«Είμαστε κύτταρα ενός ανώτερου οργανισμού και όλοι επικοινωνούμε. Η προσευχή και η πίστη είναι μία σύνδεση με μία προέκταση του εαυτού μας»
«Αγόρασα ένα μικρό σπιτάκι το 2016, ήθελα να νιώθω ασφαλής, για να μην αναγκάζομαι να κάνω δουλειές που δε μου αρέσουν»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Καλεσμένος του Γρηγόρη Αρναούτογλου βρέθηκε ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος, ο οποίος πρωταγωνιστεί στη σειρά #ΆγιοςΈρωτας.
Ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος γνωστός για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους σε δημοφιλείς τηλεοπτικές σειρές και θεατρικές παραστάσεις.
Έγινε ευρέως γνωστός από τον ρόλο του «Λάμπρου Σεβαστού» στη σειρά #ΆγριεςΜέλισσες και αργότερα στην σειρά #ΟΠαράδεισοςΤωνΚυριών ως «Σίμος Πολύζος».
Ο ηθοποιός μίλησε για τον «πατέρα Νικόλαο», έναν ρόλο που, όπως είπε, τον δοκίμαζε βαθιά και του ζητούσε να προσεγγίσει την έννοια της πίστης και της αφοσίωσης με έναν τρόπο που δεν είχε ξανασυναντήσει.
Αποκάλυψε ότι η σχέση του με τη θρησκεία είχε καθοριστεί περισσότερο από προσωπική αναζήτηση παρά από στενά πλαίσια.
«Πιστεύω, δεν έχω ανάγκη να δω θαύματα για να πιστέψω, τα θαύματα εξελίσσονται. Είμαστε όλοι παιδιά του Θεού.
Τι σημαίνει επιστημονικά αυτό αν το θέλεις.
Είμαστε κύτταρα ενός αμνώτερου οργανισμού και όλοι επικοινωνούμε. Η προσευχή και η πίστη είναι μία σύνδεση με μία προέκταση του εαυτού μας».
Ο αγαπημένος ηθοποιός γύρισε νοερά στα πρώτα του βήματα στην υποκριτική, όταν προσπαθούσε να βρει τον δρόμο του ανάμεσα στις σχολές, τις οντισιόν και την ανάγκη να αποδείξει ότι ανήκει στο χώρο.
Θυμήθηκε τις #ΆγριεςΜέλισσες, όπου ο ρόλος του σημείωσε μεγάλη απήχηση. Μίλησε για τη σοβαρότητα με την οποία προσέγγιζε τότε τη δουλειά του, λέγοντας ότι μέσα από εκείνη την εμπειρία ένιωθε πως ωρίμαζε επαγγελματικά.
Σχολίασε επίσης πώς διαχειριζόταν τη δημοσιότητα, παραδεχόμενος ότι ο κόσμος συχνά τον σταματούσε στον δρόμο, όμως εκείνος δεν έπαυε να το αντιμετωπίζει με χιούμορ και ευγένεια.
Στις #ΆγριεςΜέλισσες ήμασταν άγρυπνοι, δουλεύαμε 10 ώρες και ταυτόχρονα έπρεπ ενα ενταχθούμε σστην τηλεόροαση και τα περιοδικά, μας άγχωνε αυτό το πράγμα. Θέλαμε να είμαστε και αυθεντικοί και να μην προσβάλλουμε κανέναν.
Δεν θέλαμε να προσβάλλουμε κανέναν με το “όχι”, αλλά αναγκαστικά πρέπει να πεις κάποια στιγμή “όχι”, γιατί δεν προλαβαίνεις. Ή θα είσαι καλός στη δουλειά σου ή θα είσαι καλός σε ό,τι αφορά το έξω από τη δουλειά σου.
Ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος αναφέρθηκε στη φράση «καθημερινό σίριαλ», εξηγώντας ότι πάντα τον εκνεύριζε, επειδή – όπως είπε – υποτιμούσε συχνά τον δημιουργικό κόπο που κρυβόταν πίσω από κάθε επεισόδιο.
Το να κάνεις ένα καθημερινό σημαίνει ότι σε βάζει ο άλλος κάθε μέρα στο σπίτι του. Εγώ το σέβομαι αυτό πάρα πολύ. Είναι μεγάλο στοίχημα γιατί θέλεις να έχεις κινηματογραφικό αποτέλεσμα.
