και το έργο του πατέρα της, συμπεριλαμβανομένων περιόδων εξορίας και πολιτικών αγώνων.
Σήμερα, η Μαργαρίτα Θεοδωράκη συνεχίζει να ασχολείται με την κληρονομιά του πατέρα της και έχει δηλώσει πως θεωρεί χρέος ζωής να συνεχίσει το έργο του. Έχει γράψει επίσης το βιβλίο με τίτλο «Οι αναμνήσεις ενός κοριτσιού», στο οποίο μοιράζεται προσωπικές της εμπειρίες από τη ζωή δίπλα στον Μίκη Θεοδωράκη.
Το πρωί της Τετάρτης 26 Νοεμβρίου, η Μαργαρίτα Θεοδωράκη βρέθηκε στο πλατό της #ΕΡΤ, καλεσμένη των Κρατερού Κατσούλη και Μαρίας Ηλιάκη.
Με αφορμή τη συναυλία στη μνήμη του πατέρα της, του αείμνηστου Μίκη Θεοδωράκη, μοιράστηκε προσωπικές στιγμές της καθημερινότητάς της και της ζωής στο πλευρό του μουσικού θρύλου.
Η Μαργαρίτα Θεοδωράκη μοιράζεται στην #ΕΡΤ αναμνήσεις από τη ζωή με τον Μίκη Θεοδωράκη, τις πρωινές της συνήθειες με τα ζώα και τα ταξίδια της παιδικής ηλικίας, πριν από τη συναυλία στη μνήμη του πατέρα της.
Ξυπνάω 4:00 το πρωί και ασχολούμαι με τα γατιά και τα σκυλιά. Θέλει τρεις-τέσσερις ώρες κάθε πρωί. Έχω 45 γάτες και 22 σκυλιά, είναι τα παιδιά μου.
Η κόρη του μεγάλου συνθέτη περιέγραψε την έντονη παρουσία του πατέρα της, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές.
Κανείς συνηθίζει τις δυσκολίες πολύ εύκολα. Όσο ζούσε ο Μίκης, δίπλα του εγώ ήμουνα μόνο, ήτανε για μένα ο μπαμπάς. Τίποτα παραπάνω. Δεν έλειψε ποτέ από μας το ότι είναι ο μπαμπάς και η μαμά πάντα παρόντες. Ακόμα και όταν ήτανε φυλακή ή όταν πήγε εξορία, μας πήρε μαζί του. Πάντα ήθελε να είναι η γυναίκα του και τα παιδιά του κοντά.
Αναφερόμενη στην πρώτη φορά που ο πατέρας της φυλακίστηκε από τη Χούντα, εξομολογήθηκε:
Την πρώτη φορά που τον πιάσανε και τον πήγαν στην Ασφάλεια και τον βασανίσανε και κατέληξε στις φυλακές Αβέρωφ το ’67 με τη Χούντα, εμάς μας το είχανε κρύψει. Μας λέγανε ότι είναι στο Λονδίνο. Αλλά, μετά από λίγους μήνες και με το σούσουρο στη γειτονιά με τα παιδιά, κάποια στιγμή καταλάβαμε ότι είναι φυλακή. Ε, το συνηθίσαμε και ο μπαμπάς βγήκε το Γενάρη του ’68, έγινε η Αμνηστία και βγήκε.
Η Μαργαρίτα θυμήθηκε επίσης τις συχνές μετακομίσεις της οικογένειας και τα ταξίδια που έκανε από μικρή ηλικία, λόγω της επαγγελματικής πορείας του πατέρα της.
Η αλήθεια είναι ότι αλλάζαμε πολλά σπίτια, όχι για να πάμε κάπου καλύτερα, λόγω συνθηκών. Ήμασταν στη Νέα Σμύρνη, μετά κάποια στιγμή πήγαμε στη Ζάτουνα, στο χωριό, πάλι εκεί έγινε το σπιτικό μας, μετά από κει πήγαμε στο Παρίσι. […] Στην εφηβεία μου θυμάμαι ότι έχουμε γυρίσει όλο τον κόσμο. Μας έπαιρνε στις συναυλίες ο μπαμπάς. Φτάσαμε μέχρι τη Νότια Αμερική.
