«Δεν είχα την πολυτέλεια να καταλάβω τι έγινε. Υπέπεσα, μια εβδομάδα έτρωγα comfort food, τρώω συναισθηματικά. Ήταν χειρότερο το συναίσθημα, το πρωί ήμουν σ@@α. Μετά άρχισα να πίνω. Δεν πάλεψα τίποτα. Δεν έκλαψα ποτέ. Τώρα, τον τελευταίο χρόνο σπάω, αλλά μερικά πράγματα δεν θέλω να τα εκθέτω»
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus
O Δημήτρης Ουγγαρέζος βρέθηκε καλεσμένος στο podcast #WellBe της πρωην συντρόφου του Νάντιας Μπουλέ.
Ο δημοσιογράφος και παρουσιαστής, μεταξύ άλλων, μίλησε για τον θάνατο των γονιών του και τα στάδια πένθους που πέρασε.
«Δεν είναι μόνο τα στάδια του πένθους, τα συναισθήματα και η διάρκειά τους. Τα διάβασα, τα είδα σε ταινίες, αλλά μετά το 2ο-3ο δεν ταυτίζονταν με αυτό που ένιωθα. Το μόνο που σίγουρα βίωσα είναι η επανεξέταση των γεγονότων, με σκοπό να καταλάβω αν μπορούσα να κάνω κάτι διαφορετικό και οι γονείς μου, που έφυγαν με διαφορά έξι μηνών, θα μπορούσαν να κερδίσουν έστω και μία ώρα ζωής», είπε αρχικά ο Δημήτρης Ουγγαρέζος.
Και συνέχισε: «Κάποια στιγμή ο πατέρα μου μου το είπε ότι κουράστηκε. Μου είπε “Κουράστηκα Δημήτρη”. Ήταν Χριστούγεννα και μετά από έναν μήνα έφυγε. Σαν να μου έλεγε “δεν αντέχω άλλο να προσπαθώ”. Θεωρώ ότι ο Θεός μας έχει δώσει τη δύναμη να το παρατήσουμε. Στο φευγιό έχουμε μια μικρή δικαιοδοσία».
Σε άλλο σημείο, ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε και στη μητέρα του, λέγοντας: «Η μαμά μου κρατούσε τις ισορροπίες στην οικογένεια. Αν έφευγε εκείνη πρώτη, θα έπρεπε με τον μπαμπά να αποκαταστήσουμε μια επικοινωνία που γέμιζε εκείνη. Μια γέφυρα που λεγόταν μαμά».
Για τις τελευταίες στιγμές της μητέρας του, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος ανέφερε: «Αυτή η κ@@@ια σε κάνει να δεις τον άνθρωπό σου και να λες “αν δεν γίνεται να γίνει καλά, ας φύγει για να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει”. Τον βλέπεις να λιώνει, να γίνεται σκιά του εαυτού του. Ο πόνος ήταν μέρος της ύπαρξής μου. Σταμάτησε να μιλάει, να επικοινωνεί. Μόνο όταν μπήκα εγώ στο δωμάτιο έβγαλε μια κραυγή, αυτό. Δεν κατάλαβα τίποτα, σαν να φόρεσα μια πανοπλία και έκανα ό,τι έπρεπε να γίνει. Ήμουν κρυμμένος μέσα μου».
«Δεν είχα την πολυτέλεια να καταλάβω τι έγινε. Υπέπεσα, μια εβδομάδα έτρωγα comfort food, τρώω συναισθηματικά. Ήταν χειρότερο το συναίσθημα, το πρωί ήμουν σ@@α. Μετά άρχισα να πίνω. Ωραία ήταν όταν έπινα, από ένα σημείο και μετά δεν με έπιανε. Το πρωί, συν ότι αισθανόμουν άθλια, ήθελα να ζήσω το πένθος, δεν μου άρεσε που το είχα νεκρώσει και συν τοις άλλοις μου δημιουργήθηκαν τύψεις, οι οποίες όμως δεν ήταν απόρροια του πένθους, αλλά του αλκοόλ. Δεν πάλεψα τίποτα. Δεν έκλαψα ποτέ. Τώρα, τον τελευταίο χρόνο σπάω, αλλά μερικά πράγματα δεν θέλω να τα εκθέτω».
«Περισσότερο στη μαμά ένιωσα το τι θα μπορούσα να είχα κάνει διαφορετικά γιατί απλούστατα αυτή η κω…αρρώστια έχει αυτή την υποκειμενικότητα, ο καρκίνος εννοώ που δεν λέγαμε και το όνομα του μέχρι πριν από μερικά χρόνια. Στην πουλάνε κιόλας ότι η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Είναι διαφορετική αλλά αυτό σου δημιουργεί και μια ελπίδα ότι, ακριβώς επειδή είναι διαφορετική, μήπως και η δική μας έκβαση είναι διαφορετική».
«Στο μετά, λοιπόν, έλεγα: “Τις έψαξα όλες τις θεραπείες; Είδα τι έπρεπε να γίνει; Έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω;”. Επειδή ακριβώς υπάρχει και η έλλειψη πλήρους γνώσης σ’ αυτή την ασθένεια, λες “τώρα θεραπεύεται σε κάποια άλλη χώρα πιο προηγμένη και δεν το προσπάθησα;”. Γιατί μπορούσα και λόγω της δουλειάς μου να το κάνω αυτό. “Μήπως δεν το πάλεψα πολύ και μπορούσε η μαμά μου να ζει;”. Γιατί ήταν άμεσο αυτό"»
«Αυτά που περιγράφουμε τα σκέφτηκα μετά γιατί δυστυχώς αυτή η κω…αρρώστια σε κάνει, αυτό είναι το φοβερό και το χειρότερο, να δεις τον άνθρωπο σου με φθορά που στον μειώνει τον άνθρωπο σου. Εκεί λες, ντρέπομαι που το παραδέχομαι, πως “αυτός δεν είναι ο άνθρωπος μου” και το ξέρει» συμπλήρωσε, ακόμα, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος στη νέα διαδικτυακή του εξομολόγηση.
«Ντρέπομαι που το λέω ξανά, το λέω δεύτερη φορά, αλλά λες “αν δεν γίνεται να γίνει καλά, ας φύγει για να μην καταλαβαίνει τι συμβαίνει”. Γιατί και εκείνος καταλαβαίνει ότι είναι σκιά του εαυτού του. Και μιλάω για πραγματική σκιά, για λιώσιμο, στα χαρακτηριστικά και στην πραγματικότητα. Οπότε δεν είχα την πολυτέλεια να σκεφτώ τίποτα πέραν του… Θεέ μου, βοήθησε την να ηρεμήσει».
Λίγο μετά, τέλος, ο Δημήτρης Ουγγαρέζος περιέγραψε στη Νάντια Μπουλέ πως «οι τελευταίες στιγμές ήταν απίστευτες γιατί σταμάτησε να μιλά, να επικοινωνεί. Μόνο όταν μπήκα εγώ στο δωμάτιο, έβγαλε μια κραυγή. Αυτό».
