Συγκλονιστική η Χάρις Αλεξίου στην σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας παρουσιάζει την Εβδομάδα των Παθών

Μέσα από τα κείμενα του Ρωμανού Μελωδού σε ποιητική απόδοση του πατρός Ανανία Κουστένη αποδόθηκαν εξαιρετικά μέσα από τις συγκλονιστικές αφηγήσεις των Χάρις Αλεξίου, Δήμητρας Στογιάννη και Ζαχαρία Καρούνη.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ: Όλα τα νέα των celebrities με ένα κλικ στο #CelebrityNewsCyprus

Η Nicosia For Art και ο Δήμος Λευκωσίας παρουσιάζουν την παράσταση λόγου και μουσικής, βασισμένη στο έργο του Αγίου Ρωμανού του Μελωδού.

Για δυο παραστάσεις, στις 7 και 8 Απριλίου, στο Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, σε σκηνοθεσία Ζαχαρία Καρούνη, εξιστορεί τα γεγονότα της Εβδομάδας των Παθών, από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα έως τη Σταύρωση και την Ανάσταση, μέσα από επτά σκηνές και έξι νέες μουσικές συνθέσεις του Θωμά Κωνσταντίνου, ο οποίος υπογράφει και την καλλιτεχνική επιμέλεια.

Ένα κινούμενο μουσικο-θεατρικό αναλόγιο, στο οποίο οι Χάρις Αλεξίου, Δήμητρα Στογιάννη και Ζαχαρίας Καρούνης, ερμηνεύουν επιλεγμένα αποσπάσματα ύμνων του Ρωμανού, σε ποιητική απόδοση στα νέα ελληνικά, με τη μορφή δραματοποιημένων διαλόγων και αφηγήσεων.

Ηθοποιοί και μουσικοί αποτελούν τα όργανα της σκέψης του Ρωμανού, παρουσιάζοντάς μας την αιώνια πάλη του μυαλού και της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου να εκφραστεί… να διαλέξει ανάμεσα στο Φως και το σκοτάδι.

Οι αφηγήσεις εναλλάσσονται με πρωτότυπες ορχηστρικές μουσικές συνθέσεις, εμπνευσμένες από το βυζαντινό ύφος, αλλά και αποσπάσματα γνώριμων εμβληματικών ύμνων με τη συνοδεία πενταμελούς μουσικού συνόλου, προ-ηχογραφημένων ηχητικών τοπίων και οπτικών προβολών.

Για τον νομπελίστα ποιητή «λίγοι, ελάχιστοι, ακόμη και σήμερα, έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το χαρτί που του έδωσε κάποια νύχτα η Παναγία να καταβροχθίσει, όπως μας λένε τα συναξάρια, τον έκανε άξιο να μεταμοσχεύσει από τον κορμό του αρχαίου στον κορμό του μεσαιωνικού ελληνισμού έναν ειδικό τρόπο του εκφράζεσθαι που έφτασε σώος ως τις μέρες μας. Είναι κάτι τόσο μεγάλο αυτό και – δυστυχώς – σε τόσο μικρό ποσοστό φανερωμένο, που η δυσκολία να το αποδείξεις το αφήνει να πάρει μοιραία το σχήμα της υπερβολής». Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως για τον Ελύτη τρεις είναι οι πυλώνες της ελληνικής γλώσσας, Πίνδαρος-Ρωμανός-Κάλβος.

Η ποιητική απόδοση των κειμένων του Ρωμανού για πρώτη φορά στη νέα ελληνική από τον π. Ανανία Κουστένη (1945-2021) αποτελεί γεγονός εξαιρετικής σημασίας τόσο για την Ελλάδα όσο και για την παγκόσμια πνευματική κληρονομιά, διότι δεν καθιστά απλώς κατανοητό γλωσσικά στη σύγχρονη εποχή το ποιητικό αριστούργημα του Ρωμανού, αλλά κατορθώνει να βιώσει τα νοήματά του σε τέτοιο βαθμό, ώστε πρωτότυπο και μεταφρασμένο κείμενο σχεδόν να ταυτίζονται. Σύμφωνα με μαρτυρίες ο μεγάλος Έλληνας ποιητής είχε εκφράσει την επιθυμία να προλογίσει την μετάφραση του πατρός Ανανία, όμως δυστυχώς τον πρόλαβε ο θάνατος.

Όπως χαρακτηριστικά προλογίζει ο π. Ανανίας Κουστένης: «Ο Ρωμανός είναι μια αποκάλυψη. Στο διάβα των αιώνων εμέθυσε πολλούς. Μεγάλος μάστορας του λόγου και Άγιος του Θεού. Άνθρωπος αγάπης και ταπείνωσης. Καθώς διαβάζουμε τους ύμνους του, νοιώθουμε στ’αλήθεια πως μας πιάνει απ’ το χεράκι του και πολύ απαλά και στοργικά μας πηγαίνει εκεί που θέλει. Κι εμείς χαιρόμαστε κι αφηνόμαστε σ’εκείνον. Και τρυγάμε αχάλαστες χαρές κι αλλάζει λίγο λίγο η ζωή μας».