reporter-logo inbusiness-news-logo omada-logo

Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Είμαι γεμάτος παράπονα. Ο γιος μου δεν ξέρω τι παράπονα θα έχει από εμένα»

«Είμαι γεμάτος με ενοχές, τις οποίες διαχειρίζομαι, τους επιτρέπω να αναδυθούν και να συνομιλήσω μαζί τους, να καταλάβω για ποιό λόγο τις έχω και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να τις αποβάλλω»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Μια σπάνια συνέντευξη παραχώρησε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στην Σίσσυ Χρηστίδου και στην εκπομπή #XαμογέλαΚαιΠάλι.

Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος θεωρείται ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς και σκηνοθέτες της γενιάς του, με πλούσια καριέρα στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο.

Έχει λάβει δύο φορές υποψηφιότητα για το βραβείο «Δημήτρης Χορν»

Ο ηθοποιός Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος έχει δύο παιδιά, έναν γιο και μία κόρη, από τον γάμο του με την Κατερίνα Παπαδάκη. Ο γιος του, ονομάζεται Ανδρέας και είναι περίπου 20 ετών. 

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε για την ζωή του.

Ασχολούμαι πολύ με τον εαυτό μου, αρκετά. Όταν έρχεται ένα παιδί στη ζωή σου δεν είναι ότι βγαίνεις από το κέντρο και ότι μιαίνει αυτό, είναι ότι γίνεται από μόνο του, και εσύ είσαι «υπόλογος» σε αυτή την ιστορία. Σιγουρά υπάρχει κάποιος άλλος που έχει μεγαλύτερη σημασία, που είναι μία καινούρια ζωή. Είμαι γεμάτος με ενοχές, τις διαχειρίζομαι, τις επιτρέπω και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να τις αποβάλλω. Δεν είναι χρήσιμο πράγμα οι εποχές.

 

Για την υποκριτική: 

Δεν νομίζω ότι πήρα απόφασή να ασχοληθώ με την υποκριτική, με συνάντησε αυτό και αφέθηκα. Ένιωσα μια οικειότητα, που συνήθως δεν νιώθω εύκολα οικειότητα. Η δουλειά, μου κάνει μόνο καλό, με κάνει να ανοίγομαι, να νιώθω οικειότητα, να έχω περισσότερο χώρο. δεν υπήρξαν ρόλοι που έκανα που να με αλλάξουν ως άνθρωπο, ούτε έχω ρόλους-απωθημένα. Δεν ήθελα κανέναν ρόλο να κάνω, δεν ονειρεύομαι ρόλους. Διαλέγω με βάση τα πράγματα που μου προτείνουν. Δεν με ενδιαφέρει να παίξω τίποτα. Η σχέση μου με την δουλειά είναι νομίζω η σχέση που θα ήθελα να έχω και με τη ζωή μου. Δηλαδή να έχει μια ροή, λειτουργία, δεν είναι αποτέλεσμα σκέψης, είναι αποτέλεσμα αίσθησης, έχει κάτι φυσιολογικό. Κάνω τα πράγματα που μου έρχονται και νιώθω καλά, δεν έχω αγκυλώσεις. Και είμαι πολύ καλά με αυτό. Με την ζωή έρχομαι αντιμέτωπος συνεχώς με τον εαυτό μου, είμαι υπεραναλυτικός, απ’ όλα.

 

Για την άποψη ότι μετά τα 40 δεν έχει σημασία το ταλέντο:

Το ταλέντο με δεδομένο ότι κάποιος έχει ένα στοιχειώδες, αυτό για μένα είναι μια κινητήριος δύναμη μόνο, και εκεί τελειώνει. Μετά είναι η δουλειά και πόσο εξασκείσαι, και πόσο τεχνίτης είσαι. Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάνε μπροστά, πάνε επειδή εξασκούν την τέχνη τους και όχι επειδή αφήνονται στο ταλέντο τους. Εκτός από τις περιπτώσεις που μιλάμε για ένα ιδιοφυές ταλέντο. Παίζει και ρόλο η προσωπικότητα όμως. Έχει σημασία μετά τα 40 τι είναι ο εαυτός σου. Δεν έχω ακούσει να λέγονται και να γράφονται πολλά για μένα. Μου φαίνομαι ένας άνθρωπος με φυσιολογικές αγωνίες, υπαρξιακές και όχι, αλλά και άλλες, και προσπαθώ να τα βγάλω πέρα στη ζωή.

 

Μετά την προβολή του αφιερωματικού βίντεο που του είχαν ετοιμάσει, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος παραδέχτηκε: 

Νιώθω άβολα όταν βλέπω τέτοια βίντεο. Γιατί να το κρύψω;…Ασχολούμαι αρκετά με τον εαυτό μου. όλη μέρα μαζί μου είμαι.

 

Στη συνέχεια, ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπους αναφέρθηκε στο πώς μετατοπίστηκε το κέντρο της προσοχής του από τον εαυτό του στον γιο του όταν έγινε μπαμπάς, αλλά και στις ενοχές που νιώθει.

Όταν λέω ότι γίνεται το κέντρο το παιδί, δεν εννοώ ότι το αντιλαμβάνεσαι, ούτε ότι το επιτρέπεις, ούτε ότι το κάνεις εσύ. Γίνεται αυτόματα και εσύ πια, είσαι υπόλογος σε αυτό, είτε μπεις στην περιπέτεια να είναι το κέντρο το παιδί, είτε όχι, είτε του δώσεις χώρο, είτε όχι, αυτό είναι το κέντρο. Δεν εννοώ το κέντρο της προσοχής, γιατί και αυτό, το να είναι τα παιδιά το κέντρο της προσοχής πρόβλημα είναι, Εννοώ ότι σίγουρα υπάρχει κάποιος άλλος που έχει μεγαλύτερη σημασία πλέον. Η καινούργια ζωή. Κάθε καινούργια ζωή, έχει μεγαλύτερη σημασία από τη δική μου.

Είμαι γεμάτος παράπονα, οπότε ας μην ασχοληθούμε με αυτό. Ο γιος μου δεν ξέρω τι παράπονα θα έχει από εμένα. Είμαι γεμάτος με ενοχές, τις οποίες διαχειρίζομαι, τους επιτρέπω να αναδυθούν  και να συνομιλήσω μαζί τους, να καταλάβω για ποιό λόγο τις έχω και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να τις αποβάλλω. Δεν είναι χρήσιμο πράγμα οι ενοχές. Εκτός αν έχεις κάνει κάτι πραγματικά κακό που εκεί είναι μια ένδειξη τουλάχιστον ενσυναίσθησης

 

 

;