«Έγινα τραγουδιστής, επειδή είδα σε μία ελληνική ταινία τον Τόλη Βοσκόπουλο να τραγουδάει το #ΓλυκάΠονούσεΤοΜαχαίρι. Μετά είχα μεγάλη καψούρα, αρρώστια με τον αείμνηστο Βασίλη Καρρά. Είμαστε και από διπλανά χωριά»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Ο Πέτρος Ιακωβίδης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή #The2NightShow το βράδυ της Τρίτης 11 Νοεμβρίου.
Από μικρή ηλικία ασχολείται με τη μουσική, κάνοντας σπουδές σε διάφορα όργανα, όπως κιθάρα, μπουζούκι, κρουστά και πιάνο.
Η επαγγελματική του πορεία ξεκίνησε το 2015. Θεωρείται ένας από τους πιο επιτυχημένους καλλιτέχνες της γενιάς του, έχοντας γράψει στίχους και μουσική για τα δικά του τραγούδια, καθώς και για άλλους γνωστούς καλλιτέχνες, όπως το #Ξημερώματα του Κωνσταντίνου Αργυρού και το #ΠαραδόθηκαΣεΣένα της Νατάσας Θεοδωρίδου.
Έχει τιμηθεί με βραβεία, όπως αυτό του "Στιχουργού της Χρονιάς" στα #SuperMusicAwards του 2018.
Ο τραγουδιστής και δημιουργός, μεταξύ άλλων, μίλησε για την πορεία του στον χώρο της μουσικής αλλά και για την οικογένειά του.
Ο κόσμος σου δίνει τη δύναμη για να εξελίσσεσαι και να έχεις την ενέργεια για να θέλεις να μπεις στο στούντιο και να κάνεις καινούρια πράγματα.
Ξύπνησα ένα πρωί και είχα 30 μηνύματα που μου έγραφαν να δω ένα βίντεο με τον μικρό Θανάση, που έλεγα ότι είμαι ο αγαπημένος του τραγουδιστής.
Αμέσως κανόνισα να βρεθούμε, με έκανε ευτυχισμένο.
Έγινα τραγουδιστής, επειδή είδα σε μία ελληνική ταινία τον Τόλη Βοσκόπουλο να τραγουδάει το “Γλυκά πονούσε το μαχαίρι”. Δεν είχα τη χαρά να τον γνωρίσω από κοντά.
Μετά είχα μεγάλη καψούρα, “αρρώστια” με τον αείμνηστο Βασίλη Καρρά. Είμαστε και από διπλανά χωριά
Αν έπρεπε να πω πέντε τραγούδια από άλλους καλλιτέχνες που έχω ζηλέψει θα έλεγα το #ΠάρεΜεΑπόψεΑγκαλιά του Νίκου Κουρκούλη, το #ΜεΣκότωσεΓιατίΤηνΑγαπούσα του Στράτου Διονυσίου, το #ΌτανΤαΧρόνιαΣουΠεράσουν του Βασίλη Καρρά, το #ΩραιότεροΠλάσμα του Λευτέρη Πανταζή και το #ΠρινΧαθείΤοΟνειρό,ας του Βοσκόπουλου.
Ξεκίνησα να γράφω μουσική 15 ετών. Αν έδινα μια συμβουλή στον εαυτό μου τότε, νομίζω ότι θα του έλεγα να μην είναι τόσο εγωιστής με τους συνεργάτες του. Μεγαλώνοντας, βέβαια, μαθαίνουμε από τα λάθη μας
