reporter-logo inbusiness-news-logo omada-logo

Έλενα Μαυρίδου: «Θέλω να μην περάσω εγώ στο παιδί μου, δικές μου φοβίες. Να μην δημιουργήσω έναν καθρέφτη»

«Δεν με τρομάζει τίποτα. Όλα τα πράγματα χρειάζονται πλαίσιο. Και καμιά φορά και η σιωπή είναι μια τοποθέτηση. Πολλές φορές ίσως δεν υπάρχει και λόγος να πεις τη γνώμη σου για ένα ζήτημα»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Ιωάννα Παππά και η Έλενα Μαυρίδου συνδέονται μέσω επαγγελματικής συνεργασίας στο θέατρο και τηλεοπτικής συνέντευξης. 

Η Ιωάννα Παππά πρωταγωνιστεί στην παράσταση #Ταρτούφος του Μολιέρου, την οποία σκηνοθετεί η Έλενα Μαυρίδου.

Η πρεμιέρα της παράστασης έχει προγραμματιστεί για τις 7 Νοεμβρίου στο #ΘέατροΑλκυονίς.

Η Ιωάννα Παππά και η Έλενα Μαυρίδου κάθισαν στον καναπέ του #ΚαλύτεραΑργά στο #Action24 και έκαναν μια γυναικεία κουβέντα με την Αθηναΐδα Νέγκα για τη σχέση που έχουν οι μπαμπάδες με τα παιδιά τους, για την τοξικότητα του διαδικτύου, αλλά και για το εάν νιώθουν πως όσο μεγαλώνουν γίνονται ίδιες στη συμπεριφορά με τις μαμάδες τους.

Από την πρώτη μέρα που μπαίνει το παιδί στη ζωή μας, κάπως σαν να περίπου ξέρουμε τι πρέπει να γίνει, ή τέλος πάντων επιβάλλουμε τον τρόπο μας, γιατί νιώθουμε αυτή την αγάπη από ένστικτο. Παίρνουμε τα ηνία και δεν προλαβαίνει ο μπαμπάς να μπει σε αυτό εύκολα. Μετά λοιπόν, η αλήθεια είναι πως πρέπει να μας ακολουθήσει για να καταλάβει τι χτίζουμε και φυσικά να υπάρχει χώρος για προτάσεις, αλλά αυτό σίγουρα θέλει δουλειά και θέλει εμπλοκή. Όσο πιο πολύ χρόνο περάσει με ένα παιδί γνωρίζεις γι' αυτό πράγματα και κάνεις και κάποια δραστηριότητα μαζί του ή άμα αρρωστήσει κάτσεις μια φορά μαζί του, μαθαίνεις κάποια πράγματα, δεν είναι τόσο δύσκολο. Νομίζω πάντως πως εκ μέρους των αντρών γίνεται μια έντιμη προσπάθεια.

 

H Έλενα Μαυρίδου πρόσθεσε: 

Είναι πολύ ενεργοί στη σημερινή εποχή οι πατεράδες, αλλά έχει να κάνει και με το ποιο πρότυπο υπάρχει. Υπάρχουν στερεότυπα τα οποία ακολουθούνται πιστά και τα οποία εγκλωβίζουν ελεύθερες επιλογές. Μπορεί να βρεις δηλαδή και πολύ ενεργές μητέρες και το αντίθετο. Εξαρτάται και από τον άνθρωπο. Έχει να κάνει με τη διαχείριση που κάνει στον χρόνο του, με τη διαθεσιμότητα, είναι μια “χορογραφία” όλο αυτό.

 

Η Ιωάννα Παππά και η Έλενα Μαυρίδου σχολίασαν με την Αθηναΐδα Νέγκα, όλες εκείνες τις άβολες στιγμές που έρχεται ένα μικρόφωνο κατά πάνω τους για δηλώσεις και αργότερα στο διαδίκτυο το πράγμα ξεχειλωνει και βρίσκεσαι να σου χρεώνουν ατάκες που ούτε καν είπες.

