reporter-logo inbusiness-news-logo omada-logo

Άκης Σακελλαρίου: «Έπαθα την ασθένεια των λεγεωνάριων από κλιματισμό. Έμεινα δέκα ημέρες στην εντατική»

Ο Άκης Σακελλαρίου αποκαλύπτει για τον ρόλο του σε σειρά του #Alpha: «Όταν μου έδωσαν το σενάριο είπα “είναι σαπουνόπερα, είναι δυνατόν;” Το υποτίμησα»

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Στο πλατό του #ΚαλύτεραΑργά βρέθηκε ο Άκης Σακελλαρίου, με τον ηθοποιό να μιλά για τη ζωή του, ενώ δεν παρέλειψε να κάνει μία ενδιαφέρουσα αναδρομή στην πορεία του, τα μεσάνυχτα της Τρίτης με την Αθηναΐδα Νέγκα.

Στην επαγγελματική του πορεία έχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και κινηματογραφικές ταινίες. 

Τον Οκτώβριο του 2025, μίλησε δημόσια για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε στο παρελθόν, όταν κόλλησε το βακτήριο της Λεγιονέλλας, ενώ βρισκόταν σε περιοδεία με την παράσταση #MammaMia.

Είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. 

Ο  ηθοποιός διηγήθηκε στιγμές από τις σπουδές του στη Νέα Υόρκη.

Θυμάμαι ήταν Χριστούγεννα. Στολισμένα όλα. Χιόνια. Επί μία εβδομάδα προσπαθούσα να συνέλθω από το πολιτισμικό σοκ. Καθόμουν σε ένα παγκάκι και έλεγα τώρα το ζω αυτό ή δεν το ζω. 

Επίσης, εκείνη την περίοδο υπήρχε μεγάλη πρόσληψη μηνυμάτων της Αμερικής λόγω εμβληματικών ταινιών που γινόντουσαν τότε. Μιλάμε για τις αρχές της δεκαετίας του ΄80. 

 

Ο Άκης Σακελλαρίου μίλησε με σεβασμό για την τηλεόραση, τονίζοντας πως παραμένει ένα σπουδαίο μέσο έκφρασης και δημιουργίας.

Όταν ξεκίνησα να κάνω τηλεόραση, ο κόσμος με είχε στο μυαλό του μέσα από ρόλοιυς μοχθηρού – ψυχάκια.

Μου αρέσει πολύ και την εκτιμώ. Η τηλεόραση είναι ένα πολύ καλό εφαλτήριο για να δοκιμάσει κανείς πράγματα. Εξακολουθεί να είναι, υπάρχουν σειρές που είναι άξιες και άλλες λιγότερο άξιες.

 

Αναφερόμενος στην εμπειρία του από παλιότερους ρόλους, θυμήθηκε μια δουλειά του στον #Alpha, την οποία ενώ αρχικά υποτίμησε, στη συνέχεια την αγάπησε ιδιαίτερα.

Είχα κάνει έναν ρόλο στον Alpha, τον Νώντα, στο “Χορεύοντας στη σιωπή”. Όταν μου έδωσαν το σενάριο, είπα “είναι σαπουνόπερα, δεν είναι δυνατόν, ένα πράγμα της εποχής του ’70”, και κατέληξε να είναι κάτι πάρα πολύ γοητευτικό.

Είχε πέρασμα από μια ηλικία των 30 μέχρι τα 65 και έχει μείνει και στη δική μου πορεία. Στην αρχή το υποτίμησα, αλλά τελικά ταξίδεψα μέσα σε αυτό το σίριαλ και κατέληξε κάπου όμορφα.

 

Σε άλλο σημείο αναφέρθηκε σε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του — τότε που πάλεψε με την ασθένεια των λεγεωνάριων.

Έπαθα την ασθένεια των λεγεωνάριων από κλιματισμό. Έμεινα δέκα ημέρες στην εντατική και η ταλαιπωρία μου διήρκησε έναν μήνα. Δεν θυμάμαι τίποτα από την εντατική. Μετά ξαναμπήκα στην τρέλα της καθημερινότητας.

Μένει κάτι από αυτά… Μένει ένα πιο βαθιά υπαρξιακό, καταρχάς ότι είμαστε πολύ ευάλωτοι. Πριν είχα την εντύπωση ότι είμαστε αθάνατοι, ότι είναι μακριά από εμάς.

 

 

 

;