Συγκινεί και ο γιος της Αγγελικής Νικολούλη, Κωνσταντίνος Μουσουλής, για τον θάνατο της γιαγιάς του: «Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
Πένθος για την Αγγελική Νικολούλη η οποία θρηνεί για τον θάνατο της μητέρας της.
Η δημοσιογράφος διατηρούσε πολύ στενή σχέση με τη μητέρα της και βιώνει βαρύ πένθος. Η κηδεία πραγματοποιήθηκε σε κλίμα οδύνης στον Πύργο Ηλείας, τον τόπο καταγωγής της.
Μέσα από τα social media η παρουσιάστρια της εκπομπής, #ΦωςΣτοΤούνελ, είχε ενημερώσει για την δυσάρεστη είδηση, αναφέροντας πως αυτή την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου η εκπομπή της στο #Mega δεν θα προβληθεί.
Με νέα ανακοίνωση στα social media η Αγγελική Νικολούλη ενημερώνει για το νέο ραντεβού με τους τηλεθεατές του #Mega στις 14 Νοεμβρίου.
Φίλοι μου, Θέλω μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους εσάς, που σταθήκατε διακριτικά δίπλα μου αυτές τις δύσκολες ημέρες.
Η απώλεια της μητέρας μου άφησε ένα μεγάλο κενό, όμως η αγάπη και η στήριξη που δέχτηκα από τόσους ανθρώπους, γνωστούς και άγνωστους, έγιναν ένα απαλό φως μες στο σκοτάδι του πόνου.
Σας ευχαριστώ για τα εκατοντάδες μηνύματα, τα λόγια αγάπης και στήριξης, τις προσευχές σας. Κάθε λέξη, κάθε κίνηση συμπαράστασης είχε για μένα βαθιά σημασία.
Η μητέρα μου υπήρξε πηγή δύναμης και πίστης. Με τη δική σας παρουσία, ένιωσα πως η αγάπη της εξακολουθεί να υπάρχει, μέσα από εσάς.
Ζητώ την κατανόηση σας γιατί το #Τούνελ δεν θα προβληθεί αυτή την εβδομάδα. Τα φώτα θα τα ανάψουμε πάλι την Παρασκευή, 14 Νοεμβρίου, με νέες υποθέσεις και έρευνες.
Σας ευχαριστώ όλους, με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη, Αγγελική
Ο γιος της Αγγελικής Νικολούλη συγκινεί με το μήνυμα λίγες ημέρες μετά τον θάνατο της μητέρας της παρουσιάστριας του #ΦωςΣτοΤούνελ.
Με μια φωτογραφία των παιδικών του χρόνων ο Κωνσταντίνος Μουσουλής αποχαιρετά την γιαγιά του, με μια ιστορία για το πως εκείνη αντιδρούσε σε κάθε εύκολη και δύσκολη στιγμή του που μοιράζονταν μαζί της.
«Καλά να ‘σαι»
Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής που πήρα ποτέ…
Μου έκανε εντύπωση όσο θυμόμουνα να λέω κάποιες επιτυχίες μου ή δυσκολίες μου στη γιαγιά από μικρός, είτε με το σχολείο, είτε με τον πρωταθλητισμό, είτε αργότερα με τη δουλειά, πως δεν έδειχνε ποτέ ενθουσιασμό ή αντίστοιχα να θέλει να με παρηγορήσει, η αντίδραση της ήτανε πάντα η πηγαία ερώτηση, «καλά είσαι;»
Και όταν απαντούσα καλά είμαι -θεωρώντας το δεδομένο- συνέχιζε με ένα γεμάτο «καλά να είσαι». Απορούσα πάντα γιατί αντιδράει έτσι. Μήπως δεν την ενδιαφέρουν αυτά που της λέω κάθε φορά; Χρόνια μετά, όταν ένας καλός μου φίλος που χαμε καιρό να μιλήσουμε, με πήρε να μοιραστεί μαζί μου ένα πολύ καλό επαγγελματικό νέο, η αυθόρμητη αντίδραση μου ήταν να βεβαιωθώ πρώτα ότι είναι καλά στη ζωή του. Σωματικά, ψυχικά και πνευματικά. Η φωνή της γιαγιάς μου είχε περάσει σε μένα και είχα συνειδητοποιήσει πια τι εχει πραγματικά σημασία. Γιατί όλα τ’άλλα είναι παροδικά…
Καλό ταξίδι γιαγιά μου, καλή αντάμωση με τα εγγόνια σου και τα αδέρφια σου. Με πόση χαρά θα σε δεχθούνε με τις αστείες σου ατάκες και τα ωραία σου τραγούδια.
Με πιο αγαπημένο σου, το μινόρε της αυγής»