Όταν ακούγεται ότι κάνουμε ένα καθημερινό εγώ εκνευρίζομαι. Σε καθημερινές συνθήκες κάνεις μεγάλη προετοιμασία για να πετύχεις στον ελάχιστο χρόνο το καλύτερο αποτέλεσμα και πάντα ο κόσμος σε ανταμείβει.
Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για τη συγχώρεση, την οργή του για τα Τέμπη, τη βαθιά σχέση του με το θέατρο και τη δύναμη της μοναχικής διαδρομής.
Δεν μπορώ να στο απαντήσω εγώ αυτό, αν συγχωρούνται όλα. Εγώ προσπαθώ να συγχωρώ τους πάντες. Δεν το ξέρουν όμως. Αν ήμουν στη θέση αυτών των γονέων στα Τέμπη, ξέρω ότι δεν θα μπορούσα να τους συγχωρέσω. Με πιάνει η οργή μέσα μου και δεν μπορώ να καταλάβω πώς άνθρωποι επιμένουν να λένε ότι υπήρχε τηλεδιοίκηση, ότι δεν έγινε μπάζωμα. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς επιμένουν να το κάνουν αυτό το πράγμα. Συμπάσχω με αυτούς τους γονείς.
Το θέατρο για μένα είναι η αφετηρία και η κορυφή. Από ’κει εμπνέομαι, από ’κει τροφοδοτούμαι, από ’κει εξελίσσομαι. Εκανε τον Ορέστη στην “Ηλέκτρα”, τώρα έκανα τον Νεοπτόλεμο στον “Φιλοκτήτη”. Και τώρα έρχεται “Το Μεγάλο μας Τσίρκο”. Ο Πέτρος Ζούλιας μου λέει “μη μου πεις πάλι όχι”. Του λέω “θα σε πάρω σε 10 λεπτά”. Η μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου είναι αδιανόητη. Το κείμενο του Καμπανέλλη δεν είναι επίκαιρο, είναι διαχρονικό. Υποδύομαι έναν άνθρωπο που τον κλείσανε σε ψυχιατρείο για να μην έχει πολιτικό λόγο και παρουσιάζει την ιστορία της Ελλάδας μέσα από μία κωμωδία.
Τι με ηρεμεί; Οι βόλτες με τη μηχανή μου και η παρέα με τους φίλους μου. Φοράω το κράνος και μέσα μου μπορεί να τραγουδάω, να παρατηρώ, να σκέφτομαι, να μιλάω με τον εαυτό μου. Μου αρέσει αυτό πάρα πολύ. Φιλοσοφημένα και συνειδητά υπάρχει ο έρωτας στη ζωή μου. Χωρίς τον έρωτα με την ευρύτερη έννοια είναι αδιάφορα τα πράγματα.
Δεν έχω πάει ποτέ στο Άγιος Όρος. Κάποτε δεν είχα χρήματα και είχα χρόνο, τώρα που έχω χρήματα δεν έχω χρόνο. Φέτος πήγα μόνος μου στη Μάνη για ένα τριήμερο. Το πρώτο νησί που πήγα διακοπές ήταν η Αμοργός, δεν είχα χρήματα για ξενοδοχείο, βρήκα ένα εκκλησάκι και κοιμήθηκα εκεί. Τώρα, αν βρω δωμάτιο, βρήκα, αν δεν βρω, κοιμάμαι στο τζιπάκι. Μου υπενθυμίζει την αξία και τη δύναμη ότι μπορώ να σταθώ στον κόσμο με τα απολύτως απαραίτητα. Η σιωπή φέρει μια τεράστια δύναμη μέσα μας. Μου αρέσει η μοναχικότητα μου, δεν νιώθω μοναξιά μέσα μου.
Αγόρασα ένα μικρό σπιτάκι το 2016, ήθελα να νιώθω ασφαλής, για να μην αναγκάζομαι να κάνω δουλειές που δε μου αρέσουν. 20.000 ευρώ. Ήταν σε μία πολυκατοικία παλιά. Γιατί είχε τύχει για δυο μέρες να κοιμηθώ έξω σε ένα παγκάκι. Όταν αγόρασα το διαμέρισμά μου, κοιμόμουν σε ένα στρώμα στο τσιμέντο, με τα πρώτα λεφτά που πήρα έβαλα πλακάκια και έφτιαξα την κουζίνα. Μένω ακόμα σ’ αυτό.