Είναι σίγουρα μέσα στο παιχνίδι, έχουμε αντιληφθεί τι συμβαίνει από νωρίς. Καλό είναι να απαντάει ο καθένας όποτε νιώθει έτοιμος να πει κάτι, ή άνετα, ή ασφαλής, απλώς είναι λίγο δύσκολο πια να εκτίθεσαι. Και νομίζω ότι δεν χρειάζεται κιόλας τόσο πολύ. Πανεύκολο δεν ήταν ποτέ. Απλώς πια νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένα όριο. Δηλαδή, λες κάτι και μεταφράζεται εντελώς διαφορετικά. Βγαίνει ένας τίτλος εντελώς διαφορετικός από αυτό που έχεις πει. Μπορεί να μην έχεις ασχοληθεί πραγματικά με το θέμα για το οποίο λένε ότι μίλησες και ξαφνικά να γίνεται ένας σαματάς γύρω από αυτό και να έχει κυκλοφορήσει μια αίσθηση ότι εσύ μίλησες για κάτι. Το θέμα είναι να μην ασχολείσαι, γιατί άμα δώσεις κι άλλη διάσταση σε κάτι, αυτό το πράγμα δεν έχει τελειωμό.

 

Αμέσως η Μαυρίδου έσπευσε να προσθέσει: 

Όλα τα πράγματα χρειάζονται πλαίσιο. Μπορείς να έχεις μια προσωπική τοποθέτηση. Να βάλεις πλαίσιο σε όλη την κοινωνία και στον τρόπο που διακλαδωτά κινείται, είναι αδυνατόν. Μπορείς όμως να τοποθετηθείς προσωπικά. Και καμιά φορά και η σιωπή είναι μια τοποθέτηση. Πολλές φορές ίσως δεν υπάρχει και λόγος να πεις τη γνώμη σου για ένα ζήτημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τοποθετούμαστε σε σημαντικά ζητήματα, αλλά εξαρτάται και ποιος μιλάει σε ποια στιγμή.

 

Η Ιωάννα Παππά παραδέχτηκε πως μεγαλώνοντας σε μεγάλο βαθμό οι γυναίκες γίνονται σαν τις μαμάδες τους.

Γίνεται αυτόματα, νομίζω. Κάπως έτσι έχεις μάθει ότι μπαίνουν τα όρια, οπότε γίνεται μηχανικά. Μετά, άμα συνειδητοποιήσεις ότι αυτό το πράγμα ίσως να μην είναι ο καλύτερος τρόπος να βάζεις όρια, αρχίζεις και το δουλεύεις και βρίσκεις άλλον τρόπο. Τουλάχιστον σε μένα συμβαίνει αυτό. Πάντως όταν ένα όριο προκύπτει από φροντίδα, νομίζω ότι ένα παιδί το αντιλαμβάνεται αυτό. Οι ομοιότητες που έχουμε με τα παιδιά μας ίσως είναι χειρότερες, κυρίως σε πράγματα που θεωρείς ότι δεν σε έχουν βγάλει καλά. Το βλέπεις και λες “ωχ, τα ίδια θα πάθει”.

 

Η Έλενα Μαυρίδου με τη σειρά της πρόσθεσε:

«Λέμε στα παιδιά μας “Πάρε ζακέτα” γιατί ανησυχούμε, γιατί θέλουμε να μην κρυώσουν, να μην αρρωστήσουν, να νιώθουν η ζεστασιά. Είναι ένα ένστικτο που οδηγεί τα πράγματα εκεί γι’ αυτό είναι πολύ καλό. Τα παιδιά καλλιεργούν και τα προσωπικά τους ένστικτα, γιατί είναι μια διαφορετική προσωπικότητα. Μπορεί να υπάρχουν ομοιότητες, όπως εμείς μοιάζουμε με τους γονείς μας, αντίστοιχα και τα παιδιά μας να μοιάζουν με εμάς. Δεν με τρομάζει τίποτα, παρά μόνο να μην περάσω εγώ στο παιδί μου δικές μου φοβίες. Δηλαδή να μην δημιουργήσω έναν καθρέφτη, προκειμένου να ησυχάζω εγώ στη στιγμή».

 

 

;