«Δεν προσέφερα τίποτα στην Άννα. Θα έπρεπε να με αφήσει. Με όλα τα δίκια της. Μου στάθηκε. Τώρα είμαι πιο υποστηρικτικός. Ε τώρα, γενικά, αυτή η ιστορία μας έφερε πολύ πιο κοντά από ότι ήμασταν»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Ο Δημήτρης Σταρόβας βρέθηκε καλεσμένος, τα μεσάνυχτα της Τρίτης 18 Νοεμβρίου στο #ΚαλύτεραΑργά» στο #Action24.
Ο Δημήτρης Σταρόβας και η Άννα Σταθάκη διατηρούν μακροχρόνια σχέση. Η Άννα Σταθάκη είναι η σύντροφος του γνωστού μουσικού, ηθοποιού και παρουσιαστή.
Η Άννα Σταθάκη ήταν στο πλευρό του Δημήτρη Σταρόβα, παρόλο που είχαν χωρίσει, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης περιπέτειας της υγείας του (εγκεφαλικό επεισόδιο), ενημερώνοντας τα μέσα για την κατάστασή του και την πορεία της ανάρρωσής του.
Εκείνη ακριβώς την εποχή ήρθε και η επανένωση του ζευγαριού.
Ο δημοφιλής καλλιτέχνης μίλησε στην Αθηναΐδα Νέγκα για τη σχέση του με την Άννα Σταθάκη, η οποία έγινε πιο δυνατή μετά την περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του.
Η Άννα γενικώς χαίρεται με την εξέλιξη. Και εγώ προσπαθώ να της ανταποδώσω τη στήριξη, κάνοντας πράγματα για αυτήν. Γιατί ομολογώ ότι δεν ήμουν και ο ιδανικός σύντροφος, να το πω έτσι, είναι πολύ πιο χειρότερη η πραγματικότητα. Ήμουν, το έχω ξαναπεί, αλλά αξίζει τον κόπο, ένας γέρος που, όχι από κακία, από αδιαφορία, αλλά δεν έβλεπα τι θέλει ο άλλος, οι καθημερινές του ανάγκες, να πάμε μια βόλτα δηλαδή.
Δεν προσέφερα τίποτα στην Άννα. Θα έπρεπε να με αφήσει. Με όλα τα δίκια της. Μου στάθηκε. Τώρα είμαι πιο υποστηρικτικός. Ε τώρα, γενικά, αυτή η ιστορία μας έφερε πολύ πιο κοντά από ότι ήμασταν. Τώρα θέλει να με κάνει να περπατάμε δυο-τρεις φορές την εβδομάδα στο Νιάρχος. Θα της κάνω το χατίρι. Είμαι πολύ δοτικός άνθρωπος. Γενικά θα σου πω ότι πιο πολύ μ’ αρέσει να δίνω. Δίνοντας κάτι, όχι αναγκαστικά αντικείμενο, κάθε είδους προσφορά στον άλλον, μου αρέσει αυτό το συναίσθημα, να βλέπω τη χαρά του άλλου μέσω εμού, παρά να δέχομαι πράγματα.
Σε άλλο σημείο της συζήτησης, ο Δημήτρης Σταρόβας αποκάλυψε:
Άμα είσαι, όπως έχω ξαναπεί, ο Σταρόβας… σου συγχωρούνται όλα. Δεν το λέω από έπαρση. Ήταν κομμάτι της περσόνας. Ο τύπος ο γλυκός, ο έξω καρδιά, με τα κιλά του, τους μεζέδες του, τα ποτά του. Όμως η αναλογία έχει σημασία.
Τώρα κάνω τις ατασθαλίες μου, αλλά άλλο μια τυρόπιτα στις δέκα μέρες κι άλλο δύο κάθε μέρα. Δεν είμαι σε δίαιτα, είμαι σε συντήρηση. Θέλω να χάσω άλλα 17 κιλά. Είμαι 117 και θέλω να φτάσω τα 99. Είναι και θέμα σωματότυπου.
Μου έλεγαν: “Μητσάρα, όπως εσύ!”. Και το είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Όχι από έπαρση, αλλά όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο έχεις μια ευθύνη στο τι λες και στο τι κάνεις. Ακόμη κι αν επηρεάζεις πέντε ανθρώπους, οφείλεις να προσέχεις. Τείνουμε, μέσω του πολιτικά ορθού, να πείσουμε τους ανθρώπους με περιττά κιλά ότι είναι και προτέρημα, ενώ είναι ασθένεια. Τώρα στην Ελλάδα αναγνωρίστηκε ως ασθένεια η παχυσαρκία, τον τελευταίο χρόνο.
Το λάθος είναι ότι εστιάζουμε στο εμφανισιακό και όχι στην υγεία. Κι όμως, εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα. Η υγεία επιβαρύνεται. Όλες οι τιμές ανεβαίνουν. Υπάρχουν και χοντροί 90 χρονών, αλλά είναι η εξαίρεση.
Ο Δημήτρης Σταρόβας είπε, περιγράφοντας με χιούμορ αλλά και αυτογνωσία την προηγούμενη καθημερινότητά του:
Η ποιότητα της ζωής μου δεν έχει καμία σχέση. Είμαι μετά από δεκαετίες χωρίς διακοπή, λόγω των κιλών, λόγω του τσιγάρου – γιατί κάπνιζα ό,τι υπήρχε. Μόνο τζάκι δεν κάπνιζα!
Ο καλλιτέχνης εξήγησε πως το σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη αποτέλεσε καθοριστικό σημείο καμπής στη ζωή του.
Αν δεν πάθαινα το εγκεφαλικό, δεν θα έχανα 45 κιλά, δεν θα έκοβα το τσιγάρο.
Είχα αρρυθμίες πάνω από 10 χρόνια. Το εγκεφαλικό μου το προκάλεσε η μαρμαρυγή που προήλθε από αυτές τις αρρυθμίες.
Ο φόβος για τον θάνατο ήταν παρών στη ζωή του από πολύ νεαρή ηλικία, όπως παραδέχτηκε ο Δημήτρης Σταρόβας.
Από 20 χρονών φοβάμαι τον θάνατο, ότι θα γεράσω. Είχα τόσο φόβο που δεν πήγαινα να προλάβω την υγεία μου. Αν το είχα κάνει, θα το είχα προλάβει αυτό που έπαθα.
Η πρώτη φορά που ανέβηκε ξανά στη σκηνή μετά την περιπέτειά του ήταν με τους #ΆγαμουςΘύτες στην Κύπρο. Όπως εξήγησε, δεν ήταν εύκολη απόφαση.
Ο Ιεροκλής μου έλεγε “πάμε”, αλλά είχα πολλές αναστολές. Ήξερα ότι δεν μπορούσα να κάνω αυτά που έκανα πριν. Δεν ήθελα να με λυπούνται. Αυτό με προβλημάτισε πάρα πολύ.
Ο κόσμος ήταν λίγο “να δούμε τι θα κάνει τώρα αυτός;”. Επειδή όμως το διακωμωδούσαμε στην παράσταση, έφευγε λυτρωμένο το κοινό.
